Αν συνεχιζουμε να τα αγοράζουμε επικροτουμε τον αφανισμο που και σημερα συνεχιζεται.
Θα συμφωνήσω 100% με αυτή τη θέση.
Τα είδη αυτά αποτελούνται από 2 στοιχεία:
1) Την πρώτη ύλη, που είναι το ελεφαντόδοντο.
2) Την εργασία που έχει απαιτηθεί για να διομορφωθούν σε ότι αντικείμενα είναι σήμερα.
Αν η εργασία αντιπροσωπεύει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της "προσωπικότητας" του αντικειμένου, τότε μπορεί κάποιος να κάνει (κάπως) τα στραβά μάτια στο θέμα του ότι η πρώτη ύλη είναι ένα υλικό που κακώς θηρεύεται και διακινείται. Είναι η περίπτωση των καλλιτεχνών που γράφουν πάνω σε ένα κόκκο ρύζι κείμενα, ή ζωγραφίζουν. Το ρύζι δεν έχει αξία, η εργασία είναι που μετράει.
Αν όμως η εργασία δεν αντιπροσωπεύει σημαντικό ποσοστό του αντικειμένου, τότε είναι προφανές ότι αυτός που το έφτιαξε στηρίζει την σκοπούμενη εμπορική του επιτυχία στο υλικό, και όχι στην τέχνη του. Και αυτή η νοοτροπία πρέπει να καταπολεμηθεί. Αυτό άλλωστε είναι και το νόημα της (παγκόσμιας) απαγόρευσης στη θήρα ελεφάντων.
Δεν θα καταστρέψουμε τα ήδη υπάρχοντα έργα τέχνης που υπάρχουν κατασκευασμένα από ελεφαντόδοντο, αλλά δεν πρέπει να ενθαρρύνουμε την κυκλοφορία νέων, και κυρίως αυτών που σαν κύριο στοιχείο τους έχουν μόνο το υλικό τους, και όχι την τέχνη που έχει ενσωματωθεί σ' αυτά.
Στις φωτογραφίες που είδα εδώ το μόνο αντικείμενο που θα μπορούσα να δεχτώ ότι έχει πάνω του κάποιο ποσοστό εργασίας και τέχνης είναι το μικρό ελεφαντάκι. (Ελάχιστη ποσότητα υλικού, αρκετή εργασία σκαλίσματος). Δεν καταλαβαίνω δηλαδή τι τέχνη έχει το να κόψει κάποιος το ελεφαντόδοντο σε τετράγωνα για να φτιάξει σκακιέρα, ή να βάλει ένα κομμάτι στον τόρνο και να το κόψει σε σχήμα βραχιολιού. Καμία.
Με αυτό το πνεύμα, εγώ δεν θα τα αγόραζα.
Έτσι και ο φίλος που μας έκανε την τιμή να μας ρωτήσει εδώ "ποσο κοστιζουν και που μπορει να τα πουλησει" θα καταλάβει ότι στο επόμενο ταξίδι του στην Αφρική δεν πρέπει να αγοράσει τέτοια πράματα, γιατί θα του μείνουν.
Και έτσι θα καταλάβει και ο πωλητής τέτοιων πραγμάτων (ο αφρικάνος) ότι "δεν πουλάνε".
Και κάποια στιγμή το μήνυμα θα φτάσει και στο λαθροκυνηγό, ότι κι αν σκοτώσει τον ελέφαντα και του βγάλει τους χαυλιόδοντες δεν θα έχει όφελος απ' αυτό. Έτσι θα σωθούν οι ελέφαντες.
Υ.Γ:
Σε κάποιο μουσείο στην Κωσταντινούπολη (νομίζω ήταν το Dolma Bakshe - αλλά δεν είμαι και σίγουρος) είδα χαυλιόδοντα μεγέθους 3 μέτρων και πλέον, σαν διακοσμητικό στην αίθουσα, προφανώς αποτελούσε δώρο προς το σουλτάνο από άλλη περιοχή.
Τέχνη? Καμία, μόνο το μέγεθος το αντικειμένου θαυμάζει κάποιος.
Τι να κάνει το μουσείο, να το εξαφανίσει το αντικείμενο? Όχι, άσ' το να υπάρχει (ούτως ή άλλως πρέπει να είναι 200-300 ετών), αλλά δεν χρειάζεται ΟΥΤΕ ΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ να εμπλουτίζονται με νέα.
Πόσο μάλλον τα σπίτια μας.