Θωμά,σ'άκουσα με προσοχή προχθές και ομολογώ ότι δεν έχω καθήσει να μελετήσω τις ποικιλίες με τις διαφορετικές θέσεις των σημάτων νομισματοκοπείου.Απλά δε μου φαίνεται λογικό να χαράζουν τα σήματα στις μήτρες εργασίες για τους εξης λόγους:
Πρώτον,γιατι αν έκαναν κάτι τέτοιο θα είχαμε περίπου χίλιες διαφορετικές ποικιλίες ,όσες μήτρες υπολογίζω ότι χρησιμοποίησαν.Εμφανείς με γυμνό μάτι ή όχι.
Έπειτα μου φαίνεται ανόητ να κάθονταν στο νομισματοκοπείο και να χτύπαγαν τα σήματα σε κάθε καινούρια μήτρα εργασίας.Εύκολη διαδικασία,άλλα μπορούσαν να την κάνουν απείρως πιο εύκολη
χαράζοντάς τα στις θετικές μήτρες.
Σχέδιο από το βιλίο του Cooper για τη διαδικασία κοπής των μητρών εργασίας με παντογράφο.
Όπου Α το αρνητικο γύψινο πρόπλασμα(εσώγλυφο).Β,το θετικό του αποτύπωμα πάνω σε σίδηρο,μπρούτζο και αργότερα γαλβανοτυπία.C,το θετικό σχέδιο πανω σε ατσάλι σε διαστάσεις νομίσματος προερχόμενο από μείωση με τον παντογράφο.D,αρνητική μήτρα(matrix) τυπωμένη από τη C.E,η θετική μήτρα(patrix ή working punch) χτυπημένη από την matrix και τέλος F οι μήτρες εργασίας,με τις οποίες κόβονταν τα νομίσματα.
Οπότε τι πιο εύκολο τα σήματα να τα χτυπούσαν στην E,τη θετική μήτρα και να τα ξαναχτυπούσαν όταν αυτή φθειρόταν;
Και είμαι της γνώμης ότι υπήρχε περιθώριο για ποικιλίες γιατί και το νικέλιο ως σκληρό μέταλλο θα έφθειρε γρηγορότερα τις μήτρες εργασίας και έτσι χρησιμοποιούσαν πιο τακτικα θετικές με αποτέλεσμα να φθείρονται κι αυτές και ν'αλλάζονται και μιλάμε για 29.000.000 κέρματα π.χ των 10 λεπτων.Εξάλλου,όλα αυτά του 1912 κοβόντουσαν και το 1913 και το 1914 και είναι πιθανό ν'αλλάζαν πάλι θετικές μήτρες κάθε μία χρονιά.
Πάντως,για να είμαστε σίγουροι θα πρέπει να περιμένουμε την αποστολή των μητρών από το Παρίσι,αν κάποτε δεήσει το αρτηριοσκληρωτικό ελληνικό κράτος να τις παραλάβει!Ναί,αυτοί μας τις στέλνουν κι εμείς δεν τις δεχόμαστε!!!