Χριστιανός Ζ΄ της Δανίας - Νορβηγίας
Το σημερινό νόμισμα της συλλογής μου είναι ένα τάληρο του 1787 του Χριστιανού Ζ΄.
Κάποια χαρακτηριστικά:
Βάρος: 28,83 gr.
Διάμετρος: 39 mm
Ασήμι: 0.875
Βιβλιογραφία: Dav-70; KM-138.1; Dav-1311
Αξία: 1 Speciedaler = 60 Schilling
Τιράζ: 1.304.000
Χρονιές κοπής: 1787-1808
Μπροστά:
CHRISTIANUS · VII · D · G · DAN · NORV · V · G · REX ·B·
(μεταφρασμένο: Dei Gratia Daniae Norgiae Vandaliae Gotlandiae)
(μεταφρασμένο: με την χάρη του θεού βασιλιάς της Δανίας, Norway, Vandalia and Gothland)
moneymayer: (κάτω από την προτομή) B (Johan Ephraim Bauert, 1763-1799)
Πίσω:
60 · SCHILLING · SCHLESW · HOLST · COURANT · 1· SP· 17 M·F· 87
Πίσω πλευρά: εστεμμένος οβάλ θυρεός (1420-1819)
(αρχικά του Διευθυντή Νομισματοκοπείου, ) M.F. (Michael Flor, 1786-1816)
Τα τάληρα αυτά κόπηκαν την περίοδο 1787-1808 από τον βασιλιά Χριστιανό Ζ΄ με την ιδιότητά του ως πρίγκιπα του Σλέσβιχ – Χολστάιν. Μία σχεδόν ίδια σχεδίαση χρησιμοποιήθηκε για ένα τάληρο της Δανίας του 1801 (ΚΜ 651) το οποίο είναι πολύ πιο σπάνιο. Τα τάληρα προ του 1800 αυτού του τύπου συναντώνται στον κατάλογο ως Dav-1311. Η περιοχή του Σλέσβιχ κατοικούνταν κυρίως από Δανόφωνους ενώ η περιοχή του Χολσταΐν κυρίως από Γερμανόφωνους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το ξέσπασμα πολέμου και την τελική κατάκτηση και προσάρτηση της περιοχής από την Πρωσσία στη δεκαετία του 1860.
Ο Χριστιανός Ζ' (29 Ιανουαρίου 1749 - 13 Μαρτίου 1808) ήταν βασιλιάς της Δανίας και της Νορβηγίας και δούκας του Σλέσβιχ και του Χολστάιν (1766-1808) από τον Οίκο των Όλντενμπουργκ.
Η βασιλιάς έπασχε από διανοητική ασθένεια (μάλλον σχιζοφρένεια) και ασκούσε μόνο κατ' όνομα την εξουσία. Οι σύμβουλοί του άλλαζαν, ανάλογα με το ποιος κέρδιζε τις διαμάχες γύρω από την εξουσία. Η επιρροή του προσωπικού του γιατρού Γιόχαν-Φρίντριχ Στρούενσε αυξανόταν βαθμιαία ώσπου από το 1770 έγινε ο de facto κυβερνήτης. Οι προοδευτικές του μεταρρυθμίσεις υπογραφόταν ως νόμοι από τον βασιλιά.
Εισήγαγε εκτεταμένες προοδευτικές ρυθμίσεις. Ήταν προστατευόμενος μιας ομάδας αριστοκρατών, που είχαν απορριφθεί από την Αυλή ως οπαδοί του διαφωτισμού. Ο Στρούενσε ήταν ένας ικανός ιατρός. Μετά από ένα ταξίδι του Χριστιανού Ζ' στο Σλέσβιχ και το Χολστάιν με τη συνοδεία του ιατρού του, η υγεία του βελτιώθηκε και έτσι ο Στρούενσε κέρδισε την αγάπη του βασιλιά. Ακολούθησε τον Χριστιανό Ζ' ως συνοδός ιατρός στο ταξίδι του στο Αννόβερο, στο Παρίσι και στο Λονδίνο το 1768-69. Του δόθηκε ο τίτλος του Συμβούλου του Κράτους. Η παραμελημένη και μόνη Καρολίνα (σύζυγος του Χριστιανού) έκανε σχέση με τον ιατρό.
Ο Στρούενσε, μετά από μια διετία καταιγισμού νεωτεριστικών και φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων, συνελήφθη και εκτελέστηκε το 1772 με εντάλματα που υπογράφτηκαν από τον βασιλιά υπό την πίεση της μητριάς του. Εκείνη έλυσε το γάμο του βασιλιά με διαζύγιο το ίδιο έτος. Η Καρολίνα κράτησε τον τίτλο της, αλλά όχι το παιδί της και πέρασε τα υπόλοιπα τρία χρόνια της ζωής της εξόριστη στο κάστρο του Σέλλε στο Αννόβερο, που ανήκε στον αδελφό της. Απεβίωσε εκεί από οστρακιά στα 23 της έτη.
Ας γυρίσουμε όμως λίγο πίσω, στο γάμο του Χριστιανού. Ο νεαρός βασιλιάς είχε ως μνηστή του την δεκαπεντάχρονη πριγκίπισσα Caroline Matilda, αδελφή του βασιλιά George III της Μεγάλης Βρετανίας, που ήταν ανήσυχος για το γάμο αλλά δεν γνώριζε ότι ο νυμφίος ήταν ψυχικά άρρωστος. Ο γάμος πραγματοποιήθηκε στο Ανάκτορο Christiansborg στις 8 Νοεμβρίου 1766, την ίδια χρονιά με τη στέψη του γαμπρού. Μετά τον γάμο του, εγκατέλειψε τον εαυτό του στις χειρότερες υπερβολές, ειδικά στη σεξουαλική ατασθαλία. Το 1767 εισήλθε σε μια σχέση με τον courtesan Støvlet-Cathrine. Δηλώνει δημοσίως ότι δεν μπορεί να αγαπάει την Caroline Matilda, επειδή ήταν "ασυνήθιστο να αγαπάς τη γυναίκα σου". Έπεσε τελικά σε μια κατάσταση ψυχικής λήθης. Τα συμπτώματα κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος περιλάμβαναν παράνοια, αυτο-ακρωτηριασμό και ψευδαισθήσεις.
Το 1772, ο γάμος του βασιλιά με την Caroline Matilda διαλύθηκε με διαζύγιο. Είχαν αποκτήσει μαζί δύο παιδιά: τον μελλοντικό βασιλιά Frederick VI και την Princess Louise Auguste. Ωστόσο, πιστεύεται ευρέως ότι η Louise ήταν η κόρη του Struensee, αν συγκρίνει κανείς τα δύο πορτραίτα βλέπει την ομοιότητα.
Από το 1772 και μετά ο Χριστιανός Ζ' ήταν μόνο κατ' όνομα ηγεμόνας. Η χώρα κυβερνήθηκε από τη μητριά του Τζουλιάνα-Μαρία, τον ετεροθαλή αδελφό του Φρειδερίκο και τον πολιτικό Όβε Χεγκ-Γκούλμπεργκ. Από το 1784 ανέλαβε αντιβασιλιάς ο γιός του Φρειδερίκος, που έκανε ρηξικέλευθες και αγροτικές μεταρρυθμίσεις. Ξεκίνησαν όμως οι Ναπολεόντιοι πόλεμοι που επέφεραν καταστροφές. Ο ίδιος ο Χριστιανός Ζ' απεβίωσε το 1808 στο θερινό ανάκτορο στο Σλέσβιχ από εγκεφαλικό επεισόδιο στην ηλικία των 59 ετών. Ετάφη στον καθεδρικό του Ροσκίλντε και τον διαδέχθηκε ο υιός του ως Φρειδερίκος ΣΤ'.
Η γενικότερη ανικανότητά του ως βασιλιάς φαίνεται και από το ότι αυτός είναι ο κύριος υπαίτιος για τη μελλοντική διάσπαση του κράτους του, το 1814, λίγα μόλις χρόνια μετά το θάνατό του. Τότε αποσχίσθηκε από το κράτος του η Νορβηγία, και έτσι, ουσιαστικά έμεινε μόνο η Δανία, με τα σημερινά - περίπου – όριά της. Αυτό έγινε γιατί ο Χριστιανός Ζ΄ ακολούθησε πολιτική φιλική προς το Ναπολέοντα της Γαλλίας, με αποτέλεσμα η ήττα του Ναπολέοντα να θέσει στη μεριά των ηττημένων και τη Δανία, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους αντιπάλους της να την διαμελίσουν. Αξίζει να σημειωθεί πως το 1523 είχε αποχωρίσει από την ένωση και η Σουηδία. Τα τρία κράτη – Δανία, Σουηδία και Νορβηγία – είχαν ενωθεί με την ένωση του Kalmar το 1397.
Άλλη μία ιστορική λεπτομέρεια: Η Νορβηγία προσήλθε στην ένωση το 1397 με τις κτήσεις της Γροιλανδία, Νησιά Φερόες και Ισλανδία, τις οποίες όμως δεν πήρε πίσω όταν αποχώρησε το 1814. Οι κτήσεις αυτές παρέμειναν στη Δανία και είχε δημιουργηθεί ένταση και μεγάλο διπλωματικό παρασκήνιο εκείνη την εποχή.
