digo
|
|
« Απάντηση #17 στις: Νοέμβριος 30, 2024, 06:23:00 μμ » |
|
Και ομιλώντας με νομισματικούς όρους, ο αριθμός αντιτύπων της κοπής (tirage/mintage), είναι ο βασικότατος παράγοντας για τον προσδιορισμό της σπανιότητας ενός νομίσματος.
Αυτο ειναι απολυτως αληθες κι εχει αποδειχτει πολλακις στα 200+ χρονια Ελληνικης νομισματοκοπειας. Να συμπληρωσω μονον, οτι οταν μιλαμε για νομισματα 150+ ετων, το αρχικο τιραζ δεν ειναι ο μονος παραγοντας: ο συλλεκτης οφειλει να ειναι ενημερωμενος, οτι πχ, στα διδραχμα του Γεωργιου Α, ενω το 1868 ειναι αυτο με το μικροτερο τιραζ, παρ'ολ'αυτα ειναι σχετικα ευκολο σε ακυκλοφορητη κατασταση. Αντιθετα, αυτο του 1883, με πολλαπλασιο τιραζ, ειναι υπερσπανιο σε πραγματικη ακυκλοφορητη κατασταση. Το διδραχμο 1883 MS66 της συλλογης Βασιλακοπουλου ειναι για... νομισματικη εκσπερματωση! 😊
Αλλα και στα μοντερνα νομισματα υπαρχουν λογοι που αλλαζουν το αρχικο τιραζ: το λυωσιμο πχ των χρυσων αναμνηστικων της ΤΤΕ μεχρι και 2012 ανεδειξε τα δυο χρυσα του 2012 στα σπανιοτερα απο τα χρυσα αναμνηστικα της ΤΤΕ απο εποχης ευρω. Ειναι χρεος του συλλεκτη να τα γνωριζει αυτα και να τα μεταφερει και στους υπολοιπους.
Γιωργο μου,(Διηνεκη), με 7000 τιραζ, η τιμη του Κυπριακου προυφ διευρου θα κατακρημνισθει με μαθηματικη ακριβεια. Κανε υπομονη και θα το αγορασεις κοντα στην τιμη εκδοσης.
|