Να μην σου κάνει καθόλου εντύπωση. Ο έρωτας του οξυγόνου με τα μέταλλα και ειδικά με το σίδηρο είναι αιώνιος.
Ο έρωτας αιώνιος και γνωστός αλλά πού βρέθηκε το οξυγόνο εκεί μέσα;
Η αλήθεια είναι ότι έχω πάθει κι εγώ το ίδιο. Ήθελα να το ποστάρω αλλά τώρα βγήκα χρόνο να το κάνω. Είχα πάρει πολλά από διάφορες χώρες από μασούρια, νομίσματα τα οποία ήταν ολόλαμπρα. Είχαν βγει με γάντι από το μασούρι και κατευθείαν στο χαρτονάκι. Κάποια χάλκινα τα είχα πάρει ρέστα στο τζάμπο. Τα έχω όλα σε αυτοκόλλητα χαρτονάκια lighthouse. Πριν λίγες μέρες που τα είδα ήταν όλα ένα μάτσο χάλια. Δεν διαφέρουν σε τίποτα από ένα οποιοδήποτε κυκλοφορημένο νόμισμα. Το χαρτονάκι είναι στο μέγεθός τους, έρχεται τσίμα-τσίμα ώστε ο αέρας που μένει μέσα να είναι απειροελάχιστος. Κι όμως έγιναν... να μην πω. Υπάρχει κάποια λύση; Να γυρίσω σε κάψουλες; Αξίζει τον κόπο ή π....;
Ο αέρας υπάρχει έτσι κι αλλιώς μέσα στις κάψουλες. Η συσκευασία δεν είναι αεροστεγής άρα μπορεί να πάρει ακόμη περισσότερο αέρα.
Χαρτονάκι;
Εδώ σε κάψουλες τα βάζουμε και πάλι σκουριάζουν.
Το χαρτονάκι παίρνει αέρα κάποια στιγμή είναι το μόνο σίγουρο.
Ότι ζημιά ήταν να γίνει έγινε. Από εδώ και πέρα αν κάποιο νόμισμα αξίζει για σένα βάζε το σε κάψουλα.
