Αναγνωριση κεφαλων

[heretic77]

Θελω να πω το εξης ...ας πουμε οτι ενα κοινο σφραγισμενο πρασινο πενταλεπτο της τελευταιας περιοδου εχει τιμη 3 ευρω. Και ας πουμε οτι υπαρχουν 15 χιλιαδες αντιτυπα. Αρα συνολικο κοστος περι τα 45.000 ευρω. (τυχαια τα νουμερα).
Με την ανακαλυψη των σφαλματων πλακος, αν υποθεσουμε οτι μπαινει συντελεστης Χ 2, τοτε παμε , με ιδιο αριθμο αντιτυπων αλλα διπλασια τιμη στα 90.000 ευρω.
Αρα τι καναμε? Δημιουργησαμε μια ΤΕΧΝΗΤΗ σπανιοτητα. Και ο λογος? Οτι η ΑΠΟΛΥΤΗ σπανιοτητα εμεινε ιδια, 15 χιλιαδες αντιτυπα πριν, 15 χιλιαδες τωρα.
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ σπανιοτητα θα ηταν αν υπηρχε πχ 1 γραμματοσημο στο φυλλο με σφαλμα πλακος. Σε αυτη την περιπτωση θα ειχαμε ΜΟΝΟ 100 αντιτυπα και 14.900 κοινα. Οταν ομως σχεδον καθε θεση δινει σφαλμα πλακος (εστω και διαφορετικο), τοτε δεν εχει νοημα. Ειναι σα να λεμε στα χαρτονομισματα οτι καθε ενα ειναι διαφορετικο. Και πραγματι. Καθε ενα εχει ξεχωριστο σειριακο αριθμο αρα θα μπορουσε κανεις να ισχυριστει οτι ΟΛΑ ειναι διαφορετικα. Η αγορα ομως αποτιμαει ΟΛΑ στην ιδια τιμη, εκτος καποιων συγκεκριμενων σπανιων εξαιρεσεων (πχ 6 ιδια νουμερα, σειρα 123456 κλπ).
Αρα, καποια plate flaws που απλα εχουν μια τελιτσα, δε μου λενε τιποτα. Αν ειναι κατι ιδιαιτερο οπως αυτο που εδειξα πριν ναι. Και πιστευω οτι μαζι με τη γνωμη μου συμφωνει και η αγορα.
Μια διορθωση, 25 ευρω ηταν η τιμη που το αγορασα χωρις προμηθεια ομως , με προμηθεια παει κοντα στα 30. Εδωσα πιο πολλα, αλλα συνυπολογισα και τη σφραγιδα, οποτε πληρωσα υπεραξια για το συνδυασμο του σφαλματος με μια καλη σχετικα σφραγιδα.

[LHH]

Ακολουθεί ''σεντόνι''  
Η υπόθεσή σου είναι λίγο άστοχη...
Η τιμολόγηση του Καραμήτσου-η μόνη επίσημα και με ισχύ αυτή τη ώρα*- αναφέρεται σε 20 σφάλματα περίπου,για τα 5λ,και κάποια από αυτά δεν έχουν αναφορά στην τελευταία έκδοση για διάφορους λόγους.
Αρα μιλάμε για 10-15 σφάλματα στα 150,ε,λογικό είναι το x2,το x2,5,ακόμα και το x3 στη τιμή...
Στις ΜΚΕ τα σφάλματα/λάθη είναι κατα σειρα σπουδαιότητας-τιμής:
χρωματισμός,π.χ.ένα φύλλο με άλλη απόχρωση λόγω άλλου μείγματος στο χρωστήρα και κατα συνέπεια έχουμε Σολφερίνο,40λ συνεχόμενων κόκκινο καφε,80λ συνεχόμενων κερασι,κ.ο.κ. συντελεστής που ξεκινάει από x600 ως και x3000+
αριθμοί ελέγχου,λάθη στην τοποθέτηση και στη εκτύπωση και στην φθορά των μεταλικών στοιχείων για την δημιουργία τους,με αποτελέσματα ελαφρίες διπλοεκτυπώσεις μέχρι σφάλμα ''Καρπενησίου'',20λ ψαθωτό βάθος 1861 με ανάποδους ΑΕ.,κτλ,με τιμές από x1,5 ως και x άπειρο-το Καρπενήσι πήγε σου feldman 230k
και τέλος τα δικά μας,τα σφάλματα πλακός τα οποία σε σύγκριση με τα παραπάνω δίνουν μία ώθηση στην τιμή,στις μικρές αξίες,και έναν αέρα μοναδικότητας στις μεγάλες/σπάνιες.
Ετσι το πιο ακριβό σφάλμα είναι το 30λ του 1882,pos.10,στο x50 και στα πιο κοινά σφάλματα στο x2
Δύο σημεία :
όπως ανάφερα και παραπάνω δεν παίρνουν όλα πρόσθετη τιμή,π.χ. μια μικρή κουκίδα στο βάθος μεταλλίου
και
το σφάλμα''φαρδιά περιθώρια'' που τιμολογήται x2,στο 10λ ''salmon'' του 1862-67 δεν θα πάει από τα 6.000 στα 12.000,δηλ.στα ακριβα/πολύ ακριβα, η τιμή διαφοροποιειται αλλιώς.

*τιμές στα σφάλματα πλακός δίνει και ο κατάλογος Νάλτσα  

[Helios]

Η φιλοτελική αξία και η τιμολόγηση ενός σφάλματος (ΑΕ και πλάκας) εξαρτάται όχι μόνο απο την θεαματικότητα (ή οχι) του σφάλματος αλλα πρώτα και κύρια απο την ΣΠΑΝΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΣΦΑΛΜΑΤΟΣ (που εξαρτάται απο το χρονικό διάστημα -μεγάλο ή μικρό- μέσα στο οποίο ένα σφάλμα ξεκινά να υφίσταται και μέχρι να διορθωθεί ή εξαφανιστεί, εαν αυτό συμβεί) σε συνάρτηση με την ΣΠΑΝΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΟΥ στο οποίο το σφάλμα υφίσταται.

Άλλη τιμή και φιλοτελική αξία έχει ένα συγκεκριμένο σφάλμα επάνω σε ένα κοινό γραμ/μο, πχ της 80-86 που αναφέρθηκε και άλλη επάνω σε ένα δύσκολο γραμ/μο. Απο την 80-86 βρίσκονται ακόμα και ολόκληρα φύλλα. (Με 2-3Κ είναι εφικτό να αποκτήσει κάποιος ολόκληρο φύλλο κάποιας εύκολης αξίας της 80-86, αποκτώντας ταυτόχρονα και ολα τα σφάλματα που βρίσκονται σε αυτό, στην τέλεια τους μορφή, επάνω στο φύλλο, κάτι που είναι σχεδόν ακατόρθωτο για τις υπόλοιπες εκδόσεις).
Μιας και αναφέρθηκε το κλασικό και θεαματικό σφάλμα της θέσης 44 του μονόλεπτου, η θέση αυτή σε γραμ/μο 80-86 ξεκινά στις δημοπρασίες συνήθως στα 10-20 ευρώ μόνο και συνήθως μένει απούλητη, αφού έχει γεμίσει ο τόπος απο γραμ/μα της 80-86 οπότε, ακόμα και με το θεαματικό αυτό σφάλμα, ένα τέτοιο γραμ/μο είναι πολύ κοινό. Όταν υπάρχουν άπειρα μονόλεπτα 80-86, τότε και το σφάλμα επάνω σε γραμματόσημο της 80-86 θα είναι επίσης κοινό.
Δοκιμάστε όμως να βρείτε το σφάλμα αυτό επάνω σε ένα μονόλεπτο 1870 πχ και θα δείτε εντελώς άλλες τιμές και πολύ μικρότερη συχνότητα εμφάνισης.

Ο λόγος που το σφάλμα "πίπα" (30λ αλλαγής χρωματισμών) είναι σχετικά ακριβό δεν είναι επειδή είναι θεαματικό και ωραίο αλλα επειδή απαντάται ΜΟΝΟ στα θαλασσόχρωμα 30λ του 1882, δλδ ξεκινά να εμφανίζεται για λίγο δίαστημα πριν σταματήσουν οι εκτυπώσεις της ΜΚΕ, αφού τότε έσπασε η πλάκα στο σημείο εκεινο. Αν η πλάκα είχε σπασει απο το 1876 που ξεκίνησαν τα 30λ, το σφάλμα αυτό θα έκανε μετα βίας... 10 ευρώ, αφού θα το έβρισκε κανείς με το κιλό στα αθηναικά 30λ 1876.

Τα ίδια ισχύουν και για τα σφάλματα των ΑΕ καθώς και για πολλά σφάλματα εκτύπωσης.
Διπλοί ΑΕ, ανεστραμένοι ΑΕ, απέχοντες, αποτυπώσεις πλακιδίων των ΑΕ, απουσία ΑΕ, αναδιπλώσεις, κλπ...κλπ, κλπ...
Το ίδιο σφάλμα, για κάποια έκδοση μπορεί να αξίζει 10 ευρώ ενώ για μια άλλη 100Κ ή -λόγω της μοναδικότητας του- να μην είναι καν εμπορεύσιμο.

[LHH]

Αψογο post από helios,συμφωνώ απολύτως

Αν η πλάκα είχε σπασει απο το 1876 που ξεκίνησαν τα 30λ, το σφάλμα αυτό θα έκανε μετα βίας... 10 ευρώ, αφού θα το έβρισκε κανείς με το κιλό στα αθηναικά 30λ 1876.

Ωραία υπόθεση και μεγάλη αλήθεια

[heretic77]

Αρα χρειαζεται για καθε σφαλμα πλακος να γνωριζει καποιος την πληροφορια απο ποτε αρχισε να εμφανιζεται. Εγω αυτο καταλαβα. Ο Καραμητσος παντως δε κανει διαχωρισμους και δινει ενα συντελεστη. Παντως ΣΙΓΟΥΡΑ παιζει ρολο η θεαματικοτητα του σφαλματος, αλλιως, αν δεν επαιζε, τα υπολοιπα σφαλματα πλακος στα μονολεπτα 80-86 θα τιμολογουνταν αναλογα. Ομως το συγκεκριμενο τιμολογειται πολυ ακριβοτερα.

[Helios]

Προφανώς και γενικώς παίζει κάποιο (μικρότερο) ρόλο ΚΑΙ η θεματικότητα αλλά πρωτίστως η σπανιότητα του σφάλματος σε συνδυασμό με την σπανιότητα του γραμ/μου που φέρει το σφάλμα.

-Υπάρχουν σφάλματα καθόλου θεαματικά, αδιάφορα θα έλεγε κάποιος, που όμως κοστίζουν πολύ ακριβότερα απο τα θεαματικότερα όλων, επειδή εμφανίστηκαν μόνο για λίγο διάστημα (και μετά διορθώθηκαν/εξαφανίστηκαν) ή/και απαντώνται σε δύσκολα γραμματόσημα.
-Το σπάσιμο της 44 του μονόλεπτου (μιας και αναφέρθηκε) είναι εξίσου θεαματικό στην 80-80 και στην 1870, αξίζει όμως 10 ευρώ στην 80-86 και 100 στην 1870. Λογικό αφού τα μονόλεπτα του 1870 ειναι κατα πολύ δυσκολότερα, άρα ακόμα δυσκολότερα όταν βρεθούν με σφάλμα πλάκας, αφού αυτό επαναλαμβανόταν μια μόνο φορά ανα φύλλο των 150 αντιτύπων. Τα εσφαλμένα γραμ/μα της 80-86 που έχουν σωθεί ειναι κατα πολύ περισσότερα αυτών της 1870 αφού και ο συνολικός αριθμός των μονόλεπτων της 80-86 είναι συντριπτικά μεγαλύτερος αυτών του 1870.

Ναι, είναι καλό να γνωρίζουμε το πότε ξεκινάει να εμφανίζεται κάθε σφάλμα, δεν φτάνει όμως μονάχα αυτό.
Παράλληλα με την γνώση του από πότε ξεκινούν να εμφανίζονται τα σφάλματα χρειάζεται να γνωρίζουμε και το για πόσο αυτά συνεχίζουν να εμφανίζονται σταθερά, καθώς έτσι αποκτούμε εικόνα για την σπανιότητα τους συνολικά αφού αυτή εξαρτάται απο την χρονική διάρκεια (μεγάλη ή μικρή) εμφάνισης κάθε σφάλματος.
Συμπληρωματικά, η γνώση και οι εικασίες για τις αιτίες της δημιουργίας του κάθε σφάλματος είναι αυτό που συμπληρώνει την εικόνα και επιτρέπει την γενικότερη και συνολική εκτίμηση του όμορφου θέματος των σφαλμάτων.

Ανα περίπτωση λοιπόν, πότε ξεκινούν να εμφανίζονται, γιατί εμφανίζονται, πόσο διαρκούν να εμφανίζονται. Αυτοί είναι οι τρείς κύριοι παράγοντες που εξετάζονται. Ο κ. Ασημακόπουλος αναφέρει πολλά πράγματα επί αυτών, γιαυτό και η δική του εργασία για τα σφάλματα πλάκας των ΜΚΕ ήταν και παραμένει η καλύτερη πηγή για το θέμα.
Τα συμπεράσματα που έχω βγάλει για το θέμα προέκυψαν κύρια μέσα απο την μελέτη των εργασιών και άρθρων για χρόνια, την παρακολούθηση των δημοπρασιών αλλα και απο τις συζητήσεις που έχω κάνει με συγγραφείς του συγκεκριμένου θέματος.

[heretic77]

Καθε γνωμη σεβαστη, αλλα για μενα , αν κατι δεν ειναι σημαντικο και ειναι απλα μια τελεια, ή μια γραμμουλα, οπως ειναι 9 στα 10 τετοια σφαλματα , ειναι καθαρα δημιουργια τεχνητων σπανιοτητων για ευνοητους λογους. Εφοσον βεβαια καποιοι ειναι διατεθειμενοι αυτες τις τελιτσες να τις πληρωσουν και αναλογα εμενα δε μου πεφτει λογος. Και εγω αν ειχα στοκ καμια χιλιαδα τετοια, θα θελα να τα πουλουσα με πολλαπλασιες τιμες. Σε ενα προηγουμενο ποστ μου παρουσιασα ενα γραμματοσημο με ελαφρα διπλοεκτυπωση του ΑΕ, δεν ειναι δυνατον να τιμολογηθει το ιδιο αυτο με μια ωραια διπλοεκτυπωση που ειναι ευδιακριτη. Και παλι με την ιδια λογικη στις αποχρωσεις, θα μπορουσε καθα μια αποχρωση να ναι διαφορετικη, μιας και ειναι εκατονταδες. Ομως η αγορα αποτιμα τις πιο χτυπητες. Αρα δε μπορω να καταλαβω γιατι μια τελιτσα (πχ θεση 67) να αποτυπωθει η διαφορα της τιμης ιδια με το σφαλμα 44 που κανει μπαμ. Δε νομιζω οτι εχουν καμια διαφορα στη σπανιοτητα το σφαλμα 67 με το 44, μιλαω για ιδια εκδοση 80-86,  αλλα η διαφορα στην τιμη τους ειναι σημαντικη σιγουρα λογω θεαματικοτητας.
Ειμαι σιγουρος οτι και στο μελλον θα εμφανιστουν και αλλες τετοιες μη κανονικοτητες, το σιγουρο ομως ειναι οτι σε σταθερο ογκο γραμματοσημων εχει βρεθει τροπος να ανεβει η τιμη τους, με αυτες τις μικροδιαφορες.

[Helios]

Τα ίδια έλεγε και ο Pemberton, περί ασήμαντων γραμμών και τελειών, αργότερα όμως αναθεώρησε, όταν κατάλαβε -μέσω της μελέτης- την σπουδαιότητα τους.

Η γνώμη μου είναι κατ´αρχάς να μην μπλέκουμε το εμπορικό κομμάτι με το φιλοτελικό. Οι έμποροι κάνουν την δουλειά τους και εμείς την δική μας. Ως φιλοτελιστές, καλό ειναι να είμαστε συγκεντρωμένοι στο φιλοτελικό κομμάτι. Εξάλλου, κανείς δεν υποχρεούται να συλλέξει κάτι εαν δεν το θέλει, εαν δεν το βρίσκει ενδιαφέρον ή εαν πίσω απο αυτό βλέπει εμπορικές σκοπιμότητες.

Στο φιλοτελικό λοιπόν κομμάτι καθαρά για εκείνους που ενδιαφέρονται, η σπουδαιότητα του θέματος των σφαλμάτων πλάκας βρίσκεται στις διαφόρων ειδών πληροφορίες που η μελέτη τους μας δίνει για τα γραμματόσημα της ΜΚΕ. Γρατζουνιές, τελείες και άλλα μικρο-σφάλματα δεν λένε κάτι απο μόνα τους, όταν όμως μας προσδιορίζουν ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΟΥ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ τότε η σπουδαιότητα τους είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ.
Ο προσδιορισμός της θέσης στο φύλλο του γραμματοσήμου που φέρει κάποιο σφάλμα πλάκας είναι η κυριότερη πληροφορία που μας δίδεται απο την μελέτη των σφαλμάτων πλάκας, σπουδαία πληροφορία που λειτουργεί συμπληρωματικά με την γνώση που προέρχεται απο την μελέτη των σφαλμάτων των ΑΕ (για όσες αξίες έχουν ΑΕ) και πολύ σημαντική, κυρίως για εκείνους που επιχειρούν ανασύσταση της πλάκας κάποιας αξίας, αφού οι θέσεις των γραμματοσήμων επάνω στο φύλλο χρειάζεται να αποδειχθούν για να προσδιοριστούν.

Πώς αλλιώς θα μπορέσεις να αποδείξεις την θέση στο φύλλο ενός μεμονωμένου γραμ/μου εαν αυτή δεν φέρει κάτι σταθερό και διακριτό; Εκεί είναι η αξία των σφαλμάτων πλάκας.

Ας αφήσουμε όμως το σημαντικότατο θέμα του προσδιορισμού της θέσης ενός γραμ/μου στο φύλλο και ας πάμε παρακάτω.

Μέσω των σφαλμάτων πλάκας μπορούμε να βοηθηθούμε χοντρικώς ακόμα και στο θέμα της κατάταξης των γραμματοσήμων της Μεγάλης Κεφαλής, αφού γνωρίζοντας πως μια συγκεκριμένη θέση μιας αξίας παρουσίασε σφάλμα το τάδε έτος, έχουμε αυτόματα την πληροφορία πως το γραμματόσημο που παρουσιάζει το συγκεκριμένο σφάλμα τυπώθηκε κάποια στιγμή μετά απο την χρονολογία απο την οποία το σφάλμα της συγκεκριμένης θέσης ξεκινά να υφίσταται. Ακόμα, αποδεικνύοντας (μέσω άλλων στοιχείων που η μελέτη μας δίνει) πως ένα γραμματόσημο που δεν παρουσιάζει σφάλμα ανήκει σε θέση η οποία κάποια στιγμή μέσα στη εικοσιπενταετία παρουσίασε σφάλμα πλάκας, αποκτούμε αυτομάτως την βεβαιότητα πως το συγκεκριμένο γραμματόσημο εκτυπώθηκε κάποια στιγμή πρίν η συγκεκριμένη θέση παρουσιάσει το συγκεκριμένο σφάλμα πλάκας.

Απο την μελέτη λοιπόν των σφαλμάτων πλάκας, βοηθούμαστε ΚΑΙ στην κατάταξη των ΜΚΕ.

Το σημαντικότερο όμως συμπέρασμα στο οποίο οι μελετητές της ΜΚΕ έφτασαν βοηθούμενοι μεταξύ άλλων και από την μελέτη των σφαλμάτων πλάκας είναι το γεγονός πως πλάκες των 9 αξιών της Μεγάλης Κεφαλής υφίστανται ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΑΞΙΑ, ΒΑΣΙΚΟΤΑΤΗ και ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗ πληροφορία του όλου θέματος της ΜΚΕ συνολικά, που ενώ σήμερα είναι γνωστή, δεν ήταν πάντα, με αποτέλεσμα πολλά φρικτά μπερδέματα κατά τις αρχές της μελέτης των γραμ/μων της ΜΚΕ, στα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ου. Δεν χρειάζεται να αναφέρω πολλά, όσοι διαβάζουν ξέρουν. Μοναδικό παράδειγμα που θα αναφέρω είναι τα ξυρισμένα του 1870, τα οποία, λόγω της ιδιάζουσας εμφάνισης τους (λόγω της αποτυχημένης εκτομής), στα τέλη του 19ου αιώνα, κάποιοι απο τους τότε μελετητές της ΜΚΕ νόμισαν πως αυτα προέρχονταν απο .... άλλες πλάκες (!!!).

Ευτυχώς, ήρθε η μελέτη των σφαλμάτων πλακας να βάλει τα πράγματα στην θέση τους και στην σωστή τους διάσταση.

Τα διάφορα σφάλματα πλάκας σε διάφορες αξίες και συγκεκριμένες θέσεις τα οποία ξεκινούν να παρουσιάζονται απο τα δοκίμια ακόμα και τις πρώτες εκτυπώσεις στο Παρίσι το 1861 και που συνεχίζονται σταθερά να εμφανίζονται μέσα στην εικοσιπενταετία των εκτυπώσεων στην Αθήνα, αρκετά μέχρι και το τέλος αυτών, απέδειξαν πως, για κάθε αξία της ΜΚΕ, ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΕΚΤΥΠΩΤΙΚΗ ΠΛΑΚΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΕΚΤΥΠΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΣIΠΕΝΤΑΕΤΙΑ, μια πρωτιά - ρεκόρ για το κλασικό ελληνικό γραμματόσημο μας και μία ακόμα απόδειξη της εξαιρετικής - όχι μόνο καλλιτεχνικά αλλα και κατασκευαστικά - δουλειάς του Albert Barre, χαράκτη του σχεδίου και κατασκευαστή των πλακών του πρώτου ελληνικού τύπου.

[heretic77]

Για τα τεχνικα στοιχεια ειμαι ο τελευταιος που θα φερει αντιρρηση οτι ειναι ετσι, και πραγματι ετσι ειναι και μπραβο για ολες αυτες τις πληροφοριες. Αυτη η παραθεση πληροφοριων και η συζητηση ειναι κατι πρωτοφανες για ελληνικα φορουμ οσον αφορα τα γραμματοσημα και μπραβο για το υψηλο επιπεδο πληροφορησης. Μια ζωη το φωναζω οτι οι γραμματοσημαδες ειναι ενας κλειστος χωρος και ειναι ωραιο να βγαινουν πληροφοριες παραεξω σε ενα δημοσιο φορουμ οπως αυτο.
Ειναι ομως επισης προφανες πως αυτες οι ανακαλυφθεισες κανονικοτητες στην εκτυπωση να χρησιμοποιηθουν  -μεσω ενος μανδυα φιλοτελικης σπουδαιοτητας- απο καποιους του χωρου ,ως προσχημα για να εκτοξευτουν οι τιμες.
Απο εκει που εχουμε πχ ενα μονολεπτο 1880-86, ξαφνικα ο συλλεκτης ειναι υποχρεωμενος να μαζεψει 4-5 αποχρωσεις και αν ειναι και καποιος τελειομανης, να συλλεξει για καθε αποχρωση και καμια 4-5 σφαλματα. Αρα απο 1-2 γραμματοσημα, να καταληξει να χρειαζεται 20 για να ολοκληρωσει τη συλλογη. Και μαλιστα, οι τιμες και των 20 να ειναι υψηλοτερες απο αυτες που θα ηταν αν δεν υπηρχε ολος αυτος ο διαχωρισμος.
Σιγουρα φιλοτελικα αυτο ειναι πολυ ενδιαφερον, δημιουργει παθος, αλλα δε ξερω κατα ποσο ολο αυτο ειναι και λιγο marketing που  βολευει τους εμπορους και τους μεγαλοσυλλεκτες. Πιστευω οτι στο απωτερο μελλον, ολη αυτη η τελειομανια να επεκταθει και σε αλλους τομεις, οπως οι αποχρωσεις. Ηδη δημιουργουνται νεες σπανιοτητες, πχ το 10λ red-orange 80-86, ξαφνικα στη νεα εκδοση του Ελλας εχουμε μια νεα αξια, που ειναι μονο red, δηλαδη νεα σπανιοτητα απο εκει που δεν υπηρχε. Και τιμολογειται κανα δεκαρικο (χιλιαδες ευρω) αν θυμαμαι καλα.
Νομιζω καταλαβαινει καποιος το point mου, ανεβαινει μεν ο φιλοτελικος πλουτος και η γνωση, αλλα με εμπορικο τιμημα (καλο για αυτους που τα εχουν, κακο για αυτους που θελουν να τα μαζεψουν). Σε ενα φυλλο των 150 γραμμαοτοσημων μπορει να βρεθουν 30-40 γραμματοσημα διαφορετικα, αντε μαζεψε τα ολα μετα...
Σε αντιδιαστολη με τα νομισματα και τα χαρτονομισματα ολα αυτα βεβαια, ισως με εξαιρεση τα νομισματα του Καποδιστρια.

[Helios]

Στον υγιή προβληματισμό σου απάντησα πρίν, ίσως δεν το πρόσεξες. Απαντάω ξανά λοιπόν όπως και πρίν, ξαναδιάβασέ:

"Η γνώμη μου είναι κατ´αρχάς να μην μπλέκουμε το εμπορικό κομμάτι με το φιλοτελικό. Οι έμποροι κάνουν την δουλειά τους και εμείς την δική μας. Ως φιλοτελιστές, καλό ειναι να είμαστε συγκεντρωμένοι στο φιλοτελικό κομμάτι. Εξάλλου, κανείς δεν υποχρεούται να συλλέξει κάτι εαν δεν το θέλει, εαν δεν το βρίσκει ενδιαφέρον ή εαν πίσω απο αυτό βλέπει εμπορικές σκοπιμότητες."

Προτιμώ να μην εκφράζομαι πολύ για το εμπορικό κομμάτι και ειδικά δημόσια, θα το έχεις προσέξει άλλωστε πως ελάχιστα συζητάω για αυτό, στο έχω πεί και προσωπικά πολλές φορές.
Στο φιλοτελικό κομμάτι, ότι θέλετε, αρκεί να γνωρίζω. Με τα εμπορικά κλπ μην με μπλέκετε. Τα βαριέμαι και καταλήγουν σε συζητήσεις που θεωρώ πως είναι άσχετες με την πλευρά του γραμματοσήμου που εμένα αρέσει να μελετάω.

[heretic77]

Ας απαντησει λοιπον ο LHH που ισως ασχολειται με το εμπορικο κομματι. Αν και περα απο εμπορικο ειναι και φιλοτελικο το θεμα. Ανακαλυφθηκε νεα χρωματικη ποικιλια στο δεκαλεπτο. Ειναι ενδεχομενο δηλαδη να εχουμε φυλλο με χρησιμοποιηση μονο κοκκινου χρωματος. Και μαλιστα πρεπει να ναι και με σφραγιδα Καλαματας. Η ερωτηση ειναι λοιπον αν στοιχειοθετειται σπανιοτητα, και ποιος ειναι αυτος που οριζει τη σπανιοτητα. Οτι δηλαδη υπαρχει οντως ενα κοκκινο δεκαλεπτο, που ανακαλυφθηκε μαλιστα προσφατα και αποφασιστηκε εν μια νυκτι να παρει και τετοια τεραστια αξια. Και στο σολφερινο κατι τετοιο δεν εγινε? Γιατι να μη γινει και στο δεκαλεπτο? Ενα φυλλο και εκει, ενα φυλλο και εδω αν ειναι οντως ετσι. Οπως και στο καφε διλεπτο το κακεκτυπο, που νομιζω πουληθηκε 4-5Κ ενω τα κομματια του ειναι πιο λιγα απο του Σολφερινο. Παιζει ρολο και το marketing φανταζομαι.
Τελοσπαντων ξεφυγε και η κουβεντα. Καθε κεφαλη του Ερμη αλλωστε ειναι κατι μοναδικο, πχ στο συγκεκριμενο μονολεπτο, ποσα τετοια μονολεπτα εχουν πανω τη συγκεκριμενη σφραγιδα? Μπορει να ναι και το μοναδικο με σφραγιδα ΑΣΤΑΚΟΣ και αυτο το σφαλμα. Κατα μια εννοια εχω και εγω μια μοναδικοτητα στη συλλογη μου 

[LHH]

 
Και βέβαια δεν ασχολούμε με το εμπορικό κομμάτι,δηλ.δεν εμπορεύομαι γραμμ.
Αλλά η όποια συλλογή που έχω,σε όλα τα επίπεδά,Ελλάδα,άλλα κράτη,εξειδικευμένη ΜΚΕ,την έχω αποκτήσει αγοράζοντας 35 χρόνια,δεν μάζευε κάποιος συγγενής μου ,ούτε την βρήκα σε κάποιο παλιό σπίτι στη σοφία-μεγάλη φαντασίωση  ,άρα αυτός είναι και ο λόγος που αναφέρομαι στο εμπορικό θέμα όταν μιλάμε-βεβαια πήγε και εκεί η κουβέντα,εξάλλου πάει από μόνη της.
Επειδή η κουβέντα για τα σφάλματα πλάκας είναι πολύ μεγάλη θα την κάνουμε πολύ σύντομα και σε πιο τακτοποιημένη βάση στην ενότητά μας

[LHH]

Σπανιότητα=tirage
Απλό αγαπητέ heretic.
Αντε και σε κάποιες περιπτώσεις η φήμη,η συγκυρία,το απρόβλεπτο

[heretic77]

Εμπορικο κομματι εννοω τις τιμες, οχι αν εισαι εμπορος Εγω πχ τις παρακολουθω αρκετα, αλλα μονο απο σαιτ δημοπρασιων , δε ξερω τι γινεται στο underground κομματι, στις ιδιωτικες συναλλαγες.
Σπανιοτητα δεν ειναι κατ αναγκην το τιραζ, το θεμα ειναι ποσα απο αυτα διασωθηκαν.
Ασε που στις κεφαλες, αν εξαιρεσουμε τα παρισινα, δε γνωριζουμε τιραζ.

[LHH]

Tirage, εκείνη την εποχή ούτε ο προϊστάμενος των εκτυπώσεων δεν ήξερε πόσα φύλλα έβγαζε σε κάθε εντολή που του έδιναν,από τις  ταχ.ανάγκες που εμφανίζονταν,π.χ.εξάντληση αποθεμάτων στα γραφεία,αλλαγή τελών,προσάρτηση νέων περιοχών κοκ.
Ομως για κάποιες σπανιότητες έχουμε μια εικόνα,από τις δημοπρασίες ανα τις δεκαετίες,και από τις εκθέσεις,έτσι ξέρουμε ότι:
14-σολφερίνο
1-20λ 1861 ψαθωτο με αε
3-5λ 1875-80 με χρώμα 60λ
60-συνεχόμενο βάθος 1861 20λ
90-ψαθωτό
5-40λ συνεχόμενων κόκκινα καφέ
13-αε στην όψη 10λ συνεχόμενων-Ζακύνθου
2-αε στη όψη 20λ-Σπάρτη
....
Από τα παραπάνω βλέπεις ότι η σπανιότητα δεν συμβαδίζει με τη τιμή πάντα,παίζουν, όπως ανέφερα και παραπάνω, και κάποιοι άλλοι λόγοι για τι τιμή τους