Ένα προσφιλές θέμα που πάντοτε ταράζει τα νερά είναι οι πιστοποιήσεις.
Της μοδός κάποτε ήταν -στην Αγ. Θέκλας- η ANACS εθεωρείτο ως η καλύτερη και πιο αξιόπιστη, άσχετα εάν 1-2 συλλέκτες μόνο, της έδιναν σημασία. Οι υπόλοιπες εταιρείες PCGS, NGC κλπ
Τα χρόνια πέρασαν και το marketing προχώρησε σημαντικά. Οι εταιρείες PCGS και NGC αξιοποιώντας το "population report" το συνδέουν με ονόματα και πρόσωπα, και με το τρόπο αυτό κατακτούν μετά από σύντομο διάστημα τη κορυφή.
Στη σκιά αυτών των εταιρειών μία, επαναλαμβάνω ΜΙΑ και μοναδική εταιρεία ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με το Αρχαίο νόμισμα. Η εταιρεία αυτή επανδρωμένη από πραγματικά επιστημονικό προσωπικό, ασχολείται με τα Αρχαία Ελληνικά νομίσματα τα οποία και πιστοποιεί. Αυτή η εταιρεία είναι η ΙCG η οποία από πολλούς θεωρείται σήμερα ως τρίτη κατά σειρά εταιρεία.
Με τη κατάργηση της Δραχμης εμφανίζονται νέα γενιά συλλεκτών και εμπόρων. Στους νέες συλλέκτες οι οποίοι φυσιολογικά δεν γνωρίζουν τα νομίσματα, εφαρμόζεται ως μεθοδος πειθούς από νεοέμπορο για τη κατάσταση του νομίσματος, η "Πιστοποίηση". Πείθουν τους νέους συλλέκτες ότι στην άλλη όχθη του Ατλαντικού "ξέρουν" τα Ελληνικά νομίσματα ενώ οι ίδιοι δεν μπορούν να μάθουν ποτέ.
Οι παλιοί συλλέκτες θεωρούν ότι η πιστοποίηση "σκοτώνει" το πραγματικό συλλέκτη. Η άλλη όχθη θεωρεί και αισθάνεται ότι έχει "ασφάλεια" με τη πιστοποίηση. Οι Ευρωπαίοι δεν δίνουν σημασία στις πιστοποιήσεις καθ όσον είναι και πιο αυστηροί στις αξιολογήσεις τους που παρόμοια αξιολογούν πιο αυστηρά οι παλιοί συλλέκτες. Παρόλα αυτά οι νέοι συλλέκτες αισθάνονται και πρακτικά επιβεβαιώνουν ότι το πιστοποιημένο
άσχετα την άποψη των παλαιών συλλεκτών "πιάνει" καλύτερη τιμή.
Πολλά πλήκτρα έχουν πατηθεί (κατά το πολύ μελάνι έχει χυθεί) για να γράφονται για τις πιστοποιήσεις ή μη. Υπέρ και κατά έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς.
Προσωπικά πιστεύω ότι άλλη οπτική γωνία και σκοπό έχει ο συλλέκτης-οπαδός του πιστοποιημένου, και άλλη του μη.Τεράσστια διαφορά.....
Τα γραφόμενά μου, δεν έχουν σκοπό να ανοίξουν ένα νέο κύκλο συζητήσεων για το θέμα αυτό. Επειδή σε παλαιότερο σχόλιό μου είχα αναφέρει ότι ασχολήθηκα και αγόραζα για μελέτη πιστοποιημένα νομίσματα από τις αρχές της δεκαετίας του '80, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάτι που παρακολουθώ πάνω από ένα χρόνο, και θα ήθελα πραγματικά να το σχολιάσετε.
http://www.caccoin.com/ Αυτή η εταιρεία "πιστοποιεί" εάν οι γνωστές εταιρείες πιστοποίησης πιστοποιούν σωστά τα νομίσματα !!!!
Και αυτή είναι σοβαρή εταιρεία εάν λάβουμε υπόψη τα νομίσματα με τα οποία ασχολείται (δεν ασχολείται με bullion ή τρέχοντα). Σήμερα και αυτή όπως και οι εταιρείς πιστοποίησης ασχολείται με τα Αμερικάνικά νομίσματα. Σε λίγο όπως οι άλλες εταιρείες, θα ανακαλύψει και τα Ελληνικά, και πιθανά η άμεσα επόμενη γενιά θα ζητά να έχει πιστοποιήσεις για τα πιστοποιημένα από τη CAC ή όποια καινούργια παρόμοια εταιρεία ξεφυτρώσει (υπάρχει άλλη μία στα σκαριά).
Ποια είναι λοιπόν η απόψή σας? Τι σημαίνει ότι κάποια εταιρεία πιστοποιεί εάν είναι σωστά πιστοποιημένα τα νομίσματα της PCGS, και NGC (νομίζω προς το παρόν μόνο με αυτά ασχολείται)? Γιατί δημιουργήθηκε η ανάγκη αυτής της εταιρείας?
Μάλιστα αυτή η εταιρεία ακολουθεί την εξηής πολιτική για να εγκαθιδρυθεί στο μυαλό των συλλεκτών.
Πιστοποιεί σπανιώτατα Αμερικανικά νομίσματα, τα αγοράζει στις δημοπρασίες, και μετά τα ξαναπουλά στη τιμή σχεδόν που τα αγόρασε. Ο λόγος? για να πείσει τους συλλέκτες ότι η ίδια έχει "εμπιστοσύνη" στον εαυτό της για να πειστούν και οι υπόλοιποι.....
Σας κούρασα, αλλά αξίζει να συζητήσουμε που το πηγαίνουν οι εταιρείες πιστοποίησης
Σημ. Σε καμιά περίπτωση το θέμα δεν έχει να κάνειποιά θεωρητικά είναι καλύτερη εταιρεία πιστοποίησης ή εάν προτιμάμε τα πιστοποιημένα νομίσματα. Απλά ας πούμε την άποψή μας για τις πιστοποιήσεις των πιστοποιημένων.
