Αγαπημενη σειρα γραμματοσημων

[Helios]

Η ερωτηση προς ολους τους φιλους φιλοτελιστες ειναι η εξης:

Αν θα επρεπε να διαλεξετε ως αγαπημενη μια μονο σειρα γραμματοσημων απο την πλουσια φιλοτελικη ιστορια της χωρας μας ποια θα ηταν αυτη και γιατι.

Ειναι κατι που παρα πολλα χρονια σκεφτομαι και συζηταω με πολλους φιλους.

Εγω τελικα -μετα απο πολυ σκεψη ολα αυτα τα χρονια- εχω μαλλον καταληξει στην σειρα των Τοπιων του 1927.
Προκειται για μια σειρα σταθμο που σηματοδοτει τα ελληνικα γραμματοσημα στην νεα τους φαση, μετα τα ανυπερβλητα κλασσικα 1861-1906 και τις επισημανσεις της πολυταραχης περιοδου 1911-1922.
Χαραγμενα αρχικα στο Λονδινο και εκτυπωμενα απο την δικη μας "Ασπιωτη", αν και με χιλια δυο προβληματα απο αποψης ποιοτητας λογω χαρτιου, κακων κεντραρισματων, οδοντωσεων, ποικιλιων κτλ τα γραμματοσημα αυτα με τις αυστηρες αλλα ελληνικοτατες παραστασεις τους και τα υπεροχα χρωματα τους κατατασσονται -κατα την δικη μου γνωμη- μεταξυ των ομορφοτερων και εμβληματικοτερων ελληνικων γραμ/μων ολων των εποχων.

Αγαπαω την σειρα αυτη γιατι με μεταφερει σχεδον μαγικα στην Ελλαδα του μεσοπολεμου, στην Ελλαδα με τα χιλια δυο προβληματα αλλα και με την ανθρωπια της, την Ελλαδα της μικρασιατικης καταστροφης και των προσφυγων, την Ελλαδα της οδου Ερμου, την Ελλαδα της ρετσινας, την Ελλαδα της λατερνας...

Με φιλικους χαιρετισμους,

Νικος

[chrysos]

Αγαπητέ Νίκο, για μένα η ωραιότεροι σειρά που κυκλοφόρησε ποτέ, είναι η μυθολογική του 1935 σε χαλκογραφική εκτύπωση, και σχεδίαση από τον Καθηγητή  Μ. Μπισκίνη. Η σειρά είναι ένας θησαυρός κλασσικών παραστάσεων της Ελληνικής Μυθολογίας.

[solferino]

an ειχανε προσεψει τον χρωματισμό θα προτιμούσαν την μυθολογική αλλά τα χρωματα ειναι για τα γουστα μυο λιγο 'κιτς'.

Για μένα αν εξαιρεσουμε τις ΜΚΕ, η πιο όμορφη σειρά ειναι η αεροεσπρεσσο και η πρώτη κρητική σειρά που κυκλοφόρησε. Ειμαι δουλεια κ δε μπορώ να ανεβασω φωτο ειναι όμως ευκολες και τις βρισκεις οποτεδηποτε.

[wavelet]

Η δική μου επιλογή είναι η σειρά της Ανασυγκρότησης, 1951.

Τακτική έκδοση για το οικονομικό πρόγραμμα βοήθειας προς την Ελλάδα, το γνωστό σχέδιο Μάρσαλ, στα πλαίσια της Αμερικανικής βοήθειας για την ανασυγκρότηση της Ευρώπης.

Η σειρά χεδιάστηκε από τον καθηγητή Καλών Τεχνών Ι. Κεφαλληνό, οι πλάκες χάραξης έγιναν από τον οίκο Thomas De La Rue & Co. Ltd. και τυπώθηκε και τυπώθηκε με τη χαλκογραφική μέθοδο στο τυπογραφείο Ασπιώτη ΕΛΚΑ.

Αποσύρθηκε στις 16.2.1958.

[Helios]

Αγαπητοι φιλοι,

Ολες οι σειρες που αναφερατε μεχρι τωρα ειναι διαμαντια, ολες τους. Συμφωνω με ολους σας πως οι σειρες που εχουν ηδη αναφερθει ειναι μερικες απο τις πλεον ομορφες και εμβληματικες. Ιδιαιτερα αγαπω την Αεροεσπρεσσο 1933 κυριως λογω των χρωματων της και την Ανασυγκροτηση λογω των θεματων αλλα και η Μυθολογικη ειναι πραγματικα αριστουργηματικη απο ολες τις αποψεις!
Ειναι πραγματικα παρα πολυ δυσκολο το ερωτημα και πραγματικα δυσκολευτηκα παρα πολυ να διαλεξω μονο μια σειρα, φανταζομαι και εσεις ολοι το ιδιο!
Κατεληξα -μετα απο χρονια που θετω στον εαυτο μου το ερωτημα αυτο- στα τοπια του 1927 απλα και μονο επειδη καθε φορα που ξεφυλλιζω την συλλογη σταματαω περισσοτερη ωρα στην σελιδα των τοπιων... αγνωστο γιατι...

Ευχαριστω ολους σας για τις αποψεις σας τις οποιες συμμεριζομαι απολυτα!

Νικος

[heretic77]

Εμενα μου αρεσουν οι σειρες της περιοδου 24-59, ειναι η καλυτερη περιοδος κατ εμε του ελληνικου γραμματοσημου (γι αυτο και συλλεγω αποκλειστικα σχεδον αυτη την περιοδο). Ωραια χρωματα, σχεδια, και προσιτες σε ολες τις καταστασεις. Οι χαλκογραφικες της δεκαετιας του 50 ειδικα ξεχωριζουν

[wavelet]

Ας ανεβάσουμε κσι φωτο της πανέμορφης Αεροεσπρέσσο, 1933

Τρίτη και τελευταία προνομιακή έκδοση της "Αeroespresso Italiana". Τυπώθηκε από τον οίκο Bradbury Wilkinson & Co. Ltd. με τη χαλκογραφική μέθοδο.

Η σειρά κυκλοφόρησε μέχρι τις 31 Αυγούστου 1935.

[mpalarina]

Προσωπικά θεωρώ την ανασυγκρότηση από τις κορυφαίες ελληνικές σειρές!Βέβαια αγαπημένη μου θεωρώ τη μουτζαλιά του 1954. Αποτελούν την πρώτη σειρά μετά την περικοπή των μηδενικών στις αξίες. Το κείμενο που περιλαμβάνουν τα γραμματόσημα(708 λέξεις!!) είναι γραμμένο σε 3 διαφορετικές γλώσσες. Ελληνικά στην αξία 1.20, γαλλικά στις 2 και 2.40 και στις άλλες αγγλικά. Αποτελεί απόσπασμα του αρνητικού για μας κειμένου της Βουλής των Κοινοτήτων για το Κυπριακό. Η κηλίδα μελάνης είναι προς ένδειξη διαμαρτυρίας. Τα θεωρώ πολύ όμορφα και ταυτόχρονα περνούν με πολύ ωραίο τρόπο το μήνυμά τους. 

[salonico]

Η δική μου αγαπημένη σειρά είναι τα Εθνικά Προϊόντα του 1953.
Πρόκειται για μία από τις 5 σειρές που σχεδίασε ο καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Γιάννης Κεφαλληνός, ο οποίος μαζί με τον Τασσο σφράγισαν τη χρυσή περίοδο του ελληνικού γραμματοσήμου. Η σειρά είναι θεματικά πρωτοποριακή, πρώτη φορά βγαίνουν προϊόντα σε ελληνικό γραμματόσημο. Ο Κεφαλληνός είχε συμμετέχει στο διαγωνισμό για αυτή τη σειρά ήδη το 1948 με το ψευδώνυμο "Ούτις" και κέρδισε ανάμεσα σε 14 καλλιτέχνες (μαζί με τον χαράκτη Αλέξανδρο Κορογιάννη που σχεδίασε την αξία των 700 δραχμών). Στόχος ήταν η προβολή των ελληνικών προϊόντων ανά τον κόσμο και ο αρχικός προγραμματισμός ήταν για το 1949. Ο σχεδιασμός είναι λιτός και η εικόνα απλώνεται σε όλο το γραμματόσημο, τα χρώματα είναι σε απαλούς τόνους και οι συνθέσεις είναι αυστηρές. Σε αυτήν τη σειρά ανήκει και το τελειότερο -κατά τη γνώμη μου- ελληνικό γραμματόσημο: η αξία των 1300 δραχμών για το κρασί. Με φόντο έναν αρχαιοελληνικό κρατήρα ένα ποτήρι κόκκινο κρασί προβάλλει το πανάρχαιο ελληνικό αγαθό. Η αντίθεση της χαλκογραφικής διχρωμίας είναι συγκινητική, όποτε βλέπω αυτό το γραμματόσημο θέλω να απλώσω το χέρι και μέσα από το κάδρο να αρπάξω το ποτήρι που στέκεται πάνω στο πλαίσιο "ΔΡΑΧΜΑΙ 1300" και να πιω!

[Helios]

Θα συμφωνησω με τις επιλογες ολων σας.

Θα σχολιασω κατι που ο φιλος heretic εγραψε:

Εμενα μου αρεσουν οι σειρες της περιοδου 24-59, ειναι η καλυτερη περιοδος κατ εμε του ελληνικου γραμματοσημου (γι αυτο και συλλεγω αποκλειστικα σχεδον αυτη την περιοδο). Ωραια χρωματα, σχεδια, και προσιτες σε ολες τις καταστασεις. Οι χαλκογραφικες της δεκαετιας του 50 ειδικα ξεχωριζουν

Εδω τωρα ερχεται αυτο που λεμε "υποκειμενικο" και που αλλαζει απο ανθρωπο σε ανθρωπο...
Λεει ο φιλος heretic πως καλυτερη περιοδο θεωρει την 24-59 και το αιτιολογει με τα ομορφα σχεδια, χρωματα, κτλ. Ακομα λεει πως ειναι προσιτα σε ολες τις καταστασεις, αντιλαμβανομαι πως προφανως το θεωρει προσον αυτο. Σε αυτο ακριβως εδω το σημειο ειναι που εγω εχω την ενσταση. Για εμενα μακραν καλυτερη περιοδος ειναι η 1861-1924 ακριβως για τον αντιθετο λογο, επειδη τα γραμματοσημα της ειναι σπανια, ακριβα καποιες φορες (και πανακριβα καποιες αλλες) και "δυσκολα" στην μελετη τους.

Θεωρω πως ενα φιλοτελικο θεμα αξιωσεων πρεπει να υπακουει σε δυο-τρεις βασικες παραμετρους, μεταξυ αυτων η σπανιοτητα, το μεγαλο variation αλλα ναι, ΚΑΙ η δυσκολια αποκτησης. H περιοδος 1861-1924 εχει τοσο μεγαλο variation που μπορεις καθε εκδοση της περιοδου αυτης να την συλλεξεις με απολυτη εξειδικευση και να απορροφηθεις τοσο πολυ που να ξεχασεις οτιδηποτε αλλο υπαρχει γυρω σου...
Οι Μεγαλες Κεφαλες του Ερμη ειναι ενα τεραστιο κεφαλαιο απο μονο τους. Χρειαζεσαι μια ζωη για να τις μαθεις. Μπορεις να τις συλλεξεις με χιλιους δυο τροπους και στυλ, με απολυτη εξειδικευση. Τα μικρα κεφαλια το ιδιο. Τα Ολυμπιακα 1896 και 1906 απο μονα τους ειναι συλλογη. Ποικιλιες, σφραγιδες, οι επισημανσεις 1900 το ιδιο. Τεραστιο variation, ποικιλιες στις επισημανσεις, σφαλματα, κτλ. Ο Ιπταμενος Ερμης το ιδιο.. Η περιοδος 1911-1924 το ιδιο.. Επισημανσεις, σπανιοτητες, ποικιλιες, οδοντωσεις, πλαστα, μελετες επι μελετων, ξενυχτι, διαβασμα και παλι ξενυχτι.. Χωρις τελος... ενα ατελειωτο ξενυχτι... Ενα ατελειωτο φιλοτελικο παρτυ για την μελετη, ταξινομηση και συλλογη των κομματιων και το στησιμο της συλλογης.

Αυτα ολα τα χαρακτηριστικα της περιοδου 1861-1924 ειναι για εμενα απαραιτητα στοιχεια που πρεπει να διαθετει ενα φιλοτελικο θεμα αξιωσεων, οπως εγω βεβαια το εννοω.

Χωρις να απαξιωνω σε καμια περιπτωση την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ομορφια, την υψηλοτατη αισθητικη και χωρις να παραβλεπω την σπουδαιοτητα των γραμ/μων μας 1924-1960 (αλλωστε επελεξα τα τοπια του 1927 ως "αγαπημενη" μου σειρα) η αληθεια ειναι πως περα απο το να τα αγορασεις και να τα βαλεις σε ενα αλμπουμ, τα γραμματοσημα μετα το 1924 -τουλαχιστον σε εμενα- δεν προσφερουν πολλα παραπανω. Σε απολυτη αντιθεση με την περιοδο 1861-1924 την οποια για να την συλλεξεις με επιτυχια πρεπει να εχεις απο πισω και μια βιβλιοθηκη με εργασιες, μελετες, κτλ και να μελετας χρονια.
Αυτη ειναι κατα την γνωμη μου η ομορφια των κλασσικων, η προκληση πως για να τα συλλεξεις χρειαζεσαι ΚΑΙ καποιο χρημα αλλα ΚΑΙ το κυριοτερο, καποια γνωση. Σε απολυτη αντιθεση με τα νεοτερα τα οποια απλα πρεπει να αποφασισεις μια μερα να τα αγορασεις, το κανεις, τα βαζεις σε ενα αλμπουμ και τελος...
Στα κλασσικα μπορει να εχεις ενα γραμ/μο για μια δεκαετια στην ακρη και να μην εισαι ακομα απολυτα σιγουρος για την καταταξη του. Μπορει να χρειαζεσαι για δεκαετιες ενα πανακριβο γραμ/μο για να θεωρηθεις πληρης! Σε αυτα ολα ακριβως ειναι που εγω βρισκω την ομορφια, στην δυσκολια σχηματισμου συλλογης και λογω σπανιοτητας και λογω variation αλλα και φυσικα λογω δυσκολιας αποκτησης λογω κοστους.

Ως συλλεκτης, εχω μια φυσικη και εμφυτη αναγκη να κυνηγαω το σπανιο, το δυσκολο, το ποθητο! Το θεωρω αυτονοητο. Οι συλλογες και τα συλλεκτικα δεν θα με τραβουσαν τοσο εαν δεν ειχαν μεσα τους και τον παραγοντα "σπανιοτητα" που ειναι απαραιτητος για να υπαρχει καποιο ενδιαφερον, τουλαχιστον για εμενα. Το "μυστηριο", η σπανιοτητα, η αιγλη, η δυσκολια αποκτησης και η ικανοποιηση πως απεκτησα ενα σημαντικο, σπανιο και ποθητο κομματι ειναι αυτα που εμενα με κρατανε ζωντανο ως συλλεκτη. Η ικανοποιηση πως αναγνωρισα και κατεταξα ενα δυσκολο γραμ/μο ειναι κατι που δεν περιγραφεται με λογια..

Κακα τα ψεματα, τα μετα του 1924 γραμματοσημα (και κυριως τα μετα του 1960) μπορουμε να τα κλεισουμε σχεδον ολοι μας ολα μεσα σε ενα πολυ συντομο χρονικο διαστημα αρκει να μπορουμε να ξοδεψουμε ενα χ ποσο, σχετικα χαμηλο μαλλον για φιλοτελισμο ο οποιος θεωρειται μαλλον ακριβο χομπυ. (Υπαρχουν και καποιες σπανιοτητες στις περιοδους αυτες αλλα ειναι πολυ μικροτερης σημασιας και ενδιαφεροντος για εμενα).
Στην περιοδο 1861-1922 ομως πρεπει να "ματωσεις" για να φτιαξεις κατι ομορφο και οικονομικα αλλα και για να αποκτησεις γνωση, το κυριοτερο γιατι αν πας στα κλασσικα χωρις γνωση ειναι σαν να πηγαινεις σαν το προβατο στην σφαγη. Και σκεφτειτε πως αρκετες ειναι οι φορες που οι απαραιτητες μελετες που χρειαζεται καποιος να βρει ειναι σπανιοτερες, σημαντικοτερες και ακριβοτερες και απο τα ιδια τα γραμματοσημα!

Για ολους αυτους τους λογους λοιπον και μεσα απο την δικη μου μικρη εμπειρια κατι παραπανω απο 25 χρονια συλλεκτης γραμ/μων, θεωρω ως απολυτο κυριαρχο των γραμματοσημων μας την περιοδο 1861-1922.
Απο κει και περα, σεβομαι ΑΠΟΛΥΤΑ οποιαδηποτε αλλη οπτικη και λογικη πανω στο θεμα. Οι παραπανω θεσεις αντιπροσωπευουν φυσικα εμενα και μονο εμενα και εκφραζονται στα πλαισια διαλογου μεταξυ φιλων και συνοδοιπορων

Χαιρετισμους,

Νικος

[kimon]

Αγαπητέ Νίκο, για μένα η ωραιότεροι σειρά που κυκλοφόρησε ποτέ, είναι η μυθολογική του 1935 σε χαλκογραφική εκτύπωση, και σχεδίαση από τον Καθηγητή  Μ. Μπισκίνη. Η σειρά είναι ένας θησαυρός κλασσικών παραστάσεων της Ελληνικής Μυθολογίας.

Ανέκαθεν και με διαφορά η αγαπημένη μου! Αν θυμάμαι καλά στο μουσείο είχε από κάποιο/α ολόκληρο/α φύλλα.

[aoustis]

Κύριε Νίκο, απο τη φωτό που δημοσιεύσατε πρόσεξα το πολύ ωραίο τυπωμένο άλμπουμ. Απο πού το προμηθευτήκατε; Είναι δική σας δημιουργία; Ευχαριστώ,
Αυγουστής.

[Helios]

Κύριε Νίκο, απο τη φωτό που δημοσιεύσατε πρόσεξα το πολύ ωραίο τυπωμένο άλμπουμ. Απο πού το προμηθευτήκατε; Είναι δική σας δημιουργία; Ευχαριστώ,
Αυγουστής.

Αυγουστή, πρόκειται για το άμπουμ ΕΛΛΑΣ του Δ. Θειακού, ένα σύστημα που εκτέθηκε και βραβεύτηκε με επάργυρο μετάλλιο το 1968 στην Ά Μεσογειακή Φιλοτελική Έκθεση Αθηνών, έχει όμως πιά σταματήσει να εκδίδεται πολλά χρόνια τώρα και είναι αρκετά δύσκολο να το πετύχει κάποιος κάπου σήμερα πλήρες και σε καλή κατάσταση.

Έχω παλιότερα γράψει για αυτό, εδώ:
http://steki-syllekton.gr/index.php?topic=12399.0

[aoustis]

Κύριε Νίκο, αν δεν υπάρχουν πνευματικά δικαιώματα, η σε συνεννόηση με τον δημιουργό, θα μπορούσαν να σκαναριστούν καλά, να τυπωθούν και να προστεθούν οι θήκες-ποσέτες.
Αυγουστής.

[Helios]

Κύριε Νίκο, αν δεν υπάρχουν πνευματικά δικαιώματα, η σε συνεννόηση με τον δημιουργό, θα μπορούσαν να σκαναριστούν καλά, να τυπωθούν και να προστεθούν οι θήκες-ποσέτες.
Αυγουστής.

Αν τα δείς απο κοντά θα καταλάβεις πως η ποιότητα τους δεν αντιγράφεται εύκολα και σωστά.
Η ποιότητα του χαρτιού, τα debossed γράμματα και η διακόσμηση περιμετρικά των φύλλων, τα προστατευτικά φύλλα μεταξύ των σελίδων, τα ξύλινα binders κλπ, αυτά όλα τα πράγματα που διαμορφώνουν το τελικό πολύ καλαίσθητο σύνολο δεν αντιγράφονται. Το τελικό αποτέλεσμα μιας προσπάθειας αντιγραφής τους δύσκολα θα τα καταφέρει να είναι -κατα την δική μου γνώμη- κάτι πραγματικά αξιοπρεπές. Το κυριότερο είναι πως για να επιχειρηθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει και να βρεθεί κάποιος με πρόσβαση στα φύλλα ο οποίος θα θελήσει να μπεί σε όλη αυτήν την διαδικασία, πράγμα που νομίζω πως είναι αρκετά δύσκολο.