Ηθελα να πω δυο τρια πραγματακια προτου σας εξιστορησω την προελευση του ξιφους που ηρθε στην κατοχη μου προ 6 μηνων περιπου.
Μαζι με το ξιφος αυτο απεκτησα απο τη θανουσα θεια μου, και μερικα αλλα αντικειμενα μερικα εκ των οποιων ειναι τα νομισματα, οι πινακες, ενα αγαλματιδιο μοναδικο επωνυμου καλλιτεχνη , και μερικα ακομη ειδη τα οποια ανηκουν πλεον στις λεγομενες «αντικες» λογω της παλαιοτητας τους.
Στο πρωτο μου μυνημα εδω στο φορουμ προ 2 μηνες περιπου ειπα οτι δεν ειμαι , και δεν σκοπευω να γινω συλλεκτης κανενος αντικειμενου.
Ο λογος ειναι οτι εχω αλλα ενδιαφεροντα και επαγγελματικη ενασχοληση, ωστε δεν εχω χρονο , αλλα και αυτον που μου μενει τον αφιερωνω στα παιδια μου.
Μια μερα που σερφαραμε στο διαδυκτιο με το γυιο μου ψαχνοντας υλικο για μια εργασια που τους ειχαν βαλει στο σχολειο, πεσαμε πανω στη σελιδα αυτην εδω του στεκιου συλλεκτων.
Ομολογω οτι με γοητευσε το γεγονος πως καποιοι ανθρωποι δεν αφηνουν να ξεχαστει το παρελθον , αλλα επιμενουν με αγαπη και μερακι να το συντηρουν επειδη απλα τους αρεσει και τους γοητευει ολο αυτο,πραγμα που εχω κι εγω με αλλα ειδη οπως η μουσικη και η φωτογραφια απο μικρος.
Περασε ο καιρος, και οταν δοθηκε το σπιτι της εντωμεταξυ θανουσης θειας μας αντιπαροχη [σε επαρχιακη πολη του βορρα] ειδοποιηθηκα να παω να παραλαβω μεταξυ συγγενων της καποια αντικειμενα αξιας οπως με ενημερωσαν.
Λογω του περιορισμενου χωρου στο σπιτι μου, προτιμησα να τα αποθηκευσω και να τα πουλησω μελλοντικα σε ανθρωπους που ξερουν να τα συντηρησουν και να τα αγαπησουν οπως προφανως και η θεια με το θειο μου, οι οποιοι δυστυχως δεν ειχαν απογονους , να τα κληρονομησουν.
Σκεφθηκα λοιπον και ενω ο χρονος που επρεπε να αδειασουμε το σπιτι τελειωνε, οτι καλο θα ηταν να κανω μια εγγραφη εδω ετσι ωστε να τα δωσω και να τελειωνω με αυτη την αναπαντεχη κληρονομια που μου ελαχε.
Στο ενδιαμεσο ηθελα να ξερω και μερικα πραγματα για αυτα τα αντικειμενα.
Για μερικα εμαθα το τι προελευση εχουν, και εαν αξιζουν, οπως για παραδειγμα για τη συλλογη νομισματων του θειου μου, η οποια σε αξια δεν ξεπερναει τα 500 ευρω απ`οτι υπολογισα βασει των καταλογων που κατεβασα απο εδω , και μου αναλωσε αρκετες ωρες να σημειωσω τις τιμες και τις καταστασεις που εχουν.
Καποια αλλα οπως αυτο το ξιφος που συζηταμε σε αυτη την αναρτηση , δεν ηταν δυσκολο τελικα να βρω την οικογενειακη προελευση και ιστορια του, υστερα απο τις προσφατες απαντησεις διαφορων μελων, που ομως δεν ηταν απαντησεις σε καμια απο τις ερωτησεις που εχω θεσει.
Θελω να πω, οτι εγω δεν εγραψα πουθενα οτι ειναι μοναδικο και σπανιο, αλλα αντιθετα ειπα πως ειναι παλαιο , χρησιμοποιημενο, και στο μνμ που εστειλα στον φιλο Ιαπωνα, εγραψα συν τοις αλλοις οτι δεν εχει χρησιμοποιηθει χημικο καθαριστικο επανω του , οπως ακριβως δεν πρεπει να χρησιμοποιει κανεις χημικα επανω σε παλαια νομισματα διοτι καταστρεφεται η πατινα τους.
Επισης, αυτο που εγραψα ειναι οτι , ακριβως το ιδιο δηλ. στην κυρτοτητα της λαβης , στην ημερομηνια κατασκευης, στο ονομα κατασκευαστη και στο μοντελλο παραγωγης , δεν εχω βρει στο διαδυκτιο σε οσες γκαλερι και αντικερ κι αν εψαξα, και καλεσα τον φιλο που ειχε επιφυλαξεις, εαν το εχει δει καπου με η χωρις τιμη επανω να το ποσταρει να το δουμε ολοι, η τουλαχιστο να μας βαλει την ηλεκτρονικη διευθυνση οπου το βρηκε.
Ειδα οτι δεν πηρα καμια συγκεκριμενη απαντηση στα ερωτηματα που εθεσα.
Ομολογω παντως πως μου αρεσε ιδιαιτερα η ιστορικη περιγραφη του ΝΜΣ.
Οι τιμες που εχω βρει για τετοιου ειδους ξιφη, ξεκινανε ακομη και στο e-bay απο τα 200 ευρω στα μοντελλα ομως απο το 1920 και μετα.
Στα παλαιοτερα ξιφη, σε πολυ χειροτερες καταστασεις ειδα τιμες απο 300 και πανω.
Παρομοια με το δικο μου αλλα σε χειριστη κατασταση τα εχουν σε διαφορες ιστοσελιδες αντικερ η γκαλλερυς 250-300 και σε πολυ καλη κατασταση 1200-1400 ευρω.
Δε νομιζετε οτι εαν ζητουσε για παραδειγμα καποιος 500-600 θα ηταν μια καλη τιμη εκκινησης για να προχωρησει σε συμφωνια με καποιον συλλεκτη ;
Φυσικα ουδεποτε ζητησα παραλογο ποσον απο κανεναν.Εδωσα μια πρωτη τιμη ανοικτος σε παζαρεματα, επειδη γνωριζω πως οι καιροι που διανυουμε δεν ειναι και οι καλιτεροι,αλλα επισης γνωριζα εκ των προτερων το ποσο κοστιζει πραγματικα αυτο το ξιφος.
Παρατηρηστε λοιπον τη λαμα του, επειδη καποιος εγραψε πως ειναι σκουριασμενη.
Η λαβη του ενω το κρατας στο χερι, ειναι στιβαρη και το μεταλλο της λαμας ειναι ακομη ζωντανο, εχει δηλαδη αψογη ελκιμοτητα , και σταθεροτητα παραληλα.
Η ελαφρια πρασινιλα που εχει στη βαση της λαμας του, καθως και μερικα στιγματα αρχων σκουριας στην ιδια περιοχη, ειναι λογικο να υπαρχουν σε ξιφος παραγωγης του 1860 .
Αυτα τα ελαφρα λιγοστα στιγματα ξερει πολυ καλα ενας συλλεκτης τετοιων ξιφων/μεταλλων να τα απομακρυνει με τον καταλληλο τροπο.
Η σφραγιδα του απο τη μια πλευρα δηλωνει τον οικο, τη σειρα/μοντελλο παραγωγης και την πολη προελευσης του, ενω απο την αλλη μερια υπαρχει το λογοτυπο με τον Αγιο Γεωργιο που φονευει το δρακο, κατοχυρωμενο απο την εταιρεια κατασκευης .
Αυτο λοιπον το καφε / μπρονζε ξιφος ειναι παραγωγης του 1860, Αυστριακης προελευσεως , ηρθε στην Ελλαδα γυρω στα 1880-1890 κατοπιν παραγγελιας του Ελληνικου Στρατου [περιπου 2500 τμχ αφου δεν ειχαμε περισσοτερους εφιππους συνολικα εκεινη την εποχη] και διανεμηθηκε στις εφιππες δυναμεις αξιωματικων του Πυροβολικου στο οποιο υπηρξε ανθυπολοχαγος/ανθυππιλαρχος [?] ο πατερας του θειου μου πολεμωντας σε ηλικια 32 ετων περιπου στα 1912-1913 στους Βαλκανικους Πολεμους.
Με το ξιφος αυτο αφαιρεσε ζωες Τουρκων και Βουλγαρων στα Γιαννιτσα και στη Δοιρανη.
Υπηρξαν μονο 1000 ξιφη ιππικου εκεινη την περιοδο και εχω την τιμη να κρατω ενα απο αυτα.
συνεχιζεται
