9
Μου είχε διηγηθεί παλαιότερα ο πατέρας μου μια παρόμοια ιστορία, (δείχνοντας μου έναν κύριο με μια Μερσεντές 500άρα), αλλά με λίγο διαφορετικό αποτέλεσμα
.
Μια γιαγιά η οποία έμενε σε μια τρώγλη, πέθανε στην ηλικία των 90+ ετών. Άφησε όλα της τα υπάρχοντα, (ένα παλιοκρέβατο, ένα μικρό κομοδίνο, κάτι κατσαρολικά και ένα ξεχαρβαλωμένο μπαουλάκι με παλιόρουχα), σε ένα και μοναδικό ανίψι που είχε. Αυτός απ' την τσαντίλα του, τα φόρτωσε όλα τα ''παλιοπράματα'' στο φορτηγάκι του και πήγε και τα αράδιασε σε μια ερημιά. Κάπου εκεί κοντά, ήταν και ένας ''κακομοίρης ρακοσυλλέκτης'' που έτυχε να τον δει. Πάει και αυτός και μαζεύει ότι μπορεί να του ήταν χρήσιμο, (μέσα σε αυτά και το ξεχαρβαλωμένο μπαουλάκι
, το οποίο ήταν αρκετά βαρύ, γιατί ήταν μάλλον σιδερένιο, αφού ήταν τίγκα στην σκουριά).
Μαντέψτε τώρα, ποιος ήταν αυτός με την 500άρα Μερσεντές;;;
.
Επίσης αν κάποιος έχει γνωστούς στα Μέγαρα, ας τους ρωτήσει αν έχουν ακούσει κάτι για τον ''χρυσό του Δράμαλη''.
Δράμαλης ήταν ένας βοσκός, του οποίου μια μέρα, έπεσε ένα αρνί σε ένα πηγάδι. Όταν κατέβηκε να το βγάλει, είδε ότι τα τοιχώματα του ήταν χτιστά και είχαν ένα περίεργο κιτρινωπό χρώμα. Έβγαλε κάνα δυο τούβλα και πήγε να τα δείξει σε κάποιον...σχετικό. Αυτός του είπε ότι ήταν μπρούτζος, χαλκός ή κάτι τέτοιο και δίνοντας του λίγες δραχμές, τα αγόρασε και του είπε να του φέρει κι άλλα.
Ο βοσκός ναι μεν ήταν πονηρός, αλλά μέχρι να ''ξυπνήσει'', ο χρυσός σχεδόν.... εξαϋλώθηκε
.
Έχει τύχει να ακούσω αρκετές ιστορίες αυτού του είδους, αλλά αυτές οι δύο είναι οι μόνες που έχω ακούσει από πάνω από δυο στόματα.
Ίσως να είναι αληθινές!
Με εκτίμηση
Γιάννης
