http://sports.in.gr/football/international/article/?aid=1500136726Με αφορμή τα επεισόδια ανάμεσα σε γονείς, που σημειώθηκαν στις 19 Μαρτίου στη Μαγιόρκα, σε συνάντηση μεταξύ παιδιών 12-13 ετών, ο 16χρονος τερματοφύλακας της Llanos 2000, Χουάν Χουνκέρα Μαρτίνες, δημοσίευσε μία επιστολή προς τους γονείς των νεαρών παικτών, που αναπαρήγαγαν όλα τα ισπανικά ΜΜΕ, μιας και εκείνες οι εικόνες ντροπής, έχουν προκαλέσει κύμα αγανάκτησης στην χώρα της Ιβηρικής:
«Ο γιος σας δεν είναι Μέσι. Μεταξύ άλλων, γιατί αν το παιδί σας ήταν ο Μέσι, τώρα θα ήταν στη Βαρκελώνη, και δεν είναι. Είναι στην ομάδα του σχολείου του, ή της γειτονιάς. Το προπονεί ο Πέπε, ο Μπόρχα ή ο Μάρκος και όχι ο Λουίς Ενρίκε. Αλλά και πάλι, εσείς, απογοητευμένοι βλέποντας ότι ο γιος σας δεν θα μπορέσει να παίξει στην εθνική, εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι είναι ο Μέσι. Και το χειρότερο: τον κάνατε και εκείνον να το πιστέψει ότι είναι. Ερχεστε σε καθεμιά από τις προπονήσεις του, του λέτε τι να κάνει, πώς να κινηθεί και πώς να χτυπήσει την μπάλα. Θα σας πω κάτι. Ίσως αυτοί οι προπονητές σας θυμώνουν, επειδή το παιδί σας δεν παίζει όσο θα έπρεπε, όσο νομίζετε εσείς ότι αξίζει. Ομως δεν έχετε αξίες. Δεν ξέρετε ότι αυτή η ώρα που το παιδί σας απολαμβάνει το καλύτερο άθλημα στον κόσμο, μπορεί να είναι η καλύτερη ώρα της ημέρας. Κυνηγώντας την μπάλα σε όλη την παιδική του ηλικία, μπορεί να αποτύχει να παίξει στη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά θα μάθει να νικά, να χάνει, να εκτιμά και να ξεπερνά καταστάσεις. Δεν πρέπει να σταματήσετε να σκέφτεστε ότι ακόμη και αν το παιδί σας δεν πρόκειται να καταλήξει σε τελικό του Champions League, θα βρίσκεται δίπλα στον συμπαίκτη του όταν αποτύχει ή πως θα πρέπει να σφίξει το χέρι με τον διαιτητή στο τέλος του κάθε παιχνιδιού. Ομως δεν ξέρετε τι είναι το ποδόσφαιρο.
Είστε μια αναφορά για το μικρό αστέρι σας. Είστε κάποιος που χαμογελάτε, όταν βλέπετε αυτό το μικρό πρόσωπο να σας αφιερώνει ένα γκολ. Και τώρα σκεφτείτε, αν έχετε αυτή τη δυνατότητα, αυτό που νιώθει ο γιος σας, όταν βλέπει εσάς στο γήπεδο σαν ένα ζώο που προσπαθεί να φτάσει στον διαιτητή, ο οποίος είχε μόλις κάνει τη δουλειά του. Φανταστείτε για μια στιγμή τα μάτια ενός αγοριού 12 ετών, που βλέπει την αναφορά του, εσάς, το πρόσωπο που του έχει διδάξει τα πάντα, να εμπλέκεται σε μία σύγκρουση με ένα γονέα της αντίπαλης ομάδας.
Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό που κάνετε, το χειρότερο είναι ότι το παιδί σας θα μεγαλώσει μαθαίνοντας ότι μπορεί να το προσβάλλουν και να χτυπήσει τον διαιτητή, έναν συνεργάτη ή έναν αντίπαλο, ακόμη και να προσβάλλει έναν προπονητή. Και θα φτάσει στις υψηλότερες κατηγορίες διαπράττοντας τις ίδιες θηριωδίες που διαπράχθηκαν από εσάς. Δεν ανακαλύπτω κάτι, αυτό είναι κάτι που οι άνθρωποι σαν εσάς κάθε Σαββατοκύριακο κάνουν σε κάθε πόλη σε όλη τη χώρα. Με ανθρώπους σαν εσάς είναι γεμάτη αυτή η πόλη, η χώρα και αυτό το άθλημα. Και όλοι πρέπει να ντρέπεστε, όταν τα παιδιά σας φέρνουν τα πρόσωπα τους κοντά στο δικό σας για να σας πουν: «Μπαμπά, έχω τιμωρηθεί, είμαι χωρίς το ποδόσφαιρο εξαιτίας σου».
Επιπλέον από αυτά που είδα στο βίντεο, στα 16 μου χρόνια, έχω δει στα γήπεδα του ποδοσφαίρου περισσότερα από ό,τι μπορείτε να φανταστείτε, και το μόνο που σας ζητάω είναι να μπορέσετε να διδάξετε το παιδί σας να απολαμβάνει τον αθλητισμό και τελικά, να ανακαλύψετε ότι το ποδόσφαιρο δεν θα αναπτύξει περισσότερο το γιο σας ως παίκτη, αλλά ως άνθρωπο. Και αυτό αξίζει πιο πολύ».
