Αν πάει κάποιος να πάρει, να κοιτάξει να πάει στο ταμείο που είναι η Ξανθιά κυρία. Ο άλλος είναι πολύ μακάκας άνδρας... Μου δίνει τα μασουράκια και ήταν σκισμένα και εκτός αυτού δεν φενόταν από καμία πλευρά ποιο είναι ποιο.
Του ζητάω πάαααρα πολύ ευγενικά να μου τα αλλάξει και αυτός απλά τινάζει το κεφάλι πάνω και μου λέει ''τς''. Γ..ω τη μάνα σου λέω από μέσα μου και του λέω οκ, θέλω να πάρω από άλλο ένα. Αυτός μου ξανα δίνει σκισμένα και εγώ του δίνω τα προιγούμενα μασουράκια για να τον πληρώσω...με κοιτάει περίεργα και μου λέει ''με κοροιδεύεται κύριε;'' Εγώ του λέω θέλω από άλλο ένα τελικά και μου λέει δεν σου δίνω φύγε... εγώ του είπα ότι αν δεν μου δώσεις αυτά που ζήτησα δεν θα φύγω, όπως δεν θα φύγεις και εσύ από εδώ! Τελικά ήρθε έναν που καθόταν σε ένα γραφειάκι και όταν ήρθε δίπλα μου μου είπε να βγω έξω (δίχνοντάς μου το όπλο του που είχε στο πλάι.
Έγινε μια ψιλοφασαρία και με υποστήριξαν και κάποιοι άλλοι συλλέκτες που ήταν εκεί...τελικά πήρα αυτά που ήθελα
Και αφού έγιναν όλα αυτά πάω στο ταχυδρομείο να στείλω κάποια νομίσματα σε κάποιους φίλους και όταν δίνω το φάκελο, τον ψιλαφίζει η υπάλληλος και μου λέει τι έχει μέσα; Τις είπα αναμνηστικά νομίσματα...και δεν δεχόταν να τα στείλει
Τελικά τα έστειλε ο διπλανός στο άλλο ταμείο που τον ήξερα...
Οι δημόσιοι υπάλληλοι κοιτάνε να κάνουν την δουλειά τους (λέμε τώρα !) και να ξεμπερδεύουν.
Δεν κάθονται να ασχοληθούν με τις ιδιαιτερότητες του καθένα και ειδικά με τους συλλέκτες !
Επίσης στο ταχυδρομείο, είναι γνωστό, οτι απογορεύεται να στέλνεις χρήματα, νομίσματα κτλ.
Όταν βάζει κάποιος κέρματα μέσα, είναι καλό να τα αμπαλάρει με τέτοιο τρόπο που δεν θα
φαίνεται τι έχει μέσα ο φάκελος. Αυτό σε προστατεύει και απο το να μπεί στον πειρασμό ο ''Χ''
υπάλληλος να ανοίξει τον φάκελο και να καρπωθεί το περιεχόμενο του, πράγμα όχι και τόσο σπάνιο
για τα ελληνικά δεδομένα.
