Ένας αρχαίος πολιτισμός.
Μια διαφορετική φιλοσοφία ζωής.
Ένας
άλλος κόσμος.
Νο4: Ινδία 2010
Η Ινδία λένε ότι είναι μια αποκάλυψη για τον επισκέπτη της. Η ζωή κυλά σε διαφορετικούς ρυθμούς, οι αγελάδες κυκλοφορούν ελεύθερες στο δρόμο, τα χρώματα βρίσκονται παντού. Εκτός από μια ατελείωτη μυθολογία η Ινδία διαθέτει και πλούσια αστρονομική παράδοση. Ακόμη και στις μέρες μας οι επιστήμονες σπάζουν το κεφάλι τους για να αναλύσουν τις λειτουργίες του αστρονομικού παρατηρητηρίου Τζάνταρ Μάνταρ στην πόλη Τζαϊπούρ (
http://www.bomhard.de/englisch/jaipur/00.html).
Το 2010 κυκλοφόρησαν τα 12 ινδικά ζώδια, ντυμένα με κάθε λογής χρώματα και φορτωμένα με πλείστα όσα στολίδια. Οργανώνονται σε τέσσερις τριάδες, με φόντο τα χρώματα των τεσσάρων στοιχέιων της Φύσης: λευκό για τον αέρα, γαλάζιο για το νερό, ερυθρό για τη φωτιά και καφετι για τη γη. Τα σχέδια είναι καθαρά εικονιστικά με τους αστερισμούς να διαγράφονται στο εσωτερικό του φύλλου πάνω στην εκλειπτική. Τα φυτικά μοτίβα δίνουν και παίρνουν σε αυτήν την σειρά: Οι Δίδυμοι και η Παρθένος κρατούν λουλούδια ενώ ο Ταύρος, ο Τοξότης και ο Κριός βρίσκονται πάνω στα ανθισμένα λειβάδια. Τα γρασίδια μάλιστα αιωρούνται στην ατμόσφαιρα μπροστά από τον έκπληκτο Κριό με τα τεράστια κέρατά! Κίνηση, πολλή κίνηση και ζωή αποπνέουν αυτά τα σχέδια. Το αν έχουν σχέση με μυθολογικές μορφές ή γενικότερα με πολιτισμικά στοιχεία της Ινδίας δεν το ξέρω, αν κάποιος έχει καμιά ιδέα, ας τη μοιραστεί μαζί μας.
Ας μείνουμε όμως για λίγο στον
Ταύρο, ζωσμένος με τη γιρλάντα του φαίνεται εδώ γεμάτος χαρά. Στον Ινδουισμό είναι ένα ιερό ζώο, ακόλουθος του θεού Σίβα, στου οποίου τους ναούς συχνά εμφανίζεται ως φύλακας στις εισόδους. Πρόκειται για έναν από τους αρχαιότερους γνωστούς ζωδιακούς αστερισμούς. Λατρευόταν από όλους τους αρχαίους λαούς για τον πρόσθετο λόγο ότι τα κέρατά του μοιάζουν με το μηνίσκο της Σελήνης στις αρχές και στο τέλος των φάσεών της. Εμφανίζεται και αυτός με τη σημερινή του μορφή ήδη στο Ζωδιακό Δίσκο από το ναό της αιγυπτιακής πόλης Ντεντέρα (
http://www.louvre.fr/en/oeuvre-notices/zodiac-dendera). Στην ελληνική μυθολογία ο αστερισμός παριστάνει το λευκό ταύρο, του οποίου τη μορφή έλαβε ο Δίας για να απαγάγει την όμορφη Ευρώπη, την κόρη του βασιλιά της Φοινίκης Αγήνορα. Η Ευρώπη, καθώς έπαιζε με τις θεραπαινίδες της, κάθισε στη ράχη του ταύρου που δήθεν τυχαία έβοσκε στο λειβάδι. Τότε ο Ταύρος βούτηξε στη θάλασσα και κολυμπώντας έφτασε στην Κρήτη. Γι'αυτόν το λόγο συχνά το ζώδιο εικονίζεται μόνο στο πρόσθιο μέρος του, με το υπόλοιπο σώμα να είναι βυθισμένο στα κρύα νερά της Μεσογείου (βλ. παράσταση στα γραμματόσημα Ελλάδας & Σρι Λάνκα). Το λαμπρότερο αστρο του αστερισμού, ο Λαμπαδίας ή Αλντεμπαράν, γειτνιάζει με το αγαπημένο σμήνος των Πλειάδων (Πούλια) και καθώς βρίσκεται ακριβώς επάνω στην τροχιά της περιφοράς της Σελήνης γύρω από τη γη, συχνά μας προσφέρει "εκλείψεις", όταν ο σεληνιακός δίσκος περνά από μπροστά του.
Τα βλέμματα ωστόσο πέφτουν επίσης πάνω στους ινδικούς
Ιχθύες που κολυμπούν και αυτοί αμέριμνοι με τα πολύχρωμα λέπια τους στα ινδικά νερά. Παραδοσιακά οι Ιχθύες ενώνονται μεαξύ τους με δύο ταινίες, τους "λίνους". Αν και τα άστρα τους είναι αμυδρά, δεν πρέπει να τους περιφρονούμε καθώς η είσοδος του ήλιου στον αστερισμό σημαίνει την εαρινή ισημερία.Και από μυθολογική άποψη όμως το ζώδιο αυτό είναι εξίσου γοητευτικό: εικονίζει την Αφροδίτη και τον γιο της Έρωτα, οι οποίοι λόγω της Γιγαντομαχίας εγκατέλειψαν τον Όλυμπο και κατέφυγαν στην Αίγυπτο. Οι περιπέτειές τους όμως συνεχίστηκαν, καθώς ο γίγαντας Τυφωέας τους κατεδίωξε και εκεί, με αποτέλεσμα οι δύο θεοί να φτάσουν ως τον Ευφράτη, όπου και τρομαγμένοι βούτηξαν στο ποτάμι και μεταμορφώθηκαν σε ψάρια. Άλλωστε στη χριστιανική Ευρώπη του 17ου αιώνα ο Δανός Κέσιος θεώρησε ότι ο αστερισμός εικόνιζε τα ψάρια με τα οποία ο Χριστός χόρτασε "πεντακισχιλίους άνδρας" (
http://books.google.com.au/books?id=KMGuSGzV0zkC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false) και ο Ιούλιος Σίλερ, σε μια προσπάθεια εκχριστιανισμού ολόκληρης της ουράνιας σφαίρας ταύτισε το ζώδιο με τον απόστολο Ματθία (
http://www.atlascoelestis.com/epi%20schiller%20cellario.htm). Αν όλα αυτά δε σας έπεισαν για το μέγεθος του αστερισμού, τότε σημειώστε ότι για το 1524 είχε προαναγγελθεί μια σύνοδος πλανητών στον αστερισμό, η οποία θα συνοδευόταν από έναν μεγάλο κατακλυσμό (
http://www.smithsonianmag.com/history-archaeology/Ten-Notable-Apocalypses-That-Obviously-Didnt-Happen.html). Η προφητεία προκάλεσε κύμα πανικού, όμως προς χάριν της ανθρωπότητας η χρονιά αποδείχθηκε τελικώς ιδιαίτερα ξηρή.
Ψηφοφορία
