|
digo
|
 |
« Απάντηση #6 στις: Ιούλιος 21, 2020, 01:57:19 πμ » |
|
Το χρυσό 20ρικο του Οθωνα το 1833, (τα δυο χρυσά του Οθωνα του 1852, με πιο ηλικιωμένο πορτραιτο, 20 και 40 δρχ που κυκλοφόρησαν σε 16 και 8 κομμάτια, από τα οποία επιζούν ελάχιστα, και άρα δεν είναι κυκλοφορίας) τα 3 χρυσά μικρών αξιών του Γεωργίου Α του 1876-Α, 5,10 και 20 δραχμαι, καθώς και τα πολύ σπανιότερα 50δραχμο και 100δραχμο επίσης του 1876, και για λόγους πληροτητας ας αναφέρουμε και τα επίσης χρυσά δοκίμια των ως άνω νομισματων του 1869 και 1875 αντίστοιχα. Και τέλος το κοινότερο χρυσό Ελληνικό νόμισμα κυκλοφορίας, το 20δραχμο του 1884, συμπληρώνει την βασική επταδα (7) Ελληνικών χρυσών νομισματων κυκλοφορίας, και μάλιστα τα 6 από τα 7 κυκλοφόρησαν και στο εξωτερικό, αφού είχαν τις προδιαγραφές των νομισματων της Λατινικής Ένωσης στην οποία ανήκαμε, και άρα ήταν ισότιμα με τα παρόμοιας αξίας 5,10,20,50 και 100 φράγκων, λιρων Ιταλιας και πολλά αλλά που ανεπίσημα ακολουθούσαν αυτό το μοντέλο.Σαν το ευρώ αλλά με πολύτιμα μέταλλα.
Πέραν των 7 αυτών νομισματων, ο,τι κυκλοφόρησε η Τράπεζα της Ελλάδας ήταν δοκίμια και από το 1935 αναμνηστικό, αρχής γενομένης από το 1940 (με ημερομηνία την αρχική της παραγγελίας 1935), που πέραν του ασημένιου 100δραχμου, κυκλοφόρησαν και δυο σπάνια αναμνηστικά με την κεφαλή του Γεωργίου Β, για την παλινόρθωση της μοναρχίας. Συλλεκτες με την δυνατότητα να τα αποκτήσουν, παραβλέπουν τον αναμνηστικό τους χαρακτηρα και τα εντάσσουν στην συλλογή τους. Άλλωστε μαζί με το ασημένιο 100δραχμο, είναι τα μόνα με πορτραιτα του Γεωργίου του Β.
Μιλώντας για πορτραιτο, ας μην παραλείψουμε τα σπανιωτατα δοκίμια σε χρυσό της δραχμής και του διδραχμου του Κωνσταντίνου Α, το 1915, όπως και τα ασημένια δοκίμια, που δεν κυκλοφόρησαν ποτε λόγω του πολέμου και της απότομης ανόδου του αργύρου. Δεν μπορώ βέβαια ούτε αυτά να τα βάλω στα «βασικά», δοκίμια είναι.
Πολλοί βάζουν τέλος με την σειρά της δικτατορίας, η χούντας, κι αυτά αναμνηστικά, ημερομηνίας 1967, αλλά κοπής 1970, ένα χρυσό 20δραχμο κι ένα χρυσό 100δραχμο μιας ουγκιας το τελευταίο, ακολουθώντας δηλαδή άνευ λόγου, τα στάνταρ της Λατινικής Ένωσης που είχαμε εγκαταλείψει 50 χρόνια πριν, λίγο πριν διαλυθεί και η ίδια στα εξ ων συνετέθη. Χορταστική και υπέρ δημοφιλής σειρά που η ίδια η ΤΤΕ πούλαγε με premium, αποτελεί την τελευταία σειρά χρυσών νομισματων που κάποιοι συλλεκτες εντάσσουν στη συλλογή τους. Όμως και τα 4 αυτά νομίσματα του 20ου αιώνα μέχρι το 1970 είναι αναμνηστικά (NCLT= Non Circulating Legal Tender).
Από το 1979 και μετά, η ΤΤΕ εγκαινίασε όπως πολλές άλλες τράπεζες, συχνές κοπες αναμνηστικών χρυσών νομισματων, από την είσοδο στην τότε ΕΟΚ το 1979, μέχρι και την χρυσή δραχμη του 2000, τα οποία συλλέγει κανεις κατά βούλησιν. Οι τιμές τους έχουν αυξομειώσεις,κάποια αξίζουν σχεδόν το μέταλλο τους, και τα πλέον αξιοσημείωτα από πλευράς σπανιότητας και αξίας είναι το χρυσό ΟΧΙ του 1990,αναμνηστικό των 50 ετών της απάντησης Μεταξά στον Μουσολινι,και το χρυσό αναμνηστικό του βολλευ του 1994, τους αγώνες του οποίου λησμονώ και που είχε διατεθεί πρωτα στο εξωτερικό και μετά στην Ελλάδα.
Και από το 2012 κι έπειτα, γνωρίζεις νομίζω την σειρά 3 χρυσών ετήσιων αναμνηαστικών της ΤΤΕ που το τελευταίο δίμηνο, με την έκδοση των Περσικών, απέκτησαν ορμή και ζήτηση που επιζητούσαν οκτω πέτρινα χρόνια.
Επτά λοιπόν είναι όλα κι όλα τα χρυσά Ελληνικά νομίσματα κυκλοφορίας, τα 5 τουλάχιστον προσιτά στην πλειοψηφία των συλλεκτών σε καταστάσεις VF και πάνω, μια που ο χρυσός ήταν πάντα ένα μέταλλο που σέβονταν οι κάτοχοι του, δεν πολύ κυκλοφόρησε και σπάνια πέφτεις σε λιώμα νόμισμα όπως σε ασημένια η χαλκονικελινα, με κάποιες εξαιρέσεις πάντα. Όλα του 19ου αιώνα.
Επισης κάποια δοκίμια που είτε κυκλοφόρησαν και ως νομίσματα (1876), η αποτελούν την μόνη δυνατότητα απόκτησης του σχεδίου και πορτραίτου του μονάρχη (1852,1915) αλλά είναι μουσειακής σπανιότητας. Τέσσερα αναμνηστικά έως το 1970, αλλά ποθητά από συλλεκτες που κατά τ’αλλά δεν ασχολούνται με την κατηγορία, και διψήφιος αριθμών αναμνηστικών μετά το 1979 όπως και ευρώ ήδη.
|
