ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΣΕ 'ΣΠΑΝΙΟΤΗΤΑ'

[Hannibal]

Σοβαρά τώρα φίλε coll? Όλοι μια χαρά απαντήσεις δώσατε και ακριβώς θίξατε την υποκειμενικότητα του προβλήματος.

Θα σας πω κάτι τυχαίο που μου έτυχε μόλις τον Δεκέμβριο. Ηταν 12/12 νομιζω αν θυμάμαι καλά από τα μηνύματα μου. Καποιος μου ζήτησε να του αγοράσω μια  χρυσή ουνα  που μόλις είχε ανακοινωθεί από το rm! Δεν είχα ιδεα για τι μίλαγε. Μέσα σε λίγα λεπτά και να μην σας κουράζω έβαλα την παραγγελία αλλά ο φιλος του φάνηκε ακριβό και με “κρεμασε». Ε είπα δε βαριέσαι θα δούμε. Το πράγμα πήρε μια  απίστευτη  τροπή και σε λιγότερο από μια εβδομάδα το νόμισμα πήγε στον θεό.
Τώρα να πω ότι αυτά συμβαίνουν; Όχι ακριβώς δεν συμβαίνουν είναι κάτι το σπάνιο. Αλλά ποτε δεν ξέρεις. Πρέπει να παρακολουθείς και να ενημερώνεσαι και να ρωτάς. Και αν δεν θες να περιμένεις και πρέπει οπωσδήποτε να βάλεις κάπου τα 4-5000 μην πας στα νομίσματα. Δεν υπάρχει κάτι που θα στο πει καποιος έτσι. Θα το κρατήσει για τον εαυτό του ανθρώπινο είναι.

Με λίγα λόγια αγαπητε φίλε και ας μην μας διαβάζεις πια 4-5 χιλιάρικα με σοβαρές βλέψεις ανόδου σε νομίσματα δεν ξέρω αν γίνεται πλέον. Με αξιοσέβαστες βλέψεις και σε βάθος ετών σίγουρα αλλά καλύτερα να απευθυνθείς σε επαγγελματίες επενδύσεων αν σκοπεύεις σε κάτι νωρίτερα. Μην ξεχνάς ότι ένα μεγάλο μέρος της επένδυσης σε νομίσματα είναι η χαρά της απόκτησης και γνώσης μέσω αυτών. Το μέρισμα αυτής της χαράς δεν εξαργυρώνεται.

Μια που είμαι online και είδα ατην τελευταία ανάρτηση του φίλου Hannibal να προσθέσω επίσης κάποιες σκέψεις.

Λοιπόν "βλέψεις ανόδου σε σπανιότητα και αξία". Χμμμ.  Εδώ τώρα προβληματίστηκα λίγο τι εννοεί ο ποιητής? γιατί όταν κάτι είναι σπάνιο ε είναι σπάνιο δεν έχει βλέψεις να γίνει. Είναι ήδη. Άρα μήπως να αποκλείσω τα ήδη σπάνια και να αρχίσω να σκέφτομαι κάτι σύγχρονο που ακόμα δεν είμαι μεν αλλά ίσως έχει την προοπτική να γίνει? Αυτό εννοεί? Κάτι σαν το Όχι? Σαν το Βόλεϋ? Κάτι άλλο?

Και αν μεν έχει βλέψεις ανόδου στο πρώτο (σπανιότητα) σίγουρα θα ακολουθήσει το δεύτερο (αξία).

Τέλος με τις αμπελοφιλοσοφίες μου αλλά νομίζω περισσότερο προβληματιστήκαμε όσοι γράψαμε παρά ο φίλος που το ξεκίνησε και απορώ που είναι ελπίζω να τα διαβάζει.

Νομίζω σ'αυτά τα δύο σημεία (με τονισμένο κόκκινο) στις απαντήσεις του Γιώργου βρίσκεται το "ζουμί" του τι ζητάει ο φίλος.
Εξηγούμαι:
Η σπανιότητα ενός αγαθού/αντικειμένου, εν προκειμένω των νομισμάτων, δεν είναι μόνο θέμα προσφοράς, αλλά και ζήτησης.
Με άλλα λόγια, με δεδομένη την προσφορά (δεδομένου ότι κάθε νόμισμα κόβεται σε συγκεκριμένη ποσότητα), αν η ζήτηση, σε βάθος χρόνου, αυξηθεί τότε το νόμισμα γίνεται σπάνιο, με την έννοια ότι η συγκεκριμένη ποσότητα δεν επαρκεί να καλύψει την όλο και αυξανόμενη ζήτηση.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο φίλος θέλει νομίζω τη γνώμη μας, αν έχουμε άποψη ποια νομίσματα θεωρούμε ότι έχουν καλές πιθανότητες να αποκτήσουν ή να εξακολουθήσουν τάσεις ανόδου στη ζήτησή τους, ώστε τελικά να αυξηθεί η τιμή τους.

Για να δώσει κανείς απάντηση σ'αυτό, πιστεύω θα πρέπει να'χει αισθητήριο, να "οσφρύζεται" δηλαδή τι μπορεί να είναι θελκτικό και δελεαστικό στους συλλέκτες, και να'ναι καιρό στο χώρο και να μιλάει με πολύ κόσμο.

Μερικά παραδείγματα:
1. Ο Γιώργος ο Κουντουρίδης ανέφερε τη σύγχρονη UNA. Προσωπική μου άποψη είναι ότι το συγκεκριμένο νόμισμα πληρούσε ευθύς εξαρχής τις προϋποθέσεις που θέτει ο φίλος (τάση ανόδου σε αξία, λόγω σπανιότητας) για το λόγο οτι το κλασικό νόμισμα Una and the Lion είναι εμβληματικό και το όνειρο κάθε συλλέκτη, απλώς ελάχιστοι μπορούν να το αποκτήσουν.
Με τη σύγχρονη κοπή του λοιπόν, το RM έδωσε την ευκαιρία σε αρκετούς -αλλά όχι σε όλους γιατί κόπηκε σε περιορισμένα κομμάτια (=σπανιότητα!)- ν'αποκτήσει μια πανέμορφη, σύγχρονη εκδοχή του, χωρίς να χρειαστεί να πουλήσει το σπίτι του!
Άρα το συγκεκριμένο νόμισμα νομίζω πληρούσε τις προϋποθέσεις που θέτει ο φίλος, πράγμα που αποδείχθηκε στη συνέχεια, αφού η τιμή του εξακοντίστηκε.

2. Η επετειακή λίρα του του 1917, στις διάφορες μορφές της (proof, plain edge, struck on the day κ.λ.π.), για τους ίδους λόγους με την UNA.

3. Από ελληνικά θεωρώ το ίδιο ισχύει με το συλλεκτικό της ΤτΕ για τους Βαλκανικούς Πολέμους , με τον Αβέρωφ, του 2012.

4. Τα πεντόλιρα απλά και -κυρίως- proof, για το λόγο ότι είναι πολύ όμορφα και όπως είπα στο προηγούμενο μήνυμα εμφανίζεται μια τάση από μετρίας οικονομικής στάθμης συλλέκτες να στρέφονται σε σύγχρονες λίρες proof, κυνηγώντας πολύ υψηλούς βαθμούς.

Άρα νομίζω αυτό θέλει ο φίλος, νομίσματα δηλαδή που πιστεύουμε και εικάζουμε (χωρίς ασφαλώς να'μαστε σίγουροι) ότι εμφανίζουν ήδη ή υποθέτουμε θα εμφανίσουν στο εγγύς μέλλον αυξημένη ζήτηση, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η σπανιότητά τους (προσφορά που δεν θα επαρκεί να καλύψει την όλο και αυξανόμενη ζήτηση) και συνεπώς τη αξία (=τιμή) τους.

[coll]

Σωστο σε βρισκω και εκει ειναι το <κλειδι>
Θα ηθελα μονο να προσθεσω κατι που με προβληματιζειή που παρατηρω τελος παντων ........

Υπαρχουν κοινα νομισματα που λογω αυξημενης ζητησης ειναι υπερκτιμημενα κατα την αποψη μου, και ακριβα χωρις να το αξιζουν. (Τεχνιτες ελλειψεις ή και στοκαρισμα απο εμπορους)

Υπαρχουν και αλλα που ενω ειναι παρα  πολυ σπανιοτερα των πρωτων σε συχνοτητα εμφανισης ειναι πολυ φτηνα γιατι ασχολουνται λιγοι και ψαγμενοι. Αν το θες δεν ειναι της μοδας ακομα!

Αν τα δευτερα καποια στιγμη γινουν γνωστα στο ευρυ κοινο , τοτε μιλαμε για επιτυχια

[SVcollector]

Αν είσαι συλλέκτης δεν κοιτάς το κέρδος , αγοράζεις με γνώμονα τι σου αρεσει , να κλεισεις τρύπες και λοιπα και λοιπα. Δεν ειναι επένδυση.

Δυστυχως στις μέρες μας δεν υπάρχουν συλλέκτες , βάζω και τον εαυτό μου μέσα παρόλου που ξεκίνησα σαν συλλέκτης και συνεχίζω να συλλέγω , αλλά  πολλοί καιροσκόποι.

Εχω δει τελευταία άπειρους που ξεκίνησαν 1-2 χρόνια και με κάποια χρήματα στην άκρη, έχουν γίνει παρεδασοτζίδες. Προφανώς το βλέπουν σαν έξτρα εισόδημα και καλά κάνουν. Που θέλω να καταλήξω?

Αναλογα το ποσό που έχεις λοιπόν στην άκρη, τόσες περισσότερες δυνατότητες έχεις να πετύχεις το μπαμ σε κάποιο νόμισμα. Γιατί πχ με την Ούνα καλά τα λέμε αλλά δεν είναι και πολλοί αυτοί που παίρνουν το ρίσκο ή έχουν και τα χρήματα να πάρουν νόμισμα που κάνει 5 χιλιάδες αρχική τιμή.


Ο συλλέκτης βγαίνει κερδισμένος σε βάθος 10 ετίας και βάλε. Όταν οι γνήσιες  Ούνες έκαναν 6 χιλιάδες και αργότερα 15 χιλιάδες και 20, πάλι εκείνο το διάστημα ήταν πολλά λεφτά για ένα χρυσό νόμισμα. Ο συλλέκτης και αυτός λοιπόν που είχε τα χρήματα και είχε αγοράσει , αυτός και μόνο βγήκε πραγματικά κερδισμένος.

δεν μιλάμε να πάρεις 100 λίρες , 10 κρουγκεραντ και 10 πεντόλιρα και να κερδίσεις κάποια στιγμή σε 2-3 χρόνια 5000 ευρώ. Ο χρυσός είναι ασφάλεια , όχι επένδυση.

Πάρτε για παράδειγμα το ελληνικό νόμισμα τι πάτο έχει φάει. Δεν προλάβαινες να διαβάζεις θέματα για όθωνες και καποδιστριες. Τωρα? Ζορισαν τα πράγματα. Χάθηκαν πολλά λεφτά. Τα μόνα τα οποία κρατάνε τιμές και δικαίως είναι τα χρυσά μας. Πανέμορφα νομίσματα και με μικρα τιραζ.

Θα πρότεινα λοιπόν σε κάποιον που ξεκινάει και θα ήθελε να χτίσει μια μικρή συλλογή να πάρει όλα τα χρυσά ελληνικά νομίσματα 1833-1884-1876 ( 5-10-20) - 1967 20 και 100

[Hannibal]

Αν είσαι συλλέκτης δεν κοιτάς το κέρδος , αγοράζεις με γνώμονα τι σου αρεσει , να κλεισεις τρύπες και λοιπα και λοιπα. Δεν ειναι επένδυση.

Δυστυχως στις μέρες μας δεν υπάρχουν συλλέκτες , βάζω και τον εαυτό μου μέσα παρόλου που ξεκίνησα σαν συλλέκτης και συνεχίζω να συλλέγω , αλλά  πολλοί καιροσκόποι.

Εχω δει τελευταία άπειρους που ξεκίνησαν 1-2 χρόνια και με κάποια χρήματα στην άκρη, έχουν γίνει παρεδασοτζίδες. Προφανώς το βλέπουν σαν έξτρα εισόδημα και καλά κάνουν. Που θέλω να καταλήξω?

Αναλογα το ποσό που έχεις λοιπόν στην άκρη, τόσες περισσότερες δυνατότητες έχεις να πετύχεις το μπαμ σε κάποιο νόμισμα. Γιατί πχ με την Ούνα καλά τα λέμε αλλά δεν είναι και πολλοί αυτοί που παίρνουν το ρίσκο ή έχουν και τα χρήματα να πάρουν νόμισμα που κάνει 5 χιλιάδες αρχική τιμή.


Ο συλλέκτης βγαίνει κερδισμένος σε βάθος 10 ετίας και βάλε. Όταν οι γνήσιες  Ούνες έκαναν 6 χιλιάδες και αργότερα 15 χιλιάδες και 20, πάλι εκείνο το διάστημα ήταν πολλά λεφτά για ένα χρυσό νόμισμα. Ο συλλέκτης και αυτός λοιπόν που είχε τα χρήματα και είχε αγοράσει , αυτός και μόνο βγήκε πραγματικά κερδισμένος.

δεν μιλάμε να πάρεις 100 λίρες , 10 κρουγκεραντ και 10 πεντόλιρα και να κερδίσεις κάποια στιγμή σε 2-3 χρόνια 5000 ευρώ. Ο χρυσός είναι ασφάλεια , όχι επένδυση.

Πάρτε για παράδειγμα το ελληνικό νόμισμα τι πάτο έχει φάει. Δεν προλάβαινες να διαβάζεις θέματα για όθωνες και καποδιστριες. Τωρα? Ζορισαν τα πράγματα. Χάθηκαν πολλά λεφτά. Τα μόνα τα οποία κρατάνε τιμές και δικαίως είναι τα χρυσά μας. Πανέμορφα νομίσματα και με μικρα τιραζ.

Θα πρότεινα λοιπόν σε κάποιον που ξεκινάει και θα ήθελε να χτίσει μια μικρή συλλογή να πάρει όλα τα χρυσά ελληνικά νομίσματα 1833-1884-1876 ( 5-10-20) - 1967 20 και 100

Αφού λες όλα τα χρυσά μας, ξέχασες τα 50άρικα και 100άρικα του 1876!!!   

[SVcollector]

Γιώργο ξέχασα και το 40 δραχμο αλλα αυτο είναι στο μουσείο η σε κάποια οικογένεια εφοπλιστή!!  

Να πω και κάτι άλλο.

Οταν είσαι επενδυτής σε νοιάζει το κέρδος , άρα σπανιότητα και επενδυτής δεν πάνε μαζί!

Γιαυτό ο  χρυσός είναι χρημα.

Η ώρα έιναι σχεδόν 3 τα ξημερώματα, αλλά είμαι ήρεμος, χωρίς πρωινές υποχρεώσεις,  και γράφω. Το μεγαλύτερο καλό που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα είναι η αγορά με τα βρετανικά νομίσματα. Το ξέρετε ότι μετά την Αγγλία είμαστε η πρώτη χώρα με χρυσά νομίσματα από το βρετανικό νομισματοκοπείο? Έχουμε πλέον την δικιά μας αγορά με χρυσα πεντόλιρα. Μιλάμε για πολύ μεγάλο αριθμό νομισμάτων που έχει γίνει εισαγωγή στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Αυτό λοιπόν δημιουργεί μια τεράστια ασφάλεια στον αγοραστή ξέροντας ότι η εγχώρια αγορά μπορεί να απορροφήσει και να πληρώσει άμεσα πχ ένα πεντόλιρο.

Όμορφα σχεδιαμένα , με κουτί και πιστοποιητικό με μέσο όρο τιμής τα 2000 ευρώ. Περιορισμένο αριθμό κοπής. Υπάρχει κάτι καλύτερο? 

[Hannibal]

Αν είσαι συλλέκτης δεν κοιτάς το κέρδος , αγοράζεις με γνώμονα τι σου αρεσει , να κλεισεις τρύπες και λοιπα και λοιπα. Δεν ειναι επένδυση.

Δυστυχως στις μέρες μας δεν υπάρχουν συλλέκτες , βάζω και τον εαυτό μου μέσα παρόλου που ξεκίνησα σαν συλλέκτης και συνεχίζω να συλλέγω , αλλά  πολλοί καιροσκόποι.

Εχω δει τελευταία άπειρους που ξεκίνησαν 1-2 χρόνια και με κάποια χρήματα στην άκρη, έχουν γίνει παρεδασοτζίδες. Προφανώς το βλέπουν σαν έξτρα εισόδημα και καλά κάνουν. Που θέλω να καταλήξω?

Αναλογα το ποσό που έχεις λοιπόν στην άκρη, τόσες περισσότερες δυνατότητες έχεις να πετύχεις το μπαμ σε κάποιο νόμισμα. Γιατί πχ με την Ούνα καλά τα λέμε αλλά δεν είναι και πολλοί αυτοί που παίρνουν το ρίσκο ή έχουν και τα χρήματα να πάρουν νόμισμα που κάνει 5 χιλιάδες αρχική τιμή.


Ο συλλέκτης βγαίνει κερδισμένος σε βάθος 10 ετίας και βάλε. Όταν οι γνήσιες  Ούνες έκαναν 6 χιλιάδες και αργότερα 15 χιλιάδες και 20, πάλι εκείνο το διάστημα ήταν πολλά λεφτά για ένα χρυσό νόμισμα. Ο συλλέκτης και αυτός λοιπόν που είχε τα χρήματα και είχε αγοράσει , αυτός και μόνο βγήκε πραγματικά κερδισμένος.

δεν μιλάμε να πάρεις 100 λίρες , 10 κρουγκεραντ και 10 πεντόλιρα και να κερδίσεις κάποια στιγμή σε 2-3 χρόνια 5000 ευρώ. Ο χρυσός είναι ασφάλεια , όχι επένδυση.

Πάρτε για παράδειγμα το ελληνικό νόμισμα τι πάτο έχει φάει. Δεν προλάβαινες να διαβάζεις θέματα για όθωνες και καποδιστριες. Τωρα? Ζορισαν τα πράγματα. Χάθηκαν πολλά λεφτά. Τα μόνα τα οποία κρατάνε τιμές και δικαίως είναι τα χρυσά μας. Πανέμορφα νομίσματα και με μικρα τιραζ.

Θα πρότεινα λοιπόν σε κάποιον που ξεκινάει και θα ήθελε να χτίσει μια μικρή συλλογή να πάρει όλα τα χρυσά ελληνικά νομίσματα 1833-1884-1876 ( 5-10-20) - 1967 20 και 100

Αφού λες όλα τα χρυσά μας, ξέχασες τα 50άρικα και 100άρικα του 1876!!!    

Λοιπόν, πλάκα στην πλάκα, νομίζω πρέπει να έχουμε υπόψη μας και να μην ξεφεύγουμε από το αρχικό ερώτημα του φίλου, γιατί στο κάτω-κάτω αυτό θέλει να γνωρίζει ο άνθρωπος και αυτό είναι το θέμα του thread.

Ο φίλος λοιπόν, ρώτησε συγκεκριμένα για επένδυση έως 4000-5000 ευρω σε νόμισμα/-τα που να'χουν "σοβαρες προοπτικές ανοδου σε σπανιοτητα και αξία".

Νομίζω ότι το θέμα είναι να πούμε τη γνώμη μας στο φίλο και να φανούμε χρήσιμοι σ'αυτό που ζητάει και όχι να τον νουθετούμε και να του κάνουμε υποδείξεις, του τύπου "ο συλλεκτισμός είναι μεράκι και δεν πρέπει να κοιτάς αξίες".

Καλώς ή κακώς, αυτό ζήτησε (επένδυση, σπανιότητα, αξία) και δεν νομίζω είμαστε εποικοδομητικοί με το προτρέπουμε κάποιον να υιοθετήσεις δικές μας προτίμησεις και προτεραιότητες.
Αν θέλουμε να φανούμε χρήσιμοι, ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε λοιπόν σ'αυτό που συγκεκριμένα θέλει αυτός, έτσι όπως σκέπτεται με το δικό του το κεφάλι.

Τούτων λεχθέντων, νομίζω ότι οι συστάσεις πιο πάνω του Γιώργου του Κοντουρίδη και του Χρήστου είναι οι καλύτερες, διότι έδωσαν συγκεκριμένες ιδέες / απόψεις, για νομίσματα που εμφανίζουν προοπτικές ανόδου της αξίας τους, λόγω προφανώς αναμενόμενης αυξημένης ζήτησης στο εγγύς μέλλον.
Απ'όσο κατάλαβα, τέτοια νομίσματα περιλαμβάνουν:
1. Ελληνικά χρυσά μέχρι και τα χουντικά (αν και ο Γιώργος ο Κουντουρίδης, ως καλύτερος γνώστης, έχει την άποψη ότι αυτά του 19ου αιώνα "ταβάνιασαν").
2. Προσωπική μου άποψη και του φίλου croll λίρες proof, κυρίως πεντόλιρα.
3. Προσωπική μου άποψη και αν θυμάμαι σωστά και του Γιώργου του Κουντουρίδη κάποια σύγχρονα συλλεκτικά ελληνικά με δυνατό "θέμα" (π.χ. Βαλκανικοί Πόλεμοι, ΟΧΙ).

Επανέρχομαι επίσης, εν προκειμένω, σ'αυτό που ανέφερα στην πρώτη ανάρτησή μου, ότι πρέπει να κοιτάμε κυρίως τι έχει προοπτικές ανόδου στην μικρή σε μέγεθος και οικονομική ισχύ ελληνική συλλεκτική αγορά, διότι υπάρχουν και άλλα που έχουν τάσεις ανόδου, αλλά σε ξένες, πλούσιες αγορές.
Στις ΗΠΑ για παράδειγμα, τάσεις ανόδου έχουν τα αμερικάνικα μέχρι το 1850, στα αραβικά κράτη έχουν, απ'όσο ξέρω, τα μεσαιωνικά αραβικά των πρώτων Χαλιφάτων κ.λ.π.
Αλλά προφανώς:
Πρώτον, τίθεται το ερώτημα πόσο εύκολα μπορεί κανείς να τις παρακολουθεί τις αγορές αυτές.
Δεύτερον, τα συγκεκριμένα νομίσματα είναι ούτως ή άλλως ακριβά.
Τρίτον, όταν θελήσεις να το πουλήσεις θα πρέπει να μπει κανείς στην μπελαλίδικη διαδικασία να βρει πωλητή στο εξωτερικό, διότι προφανώς κανένας στην Ελλάδα δεν θα θελήσει να δώσει έναν σκασμό λεφτά για τέτοια συλλεκτικά.

Προσωπικές απόψεις πάντα αυτές.

[Hannibal]

Γιώργο ξέχασα και το 40 δραχμο αλλα αυτο είναι στο μουσείο η σε κάποια οικογένεια εφοπλιστή!!  

Να πω και κάτι άλλο.

Οταν είσαι επενδυτής σε νοιάζει το κέρδος , άρα σπανιότητα και επενδυτής δεν πάνε μαζί!

Γιαυτό ο  χρυσός είναι χρημα.

Η ώρα έιναι σχεδόν 3 τα ξημερώματα, αλλά είμαι ήρεμος, χωρίς πρωινές υποχρεώσεις,  και γράφω. Το μεγαλύτερο καλό που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα είναι η αγορά με τα βρετανικά νομίσματα. Το ξέρετε ότι μετά την Αγγλία είμαστε η πρώτη χώρα με χρυσά νομίσματα από το βρετανικό νομισματοκοπείο? Έχουμε πλέον την δικιά μας αγορά με χρυσα πεντόλιρα. Μιλάμε για πολύ μεγάλο αριθμό νομισμάτων που έχει γίνει εισαγωγή στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Αυτό λοιπόν δημιουργεί μια τεράστια ασφάλεια στον αγοραστή ξέροντας ότι η εγχώρια αγορά μπορεί να απορροφήσει και να πληρώσει άμεσα πχ ένα πεντόλιρο.

Όμορφα σχεδιαμένα , με κουτί και πιστοποιητικό με μέσο όρο τιμής τα 2000 ευρώ. Περιορισμένο αριθμό κοπής. Υπάρχει κάτι καλύτερο? 

Το 40δραχμο το είδα πρώτη φορά στο Νομισματικό Μουσείο τα Χριστούγεννα Χρήστο και μου'πεσε το σαγόνι!!! 

Προσωπική μου άποψη είναι σπανιότητα και επενδυτής πάνε μαζί, διότι επενδύεις σε κάτι, που θεωρείς ότι, λόγω σπανιότητας, θα αυξηθεί η τιμή του.
Πιστεύεις δηλαδή ότι η ζήτηση αυτού που επενδύεις θα αυξηθεί σημαντικά στο εγγύς μέλλον και έτσι θα βγάλεις χρήματα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα συλλεκτικά αυτοκίνητα.
Υπάρχουν πλούσιοι που επενδύουν σε σπάνια αυτοκίνητα αντίκες (π.χ. παλιές Μερσεντές, Φεράρι, Πόρσε) διότι θεωρούν ότι λόγω σπανιότητας και αυξημένης ζήτησης θ'αυξηθεί η τιμή τους και τελικά έτσι γίνεται για πολλά απ'αυτά.
Και μην πάμε αν αυτό είναι σωστό ή όχι, διότι -και καλά!- "ο συλλέκτης πρέπει συλλέγει για το μεράκι και όχι για να βγάλει λεφτά" διότι δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα είναι ότι αυτό είναι μια πραγματικότητα, είτε μας αρέσει και συμφωνούμε, είτε όχι.

Εξαιρετικά χρήσιμη, εν προκειμένω και η επισήμανσή σου για την ισχυρή εγχώρια αγορά που δημιουργείται για πεντόλιρα.
Άλλο ένα καλό παράδειγμα λοιπόν για το φίλο μας που μπορεί να επενδύσει 4000 - 5000 Ευρώ με καλές προοπτικές αύξησης αξίας (...εξάλλου είχες ανεβάσει και βίντεο γι'αυτό το θέμα πριν ένα χρόνο περίπου που μας ξελίγωσες με καμιά δεκαριά πεντόλιρα!  )

[thanos_larisa]

σχετικά με τα πεντόλιρα..
θεωρώ ότι δεν είναι καλή επένδυση. και εξηγώ, πόσο αξίζουν ακόμα και σήμερα, περίπου όσο 6 λίρες δλδ περίπου 2000. ότι αύξηση πήραν ήταν από την άνοδο του χρυσού. διαφωνεί κάποιος;
συλλεκτική αξία έχουν συγκεκριμένα σύγχρονα 1989,2002,2005,2012,2017 ..
για τα υπόλοιπα σύγχρονα δεν νομίζω ότι θα δώσει κάποιος πάνω από 6 λίρες.

είναι ευκαιρία να αγοράσεις πχ pr70dcam το πεντόλιρο του 1989 στα 6000?

[coll]

σχετικά με τα πεντόλιρα..
θεωρώ ότι δεν είναι καλή επένδυση. και εξηγώ, πόσο αξίζουν ακόμα και σήμερα, περίπου όσο 6 λίρες δλδ περίπου 2000. ότι αύξηση πήραν ήταν από την άνοδο του χρυσού. διαφωνεί κάποιος;
συλλεκτική αξία έχουν συγκεκριμένα σύγχρονα 1989,2002,2005,2012,2017 ..
για τα υπόλοιπα σύγχρονα δεν νομίζω ότι θα δώσει κάποιος πάνω από 6 λίρες.

είναι ευκαιρία να αγοράσεις πχ pr70dcam το πεντόλιρο του 1989 στα 6000?

Αμε!!!!! Αν το παρεις 5.000!

[gkounto]

Έχω την εντύπωση ότι οτιδήποτε είναι original και έχει διατηρηθεί έτσι πιθανότατα θα διατηρήσει την αξία του ίσως και να την αυξήσει.
Η ουνα η original ουνα είναι ένα ξεχωριστό παράδειγμα. Αυτό τι λέει; Λέει ότι το σπάνιο δεν είναι κατ’αναγκη και ακριβό. Το δημοφιλές είναι. Και η ουνα είναι δημοφιλής και όχι σπάνια (περίπου 400 κομμάτια ίσως και παραπάνω ε όχι ακριβώς σπάνια λοιπον).
Η γνωστή ρήση που δεν είναι δική μου ότι δηλαδή κάτι μπορεί μεν να είναι σπάνιο αλλά οι συλλέκτες του σπανιότεροι μη μας ξεφεύγει.
Αν καποιος θέλει να επενδύσει τόσα λεφτά σε νομίσματα καλύτερα να κοιτάει όχι σπανιότητα αλλά δημοφιλία (πρώτον) και διαθεσιμότητα (δεύτερον). Ίσως έτσι να βοήθησα καλύτερα. Όταν αποφασίσει ποια είναι αυτά ας επενδύσει εκεί. Κανείς δεν θα του πει ποια είναι αυτά. Η επένδυση είναι κάτι που κάνεις μόνος.
Εύχομαι ο φιλος που μας ρώτησε να είναι πρώτα από όλα καλά.

[Hannibal]

σχετικά με τα πεντόλιρα..
θεωρώ ότι δεν είναι καλή επένδυση. και εξηγώ, πόσο αξίζουν ακόμα και σήμερα, περίπου όσο 6 λίρες δλδ περίπου 2000. ότι αύξηση πήραν ήταν από την άνοδο του χρυσού. διαφωνεί κάποιος;
συλλεκτική αξία έχουν συγκεκριμένα σύγχρονα 1989,2002,2005,2012,2017 ..
για τα υπόλοιπα σύγχρονα δεν νομίζω ότι θα δώσει κάποιος πάνω από 6 λίρες.

είναι ευκαιρία να αγοράσεις πχ pr70dcam το πεντόλιρο του 1989 στα 6000?

Φίλε μου δεν είναι ακριβώς έτσι, για τους εξής λόγους:
1. Τα απλά πεντόλιρα δεν έκαναν πάντα όσο 6 λίρες, όπως λες.
Εγώ θυμάμαι, ότι μέχρι πριν ένα χρόνο περίπου κόστιζαν όσο πέντε λίρες, συν ένα premium 150 - 200 Ευρώ.
Άλλο το "καπέλο" 150 - 200 Ευρώ και άλλο 6 λίρες (= "καπέλο" 350 Ευρώ) !

2. Μέχρι πριν ένα, ενάμιση χρόνο περίπου, εγώ δεν θυμάμαι να υπήρχε τάση ο κόσμος να τρέχει και να πιστοποιεί απλά πεντόλιρα και έχει δημιουργηθεί αγορά γι'αυτά.
ΝΑΙ, όντως, υπήρχε αγορά για τις ειδικές εκδόσεις (1989, 2002, 2005, 2017 κ.λ.π.), αλλά όχι για τα απλά πεντόλιρα.

3. Κάνε μια έρευνα, να δεις πόσο πουλιούνται τα υψηλής κατάστασης απλά πεντόλιρα στο e-bay, ιδίως δε τα proof, και μετά μου λες αν ισχύει αυτό που λες.
Και μη μου πεις "εμένα δεν με νοιάζει τι γίνεται στο e-bay, γιατί ζω στην Ελλάδα", γιατί θα σου απαντήσω ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί να ανεβάσει και να πουλήσει κάτι στο ευρωπαϊκό e-bay και να το στείλει άνετα, χωρίς δασμούς, οπουδήποτε στην Ευρώπη, όπως άλλωστε κάνουν και αρκετά μέλη εδώ μέσα που'χουν λογαριασμό στο e-bay (εξυπακούεται και καλά κάνουν).

[Hannibal]

Έχω την εντύπωση ότι οτιδήποτε είναι original και έχει διατηρηθεί έτσι πιθανότατα θα διατηρήσει την αξία του ίσως και να την αυξήσει.
Η ουνα η original ουνα είναι ένα ξεχωριστό παράδειγμα. Αυτό τι λέει; Λέει ότι το σπάνιο δεν είναι κατ’αναγκη και ακριβό. Το δημοφιλές είναι. Και η ουνα είναι δημοφιλής και όχι σπάνια (περίπου 400 κομμάτια ίσως και παραπάνω ε όχι ακριβώς σπάνια λοιπον).
Η γνωστή ρήση που δεν είναι δική μου ότι δηλαδή κάτι μπορεί μεν να είναι σπάνιο αλλά οι συλλέκτες του σπανιότεροι μη μας ξεφεύγει.
Αν καποιος θέλει να επενδύσει τόσα λεφτά σε νομίσματα καλύτερα να κοιτάει όχι σπανιότητα αλλά δημοφιλία (πρώτον) και διαθεσιμότητα (δεύτερον). Ίσως έτσι να βοήθησα καλύτερα. Όταν αποφασίσει ποια είναι αυτά ας επενδύσει εκεί.
Κανείς δεν θα του πει ποια είναι αυτά.
Η επένδυση είναι κάτι που κάνεις μόνος.
Εύχομαι ο φιλος που μας ρώτησε να είναι πρώτα από όλα καλά.

Ο Γιώργος, ως εγνωσμένου κύρους επαΐων, έχει απόλυτο δίκιο.
Ουσιαστικά πρόκειται, με άλλα λόγια, για το νόμο της προσφοράς (διαθεσιμότητα) και ζήτησης (δημοφιλία), στον οποίο αναφέρθηκα και στο πρώτο μου post.

Με δεδομένη την ποσότητα ενός αντικειμένου (νομίσματος), αν αυξηθεί η ζήτησή του (δημοφιλία) , θα αυξηθεί και η αξία του (τιμή).

Υπό αυτό το πρίσμα, κανένας βέβαια δεν έχει μαγική γυάλα να βλέπει τι θα γίνει στο μέλλον, αλλά μπορεί ενδεχομένως να διαβλέψει/εκτιμήσει τάσεις και να αφουγκραστεί εν γένει προτιμήσεις των συλλεκτών, στη χώρα στην οποία ζει.

Αυτά όλα, επαναλαμβάνω, εφόσον κάποιος βλέπει το νόμισμα (και) ως επένδυση και όχι απλά ως μεράκι.
Το λέω για όποιον σπεύσει να πει "μην κοιτάτε σπανιότητες και επενδύσεις! Το νόμισμα είναι χόμπυ και μεράκι! Τίποτ'άλλο!".

[bas]

Συγγνώμη που διακόπτω την ωραία κουβέντα.
Ξέρετε ποιοί ήταν οι πρώτοι μοντερνοι συλλέκτες ;
Κάτι πλούσιοι στον Μεσαίωνα, όχι απλως πλούσιοι, ζάμπλουτοι, όχι απλως ζάμπλουτοι,δεν ήξεραν ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ τι είχαν !
Είχαν ανθρώπους που γυρνούσαν ανα τον κόσμο και αγόραζαν, αγόραζαν, αγόραζαν !
Γέμιζαν αποθήκες με έργα τέχνης, αγάλματα, πίνακες, βιβλία !
Αν πάτε στο μουσειο του Βατικανού θα τα δείτε και θα σας τα πουν και στην ξενάγηση.
Και τα βιβλία νομίζετε τα διάβαζαν μήπως ;
Όχι ! Αγράμματοι ήταν αλλά τους άρεσαν τα χρώματα που είχαν !
Ετσι έγιναν οι μεγάλες βιβλιοθήκες του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης στην Ιταλία.

Γιατί τα γράφω ; Γιατί όποιος θέλει να μπει στο σπορ, θα πρέπει τα λεφτά που θα δώσει να τα "ξεχάσει" τουλάχιστον για μερικά χρόνια.
Να μην έχει κάθε μέρα το μυαλό του "πόσο πήγε το μέταλλο" και "την υπεραξία που πλήρωσα, σε μια ώρα ανάγκης θα την πάρω πίσω ;"
Αν είναι να έχει τέτοιες έγνοιες που θα τον φάνε ζωντανό, καλύτερα να μην ασχοληθεί ποτέ.
Και να έχει πάντα στο μυαλό του ποιοί ήταν οι πρώτοι συλλέκτες για να μην μπαίνει σε πειρασμό.

[coll]

Ενταξει ολα καλα αλλα μην ακουω για ebay.......
Στα 6000 π.χ μια και εγινε μνεια η προμηθεια ειναι τουλαχιστον 1.020 ευρω χωρις να αναφερθω στην κλοπη με την τραμπα νομισματων.
Τι να λεμε τωρα  ???Τραβατε να πουλησετε τα πεντολιρα σας στο ebay........σωθηκατε
Το τι γινεται στο e-βay το ξερουμε καλα...........
Οποιος θεωρει οτι οι τιμες πωλησης των οποιων πραγματων  που βλεπει να <φευγουν> ειναι η τιμη που αξιζουν , μαλλον  σφαλει

Υ.Σ Οποιος συλλεκτης δεν εχει γινει εμπορος εστω και για μια μερα στη ζωη του .......λιγα γνωριζει

[coll]

Ποιος εμπορος βρε στο ebay θα πουλησει το πεντολιρο  με χασουρα 1000+  ευρω για να το παρετε στα λεφτα του;;