Αγαπητέ «Xappas»,
Χαιρετίζω και προσυπογράφω μέχρι κεραίας την άποψή σας.
Έχω άλλωστε επανειλλημένα τοποθετηθεί αναλόγως, στηλιτεύοντας τις ανόητες και γραφικές, έως προκλητικά αγενείς, αντιδράσεις διαφόρων μελών, σε περιπτώσεις που αφορούν νομισματικά αντικείμενα, εμπίπτοντα (καλώς ή κακώς άσχετον) στην νομοθεσία περί αρχαιοτήτων. Τέτοιου είδους χειρισμοί και συμπεριφορές, αναμφίβολα δρουν ως τροχοπέδη στην ανάπτυξη του εγχώριου συλλεκτικού ενδιαφέροντος προς το συγκεκριμένο αντικείμενο.
Επιπροσθέτως, σε αρκετές περιπτώσεις αιτημάτων αξιολόγησης αρχαίων νομισμάτων, αυτά απαξιώνονται, χαρακτηριζόμενα -ακόπως και χάρη γούστου- ως κίβδηλα, από «ειδήμονες» αμφιβόλου σχετικής καταρτήσεως..
Βέβαια, το όλο θέμα όπως στρεβλώς υφίσταται, ποσώς με εκπλήσσει, μιας και αντιμετωπίζεται με την χαρακτηριστική εντόπια αδιαφορία, επιπολαιότητα/ελαφρότητα, από τους πάσης φύσεως εμπλεκόμενους (νομοθέτες, συλλεκτικά φόρουμ, «εκτιμητές», συλλέκτες κ.ο.κ.).
Δυστυχώς, όσο αφορά τον σύγχρονο έλληνα νομισματοσυλλέκτη, αυτός εθελοτυφλεί, παραδομένος στην ληθαργική δίνη, της βαθμονομημένης πιστοποίησης («ενταφιασμός») των νομισμάτων του.
Διότι, όντας -κατά παράδοση- άβουλος θιασώτης του οποιουδήποτε ξενόφερτου νεωτερισμού, περισσότερο τον απασχολεί και τον ενθουσιάζει ένα «φουσκωμένο μάγουλο» Παύλου στα.. 66 bar (βλέπε αλλιώς MS 66), παρά μια, φερ’ ειπείν, πανέμορφη XF μακεδονική δραχμή, του Αλεξάνδρου III του «Μέγα» (που -σημειωτέον- η αγορά της κοστίζει συγκριτικώς πολύ λιγότερα χρήματα, πλην όμως, η ιστορική-καλλιτεχνική της βαρύτητα είναι ασυγκρίτως μεγαλυτέρα. Βλέπε σχετικό link *).
Το σύνθημα των ημερών «Η Μακεδονία είναι Ελληνική και δεν εκχωρείται», που κραυγάζεται ομαδόν ανά την επικράτεια, μοιάζει μεγαλειώδες και βαρυσήμαντο και ουκ ολίγες φορές, έχει ποσταριστεί στο φόρουμ ως φλέγον θέμα συζήτησης, από μέλη-νομισματοσυλλέκτες. Με το ίδιο σκεπτικό, ως «Ελληνικά» θα έπρεπε να χαρακτηρίζονται επίσης, και τα όποια ιστορικά αντικείμενα-«γεννήματα» αυτού τόπου και να τυγχάνουν της εκτιμήσεως που τους αναλογεί. Δεν εξαιρούνται τοιουτοτρόπως, τα μακεδονικά νομίσματα της αρχαιότητας, που αποτελούν επιπλέον, διαχρονικό φάρο-πρεσβευτή της ελληνικότητας του συγκεκριμένου τόπου.
Είμαι σχεδόν σίγουρος, ότι ουδείς εξ αυτών των μελών (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) έχει ποτέ ενδιαφερθεί -αν όχι συλλεκτικώς, έστω φιλολογικώς- με το αντικείμενο της άκρως ενδιαφέρουσας, αρχαίας μακεδονικής νομισματοκοπίας. Για να μην πω, ότι αδιαφορεί πλήρως για την αρχαία-κλασική νομισματοκοπία εν γένει. Εν αντιθέσει προς τους ξένους συλλέκτες, που διαχρονικώς την μελετούν εις βάθος και της αποδίδουν εμπράκτως τον προσήκοντα σεβασμό, συλλέγοντας -άνευ φόβου αλλά με πάθος- τα ανεπανάληπτα κομψοτεχνήματά της.
Ας αρχίσουμε λοιπόν, έστω και όψιμα, να ασχολούμεθα συλλεκτικώς με το αρχαίο νόμισμα, ώστε να τύχουν επαναπατρισμού, αυτά τα σπουδαία πολιτισμικά αντικείμενα του ελλαδικού τόπου.
Διότι με το μικρόν και ταπεινόν αρχίζουμε, ώστε να οδηγηθούμε τελικώς στο μεγαλειώδες.Καλά και άξια τα «Μάρμαρα του Παρθενώνα», αλλά ας αρχίσουμε με κάτι πιο εύκαιρο και προσιτότερον..
*
Παραθέτω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα σχετικού κομψοτεχνήματος (νομίμως δημοπρατηθέντος από οίκο της αλλοδαπής):
https://cngcoins.com/Coin.aspx?CoinID=362442