Και μια που μιλάμε για την ιστορία του τάληρου, θα συμπληρώσω, μεταφρασμένα από το ιντερνετ και λίγο δικό μου ψάξιμο, κάποια ακόμη στοιχεία με ημερομηνίες-σταθμούς για τα τάληρα που νομίζω πως αξίζει να διαβάσετε:
1486: O Sigismund του Τιρόλου κόβει το Guldengroschen των 60 Kreuzers βάρους 31.93 g και καθαρότητα .9375 (φωτογραφία το τελευταίο από τα τάληρα που σας έδειξα).
1493: Η Ελβετία κόβει το πρώτο της Guldengroschen στη Βέρνη (φωτογραφία το προτελευταίο τάληρο)
1499: Η Ουγγαρία κόβει το πρώτο Guldiner / Guldengroschen. Είναι το πρώτο έτος έκδοσης με αραβικούς αριθμούς στα νομίσματα της Ουγγαρίας.
1500: Το πρώτο γερμανικό Guldengroschen κόβεται από τη Σαξονία, αξίας 24 Groschen. Στη Βρέμη κυκλοφορεί το ισοδύναμο των 36 Groten. Αυτά τα Guldengroschen έχουν μειωμένο βάρος 29,2 γραμμαρίων έτσι ώστε να αντιστοιχούν οκτώ νομίσματα σε ένα μάρκο της Κολωνίας*.
(*Το Μάρκο της Κολωνίας ήταν μια μονάδα βάρους ισοδύναμη με 233.856 γραμμάρια (περίπου 3.609 grains). Χρησιμοποιήθηκε ως μονάδα βάσης για μια σειρά νομισματικών προτύπων, συμπεριλαμβανομένου του νομισματικού συστήματος Lübeck, το οποίο ήταν σημαντικό στη βόρεια Ευρώπη κατά τα τέλη του μεσαίωνα και τα συστήματα νομισματοκοπίας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το σημαντικότερο είναι το Conventionsthaler, το οποίο αντιστοιχούσε στο ένα δέκατο του Μάρκου της Κολωνίας. Το μάρκο ορίστηκε ως μισό Pfund (λίβρα) με 16 Unze (ουγγιές) του Pfund. Το Unze υποδιαιρέθηκε σε 2 Lot, 8 Quentchen, 32 Pfennig ή 36 Gran, με το Gran ίσο με 0.812 γραμμάρια.)
1518: Το πρώτο νόμισμα που ονομάζεται "Thaler" κόβεται στο Joachimsthal, στη Βοημία, στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Το βάρος του είναι ίσο με αυτό των νομισμάτων του 1500 (φωτογραφία υπάρχει ήδη πιο πάνω στην συζήτηση)
1524: Σε μια προσπάθεια τυποποίησης του guldiner, εκδίδεται χρηματικό διάταγμα (Reichsmünzordnung) στο Esslingen της Γερμανίας, το οποίο επαναβεβαιώνει την καθαρότητα του κέρματος στα .937,5 και το βάρος του στα 29,2 g.
1534: Η Σαξονία και η Βοημία μεταβάλλουν την καθαρότητα των guldiners από την καθαρότητα των 0,9375 σε 0,903 ενώ διατηρούν το ίδιο βάρος, μειώνοντας έτσι την πραγματική ποσότητα καθαρού αργύρου στο νόμισμα. Αυτό ξεκινά το διαχωρισμό του Τάληρου από τον πρόγονό του Guldiner.
1551: Δημιουργείται νέο διάταγμα χρήματος στο Augsburg που μειώνει την καθαρότητα του guldiner στο .882, αλλά αυξάνει το βάρος του κέρματος στα 31,18 g. Αυτό επιστρέφει το νόμισμα στην ίδια αξία με ένα Goldgulden (χρυσό Gulden). Το τάληρο είναι τώρα ισοδύναμο με 72 Kreuzer.
1559: Μετά το θάνατο του Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Charles V, ακόμα ένα διάταγμα για τα χρήματα εκδίδεται στο Άουγκσμπουργκ, αυτή τη φορά αλλάζοντας ριζικά το νόμισμα (τώρα ονομάχεται Reichsguldiner) βάρους μόλις 24,62 γραμ., αλλά επιστρέφει το νόμισμα σε καθαρότητα .931. Αυτό κάνει το Guldiner ισοδύναμο με 60 Kreuzer για άλλη μια φορά. Παράδειγμα Reichsguldiner των Αψβούργων:
1566: Το Guldiner ως ονομασία καταργείται από ένα χρηματικό διάταγμα της Σαξωνίας, το οποίο καθιερώνει το Reichsthaler (γνωστό αργότερα και ως Speciesthaler) με καθαρότητα .889,0 και βάρος 29,2 g. Παράδειγμα Reichsthaler του 1568 από την Κολωνία:
1667: Μια συμφωνία που πραγματοποιήθηκε στο Αββαείο της Zinna μεταξύ Σαξονίας, Βραδεμβούργου και Brunswick-Lüneburg για να συμβάλει στην οικονομικότερη κοπή μικρών κερμάτων από ό, τι θα μπορούσε να γίνει σύμφωνα με τα παλαιά διατάγματα του Augsburg οδήγησε στην μείωση του βάρους του Τάληρου στα 28,1 g αλλά διατηρώντας την ίδια καθαρότητα σε ασήμι .889. Παράδειγμα τάληρο του 1670 του Salzburg.
1690: Η σύμβαση χρήματος της Λειψίας έγινε για να αντιμετωπίσει την κακή ποιότητα των νομισμάτων στη Σαξωνία, το Βρανδεμβούργο και το Brunswick. Η συμφωνία του 1667 δεν είχε λύσει το πρόβλημα, οπότε το τάληρο ξανά μειώθηκε σε βάρος στα 25,9 γραμμάρια. Σε αυτό το σημείο, 12 τάληρα ισοδυναμούσαν σε ένα Μάρκο Κολωνίας, από εννέα το 1500 (Στην πράξη, τα περισσότερα τάληρα συνέχισαν να κόβονται με βάρος περίπου 28,5 gr, όπως αυτό των Αψβούργων).
1750: Αυτό το έτος είδε μια ακόμη μείωση του βάρους στις περιοχές που ελέγχονται από την Πρωσία, Hesse, και Brunswick-Wolfenbüttel σε μόλις 22,2 γραμμάρια και καθαρότητα .750. Τώρα 14 τάληρα ισοδυναμούσαν σε ένα Μάρκο Κολωνίας.
1754: Με τη νομισματική συμφωνία μεταξύ της Αυστρίας και της Βαυαρίας το 1753 αρχίζει η περίοδος του Conventionsthaler, με αναλογία 10 τάληρα προς ένα μάρκο Κολωνίας. Το βάρος του ήταν 28,0 g με καθαρότητα .833. Με την πάροδο του χρόνου το τάληρο αυτό εξαπλώθηκε σε μεγάλο τμήμα της κεντρικής και νότιας Γερμανίας (παράδειγμα το τάληρο από το κρατίδιο Pfalz Birkenfeld Zweibrucken όπου η αναλογία 1/10 αναγράφεται πάνω στο κέρμα).
1755: Το Kronenthaler (ένα τάληρο με 3 ή 4 κορώνες μεταξύ του σταυρού της Βουργουνδίας) εκδίδεται για πρώτη φορά σε περιοχές που ελέγχονται από τους Αψβούργους, ειδικά στην Αυστρία (Βέλγιο) και στη νότια Γερμανία. Είχε βάρος 29,44 γραμ. και καθαρότητα .873 (φωτογραφία)
1857: Το χρηματικό συμβόλαιο της Βιέννης εξαλείφει τελικά το μάρκο της Κολωνίας ως πρότυπο έναντι του οποίου υπολογίζονται τα ασημένια κέρματα της Αυστρίας και της Γερμανίας, αντικαθιστώντας το με ένα απλό πρότυπο των 500 γρ. Τριάντα Vereinsthalers ορίζεται να κοπούν από αυτό το πρότυπο των 500 g. Τα κέρματα ζύγιζαν 18,5 γραμμάρια και είχαν λεπτότητα .900. Είναι ίσο με 90 Αυστριακά Kreuzer, 105 Βαυαρικά Kreuzer, 30 Groschen, ή 48 Schilling, ανάλογα με την περιφέρεια του νομισματοκοπείου (παράδειγμα αυτού του τάληρου της Σαξωνίας - Altenburg όπου αναγράφεται στο κέρμα η αναλογία)
1872: Τα τελευταία τάληρα κόβονται σε μερικά κράτη, κυρίως στη Σαξονία.
1908: Τα τελευταία κυκλοφορούντα τάληρα αποσύρθηκαν στη Γερμανία.
Πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα: ανεπιτυχής προσπάθεια να κοπεί το Τάληρο της Μαρίας Θηρεσίας στην Αβυσσινία (Ιταλική κτήση). Ξεκινώντας το 1935 οι Ιταλοί κόβουν το νόμισμα που είναι ακόμα δημοφιλές στην περιοχή.
Ελπίζω να απολαύσατε το θέαμα και να μη σας κούρασα
