Συμπληρώνοντας την πολύ καλή παρουσίαση του φίλου Lary, σας παραθέτω μεταφρασμένες από το internet, περισσότερες πληροφορίες για την ιστορία του τάληρου:
Για να πιάσουμε την ιστορία από την αρχή ας ανατρέξουμε στο μεσαίωνα. Η μεσαιωνική Ευρώπη δεν χρειάζονταν χρήματα. Ή, για να το πω καλύτερα, χρήματα μεγάλης αγοραστικής αξίας. Όταν έχεις τοπικό εμπόριο και η γεωργία παράγει ότι χρειάζεσαι, τα χρήματα δεν είναι απαραίτητα για να αγοράσεις πράγματα που δεν υπάρχουν ή που δεν χειάζεσαι. Η ανταλλακτική αγροτική οικονομία λειτουργεί θαυμάσια. Όλα αυτά όμως άλλαξα τον 13ο αιώνα.
Η ανάγκη για ένα νόμισμα μεγάλης αξίας ήταν ένα φυσικό επακόλουθο της ανάπτυξης του εμπορίου. Η Βενετία και η Φλωρεντία έκοψαν για πρώτη φορά μετά από αιώνες ένα χρυσό νόμισμα το ducato ή florino. Οι έμποροι απαιτούσαν την ύπαρξη τέτοιου νομίσματος.
Αλλά ο χρυσός εκείνη την εποχή ήταν δυσεύρετος. Αν ένας έμπορος έπρεπε να αγοράσει ένα πλοίο ή πολλά εμπορεύματα, θα χρειαζόταν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες από μικρά ασημένια νομίσματα ή μερικές εκατοντάδες από χρυσά.
Επίσης, οι συνεχείς πόλεμοι είχαν γονατίσει οικονομικά τα βασίλεια της Ευρώπης, με αποτέλεσμα την συνεχή υποτίμηση των ασημένιων νομισμάτων, τα οποία έφτασαν να περιέχουν ασήμι ώς και μόλις στο μισό της αρχικής τους κοπής.
Τέλος, μεγάλες ποσότητες ασημένιων και χρυσών νομισμάτων είχε φύγει από την Ευρωπαΐκή αγορά για προμήθεια προϊόντων από την Απω Ανατολή, την Ινδία και την Ινδονησία (εισαγωγή μπαχαρικών, πορσελάνης, μεταξιού κ.α.).
Έτσι, το 14ο αιώνα, τα πρώτα μεγάλα νομίσματα εμφανίστηκαν, αρχικά βάρους 5-10 gr. και στη συνέχεια μεγαλύτερα.
Την αρχή έκαναν οι Ιταλοί με την εισαγωγή το 1472 της lire ή troni βάρους 6 gr, τα οποία αυξηθηκαν σε 9 gr. Το 1474 (
https://it.wikipedia.org/wiki/Lira_Tron). Όμως το 1484 έχουμε την εμφάνιση του μισού Guldengroschen του Αρχιδούκα Σιγισθμούνδου του Τιρόλου. Με βάρος 15 gr., ήταν ιδανικό για συναλλαγές μεσαίας αξίας. Το νέο νόμισμα κόπηκε σε ελάχιστα κομμάτια αλλά είχε τεράστια ζήτηση και έτσι, σε συνδιασμό με τα νέα κοιτάσματα ασημιού που είχαν ανακαλυφθεί, ο Αρχιδούκας έκοψε το 1486 μεγάλες ποσότητες του πρώτου πραγματικά σε μέγεθος τάληρου κέρμα το Guldengroschen των 60 Kreuzers, ασημένιου (31.93 gr. - 0.9375) αλλά ίσης αξίας με το χρυσό κέρμα του Goldgulden. Σύντομα η ονομασία του συντομεύθηκε σε Guldiner. Κάποια καντόνια στην Ελβετία έκοψαν επίσης την ίδια εποχή Guldiners (προτελευταίο κέρμα). Δείτε τέτοια κέρματα παρακάτω (δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες των νομισμάτων γιατί θα κουράσω):
Πάμε τώρα στο έτος 1512. Τη χρονιά αυτή μεγάλες ποσότητες ασημιού ανακαλύφθηκαν κοντά στο μικρό χωριό Komradsgrun, σε μία κοιλάδα, ιδιοκτησίας του Κόμη του Schlick, Καγκελάριου της Βοημίας (περισσότερες πληροφορίες δίνει παραπάνω ο φίλος Lary). Για πρακτικούς λόγους, κοντά στα ορυχεία εγκαταστάθηκαν και τα νομισματοκοπεία. Σε ένα τέτοιο, το 1518 κόπηκε το πρώτο τάληρο. Το 1519 ο βασιλιάς της Βοημίας Ludwig παραχώρησε στην μικρή κοινότητα 1200 σπίτια, καθώς πληθυσμός συνέρεε στην πλούσια αυτή περιοχή, και μετονόμασε το χωριό σε St. Joachimsthal (πληθυσμός 1516: 1050 κάτοικοι, 1520: 5000 κάτοικοι και 1534:18500 κάτοικοι. Την ίδια περίοδο λειτουργούσαν στην περιοχή 13 εργοστάσια τήξης ασημιού και η πόλη ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη στην Βοημία μετά την Πράγα). Thal στα Γερμανικά σημαίνει κοιλάδα, έτσι το όνομα του χωριού ήταν “η κοιλάδα του Αγίου Ιωακείμ”. Και γιατί του Αγίου Ιωακείμ; Ο βασιλιάς Ludwig μιμίθηκε σε αυτό τους Σάξωνες που είχαν δώσει στα δικά τους ορυχεία ασημιού τα ονόματα Annaberg και Mariaberg από την Άννα= μητέρα της Θεοτόκου και Μαρία= η Θεοτόκος. Έτσι ο Ludwig συμπλήρωσε την οικογένεια. St. Joachimsthal είναι η σημερινή πόλη Jachymov της Τσεχίας, κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία. Το όνομα αυτό πήρε και το ομόνυμο νομισματοκοπείο που βρισκόταν κοντά στο χωριό, και κατ’ αντιστοιχεία, τα νομίσματα που έκοβε τα ονόμασαν St. Joachimsthaler αφού thal = κοιλάδα στα Γερμανικά και Thaler=το πρόσωπο ή το πράγμα που προέρχεται από την κοιλάδα. Με τον καιρό, και για χάρη συντομίας, ονομάστηκε Joachimsthaler και αργότερα σκέτο Thaler. To 1902 με τη μεταρρύθμιση της Γερμανικής γλώσσας άλλαξε το Thal και Thaler σε Tal και Taler αντίστοιχα. Το όνομα διαδόθηκε σε όλη την Ευρώπη με παραλλαγές όπως πολύ σωστά γράφει ο Lary παραπάνω.
Στον νόμισμα αυτό η Ευρώπη βρήκε ένα σταθερό μέτρο συναλλαγών. Το αρχικό Joachimsthaler Guldengroschen είχε βάρος περίπου 27 γρ. και η αξία του ήταν ήση με ένα χρυσό δουκάτο της εποχής. Με τον καιρό, βέβαια, η αξία του τάληρου υποχώρησε σε σχέση με το χρυσό.
