Με αφορμή κάποιες πρόσφατες αναζητήσεις,ή επέκταση των συλλεκτικών μου οριζόντων,συμπεραίνω οτι είμαστε-ας μου επιτραπεί ο όρος-,"δεινόσαυροι".
Τα παιδιά μεγαλώνουν ώς καταναλωτές και το κάθε πράγμα έχει "ημερομηνία λήξης" ή "κύκλο ζωής".
Μετά,ανακυκλώνεται...
εγώ έτσι νομίζω οτι με βλέπουν....
Πολύ ενδιαφέρον θέμα φίλε sabby
Και εγώ ώς Φιλοτελιστής αλλά και λάτρης του παλιού σε κάθε του μορφή,κάπως έτσι αισθάνομαι τις περισσότερες στιγμές..
Ως πενηντάρης και πατέρας,τα βιώματα μου αλλά και οι ανησυχίες μου δεν έχουν καμία σχέση με των σημερινών νέων.
Πιστεύω βέβαια οτι θα υπάρχουν πάντα συλλέκτες αλλά με άλλη μορφή και με άλλα ενδιαφέροντα..