Ποιο νομισμα απ'ολον τον κοσμο που κυκλοφορει τωρα πιστευετε οτι θα "γερασει" πιο ομορφα απ'ολα ?"
Φίλε,
Σαν τον χρυσό, δεν υπάρχει άλλο πράμα. Αυτό οφείλεται στις χημικές του ιδιότητες (δεν ενώνεται με το οξυγόνο για να φτιάξει οξείδια, ενώνεται με πολύ λίγα άλλα στοιχεία, κλπ) αλλά αυτά είναι επιστημονικά.
Στην πράξη, χρυσά νομίσματα και αντικείμενα που έχουν μείνει στον πάτο της θάλασσας ακόμα και για 500 χρόνια, τα βγάζουν πάνω και είναι σαν καινούρια. Επομένως η απορία σου εν πολλοίς έχεις λυθεί. Διάλεξε όποιο χρυσό νόμισμα θέλεις, και πες: "Αυτό". Σωστός θα είσαι.
Από κει και πέρα, και άλλα υλικά διατηρούνται καλά, υπό προϋποθέσεις όμως. Το κύριο χαρακτηριστικό όσων διατηρούνται -σχετικά- καλά είναι ότι η οξείδωση (η πρώτη αιτία φθοράς των μετάλλων από τις περιβαλοντολογικές συνθήκες του πλανήτη) αποτελεί η ίδια ένα "φιλμ προστασίας" του υλικού από περαιτέρω οξείδωση. Κλασσικά παραδείγματα αυτού του φαινομένου (που να αφορά νομίσματα) είναι ο χαλκός και το αλουμίνιο.
Ο μεν χαλκός όταν εκτεθεί σε οξυγόνο σχηματίζει μια ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΗ οξείδωση χρώματος πρασίνου, το δε αλουμίνιο μια οξείδωση που δεν διακρίνεται, είτε γιατί είναι διαφανής, είτε γιατί έχει ίδιο χρώμα με το αλουμίνιο.
Θα έχεις ίσως προσέξει σε παλιά κτίρια στο εξωτερικό (εμείς εδώ δεν έχουμε τέτοια, με εξαίρεση το Μουσείο φυσικής ιστορίας "Γουλανδρή" στην Κηφισιά) που οι στέγες τους είναι πράσινες. Έχουν επικάλυψη από φύλλα χαλκού. Και ο χαλκός οξειδούμενος με τα χρόνια, αποκτά το χαρακτηριστικό πράσινο χρώμα το οξειδίου του χαλκού.
Χάλκινη στέγη πριν οξειδωθεί Χάλκινη στέγη μετά την οξείδωση
Είναι αυτές οι δύο περιπτώσεις οξείδωσης (χαλκού και αλουμινίου π.χ.) η πανάκεια που θα προστατεύσει πάντα το από κάτω μη οξειδωμένο μέταλλο από περαιρέρω οξείδωση? Όχι βέβαια. Διότι τα υλικά αυτά (τα οξείδια) μπορεί να μένουν ανεπηρέαστα από το οξυγόνο, αλλά προσβάλλονται (και επηρεάζονται) από πολλούς άλλους παράγοντες που υπάρχουν στο περιβάλλον, και έρχονται σε επαφή μαζί τους. Π.χ. όξινα, άλατα, αλκαλικά, κλπ (Μόνο ο χρυσός δεν σκαμπάζει από τέτοια. Υπ' όψη ότι και το ανοξείδωτο ατσάλι (Inox), σίδερο κατά το μεγαλύτερο ποσοστό του, με την ίδια μέθοδο προστατεύεται από τις οξειδώσεις. Οξειδώνεται, αλλά η οξείδωση έχει μορφή "φιλμ", που προστατεύει το από κάτω μέταλλο).
Έτσι, και όταν μιλάμε για μεγάλα χρονικά διαστήματα, είναι αναπόφευκτη η φθορά τέτοιων υλικών από το περιβάλλον, τα οποία σε κάποιο (μεγάλο) χρονικό ορίζοντα θα καταλήξουν να εξαφανιστούν, μετασχηματιζόμενα είτε σε οξείδια, είτε σε άλλες ενώσεις του αρχικού μετάλλου.
Το eurocent και τα άλλα δύο κόκκινα του ευρώ είναι (όπως σωστά λέχθηκε νωρίτερα) σιδερένια, επιχαλκωμένα.
Πόσο πάχος έχει η επικάλυψη του χαλκού σ' αυτά τα τρία νομίσματα? Ελάχιστο. Μικρά. (Ένα μικρό = ένα χιλιοστό του χιλιοστού του μέτρου).
Τι προστασία προσφέρει μια τέτοια επικάλυψη χαλκού σε ένα κομμάτι σίδερο? Προσφέρει, αλλά όσο υπάρχει. Προσφέρει όση και ο χαλκός, αλλά αν το eurocent ήταν όλο χάλκινο, όπως το U.S. cent μέχρι το 1982.
Ο σίδηρος (κάτω από την επιχάλκωση του eurocent) είναι πολύ ασταθής στο περιβάλλον (θυμήσου χοντρές σιδερένιες αλυσίδες από άγκυρες εγκαταλελειμμένες σε λιμάνια, πως προχωράει η σκουριά και κατατρώει το σίδερο). Όσο λοιπόν υπάρχει η προστατευτική επιμετάλλωση σε ένα τέτοιου τύπου νόμισμα, αυτό θα διατηρείται σε καλή κατάσταση και θα "γερνάει" (σε χρόνια) χωρίς αυτά να του φαίνονται.
Αν όμως για κάποιο λόγο (κυκλοφορία, χημικές επιδράσεις κλπ) φύγει αυτό το προστατευτικό στρώμα από το νόμισμα, χαιρέτα μου τον πλάτανο (νόμισμα).
Αυτά όλα όμως είναι επιστημονικές εξηγήσεις, και ξέρω ότι δεν είναι πολλοί αυτοί που τους αρέσουν. Στην πράξη, τι γίνεται? Δυο σκοπιές:
1) Αν θες να διατηρήσεις όσο το δυνατόν καλύτερα ΜΗ ΧΡΥΣΑ νομίσματα, πρέπει να τα προστατεύεις από μηχανικές κακώσεις και από χημικές προσβολές. Θέλουν δηλαδή ένα ΑΕΡΟΣΤΕΓΕΣ κουτί, μέσα στο οποίο δεν θα χτυπιώνται, και θα έρχονται σε επαφή με κάτι μαλακό και χημικά ουδέτερο (π.χ. βελούδο ή μπαμπάκι).
2) Θες να κρατήσεις νομίσματα άθικτα, για πόσο καιρό?
Αν σε ενδιαφέρουν τα 5-10-25 επόμενα χρόνια, μάζευε eurocents, euros, και άλλα τέτοια (ότι γουστάρεις) βάλ'τα σε ένα κουτί από μπισκότα, και θα είσαι μια χαρά.
Αν όμως σε ενδιαφέρουν τα επόμενα 400 ή 500 χρόνια, ώστε οι ΤΟΤΕ απόγονοι σου (δεκασέγγονα? κάπως έτσι θα λέγονται αυτοί το 2517) να λένε:
"Να, αυτά τα είχε μαζέψει ο προ-προ-προ-προ-προ-προ-προ-προ-προ-πάππος μου και τα είχε στη συλλογή του το 2017", τότε δε νομίζω να χρειάζεσαι να σου πω εγώ τι πράματα θα πρέπει να μαζεύεις... Διάβασε την πρώτη πρόταση του ποστ.
