Κατ' αρχάς τις καλημέρες μου σε όλους (είναι 8.35 που γράφω) επειδή σας βλέπω όλους και ζητάτε από εχθές και προχθές την ιστορία του κράνους, και δεν είχα χρόνο να σας γράψω είπα να κάτσω σήμερα που έχω χρόνο να ασχοληθώ, καθώς πιστεύω ότι θα βρείτε ενδιαφέρουσα την ιστορία.
Κατ' αρχάς να πούμε ότι ο παππούς μου απεβίωσε το
1989 άρα δεν έμαθα από πρώτο χέρι πως κατέληξε στα χέρια του. Αυτό όμως που γνωρίζω είναι η ιστορία του ίδιου του παππού μου, καθώς αποτελεί κομμάτι της ιστορίας της ίδιας μου της οικογένειας (θα καταλάβετε παρακάτω)
Ήταν Κύπριος της Αιγύπτου γεννημένος εν Κάϊρο το 1912 αφού έζησε εκεί έως το 1939 όποτε και ξέσπασε ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, κατατάχθηκε στην τότε ΕΒΑ (Ελληνική Βασιλική Αεροπορία), Και μιας και ήταν πολύγλωσσος (γνώριζε 5 γλώσσες), των έστειλαν ως Διερμινέα - Μεταφραστή στη Νότιο Ροδεσία (σημερινή Ζιμπάμπουε) όπου υπηρέτησε τόσο σαν διερμινέας - Μεταταφραστής αλλά και ως εκπαιδευτής, των νέων Αεροναυτήλων που θα υπηρετούσαν στα Βομβαρδιστικά. (Στο link αυτό μπορείτε να βρείτε μια παλαιότερη μου ανάρτηση που αναφέρομαι πάλι στον Παππού μου όταν ήταν στην ΕΒΑ
http://steki-syllekton.gr/index.php?topic=22391.msg286175#msg286175 )
Το
1961 όλη η οικογένεια του παππού μου (συμπεριλαμβανομένου και του πατέρα μου
) εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα, καθώς εγκατέλειψαν την Νότιο Ροδεσία λόγο της ανόδου των Μαύρων σιγά - σιγά στην εξουσία, και λόγο του ότι στα πλαίσια της αποαποικιοποίησης τους λευκούς δεν τους σήκωνε το κλίμα να μείνουν πολύ ακόμη στην Αφρική. Από το 1961 και ύστερα γνωρίζω από διηγήσεις το πατέρα μου ότι ο παππούς μου είχε ανοίξει αλληλογραφία με έναν συλλέκτη γραμματοσήμων και αντικειμένων απ' τη Γαλλία, ο οποίος είχε έναν γιο στους Γάλλους Para (ο οποίος έμαθα εκ των υστέρων ότι ήταν και ένα φεγγάρι στην Αλγερία) (
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_French_paratrooper_units). Και με τον οποίο αντάλλασσαν εκτός από γραμματόσημμα και βιβλία αλλά και ιστορίες απ' τον πόλεμο, καθώς βλέπετε ο Γάλλος είχε πολεμήσει στον πρόσφατο για αυτούς πόλεμο, και προερχόταν από μακρά στρατιωτική οικογένεια, η οποία είχε λάβει μέρος και στον Α' ΠΠ.
Τώρα απ' εδώ και πέρα μόνο υποθέσεις μπορεί να κάνει κανείς, με γνώση μόνο ότι ο παππούς μου με τον Γάλλο συνδέθηκαν πολύ φιλικά μεταξύ τους (απ' όσο θυμάμαι τον πατέρα έλεγε ότι είχε πάει να τον δει στη Γαλλία ο παππούς μου).
Η δική μου ιστορική υπόθεση είναι η εξής, η οποία πιστεύω ότι θα σας βρει σύμφωνους όλους. Ο πρόγονος του Γάλλου ο οποίος είχε πολεμήσει στον Μεγάλο Πόλεμο (
1914-1918) είχε πάρει ως λάφυρο πολέμου το εν λόγο Γερμανικό κράνος, και ότι αυτό έμεινε στην οικογένεια αυτή έως και την δεκαετία του '60 όπου και ύστερα δόθηκε ως δώρο στον δικό μου παππού.
Αυτή είναι η ιστορία του κράνους αυτού, βασισμένο σε υποθέσεις, ιστορίες της οικογένειας μου, και ιστορικά γεγονότα, λίγο πολύ εγώ πιστεύω ότι η διαδρομή του κάπως έτσι είναι.
Κλείνοντας, πρέπει να πω ότι είναι
άξιο λόγου ότι η οικογένεια των Γάλλων μέσα
στον 2ο ΠΠ κατάφεραν να κρύψουν αυτό το κράνος
απ' τους κατακτητές της Γαλλίας και να μην επιστρέψει ποτέ
ξανά σε Γερμανικά χέρια...
Μοργιαννίδης Θεόδωρος.
