Ερώτηση:Αγοράζω απο το εξωτερικό,το 2017 lunar.Φέρνω 4 με τα ίδια μεταφορικά που θα έφερνα και το ένα.Κρατάω το ένα(εννοείται),και τα άλλα 3 τα δίνω στην τιμή αγοράς,+ το1/4 των λοιπών εξόδων.Δεν θεωρούμαι συλλέκτης;Δεν κλείνουν άλλοι 3 συλλέκτες την τρύπα στη συλλογή τους,σε τιμή χαμηλότερη απο ότι αν τα έφερνε ο καθένας μόνος του;
Οπου lunar,ας βάλει ο καθένας νόμισμα της αρεσκείας του.
Καταλαβαίνω τη λογική του post,αλλά υπάρχουν πωλήσεις και πωλήσεις.Οντως,μερικές πωλήσεις ίσως
"προκαλούν",αλλά και πάλι,ο καθένας ορίζει το πόσα χρήματα θα δώσει για να αποκτήσει το "αντικείμενο του πόθου" του.
Οπως πάντα,χωρίς καμμία πρόθεση αντιπαράθεσης.
Αγαπητέ φίλε καταλαβαίνω το συλλογισμό σου, ο οποίος έχει ασφαλώς μία λογική.
Από την άλλη όμως όταν τίθεται ένας κανόνας, ένας οποιοσδήποτε κανόνας, δεν μπορεί ποτέ να "πιάνει" το 100% των περιπτώσεων.
Και οι νόμοι που θεσπίζει ένα κράτος δεν προορίζονται ποτέ να ρυθμίζουν το 100% των πάσης φύσεως σχέσεων των πολιτών, παρά μόνον τις περισσότερες, βασικές περιπτώσεις.
Στην περίπτωσή σου εσύ, όπως την περιγράφεις, έχεις δίκιο, όμως στα περισσότερα νομίσματα, ειδικά μάλιστα αν είναι ακριβά (χρυσά κυρίως), οι περισσότεροι συλλέκτες αγοράζουν 1,2 το πολύ 3 για να τα κρατήσουν και να δώσουν ίσως στο μέλλον από ένα στα παιδιά τους.
Ελάχιστοι είναι αυτοί που αγοράζουν 5,6 ή περισσότερα στη λογική τη δική σου.
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη αυτό το σκεπτικό, το οποίο είναι ο κανόνας πιστεύω, νομίζω πρέπει να απαγορεύονται οι πωλήσεις τους για ένα χρόνο.
Και εν πάση περιπτώσει, ακόμη και αν ακολουθήσουμε τη δική σου λογική, δεν υπάρχει πιστεύω κανένα λογικό επιχείρημα για να υπάρχει διαχωρισμός των ελληνικών συλλεκτικών από τα ξένα συλλεκτικά.
Με την ίδια λογική δηλαδή που κάποιος μπορεί να πάρει 3 ελληνικά συλλεκτικά για να κρατήσει το ένα και να πουλήσει τα 2, με την ίδια λογική μπορεί να το κάνει και με ξένα συλλεκτικά.
Εν κατακλείδι, δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανένα λογικό επιχείρημα που να επιβάλλει το διαχωρισμό ως προς τον περιορισμό στις πωλήσεις των ελληνικών από τα ξένα.