Καλά του λες, έβγαζε 4-5 χιλιάδες και λέει το πολύ.
Με ξεποδάριασμα ανέβα-κατέβα τις πολυκατοικίες αγαπητέ μου.
Είχε βέβαια αξία η δραχμή τότε αλλά και πάλι......
Θυμάμαι ένα αγγλικό λεξικό τότε έκανε περίπου 6.000 δρχ.
Μας είχε πει η καθηγήτρια στο φροντιστήριο με τα λεφτά από τα κάλαντα να το αγοράσουμε.
Και πάλι δεν έφταναν.
Συνήθως κανένα εικοσάρικο έδινε ο κόσμος, πεντηντάρικο ίσως αν ήσουν από τους πρώτους, κατοστάρικο πολύ σπάνια στα διαμερίσματα με τις ωραίες πόρτες (δηλαδή πλούσιο σπίτι). Και ετσι ήταν, όταν βλέπαμε ωραία πόρτα (που παλιά έγραφε και το επάγγελμα του σπιτονοικοκύρη) ξέραμε οτι κάτι παραπάνω θα πάρουμε.
