Aκουστε και τη δικη μου αποψη για τον παιδικο φιλοτελισμο..Πριν 3 χρονια ,που ο μικρος μου ηταν 3 Δημοτικου,ηρθε και μου ειπε,μπαμπα εχουμε μαθημα για τα γραμματοσημα που μαζεύεις εσυ,θα μου δωσεις μερικα να τα παω να τα δειξω στην ταξη??Μου φανηκε αρκετα ενδιαφερον το θεμα και μου ηρθε η επομενη ιδεα...Πηγα το απόγευμα σ'ενα γνωστο με συλλεκτικα ειδη κατάστημα, κι αγορασα 24 αλμπουμ,14 Χ 11 εκ,οσα ηταν και τα παιδια της ταξης του γιου μου.Περιττο να σας πω ότι καθησα σχεδόν μεχρι τις 3 τα ξημερώματα,για να ξεδιαλέξω γραμματοσημα και να τα τοποθετησω στα αλμπουμ,συμπληρωνοντας τα 4 πρωτα φυλλα ,με ισάριθμα κομματια σε όλα τα αλμπουμ και παντα με διαφορετικες περιπου εκδοσεις ώστε να υπαρχει κι ένα κινητρο ανταλλαγης αναμεταξύ των παιδιων.Σε κάθε αλμπουμ,υπηρχαν μεγαλες και μικρες κεφαλες(ελλατωματικες) ολυμπιακα ,και γενικα γραμματοσημα μεχρι το 1945-60 περιπου.Την επομενη το πρωι,χαρουμενος που μπορεσα να εκπληρωσω την ιδεα που ειχα, πηγα στο σχολειο συνοδευοντας τον μικρο, μπηκα στην ταξη,εξηγησα στη δασκαλα το λογο για τον οποιο ειχα ερθει,και για ένα 10λεπτο περιπου,μιλησα στα παιδια για τα γραμματοσημα ,την ταχυδρομικη ιστορια και τον φιλοτελισμο.Μετα,ακολουθησε το μοιρασμα των αλμπουμ στα παιδια,μαζι με τις ευχαριστιες τους κτλ..,και φευγοντας τους ειπα πως,οποιος/οποιοι,τους αρεσει το θεμα,και θελησουν να συνεχισουν ,με μεγαλη χαρα να τους βοηθησω σε οτιδήποτε.
Περασαν 3 σχολικες χρονιες από τοτε,πηγαινα τακτικα στο σχολειο για να παω/παρω τον μικρο,συναντηθηκα πολλες φορες με τη δασκαλα,καθως και με συμμαθητες του.. ποτε και κανεις,δε ρωτησε η ανεφερε κατι σχετικα για τα γραμματοσημα,ουτε η παραμικρη περιεργεια..Αυτή είναι δυστυχως για μενα η πραγματικοτητα...Ουτε ο μικρος,αλλα ουτε κι ο μεγαλύτερος που είναι 13 και του εχω δωσει πριν 4 χρονια ένα αλμπουμ γεματο με γραμμ. εχει ενδιαφερθεί,,το εχει καταχωνιασμενο ΄σ'ενα συρταρι του γραφειου του,κι εκει στεκει..Και,για να συμπληρωσω,για αποφυγη της γνωμης ότι ισως δεν προσπαθησα αρκετα,αναφερω ότι είμαι προχωρημένος συλλεκτης και σε αλλα ειδη,οπως παρασημα/μεταλλια,και νομισματα,και το προσωπικο γραφειο είναι γεματο από αυτά,ενω τα παιδια καθημερινα περιφερονται στο χωρο..Αδικα όμως,,λυπάμαι που το λεω,αλλα το ταμπλετ και το κινητο εχουν τον πρωτο λογο.Αυτη δυστυχως είναι η πραγματικοτητα!
Ξαναθυμήθηκα αυτά που είχε γραψει ο φίλος heraldic40 και το επαναφέρω επιβεβαιώνοντας οτι και με τα δικά μου παιδιά συμβαίνει το ίδιο..
Αφού τους έχω δώσει άλμπουμ,κάναμε θεματικές συλλογές..
Ενώ με βλέπουν με τις ώρες να μου βγαίνουν τα μάτια με τους φακούς και τα φώτα...εκείνα περιφέρονται απλώς γύρω μου...
