Δεν θα αγοράσεις τίποτα από το ebay (εκτός από ηλεκτρονικά gadgets) γιατί κινδυνεύεις να φας φόλα.
Για παλλάδιο (bars ή και νομίσματα) θα πας εδώ:
https://www.coininvest.com/en/palladium-coins/cook-islands/1-oz-cook-island-palladium/που έχει ό,τι κυκλοφορεί
https://www.coininvest.com/en/platinum-palladium-bars/και τα πουλάει με ένα (λογικό σχετικά) premium. Το ίδιο και την πλατίνα.
Ομολογώ ότι έχω μπει στον πειρασμό να του στείλω τα 600τόσα που ζητάει και να πάρω το νόμισμα των νησιών Cook (το μόνο που υπάρχει τώρα σε παλλάδιο), έτσι, μόνο και μόνο για να το πιάσω στα χέρια μου να δω πως είναι (δεν έχω πιάσει ποτέ παλλάδιο - ειδικό βάρος 12,02 ~ περίπου σαν το μολύβι, που είναι στο 11,34).
Αλλά με φρενάρει αυτό ακριβώς που λες, ότι δηλαδή αν ποτέ θελήσω (εγώ ή οι κληρονόμοι μου) να το πουλήσω, δε θα μου δίνουν ούτε 300... (στην Ελλάδα).
Για την πλατίνα, πράματα που ξέρω:
Κάποτε υπήρχε στην Πτολεμαϊδα ένα εργοστάσιο λιπασμάτων (το οποίο είχα επισκεφτεί, πάνε πάνω από 30 χρόνια).
Λεγόταν "ΑΕΒΑΛ", νομίζω ότι σήμαινε "Ανώνυμη Ελληνική Βιομηχανία Αζωτούχων Λιπασμάτων".
Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση (πολύ νέος τότε) η παραγωγική διαδικασία για τα λιπάσματα, την αμμωνία, κλπ.
Και ακόμα μεγαλύτερη μου είχε κάνει το γεγονός ότι στη διαδικασία χρειαζόντουσαν πολύ μεγάλες ποσότητες πλατίνας, η οποία δρούσε σαν καταλύτης σε κάποια αντίδραση που γινόταν μέσα σε κάτι κλιβάνους (ερυθροπυρωμένη ήταν η πλατίνα). Μιλάμε για ΤΟΝΟΥΣ πλατίνας.
Επειδή ρώτησα, ο τύπος που μας έκανε την ξενάγηση μας είπε ότι η πλατίνα (που δεν "φθειρόταν" από την αντίδραση), αξίας δισεκατομμυρίων δραχμών (τότε) δεν "ανήκε" στην ΑΕΒΑΛ. Ανήκε στην Τράπεζα της Ελλάδος, και μάλιστα "μέτραγε" στα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας.
Η πλατίνα αυτή δεν "χανόταν" από τη συμμετοχή της στην αντίδραση. Με τον καιρό όμως "έχανε" την ικανότητα της να είναι αποτελεσματικός καταλύτης (προφανώς βούλωναν οι πόροι της) και την έβγαζαν, την έστελναν σε ένα εργοστάσιο επεξεργασίας πλατίνας (νομίζω στην Ιαπωνία) που την "αναγεννούσε" και την ξανάστλενε πίσω σαν καινούρια.
Σήμερα βέβαια η ΑΕΒΑΛ (όπως και ένα σωρό άλλες βιομηχανίες τέτοιου βεληνεκούς) δεν υπάρχουν...
Αναρωτιέμαι τι να έγιναν αυτοί οι τόνοι πλατίνας, όταν (το 1997) το εργοστάσιο σταμάτησε (οριστικά) να λειτουργεί.