Υπάρχουν πολλές επισημάνσεις που έχουν τον Τούγκρα, ακόμη και σε Ελληνικές περιοχές.
Επειδή πρέπει να κάνεις αναζήτηση των συνδυασμών συμβόλων, σου στέλνω λίστα... Έχεις Ρ.Μ.
Aν δεν σας κανεει κοπο μπορειται να αναρτήσετε την λιστα που αναφερετε πιο πανω μπορει να γινεται εκτημηση εδώ αλλα ολες οι πληροφοριες είναι πολιτιμες για να μαθαίνουμε . Ευχαριστω
Φυσικά φίλε μου...
http://www.hourmo.eu/13_Ottoman_Empire/Countermarked_Ottomans/Index_Countermarked_Ottomans.htmlΠρέπει να γίνει όμως αναζήτηση και σε άλλες λίστες, κυρίως ξένων μελετητών. Ειδικά όσων έχουν κάνει μελέτη για επισημάνσεις σε νομίσματα εντός των 'στενών ορίων' της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Διότι ας μην ξεχνάμε ότι την εποχή εκείνη, υπήρχαν και περιοχές που ενώ ήταν Οθωμανικές, οι κάτοικοί τους ήταν γηγενείς ή 'περαστικοί' , π.χ. η περιοχή της Σμύρνης, ο Πόντος ή οι Ανατολικές περιοχές της Τουρκίας ή πόλεις με λιμάνια, πόλεις χωρίς φορολογία κλπ. Οπότε σε κάποιες από τις περιοχές αυτές, ειδικά εκεί που ανθούσε το εμπόριο, πέραν των ξένων νομισμάτων που διακινούνταν, σε πολλές περιπτώσεις δίδονταν και υποσχετικές με επισημασμένα νομίσματα.
Έχω αναφέρει το παράδειγμα της πόλης μου, της Κοζάνης, αρκετές φορές. Πρόκειται για μια πόλη προστατευμένη (από το 1649), της μητέρας του Σουλτάνου, με ειδικά προνόμια και που απαγορεύονταν να κατοικούν Οθωμανοί εντός αυτής (Πλην όσων εργάζονταν σε Έλληνες κατοίκους της πόλης), γι αυτό και εντός της πόλης, δεν χτίστηκε ποτέ τζαμί.
Στις 3 βασικές εισόδους της πόλης, υπήρχαν τελωνεία στα οποία φορολογούσαν τα προϊόντα που εισέρχονταν ή εξέρχονταν απ' την πόλη, ενώ εντός αυτής υπήρχε αφορολόγητο καθεστώς για τις συναλλαγές. Ακόμη και σήμερα αυτές οι περιοχές ονομάζονται 'φόροι'. Πολλές φορές ξένοι έμποροι, για να αποφύγουν τα βαριά χαράτσια των Τούρκων, έκλειναν τις συμφωνίες με υποσχετικές εκτός πόλης και τελικά η πραγματική συναλλαγή γίνονταν εντός. Το αποτέλεσμα ήταν, να υπάρχει άνθιση του εμπορίου στην πόλη, και σήμερα να βρίσκουμε πληθώρα ξένων νομισμάτων και άλλων 'ευρημάτων', της περιόδου των Οθωμανών.
Επίσης αυτή η 'επιλεκτική' ελευθερία της πόλης, πέραν της οικονομικής, έδωσε και πολιτισμική ανάπτυξη στην πόλη. Οι κάτοικοι εκμεταλλεύτηκαν τα προνόμια και το 1664 θεμελίωσαν το ναό του Αγίου Νικολάου, ενώ το 1668 ίδρυσαν την 1η Βιβλιοθήκη της Ελλάδας και την 1η Ανώτερη σχολή Διδασκάλων.
