Σουβλάκι vs Καλαμάκι

[antonis333]

Καλησπέρα σας παιδιά! Άνοιξα ένα θέμα για το σουβλάκι και το πως αποκαλείται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Όπως ξέρετε στην Θεσσαλονίκη το λέμε σουβλάκι και στην Αθήνα το λένε καλαμάκι. Καλαμάκι είναι το εργαλείο που βοηθάει στην αναρρόφηση ενός ροφήματος! Το χρησιμοποιούμε στους φραπέδες, χυμούς, κακάο και άλλα ροφήματα. Βρε Αθηναίοι πείτε το σουβλάκι! Ακόμα και διεθνώς επικρατεί το σουβλάκι, όπως greek souvlaki. Θα ήθελα να μάθω πως επικράτησε η λέξη καλαμάκι στην Αθήνα?? Ποια είναι η ιστορία του που καθιέρωσε αυτή την λέξη στην καθημερινότητα των Αθηναίων? Θα ήθελα να μάθω...

[Toni-g]

Πως το λεν το sleeping bag στην Σαλονικη?
Μπουγατσα με τουριστα 

Καπως ετσι κανατε και την παραλλαγη με το σουβλακι 

[antonis333]

Χαχα, κι όμως εγώ ήμουν πρόσκοπος 3 χρόνια και κοιμόμουν πολύ συχνά με sleeping bag... Έτσι το έλεγα τουλάχιστον. 

[teris3]

[Toni-g]

τι π@π@ρια ειστε σεις

[Κώστας 1979]

Αντωνη,οταν πρωτοεμφανιστηκαν τα σουβλακια,το κρεας ηταν περασμενο σε σχισμενα κοματια απο καλαμια,ετσι προηλθε το καλαμακι.Το καλαμακι που πινουμε το καφε πηρε το ονομα απο το ιδιο φυτο γιατι μοιαζει με καλαμι.Δεν θα μπω στη διαδικασια να αναλυσω αν το σουβλακι ή το καλαμακι ειναι σωστο,αλλα το καλαμακι δεν ειναι μονο για το καφε.

[antonis333]

Ωραία φώτο! χαχαχα. Κάτι έμαθα από τον Κώστα1979 για το πως προέκυψε αυτή η χρήση του ονόματος καλαμάκι. Άρα είναι στην κουλτούρα το πως καθιερώθηκε στην καθημερινότητα η λέξη αυτή. Προφανώς φαντάζομαι αυτά τα καλάμια που πέρναγαν το κρέας, αντικαταστάθηκαν από πιο αξιόπιστα και ανθεκτικά στρόγγυλα ξυλάκια και η λέξη καλαμάκι παρέμεινε από συνήθεια. Το ίδιο ακριβώς από συνήθεια λέμε ''ντουλάπα'' που είναι τούρκικη λέξη και μας έμεινε συνήθειο αντί να λέμε ''ερμάρειο'' που είναι ελληνική λέξη.

[sac]

Συμπληρωματικά σε αυτά που λέει ο Κώστας, οι άνθρωποι, από τότε που ανακάλυψαν τη φωτιά, πέρναγαν κομμάτια κρέας σε ξυλαράκια κλπ για να τα ψήσουν στη φωτιά. Όταν προοόδευσαν με τη μεταλλοτεχνία, έφτιαξαν σούβλες και σουβλάκια.

Κάποια στιγμή στη σύγχρονη εποχή... παρουσιάστηκε η ανάγκη να σουβλίζονται κομμάτια κρέας σε "σούβλες" μιας χρήσης. Το πρώτο υλικό ήταν σχισμένα κομμάτια από καλάμι. Οι ξύλινες σούβλες παρουσιάστηκαν αργότερα.

Άρα, "καλαμάκι" είναι το προϊόν που πωλείται "στο χέρι". Στο "σουβλάκι με πίτα" αφαιρείται η "σούβλα". Σε κυριλέ εστιατόρια το σουβλάκι δεν σερβίρεται με τη "σούβλα", αλλά μόνο τα κομμάτια (οπότε εκεί ψήνεται σε μεταλλικές "σούβλες").


Η ποικιλία στη γλώσσα έχει την ομορφιά της. Το λαμιώτικο "ένα γύρο με καλαμάκι" με φτιάχνει. Μπορεί να είναι λάθος, αλλά εμένα μου αρέσει να υπάρχει αυτή η ποικιλία. :-)

[teris3]

[Mad Collector]

Επίσης περί του γύρου, λένε νομίζω "ΓΥΡΟΜΠΑΛΟ" στην Θεσσαλονίκη, "ΠΙΤΟΓΥΡΟ" στην Αθήνα??

[teris3]

δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα Mad Collector

[Mad Collector]

Είχα ένα σαλονικιό στο στρατό που ΄το'λεγε έτσι...μη χειρότερα...χούι θα το'χε!

[sac]

"Πιτόγυρο" δεν είναι καθιερωμένη λέξη. Όπως "ευρώπουλο", "καλυτερότερα" κλπ.

[salonico]

Στη Θεσσαλονίκη μπαίνεις στο ψητοπωλείο και ζητάς "μια πίτα με γύρο". Αν και οι αλοιφές (τζατζίκι κλπ.) είναι έξτρα και η πίτα με γύρο της Θεσσαλονίκης είναι γενικά πιο πλούσια από τις μίζερες αδελφές της στο νότο.
Επίσης σε αυτά που ξενίζουν λίγο τους νότιους ανήκουν τα "πού κάθεσαι;" (= πού μένεις;), "με φαγουρίζει" (=έχω φαγούρα) ή το "μου άρεζε" (=μου άρεσε).

[Toni-g]

Στη Θεσσαλονίκη μπαίνεις στο ψητοπωλείο και ζητάς "μια πίτα με γύρο". Αν και οι αλοιφές (τζατζίκι κλπ.) είναι έξτρα και η πίτα με γύρο της Θεσσαλονίκης είναι γενικά πιο πλούσια από τις μίζερες αδελφές της στο νότο.

στον δικο μας Νότο ( Ηρακλειο)ειναι κτηνωδία η πίτα