Αυτο ειναι μια μεγαλη κουβεντα, που εντελει καταληγει παντα στο οτι ο καθενας οτι θελει μαζευει κλπ.
Ειναι γεγονος οτι πολλες, παρα πολλες, χωρες δεν διαθετουν νομισματοκοπειο και αναθετουν την κοπη των νομισματων κυκλοφοριας, αλλα και των αναμνηστικων σε χωρες που εχουν τις σχετικες δυνατοτητες.
Μαλιστα, παραδοσιακα, οι πρωην αποικιες τα αναθετουν συνηθως στους πρωην αποικιοκρατες τους.
Το θεμα δεν ειναι τοσο το μερος που κοβονται, αλλα το κατα ποσο τα συγχρονα αναμνηστικα (που βγαινουν εκατονταδες εκδοσεις καθε χρονο) πολυ μικρων χωρων δικαιολογουν και μπορουν να διατηρησουν στο μελλον τις ,συνηθως αρκετα τσιμπημενες, τιμες διαθεσης τους.
Γιατι οταν μιλουμε για εκδοσεις με λιγα τεμαχια, αυτο φαινεται μετα απο αρκετα χρονια και οχι αμεσα, οπου οι εμποροι και οι ενδιαφερομενοι εχουν την δυνατοτητα να χειραγωγησουν ανετα τις τιμες.
Και αναφερομαι κυριως στα fancy αναμνηστικα με περιεργες διακοσμησεις, ενθετα υλικα, ζωγραφιστα, με τεχνοτροπιες antique κλπ, που εχουν αρχικη τιμη διαθεσης καποιες αρκετες δεκαδες η εκατονταδες ευρω.
Πιστευω οτι αν το δει κανεις απο αποψη αισθητικη και οτι κανει το κεφι του, κανενα προβλημα.
Αν ομως το δει απο επενδυτικη σκοπια (μιας και συχνα βλεπω να αναφερεται), ειναι πολυ πιο ασφαλης μια τοποθετηση π.χ σε ενα σχετικα ακυκλοφορητο Αγγλικο crown του 1887 η σε ενα χαμηλο ακυκλοφορητο Morgan CC που ειναι συλλεκτικα εδω και πολλα χρονια και θα ειναι συλλεκτικα και θα πιανουν τιμες εσαει, παρα σε ενα Fantasy αναμνηστικο με κεχριμπαρια και τζαμια κλπ της Μπουργκινα Φασο που διατιθεται πανακριβα μεσα απο επιμελημενο marketing και εχει αγνωστο μελλον.
Γιατι σε εικοσι χρονια απο τωρα το 'κλασσικο" συλλεκτικο θα παραμεινει σε ζητηση, το fantasy κανεις δεν ξερει..