Οταν σκαω ενα 500αρικο η χιλιαρικο για να αγορασω ενα χρυσο συλλεκτικο νομισμα δεν θεωρω υπερβολη να δωσω άλλα 25 ευρω για να το πιστοποιησω και να το βαθμολογησει καποιος ειδικος αντικειμενικά.Τωρα αν του αγοραστη οταν και αμα το πουλησω δεν του αρεσει ας το σπασει.
Το οτι πιστοποιω ενα χρυσο νομισμα δεν σημαινει οτι δεν ξερω τον βαθμο του.Τον ξερω και για αυτον τον βαθμο πληρωσα οσο επρεπε.Το σλαμπαρω για αυτον που καποια στιγμη το αγορασει απο εμενα.
Παρατηρησα οτι στο ebay θυρεοι raw κοινες ημερομηνιες δεκαετιας του 1860 κλεινουν ενα 20-25% κατω απο οταν ανεβαινουν ετοιμοι σλαμπαρισμενοι και πιστοποιημενοι.
Η προσωπική μου άποψη είναι τόσο απλή, διότι για 'μένα όντως ισχύει αυτό που ανέφερα περί ορέξεως. Δε χρειάστηκε μέχρι στιγμής ν' ασχοληθώ με κουτιά, μάλλον λόγω είδους συλλογής. Δεν ξέρω επίσης αν θ' ασχοληθώ μελλοντικά. Προς το παρόν όμως, τα κουτιά δεν μου προσφέρουν κάτι παραπάνω, από κάποιο επιπλέον κέρδος σε περίπτωση πώλησης.
Τα ίδια λέμε... με λίγο διαφορετικά λόγια και λίγο διαφορετική ανάπτυξη.
Άλλος θέλει τα κουτιά για να μαθαίνει, άλλος για επιβεβαίωση, άλλος για στυλ, άλλος για γούστο ή άλλος απλά δεν ασχολείται. Η κοινή συνισταμένη όλων είναι το οικονομικό. Ουσιαστικά το κουτί, εκτός από το οικονομικό κομμάτι, όλα τα υπόλοιπα που παρέχει είναι στον καθένα διαφορετικά.
Το περί ορέξεως κολοκυθόπιτα... ισχύει στο ακέραιο.
