Καλημέρα σας και πάλι.
Αυτό που κάνουμε είναι κουβέντα εγγράφως, όχι ανταλλαγή επιστολών!
Αυτή είναι μια εύστοχη παρατήρηση. Πολλά από τα προβλήματα οφείλονται στο ότι προσπαθούμε να μεταφέρουμε τον προφορικό λόγο σε κείμενο, πράγμα που από τη φύση του είναι ανάποδο.
Είναι σαν να προσπαθεί να βιδώσει κάποιος μια βίδα χρησιμοποιώντας μαχαίρι. Τέλος πάντων, ευχαρίστως να συζητήσουμε το θέμα με όσους ενδιαφέρονται.
-----------------------------------------
Πέρα από τα παραπάνω γενικά, το πρόβλημα στην παρούσα περίπτωση είναι άλλο και ο "γραπτός λόγος" γίνεται απλώς
πρόφαση.
Όπως πολύ σωστά σημειώνει ο Παναγιώτης (zompels), όταν αναφερόμαστε στις συλλογές των άλλων, μπορούμε να πούμε μόνο τρία πράγματα:
- Μπράβο!
- Συγχαρητήρια!
- Χαίρομαι!
Και τα παρόμοια.
Όποιος προσπαθεί να πει ο,τιδήποτε άλλο, θα καταλήξει να του φταίει ο γραπτός λόγος, ότι "δεν αποδόθηκαν σωστά οι δηλώσεις του" κλπ κλπ.
Δηλαδή, κάτι σαν "δεν είμαι ρατσιστής, αυτοί είναι μαύροι" κιέτς... :-)
-----------------------------------------------
Στην ταινία "Ο τελευταίος αυτοκράτορας" ο Πήτερ Ο'Τουλ ειχε αναλάβει δάσκαλος Αγγλικών του Που-Γι. Μου έχει μείνει η φράση "Αν δεν μάθεις να λες αυτό που εννοείς, ποτέ δεν θα εννοείς αυτό που λες".
Και πάλι καλημέρα σας.