Η αγορά σήμερα (Σεπτέμβριος 2014)

Ποια ειναι σήμερα η κατάσταση στην αγορά του συλλεκτικου νομίσματος παγκοσμίως; Ποια νομιςματα έχουν τη μεγαλύτερη ζήτηση και ποια όχι και γιατί; Ποια ειναι η τιμη τους και προς τα που ειναι η τάση; Ποια ειναι η κατάσταση στα νομιςματα διαφόρων Κρατών; Σε αυτα τα ερωτήματα θα προσπαθήσω μεσα απο την καθημερινή μου ενασχόληση και εμπειρια να απαντήσω καλύπτοντας και τον χώρο των δημοπρασιών όπως εγω τα εχω ζήσει και εξακολουθώ να τα ζω.

Τα τελευταία χρονια παρατηρώ μια τεράστια στροφή προς τη ποιότητα και φαινεται οτι η τάση αυτη εχει απόκτησει δυναμική και μάλλον ειναι χωρίς επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση. Αυτη η τάση επικρατεί και σήμερα στην αγορά περισσότερο απο ποτε θα έλεγα. Υπάρχει εξήγηση. Όσο περισσότεροι συλλέκτες εισέρχονται στον χώρο τόσο αυξάνεται ο ανταγωνισμός παράλληλα δε αυξάνεται και η νομισματική παιδεία. Η εισαγωγή των βαθμών και των slabs αλλα και των πολυάριθμων καλών Νομισματικων εκδόσεων, οι νομισματικές εκθέσεις σχεδόν μια κάθε μήνα στην Ευρώπη (περισσότερες στην Αμερική και Ασία) και φυσικα η επέκταση του Internet με τις δημοπρασίες να μπαίνουν στο σπίτι μας, ολα αυτα έχουν συμβάλλει στην καλή ενημέρωση του συλλέκτη με γνώσεις στις καταστάσεις και στις τιμες. Αυτα οδηγούν προς την βελτίωση της ποιότητας των συλλογων και φυσικα σταδιακά τις τιμες προς τα πανω.

Παρόλα αυτα, η αγορά σήμερα αναμφίβολα οδηγείται απο τον επενδυτή και δευτερευόντως απο τον συλλέκτη. Νεόπλουτοι απο χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία αλλα και πολίτες απο χώρες όπως Ιαπωνία, ΗΠΑ και Αυςτραλια έριξαν και εξακολουθούν να ρίχνουν χρήμα κυρίως στην αγορά χρυσών νομισματων αφού η άνοδος της μεσαίας τάξης σε αυτές τις χώρες δημιουργεί και την ανάγκη αυτοπροβολής και ενα μέρος αυτής της ανάγκης καλύπτεται απο τον χώρο του συλλεκτικου νομίσματος. Ομως επειδη ο νέο πλουτισμός συνήθως συμβαδίζει με το παράνομο η αφορολόγητο χρήμα, ολοένα και περισσότερο τέτοιο μπαίνει στον χώρο αλλοιώνοντας τιμες και τάσεις.

Νομιςματα όπως πεντόλιρα, και μεγάλα αργυρά όπως Ταλληρα (Crown size silver) έχουν μεγάλη ζήτηση. Μερικά παραδείγματα: η UNA (1839 πεντόλιρο) εχει τριπλασιαστεί η τιμη της τα τελευταία τέσσερα χρονια. Το ίδιο και αλλα όπως το £5 1826 αλλα και τα πιο κοινά όπως το 1887 που εχει ξεπεράσει εύκολα τις £3000 σε 63 με αυτο του 1893 £6000 σε 64! Μετάλλια επιςης δεν ξεφεύγουν απο τον κανόνα του ξεπλύματος χρήματος. Jubilee 1887 το μεγάλο, που εδωςα 6000 αν θυμάμαι καλα πριν τρία χρονια πουλήθηκε €17000 (Vinchon, Παριςι Ιούνιος 2014)! Δεν ειναι μόνο τα Αγγλικά ομως. Οτιδήποτε αυτου του μεγέθους χρυσα, περίπου πριν το 1950 εχει μεγάλη ζήτηση. Το Ελβετικό 100φραγκο του 1925 εχει ξεπεράσει τις 15000 και δεν το βρίσκεις ποια. Πριν μόλις δυο χρονια στην έκθεση της Ζυριχης κάθε μεγάλος Ελβετός έμπορος που σέβεται τον εαυτό του είχε τουλάχιστον ενα και δεν πουλαγαν. Τα Αιγυπτιακά 500 πιαςτρες του Φαρουκ και του Φουαντ δυσεύρετα και σε μεγάλη ζήτηση. Και φυσικα τα Ελληνικά 1876 και 1935 (1940) με πολυ έντονο αγοραστικό ενδιαφέρον στην μακρινή Ιαπωνία. Απόδειξη οτι αυτα τα νομιςματα δεν έχουν σύνορα ( σε αντίθεση με μικρότερων υποδιαιρεσεων που έχουν αποκλειστική αγορά στις χώρες προέλευσης τους)! Και τα αργυρα ιδιαίτερα τα Proofs απολαμβάνουν παρόμοιας ζήτησης. Το ίδιο και τα παλιά Proof sets με το 1887 απο £7000 πριν 7 χρονια να ξεπερνά τις £20000 τώρα.

Χώρες των οποίων τα νομιςματα αυτη τη στιγμη βρίσκονται σε μεγάλη ζήτηση και άνοδο συμπεριλαμβάνονται η Βουλγαρία (σχεδόν ολα) η Νορβηγία, Ινδία (με έμφαση στα restrikes της Βρετανικής περιόδου) Μέση Ανατολή όπως η Αίγυπτος και το Κρατίδιο του Ras al Khaima (τα χρυσα και αργυρα proof sets ιδιαίτερα του ποδοσφαίρου το σετ του οποίου εχει φτάσει $20000 αν το βρεις), αλλα και Kuwait και Ιορδανια και Oman. Το Ιράν επισης ιδιαίτερα τώρα που εφαρμόζεται εμπάργκο στα προϊόντα του και δεν μπορούν να πουληθούν στο eBay πχ. Η Ν.Αφρικη φαινεται πως εχει κόπωση, μικρή εξαίρεση το gold ponds αλλα σε μεγάλες καταστάσεις και οι λίρες 23&24SA. Η Γαλλία επισης όπως και η Ισπανία παρουσιάζουν κούραση αλλα και η Ελβετία. Εξαίρεση εδώ τα μεγάλα 100φραγκα απο 63 και πανω ιδιαίτερα το Σρασβουργου και τα αργυρα πεντοφραγκα και δίφραγκα. Η Κύπρος με το Βρετανικό παρελθόν επισης συντηρεί το ενδιαφερον ζωντανό. Η Γερμανία ακολουθεί τον κανόνα αλλα λόγω του τεράστιου όγκου δεν τα παρακολουθώ καλα εκτός απο Πρωσία και κάποια κρατίδια. Η Republic ομως μετα το 52 εχει πτώση. Straits Setlements και Μαλαιςια up, Ιαπωνία down. Κίνα ειδικά τα Δολλαρια του fat man και των επαρχιών αρχες του αιώνα, up μοντέρνα (pandas, unicorns κλπ) down. Ο Καναδάς δεν εχει ενδιαφερον εκτός απο μερικά specimen strike dollars και βεβαια την λίρα του 1916, το πιο καυτό Καναδεζικο αλλα αποικιακης εμβέλειας γιαυτο ιςως. Η Ν. Αμερική είναι μια αγορά που δεν γνωριζω. Είδα κάποια πράγματα στη δημοπραςια του Λιςνερ και μου επιβεβαιώθηκε η αποψη οτι οι κατεξοχήν φτωχές χώρες αυτής της Ηπείρου έχουν αγορά που συντηρείται απο νεόπλουτους Αμερικανοποιημενους μετανάστες που ανταγωνίζονται μεταξύ τους και οδηγούν τις τιμες Κρατών όπως Costa Rica και Central American Republic πχ στα ύψη ακόμα και σε μικρές υποδιαιρέσεις. Η Κούβα επιςης hot. Και τελος όλες οι λίρες αποικιακών κυρίως νομισματοκοπειων απο 63 και πανω παραμένουν σε ζήτηςη. Οτιδήποτε κάτω απο 62 και κυρίως 58 και κάτω δύσκολα κινείται. Οι της Μητρόπολης μάλλον σε πτώση θα έλεγα. Οι προβικτωριανες σταθεροποιημενες γύρω στα 2000-3000 ευρώ σε 63, 4-4500 σε 64! Οι Βικτωριες του 40-50 έχουν κορεσμό σε υψηλές καταστάσεις. Μπούκωσαν απο το θησαυρό σε οικοδομή σε προάστιο του Λονδίνου (δημοπραςια DNW πέρυσι). Η γνώμη μου θα πέσουν εδώ οι τιμες. Εδουάρδος και Γεώργιος χωρίς ενδιαφερον εκτός αν ειναι 65-66 και πανω. Αλλα άντε βρες την. Εξαίρεση οι Proof που παραμένουν σε μεγάλη ζήτηση με οδηγούς Γωργιο Δ' και Γουίλιαμ ΙΙΙ και συνοδηγούς Βικτωρια, Εδουαρδο Ζ'(1902) και Γεώργιο Ε'(1911)!

Το ερώτημα που τίθεται ειναι οι τιμες αυτές ειναι βιώσιμες; Έχουν περιθώριο για περαιτέρω άνοδο; Η αποψη μου ειναι οτι αν και υψηλές και φουσκωμένες όσο τα επιτόκια ειναι χαμηλά και όσο θα υπάρχει χρήμα ανεκμετάλλευτο και κυρίως μαύρο να μπαίνει στην αγορά η κατάσταση θα συντηρείται και πιθανον να δούμε νέες αυξητικές τάσεις. Η χρεοκοπία της Μεσογειακής ζώνης δεν φαινεται να εχει επηρεάσει αυτα τα νομιςματα στην διεθνή αγορά σε αντίθεση ομως με τις αντίστοιχες εσωτερικές. Εδώ τα πράγματα δεν ειναι καλα. Υποδιαιρέσεις μικρότερες των προαναφερθέντων και γενικά μεγέθους διφραγκου και λιγότερο που δεν έχουν διεθνές ενδιαφερον παρουσιάζουν πτώση. Δραχμές 1910 και 1868 που είχαν φτάσει €700 και €1200 αντίστοιχα σε 63 τώρα ειναι 200 και 300 περίπου. Βεβαια η Ελληνική αγορά ειναι ρηχή και παντα θα ειναι αλλα τα ίδια περίπου συμβαίνουν και στις άλλες χώρες. Μικρή εξαίρεση οι μετανάστες απο αυτές τις χώρες που βγάζοντας περισσότερα χρήματα επενδύουν σε προϊόντα των χωρών τους κάνοντας το connection με την πατρίδα και έτσι άθελα τους ιςως να συντηρούν τη σπίθα για την επόμενη άνοδο. Εξαιρούνται επισης χώρες οικονομικά εύρωστες όπως Μ.Βρετανια,ΗΠΑ κλπ όπου ακόμα και σεντς πωλούνται με υψηλά premiums.

Άφησα την Ρωσία ξεχωριστά γιατί ειναι κατηγορία απο μονη της. Και εδώ ο κανόνας ειναι quality,quality και παλι quality. Ολα αναιξερετως ομως ειναι σε ζήτηση σε ρυθμούς πυρετού. Κάποια κόπωση στα μικρά χρυσα ρουβλια, με τα 15 και 7&1/2 να παραμένουν ψηλά στη ζήτηση. Τόση που οταν μου πέφτουν απλα δεν τα βάζω ποια στο σάιτ τόση ουρά αναμονής εχω.

Και ενα σχόλιο για την αγορά των δημοπρασιών. Εδώ τα πράγματα ξεφεύγουν της λογικής. Βλέπεις ανθρώπους καθόλα συγκροτημενους και έξυπνους να χάνουν τον έλεγχο σε μια δημοπραςια. Λειτουργεί μια ψυχολογία, ένας ανταγωνισμός, μια ψυχο που μεταφράζεται σε υπεραξίες πέρα απο κάθε λογική. Πρόσφατα παραδείγματα το Κρητικό του Λιςνερ ($27500) αλλα και τα περισσότερα απο αυτη τη δημοπραςια που έσπασαν ρεκόρ. Εχω την εντύπωση πως αν σπάσει κανεις το slab αφαιρώντας έτσι όχι μόνο τον βαθμό αλλα και το λεγόμενο pedigree οι τιμες θα συντριβούν 40-50% την αλλη μέρα. Ο Greg McDonald στο κατάλογο του αλλα και ο Hern στον δικό του (Αυστραλία,Ν.Αφρικη αντίστοιχα) γραφουν:" οι τιμες ρεκόρ στις δημοπρασίες μάλλον πρεπει να θεωρηθούν ως μεμονωμένα περιστατικά (one off prices) και δεν λαμβάνονται υπόψιν στη διαμόρφωση τιμών καταλόγου"!
Αυστηρός κανόνας των δημοπρασιών: νομιςματα που αγοράζονται και ξαναμπαίνουν σε δημοπραςια με αλλο φόρεμα (βλέπε slab) μεσα σε λίγους μήνες με σκοπό το εύκολο (υπέρ)κέρδος συνήθως περιφρονούνται και μένουν απούλητα. Πρόσφατο παράδειγμα η συλλογή λιρών του DNW που αφού σλαμπαριστηκαν μπήκαν σε όλες σχεδόν τις Αμερκανικες δημοπρασίες με πενιχρά αποτελέσματα για τον κάτοχο τους. Η αγορά ειναι αμείλικτη σε αυτο ενώ γενναιόδωρη σε ο,τι φρέσκο.

Αυτα και καλές αγορές.

	Αποστολέας	Θέμα: Η αγορά σήμερα (Σεπτέμβριος 2014) (Αναγνώστηκε 26707 φορές)
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.