Κώστα για το dalwhinnie με βρίσκεις σύμφωνο. Αλλά πλέον τα οικονομικά μου δεν το επιτρέπουν.
Τα τελευταία χρόνια προτιμώ τα Ιρλανδικά και Σκοτσέζικα. Αλλά,γούστα είναι αυτά......
Όταν ήμουν και εγώ στην ηλικία του Νέστορα
...με τρέλα έπινα τα μπέρμπον.....τώρα το
στομάχι μου κάνει τούμπες αν πιώ δύο.
Φυσικά και το Κανάντιαν δεν με αφήνει αδιάφορο.
χαχαχαχαχαχα!!!εψαχνα να βρω το canadian λιγο καιρο,και τελικα ανακαλυψα σε ενα μαγαζι οτι το φερνει..του το εχω τσακισει!!
αν και δεν ημουν του ουισκι,τελικα δεν συγκρινεται με τιποτα!οταν ομως πριν 2-3 χρονια ηπια το glenmorangie 18yo,ειπα αυτα ειναι!!και μετα αποφασισα αν θα πιω ουισκι,να ειναι παντα καλο,οχι τα κοινα των κλαμπ-μπαρ κτλ...μετα πηρα το tullamore σε μια special edition συσκευασια,μολις το ανοιξα και εβαλα στο ποτηρι και το πλησιασα να το μυρισω,δακρυσα!! και απο το λιγο που εχω ασχοληθει,για ''καθημερινα'' ουισκι,βαζω πρωτα το canadian,μετα το haig,και αν θα θελησω να αναμειξω με κολα τοτε σιγουρα το ballantines.περιμενω να φερει ενα μπαρ ενα templeton rye που του εχω παραγγειλει.θα δοκιμασω και θα σας πω γνωμες!επισης,καλες εντυπωσεις μου εχει κανει το λιγο βαρυ ρουμι της cohiba!!πολυ καλο και αυτο..αλλα για επιλογες του τυπου,θα αραξω σπιτι,να πιω ενα,αντε δυο,ουισκακια,σιγουρα τοτε θα ειναι ενα malt,κατα προτιμηση με λιγα χρονακια πανω του..παντα για ''μοναχικες περιπτωσεις'',οχι για Δ.Χ. !!!
οσο για τα μπερμπον,μονο σε ειδικες περιπτωσεις κρυας νυχτας σε καποιο μπαρ παρεα με φιλο και ταξιδιαρα μουσικη τυπου tom waits η nick cave!!
