Καλώς ορίσατε, Επισκέπτης. Παρακαλούμε συνδεθείτε ή εγγραφείτε.
Νοέμβριος 24, 2024, 07:05:02 πμ
Σελίδες: 1 2 [3] 4 5 6
  Εκτύπωση  
Αποστολέας Θέμα: Παρελαση 25ης Μαρτιου.  (Αναγνώστηκε 30533 φορές)
0 μέλη και 23 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
πλακιωτης
Χάλκινο μέλος
***
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 423


Μικρος ο κοσμος , αστεια η ζωη......


Προφίλ
« Απάντηση #30 στις: Μάρτιος 23, 2014, 02:20:54 μμ »

Πεστε μου παρακαλω τι προσφερει ο στρατος σε εναν ανθρωπο? γιατι εγω που πηγα ειδα μονο ταλαιπωρια και καταντια των παιδιων [χαλια φαει,συνθηκες απαραδεκτες,βρωμα ,φτωχια,ατσιγαριες και καραβαναδες που κοιταγαν μονο ποτε θα παρουν βαθμο....α και λεφτα να χαλανε αβερτα οι πατεραδες, εχουν ,δεν εχουν] Αν εξερεσεις τις πρωτες 40 μερες που εκανες και καμια βολη,απο εκει και μετα μαυρα χαλια,αγγαρια,σκοπια,αγγαρια,σκοπια......κτλ. Θυμός
Καταγράφηκε
dionisisx
Χρυσό μέλος
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 1595


Προφίλ
« Απάντηση #31 στις: Μάρτιος 23, 2014, 03:36:05 μμ »

Θα σου πω τι πρόσφερε σε εμένα...


1)2 πολύ καλούς φίλους. Με τον έναν είμασταν μαζί από την αρχή της θητείας και τον άλλο από τον 2ο μήνα. Μοιραστήκαμε πολλά πράγματα και δεθήκαμε αρκετά.

2) Γνώρισα τη γυναίκα μου

3) Έζησα λίγο τη φοιτητική ζωή. Μιας και δούλευα από τα 14 (πήγα νυχτερινό σχολείο) δεν είχα την δυνατότητα να πάω σε πανεπιστήμιο επαρχίας. Το έζησα όμως αυτό με τον στρατό.


Λεφτά από τον πατέρα μου δεν πήρα ούτε ένα ευρώ. Το φαί μπορεί να μην ήταν σαν της μαμάς μας, όμως τρωγόταν. όταν ήμουν φαντάρος έκανα μία σκοπιά 2 ωρών και το βλέπαμε ταλαιπωρία! Τώρα κάνω 8ωρη και καμία φορά 12ωρη σκοπιά για 500 ευρώ το μήνα. Ο στρατός (όπως και η κατασκήνωση) είναι απαραίτητα κατά τη γνώμη μου για να μπει στη ζωή ένας άνθρωπος. Είδα πολλά κακομαθημένα παιδιά στον στρατό που νίμιζαν ότι πάντα θα ήταν ο μπαμπάς και η μαμά να τους προσέχουν. Εκεί έμαθαν την αλήθεια  Σαρκασμός
Καταγράφηκε
τσοτσος
Αργυρό μέλος
****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 508


Σουζα τ' αλογακι !!!


Προφίλ
« Απάντηση #32 στις: Μάρτιος 23, 2014, 04:11:11 μμ »

Πολυ σωστος dionisisx , και να προσθεσω, τοσο κακομαθημενα που εφταναν μεχρι σε αποπειρα αυτοκτονιας στο κεντρο .Απλα ο στρατος σε κανει αντρα ,να μπορεις να επιβειωσεις σε ολες τις καταστασεις.
Καταγράφηκε

Αναγκαιοτατον μαθημα το απομαθειν τα κακα.
milou
Πλατινένιο
******
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 6589


«Καιρόν πρόσμενε»


Προφίλ
« Απάντηση #33 στις: Μάρτιος 23, 2014, 05:16:52 μμ »

Θα σου πω τι πρόσφερε σε εμένα...


1)2 πολύ καλούς φίλους. Με τον έναν είμασταν μαζί από την αρχή της θητείας και τον άλλο από τον 2ο μήνα. Μοιραστήκαμε πολλά πράγματα και δεθήκαμε αρκετά.

2) Γνώρισα τη γυναίκα μου

3) Έζησα λίγο τη φοιτητική ζωή. Μιας και δούλευα από τα 14 (πήγα νυχτερινό σχολείο) δεν είχα την δυνατότητα να πάω σε πανεπιστήμιο επαρχίας. Το έζησα όμως αυτό με τον στρατό.


Λεφτά από τον πατέρα μου δεν πήρα ούτε ένα ευρώ. Το φαί μπορεί να μην ήταν σαν της μαμάς μας, όμως τρωγόταν. όταν ήμουν φαντάρος έκανα μία σκοπιά 2 ωρών και το βλέπαμε ταλαιπωρία! Τώρα κάνω 8ωρη και καμία φορά 12ωρη σκοπιά για 500 ευρώ το μήνα. Ο στρατός (όπως και η κατασκήνωση) είναι απαραίτητα κατά τη γνώμη μου για να μπει στη ζωή ένας άνθρωπος. Είδα πολλά κακομαθημένα παιδιά στον στρατό που νίμιζαν ότι πάντα θα ήταν ο μπαμπάς και η μαμά να τους προσέχουν. Εκεί έμαθαν την αλήθεια  Σαρκασμός

+10000000000000000
Καταγράφηκε

«Καιρόν πρόσμενε»
wavelet
Πλατινένιο
******
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 3299


Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ' αυτό μένειν


Προφίλ
« Απάντηση #34 στις: Μάρτιος 23, 2014, 05:54:23 μμ »

Ο στρατός βοηθάει όταν κάποιος καταταγεί μικρός και δεν υπάρχουν υποχρεώσεις. Το οποίο θα έπρεπε να ήταν και υποχρεωτικό, όπως στην Κύπρο για παράδειγμα. Η στρατιωτική θητεία σε μεγάλες ηλικίες είναι δυστυχώς χάσιμο χρόνου. Προσωπική μου άποψη.
Καταγράφηκε

I scream, you scream, we all scream, for ice cream.
Toni-g
Πλατινένιο
******
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 3010


Προφίλ
« Απάντηση #35 στις: Μάρτιος 23, 2014, 05:57:45 μμ »

Ο στρατός βοηθάει όταν κάποιος καταταγεί μικρός και δεν υπάρχουν υποχρεώσεις. Το οποίο θα έπρεπε να ήταν και υποχρεωτικό, όπως στην Κύπρο για παράδειγμα. Η στρατιωτική θητεία σε μεγάλες ηλικίες είναι δυστυχώς χάσιμο χρόνου. Προσωπική μου άποψη.
μαζι σου
Καταγράφηκε
Geonet75
Τακτικός
**
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 298


Οι τεχνικές διδάσκονται


Προφίλ
« Απάντηση #36 στις: Μάρτιος 23, 2014, 06:00:47 μμ »

Eχω δύο γιούς. Θα το θεωρήσω απώλεια αν δεν υπηρετήσουν θητεία.
Μέσα από τις όποιες δυσκολίες και αντιφάσεις του στρατού θα ανακαλύψουν πολλά για το χαρακτήρα το δικό τους και των άλλων. Τον "Άνθρωπο" τον μαθαίνεις μέσα απ΄ τις δύσκολες στιγμές κι όχι τόσο μέσα απ' την καθημερινή ρουτίνα και ποτέ στη διασκέδαση. 'Ασε που μπορεί να ασχοληθούν και με την ποίηση...
"Κοιτάω απ' το παράθυρο και βλέπω βατραχάκια,
 μάλλον ο μπάφος θα 'φταιγε με τα 9 χαρτάκια..." Σαρκασμός Σαρκασμός  
Καταγράφηκε
solferino
Πλατινένιο
******
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 2792


coincoholic


Προφίλ
« Απάντηση #37 στις: Μάρτιος 23, 2014, 06:20:07 μμ »

ενα ωραίο που μας ελεγαν εκει που ήμουνα, ποιητικό :

Αν εχεις βύσμα διάβαινε, και αν εχεις κώλο στήσε
Και αν δεν εχεις τίποτα απο τα δύο, την τελαμώνα σκίσε
.
Καταγράφηκε

Οι μεγάλοι πόνοι είναι βουβοί.
kostakis88
Πλατινένιο
******
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 5734


Προφίλ
« Απάντηση #38 στις: Μάρτιος 23, 2014, 06:47:32 μμ »

κατα την γνωμη μου,σαν πιο μικρος,αρα και πιο προσφατα τα γεγονοτα του στρατου,ο στρατος ειναι μονο μια εμπειρια και τιποτα παραπανω..δεν μπορω να πω οτι αποκομισα γνωσεις στον στρατο,μονο καποιες ευχαριστες και δυσαρεστες εμπειριες και μερικες γνωριμιες..ουτε βυσμα ειχα,ουτε ημουν καπου βολεμενος.υπηρχαν πολλες δυσκολες καταστασεις,αλλα ολα μενουν.δεν το μετανιωνω,ουτε πιστευω οτι θα ηθελα να ημουν καπου αλλου.σχετικα με το θεμα φαγητου,ειμαι πολυ δυσκολος,αλλα ευτυχως υπηρχε το κψμ και βολευομουν.δυσκολες καταστασεις,οπως κρυα,χιονια,βροχες κτλ συν την ψυχολογια του ''τι κανω εγω εδω περα?'' μπορει να ηταν ενοχλητικα αλλα περασαν.αν ειμασταν σε ενα γραφειο τι θα ειχαμε να λεγαμε?
τωρα σχετικα με τις γνωσεις που μπορει να απεκτησα,σιγουρα δεν ειχαν να κανουν με την επιβιωση η τον πολεμο..εδω λοχιες που μας μαθαιναν για τα οπλα και δεν ηξεραν βασικα χαρακτηριστικα των οπλων,ενω εγω τα ηξερα..το μονο που εμαθα στον στρατο,ειναι οι ανθρωποι,μιας και βλεπεις καθε καρυδιας καρυδι.οι ασκησεις απο την αλλη,τις θεωρω ανοργανωτες..σε μεγαλο βαθμο..σκηνακια δεν πηγα,λογω εγχειρησης,αν και θα ηθελα.το 5ημερο βολων το εχασα για τον ιδιο λογο,αλλα σε αλλες ασκησεις που πηρα μερος,δεν ηξεραν τι τους γινοταν...τελος,σχετικα με το θεμα πατριδας και πατριωτισμου,δεν βρισκω καποια συσχετιση.δεν νομιζω οτι κανενας νεος αποκτα πατριωτικα αισθηματα στον στρατο,αντιθετως ισως.και σε περιπτωση πολεμου,αν μπορω να το αποφυγω,θα το κανω.δεν εχω λογο να θυσιαστω για τα συμφεροντα αυτων που μας καταστρεφουν.
αυτα ειχα να πω περι του θεματος..ο στρατος ειναι μια μοναδικη εμπειρια στην ζωη ενος αντρα που πρεπει να την βιωσει..το πως θα το περασει ειναι τελειως υποκειμενικο.
Καταγράφηκε

"Collecting is a hereditary disease, and I fear incurable." - Augustus Wollaston Franks
πλακιωτης
Χάλκινο μέλος
***
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 423


Μικρος ο κοσμος , αστεια η ζωη......


Προφίλ
« Απάντηση #39 στις: Μάρτιος 23, 2014, 10:06:53 μμ »

κατα την γνωμη μου,σαν πιο μικρος,αρα και πιο προσφατα τα γεγονοτα του στρατου,ο στρατος ειναι μονο μια εμπειρια και τιποτα παραπανω..δεν μπορω να πω οτι αποκομισα γνωσεις στον στρατο,μονο καποιες ευχαριστες και δυσαρεστες εμπειριες και μερικες γνωριμιες..ουτε βυσμα ειχα,ουτε ημουν καπου βολεμενος.υπηρχαν πολλες δυσκολες καταστασεις,αλλα ολα μενουν.δεν το μετανιωνω,ουτε πιστευω οτι θα ηθελα να ημουν καπου αλλου.σχετικα με το θεμα φαγητου,ειμαι πολυ δυσκολος,αλλα ευτυχως υπηρχε το κψμ και βολευομουν.δυσκολες καταστασεις,οπως κρυα,χιονια,βροχες κτλ συν την ψυχολογια του ''τι κανω εγω εδω περα?'' μπορει να ηταν ενοχλητικα αλλα περασαν.αν ειμασταν σε ενα γραφειο τι θα ειχαμε να λεγαμε?
τωρα σχετικα με τις γνωσεις που μπορει να απεκτησα,σιγουρα δεν ειχαν να κανουν με την επιβιωση η τον πολεμο..εδω λοχιες που μας μαθαιναν για τα οπλα και δεν ηξεραν βασικα χαρακτηριστικα των οπλων,ενω εγω τα ηξερα..το μονο που εμαθα στον στρατο,ειναι οι ανθρωποι,μιας και βλεπεις καθε καρυδιας καρυδι.οι ασκησεις απο την αλλη,τις θεωρω ανοργανωτες..σε μεγαλο βαθμο..σκηνακια δεν πηγα,λογω εγχειρησης,αν και θα ηθελα.το 5ημερο βολων το εχασα για τον ιδιο λογο,αλλα σε αλλες ασκησεις που πηρα μερος,δεν ηξεραν τι τους γινοταν...τελος,σχετικα με το θεμα πατριδας και πατριωτισμου,δεν βρισκω καποια συσχετιση.δεν νομιζω οτι κανενας νεος αποκτα πατριωτικα αισθηματα στον στρατο,αντιθετως ισως.και σε περιπτωση πολεμου,αν μπορω να το αποφυγω,θα το κανω.δεν εχω λογο να θυσιαστω για τα συμφεροντα αυτων που μας καταστρεφουν.
αυτα ειχα να πω περι του θεματος..ο στρατος ειναι μια μοναδικη εμπειρια στην ζωη ενος αντρα που πρεπει να την βιωσει..το πως θα το περασει ειναι τελειως υποκειμενικο.
+1 ..........δεν με εκανε αντρα ουτε ενιωσα οτι κανω κατι για την πατριδα ,οταν μαζευα πτωματα σε κομματια  του c130,οταν εκανα πανω απο 2500 ωρες σκοπια[αν και τεχνικο προσωπικο] οταν εμεινα μεσα χωρις εξοδο 2,5 μηνες για να φυλαω πυρομαχικα σε ενα βουνο στο πρωτο πολεμο του Ιρακ ,τα οταν ειναι παρα πολλα[1990-92].Αντρας γινεσε οταν βγεις στην βιοπαλη και στην πατριδα προσφαιρεις οταν δεν κλεβεις το κρατος η δεν εισαι απο τους δημοσιους υπαληλους που καθεσε και τα ξυνεις κυριοι.............
Καταγράφηκε
dionisisx
Χρυσό μέλος
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 1595


Προφίλ
« Απάντηση #40 στις: Μάρτιος 24, 2014, 04:02:05 πμ »

Εχω την εντυπωση οτι δεν ηθελες να σου πουμε τι καλο εχει ο στρατος, αλλα να συμφωνησουμε μαζι σου οτι ειναι χαλια και απελπισια.

Ας σταματησουμε, γιατι απο την παρελαση θα καταληξουμε να λεμε παλι για τα πολιτικα και τους δημοσιους...
Καταγράφηκε
KRISTHEGREEK
Αργυρό μέλος
****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 812


Χρήστος.


Προφίλ
« Απάντηση #41 στις: Μάρτιος 24, 2014, 09:24:20 πμ »

Σε αντίθεση με αυτούς που πρόσφατα τέλειωσαν το στρατιωτικό τους και όλα τους φαίνονται μαύρα.
Εγώ νομίζω οτι μόνο αφού έχουν περάσει πολλά χρόνια απο αυτή την εμπειρία, μπορείς να εκφέρεις αντικειμενική άποψη.

Η γνώμη μου είναι, πως ο στρατός σαν εμπειρία είναι απαρέτητος στον άντρα, ίσως και στη γυναίκα.

Σε φέρνει κοντά στα όπλα, σε ανθρώπους και σε καταστάσεις που διαφορετικά δεν θα ερχόσουν κοντά ποτέ.
Σε ταλαιπωρεί, και μπορείς να δεις τις δυνάμεις και τις αντοχές σου.
Σε μαθαίνει τον τρόπο χρήσης και λειτουργίας θεσμών (στρατού) και διαφόρων μηχανημάτων κλπ
Το βασικότερο όλων σε παίρνει απο τη "μεθυστική" αγκαλιά της μαμάς σου, πράγμα σκληρό, αλλά κατά τη γνώμη μου επιβεβλημένο για όλους.

Τέλος (και προς επιβεβαίωση των παραπάνω), δείτε τα χάλια των βησματιών και των γιωτάδων που κάθε μέρα κατακλύζουν τα κανάλια της τηλεόρασης με τα χαζογέλια και τα κουνήματά τους.
Καταγράφηκε
HONEST
Αργυρό μέλος
****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 810


Αν τα λάθη διδάσκουν,τότε έχω καταπληκτική μόρφωση


Προφίλ
« Απάντηση #42 στις: Μάρτιος 24, 2014, 09:46:25 πμ »

Εμαθα τι παει να πει ''κάθε καρυδιας καρυδι'',εκανα φιλους αλλα και εχθρούς,βιωσα την αδικια,το ''βυσμα'' και πηρα μια προγευση της πραγματικης ζωης,ειδα τον εργατικο, τον τιμιο, τον τεμπελη, τον ζητουλα, τον γλυφτη, τον τρακαδορο, τον εθισμενο,τον ομοφυλοφιλο,ειδα λιγο απ'ολα.
δεν μπορω να πω ότι με εκανε αντρα, αντρας ημουνα και αρκετα περπατημένος,απεναντιας με εκανε αλκοολικο και χρηστη ουσιων ,βλέπεις όταν φυλακίζεις ένα λευτερο πουλι αυτό αρχιζει το καναβουρι....εγω ημουνα πανκακι,οταν ερχοταν το κάθε βλαχαδερο ΟΠΥ και μου γκαριζε σαν αμερικανος λοχιας στην μουρη απλα τον μπουκετωνα.... Σαρκασμός,και βεβαια φoρτωσα 107 μερες φυλακη (72 υπηρετισιμες) Λύπη
αν μου δινοταν η ευκαιρια μαλλον δεν θα υπηρετουσα,μια βλακεια είναι ο στρατος.
στην τελικη δεν εχω την προθεση να σκοτωσω κανενα Σαρκασμός
Καταγράφηκε

THINK BEFORE TYPE
πλακιωτης
Χάλκινο μέλος
***
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 423


Μικρος ο κοσμος , αστεια η ζωη......


Προφίλ
« Απάντηση #43 στις: Μάρτιος 24, 2014, 11:50:27 πμ »

Εχω την εντυπωση οτι δεν ηθελες να σου πουμε τι καλο εχει ο στρατος, αλλα να συμφωνησουμε μαζι σου οτι ειναι χαλια και απελπισια.

Ας σταματησουμε, γιατι απο την παρελαση θα καταληξουμε να λεμε παλι για τα πολιτικα και τους δημοσιους...
Αστοχος..........τι γνωμη του λεει ο καθενας κ. dionisisx ,ο καθενας λεει αυτα που πιστευει............δηλαδη κατα τι γνωμη σας πρεπει να παμε στρατο για να βρουμε γυναικα?μαλων περασατε πολυ χαλαρα στο στρατο............
Καταγράφηκε
πλακιωτης
Χάλκινο μέλος
***
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 423


Μικρος ο κοσμος , αστεια η ζωη......


Προφίλ
« Απάντηση #44 στις: Μάρτιος 24, 2014, 11:53:47 πμ »

Εμαθα τι παει να πει ''κάθε καρυδιας καρυδι'',εκανα φιλους αλλα και εχθρούς,βιωσα την αδικια,το ''βυσμα'' και πηρα μια προγευση της πραγματικης ζωης,ειδα τον εργατικο, τον τιμιο, τον τεμπελη, τον ζητουλα, τον γλυφτη, τον τρακαδορο, τον εθισμενο,τον ομοφυλοφιλο,ειδα λιγο απ'ολα.
δεν μπορω να πω ότι με εκανε αντρα, αντρας ημουνα και αρκετα περπατημένος,απεναντιας με εκανε αλκοολικο και χρηστη ουσιων ,βλέπεις όταν φυλακίζεις ένα λευτερο πουλι αυτό αρχιζει το καναβουρι....εγω ημουνα πανκακι,οταν ερχοταν το κάθε βλαχαδερο ΟΠΥ και μου γκαριζε σαν αμερικανος λοχιας στην μουρη απλα τον μπουκετωνα.... Σαρκασμός,και βεβαια φoρτωσα 107 μερες φυλακη (72 υπηρετισιμες) Λύπη
αν μου δινοταν η ευκαιρια μαλλον δεν θα υπηρετουσα,μια βλακεια είναι ο στρατος.
στην τελικη δεν εχω την προθεση να σκοτωσω κανενα Σαρκασμός
+1000
Καταγράφηκε
Σελίδες: 1 2 [3] 4 5 6
  Εκτύπωση  
 
Μεταπήδηση σε:  

advertisement

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2008, Simple Machines | Theme Sus By CeeMoo
Cookies preferences