Κάποτε, καλοκαίρι σ' ένα τσελιγγάτο στ' Άγραφα, βρέθηκε ένας δάσκαλος για να διδάξει τα σαρακατσανόπουλα τα λιγοστά γράμματα που οι πατεράδες τους θεωρούσαν απαραίτητα.
Έλα όμως που οι τρόποι και τα φερσίματα του δασκάλου δεν άρεσαν στον τσέλιγγα...
Φωνάζει το λοιπόν ο τσέλιγγας το δάσκαλο και του λέει "Καλαμαρά λες πως ξέρεις γράμματα, γράψε σε τούτο το χαρτί τη λέξη βοδι".
Παίρνει ο δάσκαλος και γράφει βό΄ι΄δι. Πραδίπλα ο τσέλιγγας ζωγραφίζει χοντροκομένα σ' ένα άλλο χαρτί ένα μουσκάρι και στη συνέχεια φωνάζει τους επίσης αγράμματους χουσμεκιάρηδες (τζομπαναραίοι).
"Τίνος ρε το χαρτί γράφει βόδι?" τους ρωτάει. Κι εκείνοι εν χορώ " Το δικό σου καπετάνιε".
Οπότε γυρίζει προς το δάσκαλο και του λέει " Α΄ι΄ σήκω και φεύγα απο 'δω αγράμματε".
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων εγώ ανήκω στους χουσμεκιάρηδες.