Στέκι Συλλεκτών

Μία εκτίμηση τιμής;


(http://i64.tinypic.com/4v4p3l.jpg)

Κάτι ύποπτο έχει αυτό το νόμισμα.
Το 1837 οι λίρες δεν έβαιναν με την Βικτώρια.
Έβγαιναν με τον Γουλιέλμο-4.
(Πρέπει να ήταν ο μπαμπάς της, αλλά δεν είμαι σίγουρος).

Μήπως δεν είναι λίρα (gold sovereign) αλλά κάτι άλλο?
Ως "μη λίρα" δεν μπορώ να πω άποψη.
Από μέταλλο πως είναι?

Δοκίμιο είναι. Είναι δύσκολο να γίνει εκτίμηση τιμής. Το μόνο που μπορούμε να λάβουμε υπόψη μας είναι τιμές σε παλιότερες δημοπρασίες.

Πα να πει αυτό?

μέταλλο  :P

Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους!

Δοκιμαστική κοπή , η τιμή του καθορίζεται από τον αγοραστή

Τα δοκίμια είναι εξειδικευμένο κομμάτι του συλλεκτικού χώρου

Πανέμορφο πάντως

Ντεν καταλαβαίνει. Απού χουριό.
Αν δηλαδή φτιάξω κι εγώ ένα "δοκίμιο" (δοκιμάζοντας διάφορα), θα είναι "κομμάτι του συλλεκτικού χώρου"?

Ρωτάω, γιατί πιάνουν τα χέρια μου... Μπας και λύσω κανα πρόβλημα έτσι.

χαχαχαχα οχι

Προφανώς δεν φτιάχτηκαν από μένα ή από σένα αλλά από το ίδιο το νομισματοκοπείο

Δεν είναι ιδιωτική κοπή

Specimen coins are made by the mint to show case what the coin is going to look like and these coins were probably sent to banks and government entities. Just like specimen notes are sent to banks to show what new notes are going to look and feel like. Where as proof coins are produced specifically for the collector they have a better strike and a have a polished look.   So specimen coins are not intended to be sold to the public but proofs are.

  Eίναι narrow ή κάνω λάθος;

Σωστά

Αυτό όμως είναι δύσκολο να πιστοποιηθεί σήμερα, 179 χρόνια μετά από τη χρονολογία που γράφει το νόμισμα (έστω, το δοκίμιο) πάνω του.
Ειδικότερα όταν το υλικό (χρυσός 916) δεν έχει τρόπο χρονολόγησης από την τελευταία επεξεργασία (π.χ. όπως γίνεται με τον άνθρακα 14 σε άλλα πράματα). Θα μπορούσε να είναι του 1837, θα μπορούσε να είναι και του 1537, θα μπορούσε να είναι του 2007 όμως.

Γι' αυτό ρώτησα "Από μέταλλο πως είναι?"
Ας μας πει ο orop διάμετρο, πάχος, βάρος, περιεκτικότητα (είναι 917?) και άλλα τέτοια που στις φωτο δεν φαίνονται.
Εσύ πως καταλαβαίνεις ότι δεν είναι ιδιωτική κοπή (αυτό που λέω ότι θα 'φτιανα μόνος μου δηλαδή, για να λύσω κανα πρόβλημα.... :D) ).

Πιστοποιούνται με τον ίδιο τρόπο και την ίδια μεθοδολογία που πιστοποιούνται όλα τα νομίσματα παγκοσμίως, το συγκεκριμένο δοκίμιο του θέματος μάλιστα έχει πιστοποιηθεί ως PR62. Eίναι από τα πρώτα δοκίμια που κόπηκαν, κι αυτό φαίνεται από το victoria dei gratia που απλώνεται από 9 έως 3, έχει βάρος 7,69 γρ, χρυσός 917, υπάρχουν αναφορές πως ήταν κατάτι ελαφρύτερο, δεν έχω στοιχεία άλλα για διάμετρο και πάχος.

Για την ιστορία, κόπηκε και άλλο σχέδιο δοκιμίου, αυτό:

(http://i64.tinypic.com/28ahoon.jpg)

αυτό το δοκίμιο με το victoria dei gratia πιο αραιό και ώρα από 8 έως 4, έχει βάρος 8γρ και διάμετρο 21,9, άρεσε περισσότερο και για αυτό προτιμήθηκε από το 1838 να κόψουν, περίπου αυτό το μοτίβο obv.



 

Καλημέρα

Σε κάτι τέτοιο είχα καταλήξει κι εγώ, αλλά είπα μήπως υπάρχει και κάτι που να ευνοεί κάποιο καλύτερο σενάριο.  ;D
Ευχαριστώ Κρις

  :P
Γεια σου Χρήστο!  :D

Καλημέρα, δεν είναι κάτι που το συναντάς συχνά σαν συναλλαγή για να υπάρχει ιστορικό για να προσδιοριστεί και η τιμή. Δυο τιμές βλέπω από την Bentley στον Baldwin, μια πώληση στην δημοπρασία 88 (προφανώς ένα εκ των δυο) έγινε πάλι από τον Baldwin, και μια τιμή βλέπω στο HAcoins σε ένα PR63 Ucameo. Κάτι άλλο δεν δεν βλέπω Μιχάλη.
Αν έχεις και εσύ να προσθέσεις κάτι ακόμη θα ήταν χρήσιμο.

Μάλιστα.
Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που γράφτηκαν εδώ. Και με κέφι.

Κάνω λοιπόν τις εξής σκέψεις:
Αυτό το «δοκίμιο-νόμισμα» έχει αρκετή σχέση με την κανονική (επίσημης έκδοσης) χρυσή λίρα.
Είναι από ίδιο κράμα, έχει ίδιες διαστάσεις (περίπου - αλλά δεν είναι 30mm ή 14mm) και βάρος, και ΚΥΡΙΩΣ, βγήκε από τα ίδια νομισματοκοπεία.
Είναι δηλαδή μια «επίσημη έκδοση», δεν είναι αυτό που θα έφτιαχνα εγώ στο υπόγειο μου, σκαλίζοντας μια μήτρα και βάζοντας την στην πρέσα.

Πόσα τέτοια κομμάτια να βγήκαν το 1837? 50? 100? 500? όχι παραπάνω. Και όπως είπε ο SVcollector αυτά βγαίνανε και δινόντουσαν σε «banks and government entities» για evaluation προφανώς. Και επίσης προφανώς μετά το evaluation επιστρεφόντουσαν (μαζί με την έκθεση) δεν τα κράταγαν οι παραλήπτες για σουβενίρ.
Δηλαδή, σήμερα πρέπει να υπάρχουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ τέτοια κομμάτια.

Η «κανονικής κυκλοφορίας» χρυσή λίρα του 1920 έκδοσης Sydney (mintage 360.000 κομμάτια) πουλήθηκε σε δημοπρασία περί το μισό εκατομμύριο ευρώ.
Η του 1926 Sydney (mintage 1.031.050) μπορεί να πιάσei και τα $15.000 αν βρεθεί σε ακυκλοφόρητη κατάσταση.

Πως λοιπόν συζητάμε με τέτοια ψυχραιμία εν όψει ενός κομματιού που ΕΙΝΑΙ 150-200 ετών (δεν είναι χτεσινό), ΔΕΝ έχει βγει σε πάνω από 100-500 κομμάτια, και είναι εξαιρετικά σπάνιο?

Δε θα μπορούσε να κάνει μέχρι και ένα εκατομμύριο?
Γιατί δεν κάνει, και είμαστε (ταπί και) ψύχραιμοι?

Υ.Γ:
Αυτός ήταν και ο δικός μου λόγος για τον οποίο πριν (περίπου) 6 μήνες άρχισα να ψάχνομαι με τις λίρες. Έχοντας τη δυνατότητα να ελέγξω (από πλευράς ημερομηνιών) αρκετές λίρες, και για τις οποίες ήξερα ότι κανείς δεν τις έλεγξε τα τελευταία 70-90 χρόνια, σκέφτηκα:
«Ρε συ, μπας και μέσα σ’ αυτές είναι και καμιά που κάνει χιλιάδες?»  Έτσι βρήκα το «Στέκι».

Δεν έχουν σχέση οι αριθμοί κυκλοφορίας κάθε νομίσματος ανά χρονιά με το πόσο θα πουληθεί. Λες του 1920S με 360000 κομμάτια να πουλήθηκε μισό εκατομμύριο  έτσι χωρίς λόγο? Λες όσα πουλιούνται παραπάνω από ότι θα έπρεπε, πουλιούνται έτσι χωρίς λόγο? Ψάξε λίγο πριν κάνεις αυτές τις ερωτήσεις.

Εκεί τήν πατησαμε αγαπητοί φίλοι!!! . . . ;D

Είναι σωστές οι απορίες σου αλλά όπως λέει και ο χρήστος θέλει αρκετό ψάξιμο για να απαντηθούν όλες οι ερωτήσεις σου.

Η τιμή καθορίζεται από πολλούς παράγοντες

Τα δοκίμια είναι μια ξεχωριστή κατηγορία συλλογής και απευθύνεται σε συλλέκτες που μαζεύουν δοκίμια και έχουν και λεφτά αρκετά.

Για παράδειγμα τον τελευταίο καιρό η αγορά έχει στραφεί προς τα proof κομμάτια , ενω μπορεί τα κυκλοφορίας να είναι πιο σπάνια λόγω χρήσης.

Rarity-5 (6 to 10 known), PR63 Ultra Cameo NGC
Πωλήθηκε 32000 USD το 2012.

Στο συγκεκριμενο δοκίμιο ο Wyon δεν υπέγραψε στο γνωστό μέρος. Ηταν το πρώτο της σειράς και δημιουργήθηκε οταν η Βικτώρια ηταν 18 χρόνων και δεν ειχε στεφθεί βασίλισσα.

Όχι, προφανώς υπήρχε λόγος. Ο κύριος λόγος πάντως είναι ότι κάποιος πολύ πλούσιος ήθελε πάρα πολύ να την αποκτήσει. Το γιατί την ήθελε δεν το ξέρω (και δεν μπορεί να το ξέρει και κανένας άλλος, εκτός απ' τον ίδιο. Άντε, και η γυναίκα του).

Δεν ξέρω πόσο "θα έπρεπε" να πουληθεί ένα πράμα (δε μιλάω μόνο για νομίσματα), σου είπα τον κύριο παράγοντα ο οποίος καθορίζει πόσο πουλιέται κάτι. Για μερικά πράματα (πολύ λίγα) ξέρω, και αυτά είναι κυρίως πράματα που έχουν να κάνουν με τη δουλειά μου. Για λίρες τι να ξέρω? Βλέπω, διαβάζω, ακούω. Κάνω σκέψεις, και τις λέω φωναχτά. Αυτό δεν κάνουμε (όλοι) εδώ?
Ακόμα περισσότερο (όταν δεν ξέρω πόσο "θα έπρεπε" να πουληθεί κάτι) δεν ξέρω ΓΙΑΤΙ πουλήθηκε τόσο.
Εσύ ξέρεις?
Αν ναι, πες το και σε μένα.

Ευχαριστώ για την καλή σου κουβέντα.
Αλλά τώρα είμαι κι εγώ στους "φίλους".

Ξαναδιάβασα τώρα το ποστ μου (στο οποίο αναφέρεσαι), αγαπητέ SVcollector.

Και είδα ότι ΚΑΜΙΑ απορία δεν διατύπωσα.
Η πρώτη ερώτηση (πόσα κομμάτια να βγήκαν το 1837?) ήταν προφανώς ρητορική.
Η άλλες (στο τέλος) μια απορία διατυπώνουν, η οποία συνοψίζεται στο "πως η συλλεκτική κοινότητα είναι τόσο αδιάφορη μπροστά σε ένα τόσο σπάνιο κομμάτι?".

Προφανώς δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό.
Δεν βλέπω δηλαδή που θα μπορούσα (ή θα έπρεπε) να ψάξω για να πάρω αυτή την απάντηση....

Μπορείς να ρωτήσεις ένα πλήθος ανθρώπων "Γιατί ΔΕΝ σας αρέσει αυτή η κυρία?"
Δεν μπορείς. Δεν θα πάρεις απάντηση.
Αντίθετα, θα πάρεις απάντηση (πολλές διαφορετικές, αλλά θα πάρεις) αν ρωτήσεις ένα πλήθος ανθρώπων "Γιατί σας αρέσει η Μόνικα Μπελούτσι?" (στην τύχη το όνομα).

Όποιος κάνει σκέψεις φωναχτά στο τέλος γίνεται γραφικός μιας και με αυτά που διαβάζω μόνο σοβαρότητα δεν δείχνουν, αλλά αυτό δεν είναι δικό μου θέμα να λύσω. Με ρωτάς αν ξέρω γιατί έπιασε το μισό εκατομμύριο αυτή του 1920S, θα σου πω να σου φύγει η απορία. Υπάρχουν 3 πιθανόν 4 γνωστά κομμάτια που έχουν εμφανιστεί στον κόσμο από αυτά, αν κάποιος συλλέκτης θέλει να κλείσει την συλλογή του με αυτό το κομμάτι πρέπει να τα ρίξει χοντρά, αν εμφανιστεί ταυτόχρονα και δεύτερος το ποσό ανεβαίνει. Αν εμφανιστούν άλλα 3-4 η τιμή θα πέσει. Το ίδιο συμβαίνει και σε όσα η τιμή τους φεύγει από την τιμή χρυσού, όλα αυτά δεν χρειάζεται να σου τα πω εγώ.

@ Douglas Whittacker

Με καλή διάθεση, θέλω να σου συστήσω να είσαι λίγο πιο εγκρατής και ταπεινός στα γραφόμενα και στις εκφράσεις που χρησιμοποιείς. Έχεις μπει πριν σχεδόν 3 μήνες στο Στέκι και έχεις καταφέρει να συγκρουστείς, να  παρεξηγηθείς και να δημιουργήσεις εντάσεις σχεδόν με όλα τα μέλη που έχουν συστηματικότερη παρουσία εδώ. Και πολλοί από τους υπόλοιπους (όπως εγώ) μπορεί να μην έχουν γράψει τίποτα, αλλά πίστεψέ με τους προκαλείς δυσφορία. Αν θέλεις λοιπόν να ακούσεις τη συμβουλή μου, περιόρισε λίγο τα μηνύματά σου, διάβασε περισσότερο και κάνε τις ερωτήσεις σου με δημιουργικό τόνο παρά με τόνο αμφισβήτησης.

ΥΓ. Προφανώς αν θέλεις αδιαφορείς για την άποψή μου. Δεν περιμένω να ανοίξουμε διάλογο επ' αυτού.

chris_1972,
Το ίδιο λέμε (με άλλα λόγια ο καθένας μας)
Εσύ λες:
"αν κάποιος συλλέκτης θέλει να κλείσει την συλλογή του με αυτό το κομμάτι πρέπει να τα ρίξει χοντρά"
εγώ λέω:
"Ο κύριος λόγος πάντως είναι ότι κάποιος πολύ πλούσιος ήθελε πάρα πολύ να την αποκτήσει"

Νομίζω ότι είμαι ακριβέστερος εσού, γιατί προσδιορίζω και το "πλούσιος". Αν ο συλλέκτης σου δεν έχει μία, δεν πρόκειται να ανεβάσει καμία τιμή σε καμία δημοπρασία.

Η σοβαρότητα λοιπόν βγαίνει από μόνη της, από τις λέξεις που διαβάζουμε (και γράφουμε).

Την ίδια ακριβώς εικόνα που έχεις εσύ έχω κι εγώ Κρις.


Εύγε για μία ακόμα φορά Κοσμά για αυτήν την παρατήρηση, υπέγραψε στο τελευταίο δοκίμιο, το wr298, ιδού η obv του:

(http://i63.tinypic.com/jhu64o.jpg)



Nτάγκλας, καθόλου αδιάφορη δεν είναι η συλλεκτική κοινότητα, αλλά είναι πολλοί περισσότεροι αυτοί που μαζεύουν για να κλείσουν χρονολογίες από ότι δοκίμια, οπότε στις πολύ σπάνιες χρονολογίες θα "ματώσουν" για να τις αποκτήσουν :)

Δεν αδιαφορώ. Και μπορώ να πω ότι σ' ευχαριστώ που τα λες.
Αλλά δεν δέχομαι και το "περιόρισε λίγο τα μηνύματά σου". Υπάρχει κάποιο όριο? Αν ναι, να το μάθω και να το σεβαστώ. Έχοντας διαβάσει πάντως ό,τι βρήκα σε σχέση με κανονισμούς, δεν βρήκα κάτι τέτοιο.
Και σε διαβεβαιώνω ότι διαβάζω ΠΟΛΥ.

Για τη δυσφορία τώρα... Τι να πω! Πράγματι, να μην ανοίξουμε διάλογο επ' αυτού.

Απολύτως κατανοητό.
Και λογικό.
Thanks

Ενδιαφέρον θέμα Μιχάλη, να μαθαίνουμε και κάτι ...

Το να καταφέρνεις να βάζεις όρια στον εαυτό σου ώστε να μην θίγονται οι γύρω σου ενώ δεν υπάρχουν κανόνες, είναι προτέρημα, είναι χάρισμα.

Αντίθετα, ο αυτοπροσδιορισμός ως ακριβέστερος ή σοβαρότερος, έχει σχετική ή καθόλου αξία. Είναι πολύ σημαντικότερο να σου το αναγνωρίζουν οι γύρω σου ;).

Εάν με κάτι που έγραψα σε έθιξα, ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ να το βρεις και να το βάλεις εδώ (σε παράθεση ή όπως αλλιώς θέλεις).
Το ίδιο ισχύει βέβαια και για οποιονδήποτε άλλον θεωρεί ότι κάτι που έχω γράψει, τον έθιξε.

Προσπερνάς το αν βάζεις όρια στον εαυτό σου και πας κατ' ευθείαν στην ενόχληση, Τέλος πάντων... Δεν πρόκειται να κάτσω να ξαναδιαβάσω τα διακόσια τόσα μηνύματά σου για να σου εντοπίσω πού και ποιόν έθιξες ή ενόχλησες. Δεν ξέρω αν έχει διάθεση να το κάνει κάποιος άλλος, που πολύ αμφιβάλλω. Αν θεωρείς ότι δεν έχεις κάνει κάτι λάθος, μπορείς απλά να συνεχίσεις με τον ίδιο τρόπο και τόνο.

Φιλικά και τέλος._

Πολύ εύκολη απάντηση. Ας είναι. Ακόμα και γι' αυτήν, σ' ευχαριστώ.
Θα σε παρακαλέσω όμως αν από δω και πέρα δεις κάτι δικό μου που σε ενοχλήσει, να μου το πεις. Αυτό δεν έχει κόπο εντοπισμού, θα το δεις μπροστά σου.
Στο ζητάω γιατί ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω τι έννοείς.

Κι' από μένα φιλικά.

Douglas Whittacker γεια..πολλες λιρες για διαφορους λογους παρ'οτι ειχαν βγει σε εκατομυρια κομματια τις ελιωσαν κ εμειναν μονο οσες προλαβαν οι κλεφτες απο τα νομισματοκοπια που δουλευαν τοτε να κλεψουν..αν δεν υπηρχαν κ αυτοι οι κλεφτουρες δεν θα υπηρχαν αυτα τα σπανια νομισματα..χαχαχα να κ ενα καλο που εκαναν κ αυτοι..ολοι εχουμε τον χαρακτηρα μας κ βλεπω οτι εισαι τεχνιτης πανω απο μεσο ορο κ τα πραγματα τα βλεπεις πραχτικα κ καλα κανεις ;D ;D..

Ναι Μάνο, το έχω καταλάβει ότι έτσι έχει πάει το πράμα.
Παρά τούτο εγώ έχω ξεκινήσει να φτιάνω έναν κατάλογο με σημείωση του mintage κάθε λίρας από το 1817 και μετά.
Είναι πάρα πολλή δουλειά όμως, και δεν ξέρω πόσο καιρό θα μου πάρει μέχρι να τον ολοκληρώσω. Ίσως ποτέ.

με υπομονη κ μερακι που το διαθετεις σιγουρα σαν καλος τεχνιτης θα το κανεις κ αυτο φιλε ;D

Aγορασε ενα βιβλιαρακι του Μαρς να ταχεις ολα μαζεμενα  ;) ;) ;)