Στέκι Συλλεκτών

Ποια ειναι σήμερα η κατάσταση στην αγορά του συλλεκτικου νομίσματος παγκοσμίως; Ποια νομιςματα έχουν τη μεγαλύτερη ζήτηση και ποια όχι και γιατί; Ποια ειναι η τιμη τους και προς τα που ειναι η τάση; Ποια ειναι η κατάσταση στα νομιςματα διαφόρων Κρατών; Σε αυτα τα ερωτήματα θα προσπαθήσω μεσα απο την καθημερινή μου ενασχόληση και εμπειρια να απαντήσω καλύπτοντας και τον χώρο των δημοπρασιών όπως εγω τα εχω ζήσει και εξακολουθώ να τα ζω.

Τα τελευταία χρονια παρατηρώ μια τεράστια στροφή προς τη ποιότητα και φαινεται οτι η τάση αυτη εχει απόκτησει  δυναμική και μάλλον ειναι χωρίς επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση. Αυτη η τάση επικρατεί και σήμερα στην αγορά περισσότερο απο ποτε θα έλεγα. Υπάρχει εξήγηση. Όσο περισσότεροι συλλέκτες εισέρχονται στον χώρο τόσο αυξάνεται ο ανταγωνισμός παράλληλα δε αυξάνεται και η νομισματική παιδεία. Η εισαγωγή των βαθμών και των slabs αλλα και των πολυάριθμων καλών Νομισματικων εκδόσεων, οι νομισματικές εκθέσεις σχεδόν μια κάθε μήνα στην Ευρώπη (περισσότερες στην Αμερική και Ασία) και φυσικα η επέκταση του Internet με τις δημοπρασίες να μπαίνουν στο σπίτι μας, ολα αυτα έχουν συμβάλλει στην καλή ενημέρωση του συλλέκτη με γνώσεις στις καταστάσεις και στις τιμες.  Αυτα οδηγούν προς την βελτίωση της ποιότητας των συλλογων και φυσικα σταδιακά τις τιμες προς τα πανω.

Παρόλα αυτα, η αγορά σήμερα αναμφίβολα οδηγείται απο τον επενδυτή και δευτερευόντως απο τον συλλέκτη.  Νεόπλουτοι απο χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία αλλα και πολίτες απο χώρες όπως Ιαπωνία, ΗΠΑ και Αυςτραλια έριξαν και εξακολουθούν να ρίχνουν χρήμα κυρίως στην αγορά χρυσών νομισματων αφού η άνοδος της μεσαίας τάξης σε αυτές τις χώρες δημιουργεί και την ανάγκη αυτοπροβολής και ενα μέρος αυτής της ανάγκης καλύπτεται απο τον χώρο του συλλεκτικου νομίσματος. Ομως επειδη ο νέο πλουτισμός συνήθως συμβαδίζει με το παράνομο η αφορολόγητο χρήμα, ολοένα και περισσότερο τέτοιο μπαίνει στον χώρο αλλοιώνοντας τιμες και τάσεις.


Νομιςματα όπως πεντόλιρα, και μεγάλα αργυρά όπως Ταλληρα (Crown size silver) έχουν μεγάλη ζήτηση. Μερικά παραδείγματα: η UNA (1839 πεντόλιρο) εχει τριπλασιαστεί η τιμη της τα τελευταία τέσσερα χρονια. Το ίδιο και αλλα όπως το £5 1826 αλλα και τα πιο κοινά όπως το 1887 που εχει ξεπεράσει εύκολα τις £3000 σε 63 με αυτο του 1893 £6000 σε 64! Μετάλλια επιςης δεν ξεφεύγουν απο τον κανόνα του ξεπλύματος χρήματος. Jubilee 1887 το μεγάλο, που εδωςα 6000 αν θυμάμαι καλα πριν τρία χρονια πουλήθηκε €17000 (Vinchon, Παριςι Ιούνιος 2014)! Δεν ειναι μόνο τα Αγγλικά ομως.  Οτιδήποτε αυτου του μεγέθους χρυσα, περίπου πριν το 1950 εχει μεγάλη ζήτηση. Το Ελβετικό 100φραγκο του 1925 εχει ξεπεράσει τις 15000 και δεν το βρίσκεις ποια. Πριν μόλις δυο χρονια στην έκθεση της Ζυριχης κάθε μεγάλος Ελβετός έμπορος που σέβεται τον εαυτό του είχε τουλάχιστον ενα και δεν πουλαγαν. Τα Αιγυπτιακά 500 πιαςτρες του Φαρουκ και του Φουαντ δυσεύρετα και σε μεγάλη ζήτηση. Και φυσικα τα Ελληνικά 1876 και 1935 (1940) με πολυ έντονο αγοραστικό ενδιαφέρον στην μακρινή Ιαπωνία. Απόδειξη οτι αυτα τα νομιςματα  δεν έχουν σύνορα ( σε αντίθεση με μικρότερων υποδιαιρεσεων που έχουν αποκλειστική αγορά στις χώρες προέλευσης τους)! Και τα αργυρα ιδιαίτερα τα Proofs απολαμβάνουν παρόμοιας ζήτησης. Το ίδιο και τα παλιά Proof sets με το 1887 απο £7000 πριν 7 χρονια να ξεπερνά τις £20000 τώρα.

Χώρες των οποίων τα νομιςματα αυτη τη στιγμη βρίσκονται σε μεγάλη ζήτηση και άνοδο συμπεριλαμβάνονται η Βουλγαρία (σχεδόν ολα) η Νορβηγία, Ινδία (με έμφαση στα restrikes της Βρετανικής περιόδου)  Μέση Ανατολή όπως η Αίγυπτος και το Κρατίδιο του Ras al Khaima (τα χρυσα και αργυρα proof sets ιδιαίτερα του ποδοσφαίρου το σετ του οποίου εχει φτάσει $20000 αν το βρεις), αλλα και Kuwait και Ιορδανια και Oman. Το Ιράν επισης ιδιαίτερα τώρα που εφαρμόζεται εμπάργκο στα προϊόντα του και δεν μπορούν να πουληθούν στο eBay πχ. Η Ν.Αφρικη φαινεται πως εχει κόπωση, μικρή εξαίρεση το gold ponds αλλα σε μεγάλες καταστάσεις και οι λίρες 23&24SA. Η Γαλλία επισης όπως και η Ισπανία παρουσιάζουν κούραση αλλα και η Ελβετία. Εξαίρεση εδώ τα μεγάλα 100φραγκα απο 63 και πανω ιδιαίτερα το Σρασβουργου και τα αργυρα πεντοφραγκα και δίφραγκα. Η Κύπρος με το Βρετανικό παρελθόν επισης συντηρεί το ενδιαφερον ζωντανό. Η Γερμανία ακολουθεί τον κανόνα αλλα λόγω του τεράστιου όγκου δεν τα παρακολουθώ καλα εκτός απο Πρωσία και κάποια κρατίδια. Η Republic ομως μετα το 52 εχει πτώση. Straits Setlements και Μαλαιςια up, Ιαπωνία down. Κίνα ειδικά τα Δολλαρια του fat man και των επαρχιών αρχες του αιώνα, up μοντέρνα (pandas, unicorns κλπ) down. Ο Καναδάς δεν εχει ενδιαφερον εκτός απο μερικά specimen strike dollars και βεβαια την λίρα του 1916, το πιο καυτό Καναδεζικο αλλα αποικιακης εμβέλειας γιαυτο ιςως. Η Ν. Αμερική είναι μια αγορά που δεν γνωριζω. Είδα κάποια πράγματα στη δημοπραςια του Λιςνερ και μου επιβεβαιώθηκε η αποψη οτι οι κατεξοχήν φτωχές χώρες αυτής της Ηπείρου έχουν αγορά που συντηρείται απο νεόπλουτους Αμερικανοποιημενους μετανάστες που ανταγωνίζονται μεταξύ τους και οδηγούν τις τιμες Κρατών όπως Costa Rica και Central American Republic πχ στα ύψη ακόμα και σε μικρές υποδιαιρέσεις.  Η Κούβα επιςης hot. Και τελος όλες οι λίρες αποικιακών κυρίως νομισματοκοπειων  απο 63 και πανω παραμένουν σε ζήτηςη. Οτιδήποτε κάτω απο 62 και κυρίως 58 και κάτω δύσκολα κινείται. Οι της Μητρόπολης μάλλον σε πτώση θα έλεγα. Οι προβικτωριανες σταθεροποιημενες γύρω στα 2000-3000 ευρώ σε 63, 4-4500 σε 64! Οι Βικτωριες του 40-50 έχουν κορεσμό σε υψηλές καταστάσεις. Μπούκωσαν απο το θησαυρό σε οικοδομή σε προάστιο του Λονδίνου (δημοπραςια DNW πέρυσι). Η γνώμη μου θα πέσουν εδώ οι τιμες. Εδουάρδος και Γεώργιος χωρίς ενδιαφερον εκτός αν ειναι 65-66 και πανω. Αλλα άντε βρες την. Εξαίρεση οι Proof που παραμένουν σε μεγάλη ζήτηση με οδηγούς Γωργιο Δ' και Γουίλιαμ ΙΙΙ και συνοδηγούς Βικτωρια, Εδουαρδο Ζ'(1902) και Γεώργιο Ε'(1911)!

Το ερώτημα που τίθεται ειναι οι τιμες αυτές ειναι βιώσιμες; Έχουν περιθώριο για περαιτέρω άνοδο; Η αποψη μου ειναι οτι αν και υψηλές και φουσκωμένες όσο τα επιτόκια ειναι χαμηλά και όσο θα υπάρχει χρήμα ανεκμετάλλευτο και κυρίως μαύρο να μπαίνει στην αγορά η κατάσταση θα συντηρείται και πιθανον να δούμε νέες αυξητικές τάσεις. Η χρεοκοπία της Μεσογειακής ζώνης δεν φαινεται να εχει επηρεάσει αυτα τα νομιςματα στην διεθνή αγορά σε αντίθεση ομως με τις αντίστοιχες εσωτερικές. Εδώ τα πράγματα δεν ειναι καλα. Υποδιαιρέσεις μικρότερες των προαναφερθέντων και γενικά μεγέθους διφραγκου και λιγότερο που δεν έχουν διεθνές  ενδιαφερον παρουσιάζουν πτώση. Δραχμές 1910 και 1868 που είχαν φτάσει €700 και €1200 αντίστοιχα σε 63 τώρα ειναι 200 και 300 περίπου. Βεβαια η Ελληνική αγορά ειναι ρηχή και παντα θα ειναι αλλα τα ίδια περίπου συμβαίνουν και στις άλλες χώρες. Μικρή εξαίρεση οι μετανάστες απο αυτές τις χώρες που βγάζοντας περισσότερα χρήματα επενδύουν σε προϊόντα των χωρών τους κάνοντας το connection με την πατρίδα και έτσι άθελα τους ιςως να συντηρούν τη σπίθα  για την επόμενη άνοδο. Εξαιρούνται επισης χώρες οικονομικά εύρωστες όπως Μ.Βρετανια,ΗΠΑ κλπ όπου ακόμα και σεντς πωλούνται με υψηλά premiums.

Άφησα την Ρωσία ξεχωριστά γιατί ειναι κατηγορία απο μονη της. Και εδώ ο κανόνας ειναι quality,quality και παλι quality. Ολα αναιξερετως ομως ειναι σε ζήτηση σε ρυθμούς πυρετού. Κάποια κόπωση στα μικρά χρυσα ρουβλια, με τα 15 και 7&1/2 να παραμένουν ψηλά στη ζήτηση. Τόση που οταν μου πέφτουν απλα δεν τα βάζω ποια στο σάιτ τόση ουρά αναμονής εχω.

Και ενα σχόλιο για την αγορά των δημοπρασιών. Εδώ τα πράγματα ξεφεύγουν της λογικής. Βλέπεις ανθρώπους καθόλα συγκροτημενους και έξυπνους να χάνουν τον έλεγχο σε μια δημοπραςια. Λειτουργεί μια ψυχολογία, ένας ανταγωνισμός, μια ψυχο που μεταφράζεται σε υπεραξίες πέρα απο κάθε λογική. Πρόσφατα παραδείγματα το Κρητικό του Λιςνερ ($27500) αλλα και τα περισσότερα απο αυτη τη δημοπραςια που έσπασαν ρεκόρ. Εχω την εντύπωση πως αν σπάσει κανεις το slab αφαιρώντας έτσι όχι μόνο τον βαθμό αλλα και το λεγόμενο pedigree οι τιμες θα συντριβούν 40-50% την αλλη μέρα. Ο Greg McDonald στο κατάλογο του αλλα και ο Hern στον δικό του (Αυστραλία,Ν.Αφρικη αντίστοιχα) γραφουν:" οι τιμες ρεκόρ στις δημοπρασίες μάλλον πρεπει να θεωρηθούν ως μεμονωμένα περιστατικά (one off prices) και δεν λαμβάνονται υπόψιν στη διαμόρφωση τιμών καταλόγου"!
Αυστηρός κανόνας  των δημοπρασιών: νομιςματα που αγοράζονται και ξαναμπαίνουν σε δημοπραςια με αλλο φόρεμα (βλέπε slab) μεσα σε λίγους μήνες με σκοπό το εύκολο (υπέρ)κέρδος συνήθως περιφρονούνται και μένουν απούλητα. Πρόσφατο παράδειγμα η συλλογή λιρών του DNW που αφού σλαμπαριστηκαν μπήκαν σε όλες σχεδόν τις Αμερκανικες δημοπρασίες με πενιχρά αποτελέσματα για τον κάτοχο τους. Η αγορά ειναι αμείλικτη σε αυτο ενώ γενναιόδωρη σε ο,τι φρέσκο.

Αυτα και καλές αγορές.

Ευχαριστώ πολύ!!
Η γνώση της αγοράς είναι κάτι που δεν βρίσκεις στα βιβλία.......

Οι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν.


Νάσαι καλά για τη γνώση που μας μετέφερες!

πολυ ενδιαφερυσα αναλυση κυριε Γιωργο.Τα ιδια βλεπω και εγω σε οσα ασχολουμαι

ενα απο τα πιο ενδιαφεροντα ποστ που διαβασα στο στεκι τον τελευταιο χρονο

Εξαιρετικά ενδιαφέρον ποστ! Ευχαριστούμε κύριε Γιώργο!

Ένα ποστ που αξίζει να διβαστεί, 5 και 10 φορές από τον καθ'ένα μας!!!

Να'σαι καλά κύριε Γιώργο!

Πολυ ενημερωτικο κ.Γιωργο.Ευχαριστουμε πολύ!

Eξαιρετική ανάλυση. ;) ;)
Οι Βικτωριες του 40-50 έχουν κορεσμό σε υψηλές καταστάσεις. Μπούκωσαν απο το θησαυρό σε οικοδομή σε προάστιο του Λονδίνου δημοπρασία DNW πέρυσι.
Αυτά είναι τα ωραία.

Η συλλεκτική συνέχεια εντοπίζεται σε δύο βασικές ενότητες του κ.Γιώργου από την ωραία ανάλυση του.
α) Τα τελευταία χρόνια παρατηρώ μια τεράστια στροφή προς τη ποιότητα και φαίνεται οτι η τάση αυτη εχει αποκτήσει  δυναμική και μάλλον ειναι χωρίς επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση.
β) Παρόλα αυτα, η αγορά σήμερα αναμφίβολα οδηγείται απο τον επενδυτή και δευτερευόντως απο τον συλλέκτη.
Αυτοί οι δύο παράγοντες είναι ουσιαστικοί θα έλεγα για το συλλεκτικό κόσμο.
Μας δείχνουν αναμφίβολα το δρόμο της πιστοποίησης (γνησιότητα – ποιότητα), και τις μεγάλες χώρες που σέρνουν το άροτρο κατά το δοκούν καθορίζοντας καταστάσεις (επενδυτικές – συλλεκτικές).

Ωραίο post Γιώργο!  Όσων αφορά τις τιμές για τις δραχμές του 1910 και του 1868 που ανέφερες, κακώς είχαν ανέβει τόσο ψηλά.  Είναι κομμάτια που βρίσκονται.  Η στροφή δε στην ποιότητα είναι χωρίς επιστροφή για τις συλλεκτικές κοινότητες.

Πολυ Ενδιαφερον και Ενημερωτικο το Αρθρο του Κυριου Κουντουριδη!!!Απο τα μονα μελανα σημεια που σημειωνω ειναι το μεγαλο Ενδιαφερον των Διαφορων Επενδυτων,που σιγουρα Ανεβαζουν τις τιμες των διαφορων Σιγουρων? ιστορικων και Σπανιων Νομισματων στα Υψη!!!Καλη Συνεχεια Αγαπητε Γιωργο!!!γιαννηςτ.

oi επενδυτες αυτοι Γιαννη ειχαν μπει στην αμερικανικη αγορα απο την δεκαετια του 80 ,τοτε που ειχε κανει αλλεπαλληλα ρεκορ ο Dow Jones. To νομισμα φανηκε τοτε σαν μια διεξοδος στα υπερκερδη της χρηματιστηριακης αγορας, συν οτι ολοι τοτε στην αμερικη ψαχνονταν για νεα assets.
Στην Ελλαδα οι επενδυτες κατα την αποψη μου μπηκαν το 2009-2010 με την αρχη της κρισης.Πολυ φοβηθηκαν για τα χρηματα που ειχαν στην τραπεζα. Ξυπνησε μεσα τους το κατοχικο που κρυβει καθε ελληνας με τις χρυσες λιρες, και ξεκινωντας απο εκει περασαν στους θυρεους,ορισμενοι στα χρυσα ελληνικα και ελαχιστοι μπηκαν και σε πολυ ακριβα ελληνικα κερματα. Στο μελλον βλεπω σταδιακη αποχωρηση αυτων με τις χρυσες ή τουλαχιστον των περισσοτέρων. Αιτια θα ειναι το καζο που παθαμε ολοι με την αγορα λιρων σε τιμες πανω απο 300 ευρω. Η αγορα ηταν παντα ρηχη και θα γινει ακομα περισσοτερο στο μελλον.

Συνφωνω Αναργυρε οπως και στην Χωρα μας!!!που Ισως η μονη? και Ασφαλης? Επενδυση ειναι πλεον τα Νομισματα(Σπανια και αναγκαστικα Επενδυτικα? φυσικα)!!!σε Χαιρετω,γιαννης.

Μια πραγματικσ ευστοχη αναλυση απο τον Γιωργο που πιανει τον σημερινο σφυγμο της παγκοσμιας αγορας.

Κυριοι, σαφως και η στροφη στην ποιοτητα ειναι κατι απο μονο του υπεροχο. Ολοι μας θελουμε υπεροχες ποιοτητες για την συλλογη μας. Το μονο για το οποιο εχω απορια -και θα ηθελα παρακαλω να ακουσω τους εμπειροτερους- ειναι το εξης: Η στροφη αυτη προς την ποιοτητα, τους υψηλοτατους βαθμους κτλ εχει επηρεασει και το στυλ με το οποιο καποιος πλεον αντιλαμβανεται την συλλογη ελληνικων νομισματων; Με το θεμα της στοχευμενης συλλογης και της "πληροτητας" της, τι γινεται; Η ταση πλεον ειναι οι συλλεκτες νομισματων (δεν μιλαω για επενδυτες αλλα για τους συλλεκτες μεσης οικονομικης δυνατοτητας, δλδ τους τυπικους συλλεκτες) να επικεντρωνονται στα μαλλον φτηνα και ευκολα να βρεθουν νομισματα και να προτιμουν τις υψηλες καταστασεις αγνοωντας πληρως τα σπανια νομισματα; Ρωταω κατι τετοιο γιατι ολο και συχνοτερα βλεπω συλλογες ελληνικων νομισματων που απαρτιζονται απο 3-4 νομισματα μονο για τον καθε βασιλια, μαλλον τα πιο ευκολα να βρεθουν, σε υψηλοτατες μεν καταστασεις αλλα μεχρι εκει... Δεν βλεπω πια στοχευμενες προσπαθειες αλλα περισσοτερο "τυχαιες" επιλογες κοινων μαλλον νομισματικων τυπων με μονο κριτηριο τους βαθμους. Αυτη ειναι η γενικοτερη ταση; Focus στα μαλλον κοινα αλλα υψηλοβαθμα κομματια και αδιαφορια για τις σπανιοτητες; Αδιαφορια για την στοχοθετηση και την πληροτητα; Η μαλλον, εχουμε περασει σε μια εποχη οπου τον πρωτο ρολο στην στοχοθετηση των συλλογων παιζει η κατασταση και μονο; "MS ναι 'ναι και οτι να 'ναι" που λεει και το προφιλ ενος χρηστη καπου στο στεκι; Αυτη ειναι η ταση;
Θα με ενδιεφεραν οι αποψεις των εμπειροτερων καθως εκεινοι εχουν ζησει και σε αλλες εποχες οπου οι τασεις ηταν διαφορετικες, αρα γνωριζουν για το τι ακριβως μιλαω και σε τι ακριβως αναφερομαι.

Χαιρετισμους,

Νικος

Πολύ ωραία παρουσίαση. Θα μου επέτρεπες να το χαρακτηρίσω άρθρο, σαν αυτά που όμως δυστυχώς δε θα διαβάσουμε σε ελληνική οικονομική εφημεριδά για ευνόητους λόγους.
Προσωπικά, είτε ανεβασμένες είτε κατεβασμένες οι τιμές, θεωρώ και θωρώ αρκετά τα μηδενικά, ώστε να κάνω χρήση των πληροφοριών μόνο ως εγκυκλοπαιδικές γνώσεις. Καλή συνέχεια!

Γιώργο,
Ένα μεγάλο Μπράβο για μία από τις καλύτερες νομισματικές αναφορές που έχω διαβάσει τα τελευταία 2 χρόνια.
Για τις απόψεις που εκφέρεις φυσικά ξέρεις ότι με βρίσκουν απολύτως Σύμφωνο.

Παναγιώτης.

Συγκεντρώσου στην γνησιότητα πρωταρχικά, και σε δεύτερη μοίρα στην υψηλή ποιότητα, ένα ατού που σου παρέχει η πιστοποίηση, πάντως να ξέρεις και το AU είναι ποιότητα.
Και εάν είναι πολύ συλλεκτικό και το XF είναι ποιότητα.

πολυ σωστο του αρθρο του γιωργου που απεικονιζει την πραγματικοτητα . ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΛΟΙΠΟΝ  ειναι η σωστη εποχη για τους αγνους συλλεκτες να φτιαξουν μια αξιοπρεπεστατη συλλογη με ΑU κομματια και με παρα πολυ μικρο κοστος .

ξεκινηστε να σας (μας) δω ποσοι ρομαντικοι υπαρχουν  ???  :o

Εάν η συλλεκτική κοινότητα δίνει πλέον μεγαλύτερη βάση στη ποιότητα, συμφωνώ και καλά κάνει. Δεν προσδιόρισε όμως ο Δημήτρης την έννοια "ποιότητα"

Παρατηρείται (όντως) μια υποβάθμιση του σπάνιου μεν αλλά όχι ποιοτικού  (καλής κατάστασης) νομίσματος. Σε αυτή τη κατάσταση διαφωνώ και θεωρώ ότι υπάρχουν στρεβλώσεις όπως σε κάθε εποχή εξάλλου.

Να δώσω παραδείγματα. Στις αρχές του 1990 τα 10Λεπτα του 1869 (για ακυκλοφόρητα μιλάω) "βρομάγανε". Το επιβεβαιώνουν και τα αρχεία δημοπρασιών της ΠΝΕ. Τα δε σπάνια (ακυκλοφόρητα) εθεωρούντο τα 10 λεπτα του 1882 σε σχέση με αυτά του 1869. (Αναφέρομαι μόνο για αυτά συγκριτικά). Μάλιστα του 1869 έπιανε 8.000 Δραχμές ενώ του 1882 περίπου τις 14.000 δραχμές ++++. Σε μια δημοπρασία ο Μαρκόπουλος του 1882 το "χτύπησε" 80.000 Δραχμές, ποσό τεράστιο για τότε !!!!

Σήμερα τι γίνεται? Έχουν "κρυφτεί" όλα του 1869 και "βρομάνε" του 1882.

Βέβαια χρειάζεται διευκρίνηση το "ποιοτικό" πως το εννοεί ο καθένας μας.

Θα ήθελα όμως να σταθώ και στο καταπληκτικό θέμα που τοποθέτησε ο GKOUNTO. Θέλω να παρατηρήσω/προσθέσω το εξής.

Ολη αυτή η αλλαγή που περιγράφει ο GKOUNTO ξεκίνησε με την αλλαγή στη Σοβιετική Ένωση. Το πρώτο κύμα ανόδου στο Ελληνικό νόμισμα έγινε όταν τα μαύρα χρήματα της  μετά-Σοβιετικής Ένωσης έπρεπε να περάσουν "πλυντήριο".  Αυτό επηρρέασε και τα νομίσματα άλλων χωρών. Αυτή η τάση να "καθαρίσει" το μαύρο χρήμα, έχει γίνει πιο έντονη σήμερα.

Στην  (παγκόσμια μη γελιόμαστε) οικονομική κρίση η στροφή αυτή που περιγράφει ο GKOUNTO αφορά όλα τα μεγάλης αξίας συλλεκτικά αντικείμενα και όχι μόνο το νόμισμα.
Πίνακες ζωγραφικής. Δείτε τι τιμές έχει πιάσει η "Κραυγή". Ζωγράφος όχι επιπέδου Μονέ, Ελ Γκρέκο κλπ έπιασε τιμή για ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ (του ίδιου του ζωγράφου) παρακαλώ, τιμή ρεκόρ. Το ίδιο γίνεται και σε άλλα συλλεκτικά αντικείμενα (κοσμήματα κλπ).

Πιστεύω, ότι όσο υπάρχουν αυτές οι συγκεκριμένες οικονομικές συγκυρίες, η τάση θα είναι αυτή. Ο κόσμος θα πηγαίνει από το ακριβό στο ακριβότερο και θα του ξεφεύγει η ευκαιρία. Προσωπικά μπορεί να μη αντέχω να αγοράσω ένα χρυσό 100ρικό του 1935 στη τιμή που έχει φτάσει, αλλά ένα 2λεπτο του 32 (ενδεικτικά) MS65 RB  στα 400 ευρώπουλα δεν θα το αφήσω ή ένα 5 λεπτο XF του 1844 στα 700 ευρώπουλα. Το αναφέρω γιατί πολύ νέοι συλλέκτες εάν το νόμισμα δεν είναι ακυκλοφόρητο, το απαξιώνουν και θα κυνηγήσουν το 5ληρο του 1930 MS 66...

Για τις μετοχές δεν λένε, πούλα στα ψηλά και αγόρασε στα χαμηλά?  

Πραγματι Νικο,Ομορφο σημερα ειναι το Υψηλωτερης καταστασης και ας ειναι μετριου Αισθητικου Αποτελεσματος!!!Ενω Απαξιωνουμε Πανεμορφα νομισματα αν ειναι κατω απο AU τουλαχιστον!!!ισως η οικονομικη εξασφαλιση ειναι ανωτερη της Συλλεκτικης!!!(και ισως οχι αδικα? για επενδυτες,εμπορους ,εμποροσυλλεκτες,κλπ).Χαιρετω την Παρεα,γιαννηςτ.

πολύ ωραίο άρθρο. άκρως ενημερωτικό. μια προσθήκη στο τέλος ότι το άρθρο δεν έχει σκοπό να κατευθύνει προς αγορά ή πώληση στυλ άρθρου οικονομικής εφημερίδας, θα ήταν καλή. από την στιγμή που το άρθρο είναι γραμμένο από έμπορο, για δική του περισσότερο χρήση και ασφάλεια. γιατί στο μέλλον μπορεί να χρησιμοποιηθεί από κακόβουλους με ή για οποιονδήποτε τρόπο. ευχαριστούμε κύριε Γιώργο.

εξαιρετικα ενδιαφέρον και αρκούντως εμπεριστατωμένο άρθρο!

Παλαιοτερα, (την δεκαετια του 80 και του 90 που εγω θυμαμαι) ο μεσης οικονομικης δυνατοτητας συλλεκτης προς χαριν της πληροτητας δεν ειχε προβλημα να ριξει καπως τον γενικο μεσο ορο της καταστασης της συλλογης του, αφου χρειαζοταν και τις σπανιοτητες τις οποιες εβαζε στην συλλογη του σε καταστασεις μετριες, αφου σε υψηλοτατες καταστασεις οι σπανιοτητες κοστιζαν (και κοστιζουν) περιουσιες.

Αντιθετα, ο μεσος συλλεκτης του σημερα επικεντρωνεται μονο στις καταστασεις και τελικως αποκταει μαλλον μονο τα ευκολα νομισματα/χαρτονομισματα/γραμματοσημα (σε υψηλοτατες καταστασεις) αδιαφορωντας ομως πληρως για τις σπανιοτητες, αφου αυτες δεν εχει την δυνατοτητα να τις αποκτησει υψηλοβαθμες.

Αυτη ειναι η σημερινη ταση;

Και τελικως, τι συλλογες ειναι αυτες που τωρα σχηματιζονται και αυριο θα δουμε; Σκορποχωρι μαλλον, χωρις σαφες θεμα, χωρις αρχη-μεση-τελος, τιγκα στα υψηλοτατης καταστασης αλλα μαλλον κοινα και αδιαφορα συλλεκτικα, πραγματα που και η κουτση Μαρια μπορει ευκολα και χωρις κοπο να βρει και να αποκτησει.

Ειμαστε ευχαριστημενοι ως συλλεκτες με αυτο; Εγω σιγουρα οχι και δεν θα ηθελα μια τετοια συλλογη.

Δεν εχω πραγματικα κανενα προβλημα με την μοντερνα αντιληψη, (εμενα μαλλον με συμφερει ολο αυτο αφου οι τιμες στα δυσκολα συλλεκτικα αξιοπρεπους καταστασης πεφτουν λογω της μοντερνας αυτης νοοτροπιας, οποτε θα κλεισω τα κενα μου τελικα πολυ ευκολοτερα) αλλα σιγουρα θα αδιαφορησω για την ταση των καιρων και θα συνεχισω στην δικη μου "παλιομοδιτικη" νοοτροπια και τακτικη στην οποια η στοχοθετηση ενος συλλεκτικου θεματος και η σχετικη πληροτητα του παιζουν τον πρωτο ρολο αφου αυτα ειναι τα συστατικα που εμενα μου δινουν την κινητηρια δυναμη για να συνεχισω να συλλεγω. Συλλογες-σκορποχωρι που απαρτιζονται απο κοινα και μονο συλλεκτικα, οσο υψηλης καταστασης και αν ειναι αυτα, εμενα με αφηνουν πληρως αδιαφορο.

Στο θεμα της στροφης στην ποιοτητα λεω ξεκαθαρα ΝΑΙ! Αλλα και για τα σπανια και τα ακριβα! Οχι μονο για τα...κοινα και φτηνα!
Το να λες πως σε ενδιαφερει η ποιοτητα (και να κομπαζεις για αυτο) εγω το επικροτω! Οταν ομως ταυτοχρονα -και ενω σε ενδιαφερει η ποιοτητα οπως λες- αδιαφορεις για τα δυσκολα κομματια και ενδιαφερεσαι μονο για κοινα συλλεκτικα, αυτα που ο καθε ενας μπορει να εχει, τοτε προσωπικα θεωρω πως το πραγμα κατανταει ... αστειο.
Ο απαιτητικος συλλεκτης -κατα την γνωμη μου- φαινεται στα δυσκολα. Στα ευκολα... ολοι καλοι ειναι και με ελαχιστο κοπο...

Ναι έτσι είναι.  Βλέπεις δίφραγκα του 1959 να κλείνουν στις τιμές που κλείνουν μισές του 1842 "Χάγερ" σε VF!

Νομιζω οτι  η προσθηκη αυτη μπορει να αρμοζει σε καποιον που δουλευει για ενα μεγαλο οργανισμο ο οποιος κινδυνευει ετσι να κατηγορηθει για χειραγωγηση τιμων και τασεων. Εγω ενας ιδιωτης (ναι ενταξει εστω εμπορος) νομιζεις οτι εχω την δυναμη να κανω κατι τετοιο? Ας ειναι λοιπον αυτη η παρατηρηση disclaimer.

Δηλωνω επισης ευθαρσως οτι δεν εχω στοκ απο δραχμες 1910 και 1868. Tις χρησιμοποιησα σαν παραδειγμα.

Σας ευχαριστω ολους για τα καλα σας λογια και χαιρομαι που το βρισκετε ενδιαφερον. Το θεωρω κομματι της δικης μου συμμετοχης στο forum.

το έμπορος δεν το είπα αρνητικά. ίσα ίσα που πιστεύω πολύ στους σωστούς εμπόρους και εκτιμώ την δουλειά τους όταν γίνεται στα σωστά πλαίσια κέρδους και σχέσης με τον πελάτη. ευχαριστούμε και πάλι.

Οκ

Μακάρι να ήταν όλοι οι έμποροι σαν τον gkounto...!

Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες τον gkounto......θα διαφωνούσα όμως στην εκτίμηση τιμής για μια πιστοποιημένη δραχμή 68 ms 63. Κατά την γνώμη μου κάνει περίπου στα 500 ευρώ (εξαρτάται απο το νόμισμα βέβαια).

Εδω τα ειπες ολα.


Ειναι δυνατον να συμβαινει αυτο!

Γιατί τόσο προκατάληψη??
Δλδ Συλλέκτης που κάνει μια συγκεκριμμένη ονομαστική αξία (type set) και ανάλογα με τον Όβολο του τι έχει ??? ??? Συλλογή σκορποχώρι?? ΔΙΑΦΩΝΩ κύριοι (Με φιλικό το ύφος) , αυτό γίνεται μόνο στη χώρα μας. Υπάρχουν παγκοσμίως συλλέκτες που κάνουν type set, World Coins (Crowns, Talers, Gold Coins, only Dollars…..και άλλα πολλά). Γιατί , πρέπει Συλλέκτης ή Συλλογή να θεωρείται πάντα αυτός που ακολουθεί την παλιά σχολή της πληρότητας??? Δλδ τα type sets από διάφορες χώρες στερούνται ενδιαφέροντος, θέματος , Ιστορίας??
Έχω δει αρκετά blog συλλεκτών με τις συλλογές τους , ancients & world coins , εεεε έχω πάθει πλάκα καταρχάς με τις γνώσεις τους και το πάθος τους………ΟΛΟΙ αυτοί έχουν συλλογές σκορποχώρι ??? Δλδ πάλι εδώ εμείς είμαστε πιο "προχώ" από αυτούς.
Κύριοι , μου αρέσει να συλλέγω ότι με ευχαριστεί ψυχικά και ανάλογα με τη φόδρα μου, ίσα ίσα στην πολύχρονη διαδρομή του Συλλέκτη υπάρχει αναδιοργάνωση, αλλαγή πλεύσης κτλ, ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ από τον ίδιο και 'οχι γιατί έτσι πρέπει.
Και πάλι , φιλικά κατέθεσα την άποψη μου στο πολύ ενδιαφέρον θέμα του φίλου μου Γιώργου.

Παράδειγμα-Απορία : Είμαι Συλλέκτης και έχω αδύναμη αγοραστική δύναμη, τρελαίνομαι όμως μόνο με τον Όθωνα …..γιατί αυτό Γουστάρω αυτό μου αρέσει αυτό με ευχαριστεί ψυχικά……..Κάνω λοιπόν μόνο και λέω μόνο…….Ένα set σε au-ms της σειράς του 1833 (χωρίς φυσικά 1833 Τάληρο Αθηνών)…………….ΔΕν έχω συλλογή???? ΔΕν είμαι Συλλέκτης??? Δεν έχω τάξη σε αυτό που έχω επικεντρωθεί (Λεπτόν έως 20ρικο χρυσό) ??? Δεν έχει αρχή κ τέλος το setακι, ταπεινό κ ωραίο όμως???

  Το χομπυ ειναι, εξ ορισμου, κατι απο το οποιο αντλει κανεις ευχαριστηση.
  Εαν καποιον τον ικανοποιουν και τον γεμιζουν μονο νομισματα σε υψηλες καταστασεις , μαλλον καλα κανει και αδιαφορει για τα σπανια πλην χαμηλοβαθμα, για τον απλο λογο οτι εαν τα επαιρνε δεν θα τα γουσταρε και δεν θα εβλεπε την ωρα να τα ξεφορτωθει..
  Εαν καποιον τον ικανοποιει η πληροτητα, αλλα δεν εχει αρκετα βαθια τσεπη, προφανως και θα παρει τα δυσκολα κομματια σε χαμηλες καταστασεις, η με προβληματα κλπ.
  Ολοι φυσικα θα θελαμε πληρεις συλλογες με υψηλοβαθμα νομισματα, αλλα ειναι και θεμα τσεπης.. ;)
  Αν καποιος φτιαχνεται μονο με crown size ασημενια, προφανως δεν θα αγορασει μικρα χαλκινα, οσο σπανια και να ειναι, θα παει σε type set συλλογη, απο ολο τον κοσμο.
  Δηλαδη ο καθενας οπως αισθανεται πιο ομορφα με την συλλογη που φτιαχνει θα πραξει, αναλογα και με την τσεπη του.
 Αν τωρα μιλησουμε για το ποιο ειναι καλυτερο απο  επενδυτικη σκοπια, μελλοντικη αξια κλπ, μπαινουμε σε αλλες ατραπους, για τις οποιες κανεις δεν μπορει να ειναι σιγουρος, μονο υποθεσεις μπορει να κανει.
 Πολυ μεστο report, μπραβο gkounto, καιρο ειχα να διαβαζω τοσο ενδιαφερον θεμα στο στεκι.

Παναγιωτη, οι συλλογες που αναφερεις φυσικα υφιστανται, καθως εχουν μια ομοιογενεια ειτε θεματικη, ειτε καποιας περιοδου, ειτε μεγεθους (πχ ταληρο).

Τα παιδια πιο πανω θελουν να πουν οτι ο κοσμος που ασχολειται με ελληνικο νομισμα δεν προσπαθει να κλεισει ενοτητες, αλλα κοιταζει να αγορασει οτιδηποτε ακυκλοφορητο σε υψηλο βαθμο και αδιαφορει για σπανιοτητες μεσαιων καταστασεων.

Ναι ίσως δεν έδωσα την δέουσα προσοχή…………..Τελοσπάντων , ο τρόπος συλλογής πρέπει να έχει και μια συνεχή ροή σε αυτό που κάνουμε. (φυσικά σε au, ms, και όποια κατάσταση ανάλογα της σπανιότητας )

Αν τα έλεγα εγώ... θα με περνούσαν "γενεές δεκατέσερις"...

Επίσης... άλλο πού πάει η αγορά (που το περιγράφει πολύ ωραία ο συνονόματος Κουντουρίδης), άλλο πού
θέλει ο καθένας να πάει η αγορά...

Και, όπως λέει και κάποιος φίλος μου (δεν τον ξέρετε): "Και οι φτωχομπινέδες συλλέκτες, συλλέκτες είναι".

------------------------------------------


Ο συνονόματος Κουντουρίδης δεν αναφέρθηκε ειδικά στο ελληνικό νόμισμα, κάποιοι όμως γύρισαν το θέμα εκεί που τους ενδιέφερε.

(Παραθέτω το δικό σου ποστ, για να αποφύγω τις παρεξηγήσεις.)

ΥΓ. Αυτή τη φορά, συμφωνώ κατά λέξη με τον haros.

Τα χαρακτηριστικά μίας συλλογής είναι το θέμα, η πληρότητα και η ομοιομορφία. Σαφώς και το βαλάντιο του καθενός παίζει ρόλο, όμως δε μπορεί να χαρακτηρισθεί συλλογή, η κατοχή δύο Παύλων, μίας δραχμής 1833 και μιάς πεντάρας 1895 σε MS65 (να μην παρεξηγηθώ δεν έχω τίποτε με τα νομίσματα), αλλά παράλληλα η αδιαφορία για την απόκτηση ενός σπανίου νομίσματος του Όθωνα επειδή είναι μόλις XF.
Όσο για τη διακύμανση των τιμών ειδικά στα ελληνικά, θα ήταν περίεργο σε μία ρηχή αγορά να μην υπήρχαν έντονες διακυμάνσεις.
ΥΓ. @sac - εκφράσου ελεύθερα, δε σε περνάει κανένας γενεές δεκατέσσερις!

Τα χαρακτηριστικα της καθε συλλογης καθοριζονται αποκλειστικα και μονο απο ενα παραγοντα...ποιος ειναι αυτος ο παραγοντας?μα φυσικα ο ιδιος ο συλλεκτης....δεν μπορω να καταλαβω για ποιο λογο θα πρεπει καποιος να αποκτησει νομισματα τα οποια δεν συμπαθει μονο και μονο για λογους πληροτητας.Κανεις δεν μπορει να ορισει -χαρακτηρισει τι ειναι συλλογη και τι οχι γιατι αυτο οριζεται απο τα προσωπικα γουστα του καθε συλλεκτη...οτι αρεσει στον καθενα και οτι αντεχει η τσεπη του ειναι η συλλογη η ατομικη του καθενος μας.Δηλαδη αν συλλεγω λιρες και μου λειπουν καμμια 50αρια κομματια που δεν μπορω να αποκτησω τι παει να πει οτι δεν εχω συλλογη?αν εκτος απο λιρες συλλεγω και ελληνικα και βαλκανικα και silver eagle και ευρω τι παει να πει οτι δεν εχω συλλογη επειδη δεν υπαρχει ομοιομορφια...ο καθενας να ορισει μονος του με τα δικα του κριτηρια τι εστι συλλογη αλλα να μη γινονται γενικευσεις και προπαντων μη προσπαθουμε να βαλουμε σε καλουπια ολη την συλλεκτικη κοινοτητα......κατεχω δυο Παυλους μια δραχμη 1833 και μια πενταρα 1895 και θα πρεπει καποιος να προσπαθησει πολυ για να με πεισει οτι δεν εχω συλλογη.........με ολο το σεβασμο και προς αυτους που εχουν πληρεις και μεγαλες συλλογες και προς αυτους που ειναι στο αντιθετο ακρο....

Πήρα το θάροος να αντικαταστήσω μια λέξη (και μια δεύτερη με αποσιωπητικά).

--------------------------------------------------

Μια που η συζήτηση πήρε (και πάλι) άλλον δρόμο, θα ήθελα να συμπληρώσω ότι μια συλλογή μπορεί να έχει κάποια δευτερεύοντα χαρακτηριστικά, όπως χρηματική αξία, πληρότητα, εξειδίκευση, βάθος κλπ, αλλά... θα πρόσθετα και έκταση (για να ευλογήσω τα γένια μου).

Σίγουρα είναι "πολύ σημαντικό" να έχεις τα τάληρα του Όθωνα σε πολύ ψηλές καταστάσεις, αλλά... και κάποιος που έχει 10.000 ή 20.000 κομμάτια από "κάτι"... κάτσε καλά...
(Έστω κι αν από τα 10.000 κομμάτια μόνο τα 50 ή 100 έχουν... μια κάποια χρηματική/εμπορική/μεταπωλητική αξία...)

ΥΓ. Το βάθος αναφέρεται στις ποικιλίες, ας πούμε...

Η πληροτητα ειναι παντα το ζητουμενο σε μια συλλογη.  Απο εκει και περα ο καθε συλλεκτης κανει τους συμβιβασμους του.

Το γυρίσαμε πάλι αλλού.

Γράφτηκε ένα άρθρο από GKOUNTO αποτυπώνοντας τη σημερινή κατάσταση και τάση στα νομίσματα.

Έχουμε χιλιογράψει ότι ο καθένας συλλέγει αυτό που θέλει.

Εγώ προσωπικά από αυτό το άρθρο (λαμβάνοντας υπόψη τη παγκόσμια οικονομική κρίση αλλά και την Ελληνική) θα προτιμούσα να τοποθετηθούμε εάν αυτή η τάση είναι μόνιμη, άρα απαξιώνονται τα χαμηλής αξίας νομίσματα ή είναι ευκαιρία να τα αγοράσουμε τώρα και για επενδυτικούς λόγους.

(πχ) Ερώτημα: Η μείωση των χαμηλών αξιών νομισμάτων σε χαμηλότερα επίπεδα τιμών είναι εξαιτίας αλλαγής ενδιαφέροντος προς τα ακριβά ή η προσφορά τους λόγω της κρίσης μειώνει τις τιμές?

Δική μου άποψη η τάση αυτή έχει δημιουργηθεί κυρίως από τους κατέχοντες το μαύρο χρήμα και η κατάσταση αυτή στο νόμισμα θα διαρκεί όσο και η κρίση.

+100 Αν ο Γιώργος έχει δραχμές 1868 MS63 στα €300 ας ανεβάσει στο Στέκι να αγοράσει ο λαός  :o :o

Οπως Σωστα Αναφερει ο Νικος παλι Ξεφυγαμε απο το Ομορφο και Επιμελημενο Αρθρο του Αγαπητου Γιωργου Κουντουριδη!!!Συλλεκτης για Εμενα ειναι Αυτος που Συλλεγει οτι τον Ευχαριστει!!!ανεξαρτητος θεματος,οικονομικης Αξιας,κλπ.Αρκει να μην του Πασαρουν Καθρεφτακια για Ιθαγενεις!!!επειδη Πρεπει?η λογω Μοδας?(οι Γνωστοι-Αγνωστοι του Χωρου).Επισης οι Συλλογες δεν Γινονται μονο Απο Εχοντες!!!Νομιζω οτι Ολοι Εχουν Δικαιωμα στον Συλλεκτισμο!!!Αρκει να Γνωριζουν Τι Συλλεγουν,και Γιατι?Χαιρετω την Παρεα!!!γιαννηςτ.

Συμφωνώ απόλυτα με τον Γιάννη.

κι εγώ συμφωνώ με τον Γιάννη και τον ellinas και τον Νίκος και τον Sac.
Να ευχαριστήσω, με την σειρά μου, τον GKOUNTO για το, πραγματικά, ωραίο άρθρο που μας προσέφερε.

  Ας επανελθουμε λοιπον στα σχετικα με το report του Γιωργου.
  Στο ερωτημα σου Νικο, οπωσδηποτε οι απαντησεις μπορει να ειναι υποκειμενικες και μονο, οπως οποιαδηποτε προβλεψη για την πορεια οποιουδηποτε προιοντος.(γιατι εαν μιλαμε για τιμες, το συλλεκτικο νομισμα ειναι και αυτο προιον).
  Κατ αρχας, το χρημα ειναι χρημα, ειτε ειναι μαυρο, ειτε ειναι πρασινο, ειτε κοκκινο, και παντα το πλεοναζων ψαχνει τροπους εξυπνης τοποθετησης, ασχετα απο το εαν υπαρχει κριση η οχι.
  Το ΥΨΗΛΟΒΑΘΜΟ συλλεκτικο νομισμα (και δη σλαμπαρισμενο, που σημαινει οτι ειναι "φιξαρισμενη" η ποιοτητα του και δεν κρυβει εκπληξεις για τους ημιασχετους) πληρει αρκετες απο τις προδιαγραφες που απαιτουνται για να γινει στοχος, το χαμηλοβαθμο οχι.
  Το υψηλοβαθμο, απο συλλεκτικη σκοπια, ειναι πιο ομορφο απο ενα αντιστοιχο χαμηλοβαθμο.
  Με την εξαπλωση του ιντερνετ οι συλλεκτες (κυριως οι νεοι) εχουν την δυνατοτητα να αγοραζουν υψηλοβαθμα λουστροπατινατα απο πωλητες σε ολον τον κοσμο και δεν χρειαζεται πια να αρκουνται σε οποια σκουπιδια και προβληματικα θελουν να τους πασαρουν οι (μεχρι πριν απο λιγο καιρο) ελεγχοντες μικρες αγορες οπως η δικη μας, να μπουκωνονται στα καθαρισμενα και στα προβληματικα επειδη δηθεν "δεν υπαρχουν αλλα στην πιατσα".
  Η "πιατσα" ειναι πια παγκοσμια και ολο και περισσοτεροι συλλεκτες ανοιγουν τους οριζοντες τους και απαιτουν ποιοτικα νομισματα , εστω και εαν χρειαστει να στραφουν σε συλλογες world coins.
  Πιστευω οτι η στροφη στην ποιοτητα δεν εχει επιστροφη, για τους ανωτερω λογους και για πολλους ακομα , τα  VFακια πεθαναν, ζητω τα MSακια, hasta la victoria siempre  ;D ;D ;D ;D

Επειδη κανεις συγκριση με το χρηματιστηριο, ο εχθρος του φτηνου ειναι το φτηνοτερο, ειδικα  εαν μιλουμε για χαμηλοβαθμα Ελληνικα...
 

Χωρίς, απαραίτητα, να διαφωνώ με τους προηγούμενους, θα έλεγα ότι όποιος συλλέγει "δεν δικαιούται δια να ομιλεί". Μεταξύ σοβαρού και αστείου, πάντα...

Όταν κάποιος μαζεύει χρυσό, δεν χρειάζεται να μας πει τις απόψεις του για την πορεία του χρυσού, οι πράξεις του το δείχνουν καλύτερα... Με την επιφύλαξη ότι οι γενικεύσεις πάντα "τσουβαλιάζουν" και τις εξαιρέσεις.

Κοκ.

Αν ήθελα να γίνω κακός, θα επαναλάμβανα ότι πολλοί εδώ μέσα μας εκθέτουν τις απόψεις τους για το πού θέλουν ή πού πρέπει να πάρει η αγορά και όχι πού "φαίνεται πιθανό" να πάει...

----------------------------------------------

Πανάσχετο, να μην το ξεχάσω...

Αγαπητέ μου Νίκο, το θέμα της μεταπωλητικής αξίας των νομισμάτων σου ανάθεσέ το στον Μαρινάκη (ή στον Ραϊόλα). Έτσι, δεν θα έχεις κανέναν λόγο να το σκέφτεσαι :-)

Σχετικά με το τι συλλεγουμε , πως συλλεγουμε, ποιος ειναι συλλέκτης κλπ συμφωνώ με τον Νίκο (helios) ειδικά στην τελευταία του πρόταση. Στα δύσκολα φαίνεται ο συλλέκτης. Στα ταλιρα 30 λονδινου όλοι ειμαστε άρχοντες.

Θέλω να επικεντρωθώ στο άρθρο του κ. Κουντουρίδη στο οποίο συμφωνώ με τα περισσότερα αλλά θα ήθελα να αναφερθώ σε κάποια σημεία του άρθρου στα οποία έχω διαφωνίες.
Αρχικά , μας αναφέρετε αρκετά παραδείγματα νομισμάτων τα οποία εχουν αυξητική τάση όπως τα αιγυπτιακά, η ούνα κ.α. Αυτά ειναι χρυσά και μπορώ να φανταστώ ότι η τεράστια αύξηση ίσως να οφείλεται σε  ξέπλυμα ή σε επένδυση. Καποιος που θελει να διασφαλιστεί καπως, λεει στον ατζέντη του , αγορασε μου 20 φαρουκ, 15 χρυσά ελβετικά, 2 ούνες , τα χώνει στην θυρίδα και τέλος. Αυξηθηκανε οι τιμές τους.
Θα ήθελα στον αντίποδα των χρυσών - επενδυτικών - ντεμί συλλεκτικών, να μας πείτε την εμπειρία σας στα καθαρά συλλεκτικά ήτοι ασημενια ή χάλκινα και όχι αποκλειστικά τόσο δημοφιλή νομίσματα. Νομίζω ότι η αγορά νομισμάτων σε διεθνές επιπεδο δεν αντικατοπτρίζεται στα χρυσά φαρούκ , ούτε στα χρυσά ελβετικά αλλά στα πραγματικά συλλεκτικά νομίσματα. Σε αυτά θα θέλαμε την εμπειρία σας.
Επίσης , διαφωνώ κ. Γιώργο στη τελευταία παράγραφο του άρθρου σας για τη δημοπρασία Λισσνερ. Τα νομίσματα του Λίσσνερ πήρανε ΟΛΑ μα ΟΛΑ μία υπεραξία λίγω ονοματος, λόγω διαφήμισης και λόγω pedigree. Όμως, εκτός απο τα κοινά νομίσματα που είχε , το οποία οποιος συλλεκτης θελει μπορεί να βρει ανα πασα στιγμή αν εχει τα χρήματα, η συλλογή του περιείχε διαμάντια τα οποία πουλήθηκαν με μια υπεραξία αλλά στο μέλλον η υπεραξία αυτή θα φαίνεται αστεία. Και αναφέρομαι σε μερικά παραδείγματα.

λοτ 367 20 φραγκα γαλλιας 1815 πρ65 καμεο 55000.
λοτ 828 20λει ρουμανιας 1870 μσ67  42500
λοτ 827 5 λει ρουμανιας 1880 μσ65 6500
λοτ 843 2 λει ρουμανίας 1881 σπ65 7000
λοτ 147 5 δρχ Κρητης 1901 μσ64 27500

Τα κομμάτια αυτά είναι πανσπάνια και οποιος μου πει ότι πουληθκαν ακριβά , εδώ ειμαστε, σε 5-6 χρόνια να δουμε αν εμφανιστεί ποτέ ξανα κανα από δαυτα. Στον αντίποδα , πολλά εφυγαν ακριβά λόγω pedigree παλι όπως το 100ρικο ασημενιο 1935 πρ65, το ταλιρο γουινεας 1894 μσ65 στα 8500 , νομίσματα σε καλούς βαθμούς αλλα οποτε εχεις τα χρήματα αυτά , τα βρίσκεις στο δευτερόλεπτο.

Ας μου επιχειρηματολογήσει κάποιος ότι η υπεραξία των παραπάνω νομισματων δεν θα υπερκεραστεί απο το πέρασμα του χρόνου!! Και το 40δραχμο 1852 ακριβα ειχε κλείσει το 1973. Ρεκόρ χρυσού νομίσματος ολων των εποχών εως την εποχή εκείνη. Για Ελληνικό νόμισμα ?? ΟΚ!!! Ας κανει ο κατοχος του να το πουλήσει και αν δεν κλείσει επταψηφιο θα εκπλαγπώ.

Ενα άλλο παράδειγμα, το τάλιρο 1884 βουλγαρίας σε μσ65. Εκλεισε 5500 δολάρια. Ακριβό ηταν δηλαδή? Νομίζω εκλεισε τσάμπα. Το δίγραγκο 1916 βουλγαρίας μσ65 ήταν ακριβό στα 16000 ?
Η δημοπρασία αυτή είχε πολλές ευκαιρίες , που όμως θα έπρεπε να ησουν παρών για να μπορεσεις να χτυπήσεις το κατάλληλο κέρμα. Πολλά εξ αυτών , να μου το θυμηθείτε , θα κανουμε πολλά χρόνια να τα ξαναδούμε.

....είναι καμμιά πενηνταριά νομίσματα όπως 5λ 1836, 1/2 δρ 1851, 5λ 1847-1834-1844, 5 δρ. κουκουβάγια, 1/4 και μισό του 46 κλπ κλπ.

Προτιμώ να τα έχω "πεθαμένα" σε VF τα πιο πάνω, παρά ακυκλοφόρητες δραχμούλες του 1910, 1873, 5δ 1930 MS99, κλπ κλπ....

Ή πλάκα κάνουμε ή...

Sac, στο Μαρινάκη λέμε ναι.

+1000
και μαζί 1/4 οβολού 1821, σπάνιες Καποδιστριακές ποικιλίες, 1λ-2λ 1847, λ 1848-9, 10λ 1849 μεγάλη κορώνα κ.α.

Συγγνώμη από όλους και κυρίως από το Γιώργο που επανέρχομαι στο εκτός θέματος κομμάτι. Μιχάλη, με συγχωρείς πολύ και με όλο το σεβασμό πραγματικά απέναντί σου, συλλέκτης δε χαρακτηρίζεται αυτός με τα 4 νομίσματα. Αν αποκτήσεις δηλαδή το ασημένιο 10ευρω για την Ελληνική Προεδρία και τίποτε άλλο, έγινες συλλέκτης σύγχρονων ελληνικών αναμνηστικών ???, δεν νομίζω. Τέλος πάντων, δε μπορούμε και να απαγορεύσουμε στον οποιονδήποτε να θεωρεί τον εαυτό του όπως θέλει 8).

Επανερχόμενος στο θέμα, πιστεύω ότι η αγορά των υψηλών MS θα έχει άνοδο όσο υπάρχει χρήμα και αναζητάει διέξοδο ;). Όμως λόγω σταδιακού "παρκαρίσματος" αυτών σε μεγάλες συλλογές και εξάντλησης των αποθεμάτων, πιστεύω ότι θα επανέλθει και η ζήτηση στα XF οπότε και αυτά θα ξανα-αποκτήσουν αξία.

αν και είναι εκτός θέματος , συλλεκτης = χόμπυ = αγάπη για το αντικειμενο που συλλεγεις. Και αγάπη = θυσίες.

Το συλλέγειν θέλει μελέτη και θυσίες.

Αυτή ειναι πολύ συνοπτικά η γνώμη μου.

Αγαπητέ Βασίλη, να εκφράσω την επιφύλαξή μου... δεν θα την έλεγα ακριβώς διαφωνία.

Κάποιος που ασχολείται μα το ψάρεμα ή με την ανθοκομία, θα πρέπει να θυσιάσει πράγματα για το χόμπι του; Ενδιαφέρον, προσήλωση, αγάπη, αφοσίωση, μελέτη και γνώση, σύνεση, υπευθυνότητα είναι λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό, αλλά θυσίες... δεν ξέρω...

@solferino:

Βασίλη για ένα σκασμό νομισματα έγραψα, τον Φαρουκ και τα 100φραγκα σου έμειναν μόνο;

Δεν σε κάλυψα, καλώς τι να κανω, δεν πειραζει.  Δεν εχω να γράψω τιποτα αλλο ιδιως με τον τροπο που το ζητάς.

Για τον Λιςνερ ομως εγω που ήμουν στην αιθουςα ξέρω καλύτερα. Εσυ μόνο αριθμούς βλέπεις.

ε καλά μην τσακωθούμε τώρα και για νομίσματα των 25 ή των 150 χιλιάδων. όποιος δίνει λεφτά για τέτοια νομίσματα, δεν νομίζω να έχει και άγχος αν θα πέσει ή αν θα ανέβει η τιμή του. δηλαδή αν έχει δώσει 5-6 μύρια για συλλογή (που πάει να πει ότι έχει καμιά 100αριά σε τράπεζες, χρυσό ή οτιδήποτε άλλο), θα τον πειράξει πολύ αν πάνε στα 4 μύρια ή θα πετάξει από την χαρά του αν πάνε στα 10?

πάμε στα δικά μας...

Aυτη η συζητηση εχει ενδιαφερον τελικα.....Νικο σεβαστη η αποψη σου αλλα δεν την ασπαζομαι........δεν γνωριζω τι ειδους και τι μεγεθους συλλογη εχεις αλλα προφανως απο τον τροπο γραφης σου καταλαβαινω οτι ειναι πληρης.....σου ευχομαι νασαι καλα και να την χαιρεσαι....εχω παραπανω απο 4 νομισματα στην συλλογη μου αν δεν λεγομαι συλλεκτης βρες μου εσυ σε παρακαλω το καταλληλο χαρακτηρισμο για να μην λεω και γω οτι ειμαι συλλεκτης και προσβαλλω και την εννοια της λεξης....με απολυτο σεβασμο στο προσωπο σου

Δεν κατάλαβα γιατί παρξηγηθηκατε κύριε Γιώργο. Τα περισσότερα νομίσματα στα οποία αναφερθήκατε ήταν μπούλιον με την μία ή την άλλη έννοια εκτός της ουνας και του πεντολιρου 1826. Είπα ότι θα είχε περισσότερο νόημα να ακούγαμε τι γίνεται με τα υπόλοιπα. Μια χαρά ήταν το ύφος μου. Πως θα έπρεπε να τη ζητήσω την γνώμη σας δηλαδή,  σε θέσεις για κάμψεις??
Όσο για τον λισσνερ επιχειρηματολογησα με συγκεκριμένα παραδείγματα. Το ότι ήσασταν στο δωμάτιο δε λέει κάτι και δεν είναι επιχείρημα. Αν νομίζετε ότι το ταλιρο Κρήτης θα πέσει 50 τοις εκατό σας έχω ήδη 4 αγοραστές. Βρείτε τα ταλιρα μόνο στην μισή τιμή.

Καλημέρα σε όλους τους συμφορουμίτες!
Πραγματικά πολύ εκτενής και εύστοχη η ανάλυση του κου Κουντουρίδη, που αποτυπώνει τη γενικότερη τάση στις αγορές συλλεκτικών νομισμάτων, όπως τη βλέπει με την πολυετή εμπειρία του από συναλλαγές, που αφορούν σε όλη τη γκάμα των αγορών παγκοσμίως.
Νομίζω οτι αν στεκόμαστε στα παραδείγματα που ανέφερε και τα υπεραναλύουμε, βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσους.
Αυτή η στροφή στις (πιστοποιημένα) υψηλές καταστάσεις είναι αναμφισβήτητη, για τους λόγους που έχουν αναφερθεί.
Όσο για το αν είναι "φούσκα" ή θα συνεχίσουν την ανηφόρα, κάποιος είπε "κάνε με προφήτη να σε κάνω πλούσιο" και νομίζω είχε δίκιο...

Μιχάλη καλημέρα, πιθανότατα η συλλογή μου είναι ελλιπέστερη από τη δικιά μου, καθώς έχω πολλές ελλείψεις, όσο για καταστάσεις ας μην αναφερθώ καλύτερα... έχω αρκετό δρόμο δρόμο ακόμη. Μην το παίρνεις προσωπικά, προφανώς και είσαι συλλέκτης και μάλιστα συλλέκτης με άποψη. Η διαφωνία μου είναι ότι για να χαρακτηρισθεί κάποιος συλλέκτης, πρέπει να στοχεύει στη συλλογή κάποιου συνόλου αντικειμένων με πραγματική σχέση μεταξύ τους, να έχει συνέχεια, να έχει ή να τείνει στην πληρότητα και (για να βάλω και λίγο από τα μαθηματικά του Φάνη ;)) να μπορεί ενδεχομένως να διαιρεθεί και σε υποσύνολα. Κατά τη γνώμη μου, ο συλλέκτης είναι αυτός που είναι σε διαρκή εγρήγορση για να βελτιώσει αυτό που έχει και συλλέγει. Και συνήθως, όταν πιάσει το τέλειο και το σύνολο, διαλέγει ένα άλλο αντικείμενο και βάζει νέους στόχους. Καμία έννοια της λέξης δεν προσβάλλεις. Άλλωστε ο καθένας έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί τις λέξεις όπως θέλει. Δε μπορεί όμως και αυτός που απέκτησε ή κληρονόμησε 1, 2, 5, 10 ή 100 αντικείμενα χωρίς σχέση, αλλά κυρίως χωρίς στόχο και ενδιαφέρον για να μάθει, να βελτιώσει και να εξελίξει αυτό που έχει, να επιβάλλει σε όλους τους υπόλοιπους που κάνουν τα παραπάνω ακόμη και με πολύ λιγότερα κομμάτια, να τον θεωρούν συλλέκτη. Για εμένα αυτός είναι κάτοχος και όχι συλλέκτης αντικειμένων. Επαναλαμβάνω ότι δεν αναφέρομαι σε εσένα ;).

Καλημέρα και σε εσένα, το "καλό" με τα συλλεκτικά είδη, είναι ότι υπάρχει πεπερασμένος αριθμός. Αυτό, ευνοεί την άνοδο των τιμών, με διακυμάνσεις βέβαια, καθώς και την καθυστέρηση στο σκάσιμο(;) της φούσκας, εκτός βέβαια αν αλλάξουν ριζικά οι συνήθειες των ανθρώπων. Υπάρχουν και οι έκτακτες καταστάσεις, όταν ανακαλύπτονται μασούρια ή σακουλάκια... αλλά και πάλι αποκαθίσταται αργά ή γρήγορα η τάξη.

Εξαιρετική ανάλυση, συμφωνώ στο 99%, με μοναδικό σημείο τα περί νομισματικής παιδείας.
Υπάρχει στροφή στα υψηλής κατάστασης νομίσματα, αλλά οι λόγοι που συμβάλλουν σ' αυτό, δε με βρίσκουν να συμφωνώ με τον Γιώργο.

Πιστεύω, αντίθετα με όσα αναφέρθηκαν, ότι αυτή η στροφή προκλήθηκε από τη μη γνώση και όχι από την αύξηση της νομισματικής παιδείας και την εύκολη πρόσβαση λόγω internet.
Συντριπτικά τα παραδείγματα αγοράς υψηλόβαθμων νομισμάτων σε 'κουτιά', χωρίς καν να ξέρει ο αγοραστής τι αγοράζει, πέρα από τον βαθμό. Και γι αυτό και οι 'νέες' αγορές έχουν εκτινάξει τις τιμές.

Αμέτρητοι οι συλλέκτες, που προσθέτουν 'κουτιά', μη ξέροντας τους λόγους για τους οποίους το νόμισμα πήρε αυτό το βαθμό. Και αμέτρητα τα RAW νομίσματα, υψηλότατων βαθμών, που μένουν απούλητα.
Εκατοντάδες τα παραδείγματα συλλεκτών, που δίνουν πολλά χρήματα για 'κουτιά', και μετά από 2-3 χρόνια ή απομακρύνονται από τη συλλογή ή 'σπάνε' μέρος της συλλογής τους.
Η τυποποίηση, έφερε ανακύκλωση των ιδίων υψηλόβαθμων νομισμάτων, ειδικά στους νέους συλλέκτες. Μέχρι που το νόμισμα καταλήγει στον έχοντα τη γνώση, και ο 'χορός' σταματά.

Χρειάζεται υπομονή και περισυλλογή, και όχι ένα από τα δύο μόνο. Τα 'καλά μάτια' στο χώρο παραμένουν λίγα. Αυτός που γνωρίζει το νόμισμα, δε χρειάζεται να αγοράζει κουτί, αλλά να πουλάει κουτί... και ο νοών νοείτω.

Καλημερα σε όλους

Συμπληρωματικά να σας πω τα εξής για την δημοπρασια του Lissner:

Το οτι ήμουν στην αιθουσα σημαίνει οτι γνωριζω πράγματα που δεν γνωρίζει κάποιος που δεν ηταν. Γνωριζω καταρχάς ολα τα νομισματα.Και  τα 2180 τοσο λοτα ακόμα και αυτα που ηταν σε γκρουπ. Ξόδεψα δυο ημέρες για να τα δω προσεκτικά.  Ξέρω ποια ηταν over graded και ποια όχι. Ξέρω ποιοι ηταν στην αιθουσα και ποιος ηταν ο ρόλος τους στην διαμόρφωση των τιμών. Ξέρω ποιος πήρε τι, πως το πήρε και σε μερικές  περιπτώσεις ακόμα και γιατί το πήρε. Ξέρω τον συλλέκτη που πήρε το Κρητικό (μεταξύ άλλων δηλαδή γιατί πήρε αρκετά ο άνθρωπος) καθόταν πίσω μου και σχολιάσαμε μαζι τα κτυπήματα. Έζησα δια ζωσης όλη του την αγωνιώδη προσπάθεια, του μίλησα. Ξέρω οτι τρεις φορές κούνησε το κεφάλι του αποδοκιμαστικά στο συγκεκριμένο και τρεις φορές στο τσακ άλλαξε γνώμη ξανασηκώνοντας ενστικτωδώς  το χέρι του. Ξέρω την πίεση που του ασκήθηκε απο τον δημοπρατη (come on Mr....one more?... A cut bid perhaps...a chance of a lifetime....) και την πίεση όλων των βλεμάτων της αίθουσας επάνω του. Cut bid ηταν και το τελευταίο του και έτσι το κέρδισε 27.500!
Η σκηνή αυτη επαναλήφθηκε πολλές φορές με πολλά λοτα, αλλα με διαφορετικούς παίκτες ακόμα και με dealers. Ξέρω οτι μεγάλος νικητής σε πολλά  ηταν εκπροσωπος Χρηματιστηριακου Fund (σας λέει κατι αυτο;). Ξέρω πολυ καλα λοιπον οτι οι τιμες σε πολλά ειναι πλασματικές, Αμερικανικές τιμες, μια Wall Street νομισματων  που δεν  υπάρχει αλλου. Και αν προσέξατε είπα χαρακτηριστικά "αν αφαιρεθεί το σλαμπ δηλαδή ο βαθμός και το pedigree οι τιμες θα πέσουν 40-50%"! Παράδειγμα: το Κρητικό του Kuenker (Μάρτιος 2014) ηταν 64 (αυτο εχω γράψει στις σημειώσεις μου)! Έκλεισε €8000 (9500 με προμήθεια). Και αν μου πείτε βρε Γιώργο μηπως δεν ηταν 64; Ε λοιπον ουτε του Lissner ηταν 64!

Ξέρω επισης πολλα απο το παρασκήνιο. Μίλησα εντός και εκτός της αίθουσας με πολλούς dealers και συλλέκτες. Έφαγα με δυο απο τους δημοπρατες που ειναι φίλοι μου (Mark Louis Teller και Stephen Fenton) και ξέρω πράγματα.
Τρεις Ευρωπαίοι dealers ειμασταν στην αιθουσα. Κανεις δεν αγόρασε τιποτα εκτός απο εμενα και μόνο κατι λίγα που θεώρησα undergraded. Έφυγα σχηματίζοντας την εντύπωση οτι κανεις δεν είδε νομισματα αλλα σλαμπ. Και σ'αυτο συμφωνήσαμε και οι τρεις.

Οι τιμες για εμενα δεν ειναι πραγματικές αλλα one off διαμορφωμένες σε ειδικές marketing συνθήκες. Όχι σε ολα βεβαια, κάποια, αρκετά μαλιστα το άξιζαν για διάφορους λόγους. Οποιος εχει αντίθετη αποψη αλλα διαμορφωμένη ομως όχι απο μεσα και απο απο την αγορά (με ο,τι κόστος αυτο συνεπάγεται)  αλλα απο τον καναπέ του σπιτιού του ας την εχει. Και ας κάνει κριτική με χρήματα άλλων αν τον βολεύει.

Τώρα συμφωνώ στο 100% ... ο Γιώργος τα είπε με τον δικό του, μοναδικό τρόπο.

The devil is in the details...  ;)

Σχετικα με αυτο που ειπωθηκε πριν...οτι το 2δρχ 1959 κλεινει πιο πολυ απο ενα vf του Οθωνα.
Οι τιμες υποτιθεται πως διαμορφωνονται με τη σπανιοτητα.
Καλα λετε για τα vf του Οθωνα, αν ομως ειναι περισσοτερα απο τα ms67 του Παυλου δε βλεπω το λογο να κλεινουν περισσοτερο.
Συγκρινουμε μηλα με μηλα και πορτοκαλια με πορτοκαλια και οχι αναμεικτα. Συγκρινουμε δηλαδη vf με vf και BU με BU.
Τωρα βεβαια αν καποιοι υπερεκτιμουν τη σπανιοτητα του 2δρχ 1959 σε ms65 και πανω ειναι αλλο θεμα. Εχω τη γνωμη ομως πως τα Οθωνικα αν παμε σε χαμηλες καταστασεις ειναι αφθονα σε ποσοτητες..ο Καραμητσος μονο βγαζει ενα σκασμο σε καθε δημοπρασια.

Καλημερα σε ολους, Γιωργο ( gkounto ) θα έλεγα οτι γενικά τα crown έχουν πάρει τον ανήφορο ( αυτό λες και εσυ βεβαια), π.χ. στην ίδια δημοπρασία του Kuenker πουλήθηκε raw ταλιρο 76 σίγουρα υψηλής κατάστασης στα 5000 ευρώ περίπου   :o  Τώρα θα μου πεις αν ήταν σε slab ms 64 με wings approved θα είχε φθάσει 7000  ???
'Ισως και να έφθανε, αυτό που ήθελα να πω είναι ...............και τα raw έχουν ξεφύγει!

Έχεις δίκιο. Εγω ομως λέω και κατι αλλο. Αν πχ αυτο το ταλληρο του 76 έγραφε "NGC MS 64 Wings approved The R.Lissner Collection" και ηταν σε αυτη την δημοπρασια και είχε περιγραφτει με τον πολυ χαρισματικό αλλα συνάμα και marketing τροπο του Μ.L.Teller θα είχε πιάσει όχι 7000 αλλα 12000!

Αυτη ειναι η δύναμη της δημοπρασίας και του marketing. Φέρτο  τώρα στην "δευτερογενή" αγορά και βάλτο σε ενα πάγκο και ζητα αυτα τα λεφτά.   :-[

@ GKollect  &  GKounto.
Ειδικά τα τελευταία που αναφέρατε είτε σαν απόψεις είτε σαν γεγονότα που πρέπει να αξιολογηθούν, προυποθέτουν (νομισματική) παιδεία...
Όσο επαφίενται στα "έτοιμα", και τα "σώβρακα" θα τους πάρουν οι επιτήδειοι.

Ακριβως. Και θα το παω και παρακατω. Σε αυτην την ταση πιστευω οφειλεται και το οτι οι νεοι απομακρυνονται απο την στοχοθετηση και την επιδιωξη σχετικης πληροτητας. Οταν δεν ξερεις κατι, οταν δεν ξερεις το συλλεκτικο θεμα στο συνολο του και στις ιστορικες του προεκτασεις, οταν δεν ξερεις να ταξινομεις, οταν δεν ξερεις να διακρινεις ποικιλιες, οταν κοινως εισαι ασχετος και επιμενεις απλως τα συλλεκτικα αντικειμενα να τα βλεπεις αυστηρα μεμονωμενα, απογυμνωμενα και μονο ως "αντικειμενα με καποια χρηματικη αξια", αποκομμενα πληρως απο την ιστορικη τους διασταση, οταν δεν γνωριζεις για τις ιδιαιτεροτητες τους και αγνοεις τον συλλεκτικο πλουτο που κρυβουν, σταματας να τα βλεπεις ως ενα ενιαιο ιστορικο (και συλλεκτικο) συνολο. Τοτε σταματαει να σε ενδιαφερει η πληροτητα, η καλυτερα, δεν αρχιζει ποτε να σε ενδιαφερει η πληροτητα. Το καθε αντικειμενο αποκταει τοτε μια διασταση καθαρα μονο υλιστικη, ξεκοβεται απο το συνολο του και το μονο που σε απασχολει τοτε ειναι η κατασταση του (αφου μονο μεχρι εκει μπορεις να φτασεις, αφου μονο μεχρι εκει ξερεις) ενω σταματαει η συνδεση του με τα γυρω του αντικειμενα που σκοπο ειχε τον σχηματισμο ενος συνολου και εν τελει την αρμονια που προσφερει ενα ολοκληρωμενο θεμα ως συνολο. Δεν υπαρχει σκοπος, τιποτα. Μονο η αναγκη δημιουργιας ... "καβατζας". Βαζω στοιχημα πως πολυς κοσμος δεν ξερει καν 5 πραγματα για τον Γεωργιο Α και την εποχη, επιμενει ομως να θελει να πιστευει πως συλλεγει τα νομισματα του... Θα μπορουσα να αναφερω χιλιαδες παραδειγματα... Συλλεκτικα αντικειμενα μεμονωμενα και κλεισμενα μεσα σε ντουλαπια, αποκομμενα απο την κατανοηση του ιστορικου τους περιβαλλοντος και το συνολο, για εμενα δεν λενε τιποτα. Οι δικες μου συλλογες ειναι απλως αφορμη για περαιτερω μελετη, κατανοηση των καιρων και ειδικα των συνθηκων κατω απο τις οποιες δημιουργηθηκαν τα συλλεκτικα αυτα αντικειμενα. Συλλογη χωρις βιβλιοθηκη απο πισω της εγω την θεωρω εξαρχης ελλειπη και προβληματικη. Ειδικα οταν μιλαμε για το χρημα (νομισματα/χαρτονομισματα) οπου απο την μελετη των αντικειμενων αυτων καποιος ανακαλυπτει και κατανοει περαν των χιλιων-δυο αλλων και την οικονομικη ιστορια της Ελλαδας! Τι να την κανω εγω μια συλλογη... "λιγο απο ολα" και χωρις ουσιαστικη γνωση απο πισω; Την θεωρω αχρηστη. Η συλλογη για εμενα πρεπει να συμβαλει στην κατανοηση της ιστοριας των καιρων αλλα και κυριως της ιστοριας που σχετιζεται με τα ιδια τα αντικειμενα. Συλλογη-αχταρμας λοιπον και "λιγο απο ολα" εμενα δεν μου προσφερει τιποτα απο ολα αυτα που εγω ζηταω απο την ενασχοληση μου με τα συλλεκτικα ειδη. Οσο μεγαλωνω και συνεχιζω να συλλεγω, τοσο αντιλαμβανομαι τελικως πως η αποκτηση του συλλεκτικου αντικειμενου απο μονη της δεν λεει και πολλα... Οσο ακριβο και σπανιο και αν ειναι το αντικειμενο. Ειναι και ολα αυτα τα γυρω απο το αντικειμενο που συμβαλουν στην δικη μου ικανοποιηση, εκτος απο την χαρα πως απεκτησα και κραταω στα χερια μου κατι που ηθελα πολυ, κατι σπανιο και ακριβο. Και τελικως, αντιλαμβανομαι πως ηθελα να εχω στην κατοχη μου το αντικειμενο ακριβως επειδη ειχα μεριμνησει χρονια πριν να μαθω πραγματα για αυτο και να εχω κατανοησει την σημασια του μεσα στο συνολο!
Αντικειμενα που δεν ξερω τιποτα για αυτα επι της ουσιας και αποκομμενα απο το συνολο τους μου ειναι πληρως αδιαφορα. Αυτος ειναι και ο λογος που τις συλλογες παντα θελω και επιλεγω να τις βλεπω ως ολοκληρωμενα θεματα με αρχη και τελος. Οι καταστασεις ειναι μια πολυ μικρη μονο παραμετρος των συλλεκτικων αντικειμενων που σχετιζεται περισσοτερο με την χρηματικη και μονο αξια τους. Φυσικα και οι καταστασεις με ενδιαφερουν παρα πολυ και παντα θελω το καλυτερο που μπορω να κανω για την συλλογη μου, με ενδιαφερουν ομως και πολλα αλλα τα οποια αντιλαμβανομαι πως οι περισσοτεροι νεοι συλλεκτες δυστυχως αγνοουν, εξισου σημαντικα, αν οχι σημαντικοτερα απο τις καταστασεις.
Κρινοντας καποιος απο το οτι οι περισσοτεροι φιλοι των νομισματων τελικως ασχολουνται ολημερις με τις καταστασεις και μονο, υποψιαζομαι πως θα μπορουσε τελικα ευκολα να κανει το λαθος και να πιστεψει πως τα μοντερνα (εννοω οχι αρχαια) νομισματα δυστυχως δεν ειναι ικανα σαν συλλεκτικο θεμα να μπορουν να προσφερουν τελικως τον βαθυ πλουτο γνωσης που αλλα συλλεκτικα θεματα κρυβουν και μπορουν να προσφερουν σε εναν συλλεκτη που θελει και ξερει να ψαχτει. Και αυτο θα ηταν σιγουρα ασχημο αλλα και αδικο για αυτους τους λιγους που ομως ξερουν και επιμενουν να στηνουν τις νομισματικες συλλογες τους γυρω απο την γνωση.

Άσχετο. αλλά κάντε και το σταυρό σας που οι νέοι ασχολούνται με το συλλεκτισμό, το ψάχνουν δεν το ψάχνουν, δεν έχει σημασία, τελικά. Πολλά που έχουμε σήμερα στα χέρια μας , δεν θα τα βλέπαμε ποτέ, έστω και αν διασώθηκαν από άσχετους ή ματαιόδοξους ανθρώπους ή στην τύχη ή από ρακοσυλλέκτες στα σκουπίδια.

Ε, και δε χαίρεσαι;


Ε, και δε χαίρεσαι;



(Η συμβουλή της ημέρας)@Helios
Όπου βλέπεις να έχεις γράψει "θέλω" ή "πρέπει", σβήνε όλη την πρόταση. :-)

Να προσθέσω και αυτό:


Όπως σωστά το θέτεις, αυτός που έχει 100 εκατομμύρια στην άκρη(!) μπορεί να δώσει 5-6 για το κέφι του (ως "συλλέκτης με άποψη"), αλλά θα δώσει και 10-20 ακόμα ως "επενδυτής με άποψη", για να αγοράσει νομίσματα από όλες τις κατηγορίες, έτσι ώστε, όποια κατηγορία/κατηγορίες και να ανέβει, αυτός να βγει κερδισμένος!

Μπράβο splitάρισμα Sac !

Αν πρέπει να πεις ένα μόνο πράγμα για την δημοπρασία του Λισσνερ και αυτό ειναι η παράνοια που πιάνει καποιους συλλέκτες μέσα στο δωμάτιο, και ότι οι τιμές ειναι πλασματικές, και ότι εφταιγε το μαρκετινγκ και όλα αυτά τότε οκ, μπορεί το φορουμ να μην ειναι νομισματικό.
Εγώ αυτό που εχω να πω ειναι ότι προκειται κατα γενική ομολογία για μια εντυπωσιακότατη δημοπρασία με απιστευτα world interest νομίσματα που δυσκολα θα ξαναδουμε και τα υπόλοιπα για τις τιμές θα τα άφηνα σε δεύτερη μοίρα.

Γράψατε προηγουμένως ότι και το ταληρο 1876 του κουνκερ αν ειχε σλαμπ ngc μσ64 θα εκλεινε στον λισσνερ 7000. Το ομολόγησα και εγώ αυτό λέγοντας ότι τα νομίσματα που αν πληρώσεις το ανάλογο αντίτιμο τα βρίσκεις , αυτά λοιπόν εφυγαν σε υψηλές τιμές, υψηλότερες από αυτές της αγοράς . Σε αυτά συγκαταλέγεται το 100ρικο 1935 πρ65 που εκλεισε 3500 και επίσης αν υπηρχε το εν λόγω ταλιρο γεωργίου 1876 σε μσ64 ΝΑΙ θα εκλεινε 7000 ενώ δεν θα τα αξιζε. Σε αυτό συμφωνησα και εγω και το εγραψα.
ΟΜΩΣ, η δημοπρασία Λισσνερ δεν ηταν αυτά τα νόμισματα!!!!! Είχει και απίστευτα διαμάντια σε ακόμα πιο απιστευτες καταστάσεις που δεν θα τα ξαναδούμε.Σε αυτά αναφέρομαι. Και αυτά έκλεισαν μια χαρά. Και δεν ακουσα καμία κριτική για αυτά.
Δεν με ενδιαφερουν τα νομισματα του Λισσνερ που βρίσκονται αλλά με ενδιαφερουν τα υπόλοιπα. Αναλώνεστε στο παιχνιδακι του δημοπρατη με τον συλλεκτη του κρητικού τάλιρου. so what? Δεν κανει 27500 και κανει 25000, 22500 οκ. σε 20 χρονια δεν θα εχει καμια διαφορά κατα τη γνώμη μου.

Τη δημοπρασία αυτή δεν θα την θυμομαστε για το 100ρικο 1935 αλλα για τα 20λει 1870 μσ67.  Και σαν το ρουμανικο ειχε πολλά.
Και εγω στεναχωριέμαι που δεν μπορούσα να ανταγωνιστώ σχεδόν κανεναν αλλά ετσι ειναι η ζωή.

Φανταστειτε να κανατε μια κριτκή για την δημοπρασία σπινκ 1979 και να λεγατε ' παρανοια του συλλεκτη στο δωματιο μεσα. Ολα πανακριβα. Το χρυσο 30δραχμο του γάμου το πήγανε οι βλακες 6000λίρες (το 1979)'. Ε δεν ειναι για γέλια?
Αντί να λέμε τι απιστευτη δημοπρασία, λέμε για το οτι τα περισσοτερα τα πηρε ενα fund και οι υπολοιποι , που ιδεα δεν εχουν τι δηποπρατηθηκε εκει , σιγονταρουν και κοροιδευουν για τα σλαμπ.

Tέλος, μια χαρά ευκαιρίες ειχε. Χτυπησα για φίλο , μέλος του στεκιου, το λοτ883 5 δηναρια σερβιας, το χανει, και το αγοραζει ο ατλας
http://atlasnumismatics.com/1017142/ (http://atlasnumismatics.com/1017142/)
ήδη το πουλαει 2950$. Και ναστε σιγουροι οτι θα το πουλησει.

Η γνωμη μου για την lissner auction είναι ότι οι 2 οικοι δεν άφησαν σχεδον καθόλου το περιθώριο να μπορεί να πουληθει κέρμα στην δευτερογενή αγορά. Τα χρηματα τα ηθελαν όλα για παρτη τους. Δεν αφησαν ντιλερς να αγοράσουν κατι φτηνά ( αν γινόταν) ωστε να το μεταπουλήσουν. Τα ξεκοκκάλισαν ένα προς ένα.

Και συγγνώμη αλλά αυτό το τελευταίο

Τρεις Ευρωπαίοι dealers ειμασταν στην αιθουσα. Κανεις δεν αγόρασε τιποτα εκτός απο εμενα και μόνο κατι λίγα που θεώρησα undergraded. Έφυγα σχηματίζοντας την εντύπωση οτι κανεις δεν είδε νομισματα αλλα σλαμπ. Και σ'αυτο συμφωνήσαμε και οι τρεις.

Οταν οι deαlers δεν βρίσκουν να αγορασουν κατι για μεταπώληση , βγαζετε το συμπερασμα ότι όλοι ειδανε σλαμπς. Δηλαδη το φυσιολογικό θα ήταν ενα νομισμα να πωλείται ΔΗΜΟΣΙΩΣ απο δημοπράτη (εμπορο) σε dealer και μετα o dealer να το πουλαει στον συλλεκτη???  ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ??????????

Βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα και βάζεις λόγια στο στομα μου που δεν εχω πει ουτε κάν υπονοησει ενώ συγχρόνως με συκοφαντεις λέγοντας οτι δεν πάω καλα.

Καταγγέλλω δημοςια την προσβλητική,αναγωγη και χυδαία συμπεριφορά σου.

Καλημέρα και καλό μηνα, η δημοπρασία στη lissner collection εξάντλησε ολα τα περιθώρια πώλησης που είχε, αυτο σημαίνει οτι ήταν μια πετυχημένη δημοπρασία!!
Υπάρχουν δε και άλλες δημοπρασίες που αφήνουν περιθώρια στους κερδισμένους.

Γιώργο ξαναδιάβασε τα ποστ σου στην προηγούμενη σελίδα.

Αντιγράφω

Έχεις δίκιο. Εγω ομως λέω και κατι αλλο. Αν πχ αυτο το ταλληρο του 76 έγραφε "NGC MS 64 Wings approved The R.Lissner Collection" και ηταν σε αυτη την δημοπρασια και είχε περιγραφτει με τον πολυ χαρισματικό αλλα συνάμα και marketing τροπο του Μ.L.Teller θα είχε πιάσει όχι 7000 αλλα 12000!

Αυτη ειναι η δύναμη της δημοπρασίας και του marketing. Φέρτο  τώρα στην "δευτερογενή" αγορά και βάλτο σε ενα πάγκο και ζητα αυτα τα λεφτά.

Ποιος θα το βγαλει στη δευτερογενη αγορά? Εγω? Δεν το νομίζω!! Αρα το συμπερασμα μου βγαινει αβίαστα...
επίσης.....

Ξέρω επισης πολλα απο το παρασκήνιο. Μίλησα εντός και εκτός της αίθουσας με πολλούς dealers και συλλέκτες. Έφαγα με δυο απο τους δημοπρατες που ειναι φίλοι μου (Mark Louis Teller και Stephen Fenton) και ξέρω πράγματα.
Τρεις Ευρωπαίοι dealers ειμασταν στην αιθουσα. Κανεις δεν αγόρασε τιποτα εκτός απο εμενα και μόνο κατι λίγα που θεώρησα undergraded. Έφυγα σχηματίζοντας την εντύπωση οτι κανεις δεν είδε νομισματα αλλα σλαμπ. Και σ'αυτο συμφωνήσαμε και οι τρεις.

Οι τιμες για εμενα δεν ειναι πραγματικές αλλα one off διαμορφωμένες σε ειδικές marketing συνθήκες. Όχι σε ολα βεβαια, κάποια, αρκετά μαλιστα το άξιζαν για διάφορους λόγους. Οποιος εχει αντίθετη αποψη αλλα διαμορφωμένη ομως όχι απο μεσα και απο απο την αγορά (με ο,τι κόστος αυτο συνεπάγεται)  αλλα απο τον καναπέ του σπιτιού του ας την εχει. Και ας κάνει κριτική με χρήματα άλλων αν τον βολεύει.

Και ερωτώ : Οι ντιλερς περνουσατε τυχαια απο το σικαγο εκεινο το διήμερο ή πηγατε για την δημοπρασία? Ασφαλώς για τη δημοπρασία!!

Διαφωνώ με την τοποθέτηση σου γύρω απο την συγκεκριμένη δημοπρασία. Δεν κατάλαβα δηλαδή. Οτι λες, πρεπει να το καταπίνουμε όλοι αμάσητο? Εχω διαφορετική αποψη και μπορώ να την εκφράζω. Κανενα αυθαιρετο συμπερασμα δεν έβγαλα. Αν οι ντιλερς βρισκατε να αγορασετε προς μεταπώληση 40 νομισματα ο καθενας θα λεγατε ' ω τι καλη δημοπρασία, με τι ωραία νομισματα' . Τώρα την έθαψες όμως.
Και σε ρωτώ παλι για τρίτη φορα, το ταλιρο βουλγαρίας 1884 μσ65 εκλεισε 5500δολαρια. Ειναι πολλά? Ειναι ακριβό? Τι διφραγκο βουλγαρίας 1916 μσ65 εκλεισε 16000? ΕΙναι πολλά? Το ταλιρο ρουμανίας 1881 μσ65 πηγε νομίζω 6000. Ειναι πολλά? Τα εχετε ξαναδεί προς πώληση αυτα τα κομμάτια σε αυτές τις καταστάσεις?? ?? Τα 20λει 1870μσ67 στα 42500 ειναι πολλά???? Τετοια νομίσματα ειχε η δημοπρασία λισσνερ και για αυτά θα επρεπε να σχολιαζουμε και όχι για το ότι πιανει αμοκ τους συλλεκτες μεσα στο δωματιο και ότι τα νομισματα φυγανε πανακριβα κλπ.

Και συ Γιώργο ειπες οτι κανω κριτική απο τον καναπέ μου , προσβλητικό σχόλιο και το γνωρίζεις αυτό, αλλα στο φόρουμ μιλάμε ΟΛΟΙ επι ίσοις όροις.

Το ότι δε μπορούσα να πάω Σικάγο δεν μου αναιρεί το δικαίωμα να εκφράζω τη γνώμη μου για τη δημοπρασία.

Ηρεμια φιλοι μου και καλο μηνα ναχουμε......ο γραπτος λογος ξερουμε ολοι μας οτι ειναι ευκολο να παρεξηγηθει.....αποψεις-σκεψεις ανταλλασουμε και ο καθενας εχει τις δικες του και οχι μονο αυτο αλλα εχει και διαφορετικο τροπο να της εκφρασει.....οποτε

Ηρεμησε. Δεν χρειαζεται να φωναζεις και να συκοφαντεις προσβαλοντας οχι μονο εμενα αλλα και τους υπολοιπους φιλους του φορουμ ("Αντί να λέμε τι απιστευτη δημοπρασία, λέμε για το οτι τα περισσοτερα τα πηρε ενα fund και οι υπολοιποι , που ιδεα δεν εχουν τι δηποπρατηθηκε εκει , σιγονταρουν και κοροιδευουν για τα σλαμπ.") για να δειξεις ποσο αντρας εισαι.

Αυτα ειχα να σας δωσω, αυτα σας εδωσα. Εδω τελειωνει η συμμετοχη μου. Αν θελεις εσυ να συνεχισεις στο ιδιο υφος ελευθερα. Ο καθενας δινει αυτο που εχει.

Καλημερα.

+1 Δεν ειναι Ωραιο να Χαλαμε ενα Ενδιαφερον Θεμα με λεπτομερειες δευτερευουσης σημασιας!!!σιγουρα η καθε αποψη ειναι Σεβαστη αλλα παντα σε κοσμιο Τονο!!χαιρετω την Παρεα,γιαννης.