Γιώργο, δηλαδή αναμνήσεις έχεις μόνο απο τα 'καλά' κομμάτια;
Τα ακριβά δηλαδή.
'Η μήπως κάτι δεν κατάλαβα σωστά;
Ανάμνηση για μένα είναι, π.χ., η Ιθάκη που μου είχε δώσει η κοπελιά μου και επειδή δεν γνώριζε κανένας ποιος ήταν ο 'καλός' κωδικός τα 'φιλαράκια' μου έδιναν χρήματα για να τους την δώσω, αλλά εγώ την κράτησα. Ασχετα αν ήταν ο εύκολος. Τελικά απέκτησα και τον δύσκολο.
Ανάμνηση είναι οι βόλτες με τα ποδήλατα στους Αγίους Θεοδώρους και τα αδειάσματα των κάδων για να βρούμε Marlboro και όχι μόνο το καλοκαίρι του '95.
Αναμνήσεις άπειρες. Οπως φαντάζομαι ισχύει για τους περισσότερους συλλέκτες.
Γιώργο, έχω μία απορία. Πώς ήξερες ποιος κωδικός ήταν ο 'καλός' και ο 'δύσκολος' τότε;
Προσωπικά, όλα αυτά τα έμαθα αργότερα. Μέσω των καταλόγων.
Μανώλη
Αναμνήσεις έχωκαι από κοινές τηλεκάρτες, οι περισσότερες όμως όχι τόσο δυνατές για να μου μείνουν.
Το ποιος ήταν ο καλός κωδικός, αυτό ήταν μεγάλο θέμα.
Είπαμε ότι οι έμποροι στην αρχή ξεκίνησαν από συλλέχτες.
Μαζεμένοι όλοι μαζί στο Μοναστηράκι και χωμένος και εγώ ανάμεσά τους έπαιρνα ιδέες.
Είχα μαζέψει τέτοια ποσότητα τηλεκάρτας, που ήταν εύκολο να ξεχωρήσω κωδικούς. Σε αυτό επίσης συνετέλεσε η ευτυχής έμπνευση να ξεκινήσω τη συλλογή μου όχι από το εμπορικό γραμμή-χωρίς γραμμή, αλλά με το μικρότερο και το μεγαλύτερο νούμερο κάθε κάρτας που έπεφτε στα χέρια μου. Σε αυτό με βοήθησαν και άλλοι φίλοι συλλέχτες.
Έχω βρει το τελευταίο ή το πρώτο νούμερο της αρίθμησης του σίριαλ νάμπερ σε τηλεκάρτες και τα έχω στη συλλογή μου.Κυκλοφορούσαν τότε και διάφοροι μικροκατάλογοι με τα σπασίματα σε ευλλεχτικά περιοδικά, τους συγκέντρωνα όλους στο EXCEL και έτσι γνώριζα. Εξ άλλου δεν άργησε και ο Κρητικός να βγάλει το πρώτο κατάλογο, αφού μυρίστηκε ψητό.
Ήμουν ο πρώτος που είχα καταφέρει και είχα βάλει σε μια τάξη τα σπασίματα της Κω. Για τις πληροφορίες που έδινα ένα περιοδικό για τηλεκάρτες με είχε στους συνεργάτες του.
Σιγά σιγά η τηλεκάρτα άρχισε να φθίνει και ψόφησε με τα 11 8 88 και τα OTESHOP και περιορίστηκε το ενδιαφέρον μου. Τα τελευταία 3-4 χρόνια προσπαθούν να αναστήσουν την ελληνική τηλεκάρτα, αλλά δεν ξέρω αν το καταφέρουν χωρίς κάποιο δύσμορφο αποτέλεσμα.
ΥΓ1 Τη καλή Ιθάκη, που ήξερα ποια ήταν, τη ξετρύπωσα ανοιχτή στη 1η έκθεση τηλεκάρτας στη Θεσσαλονίκη από ένα Κερκυραίο (στη Κέρκυρα είχε πέσει) δίδοντες ένα πακετάκι 20 καρτών (Kit Kat και Βουγιουκλάκη) που είχαν πέσει εδώ και η υπόλοιπη Ελλάδα "πείναγε" για αυτές.
ΥΓ2 Το δούλεμα που τρώγαμα ψάχνοντας για τηλεκάρτες, δεν είναι μια ανάμνηση, αν όχι και τόσο ευχάριστη;
Ωραία συζήτηση.
Μανώλη, δεν ανοίγομε ξεχωριστό θέμα για αναμνήσεις; Λέω να το κάνω και να μεταφέρουμε εκεί τα τελευταία μηνύματά μας.
