Πάντως καιρό είχα να δώ τέτοιες ψαρούκλες! Θυμήθηκα και τον παππού μου τον συγχωρεμένο,
δούλευε στα γρι-γρι και είχαμε τρελαθεί στο ψάρι. Εβγαινα στον κήπο και αντί να βλέπω
ρούχα απλωμένα έβλεπα λιαστά! Ακόμη μου έρχεται η μυρωδιά τους... Μαγείρευε και καταπληκτική κακαβιά...
Αχ, ωραίες παιδικές αναμνήσεις...