τότε ποιο το νόημα του εν λόγω θέματος πέρα απ' το "χύσιμο" μελανιού;
Ακριβώς. Να'χαμε να λέγαμε, τρίχες δηλαδή. Εγώ δεν πιστεύω τίποτα, απλά κρατάω αρχείο τις φωτογραφίες ότι μέλος του στεκιού (ακόμα ένας δυστυχώς) έχει στα χέρια του 2 ιταλικές μαιμούδες. That'w all folks, με το συμπάθιο, κιόλας.
Το νόημα το έγραψα χτες steliosan (ποστ 1162 εδώ, νωρίτερα) και είναι:
"Αξίζει το ψάξιμο και το κυνήγημα όμως (έτσι το βλέπω), γιατί έτσι αποκτάται γνώση και εμπειρία."Και, alkimel, δεν έχω μόνο δύο Ιταλικές στα χέρια μου (αν τελικά αυτές είναι). Έχω
τρεις.Την τρίτη όμως την αγόρασα ως Ιταλική, εν γνώσει μου, και μάλιστα σε πληροφορώ μετά από πολλά παρακάλια, γιατί ο (γνωστός και μεγάλος) έμπορος χρυσού που την είχε ΔΕΝ ήθελε να μου την πουλήσει. Είναι αρχή του να μην βγαίνουν από το μαγαζί του τέτοιες. Αλλά επέμεινα, του εξήγησα ότι τη θέλω για λόγους reference, ήμουν (τότε) και σε θέση να τον "πιέσω" κάπως, και τελικά μου την έδωσε. Και μάλιστα πιο φτηνά από τις κανονικές.
Αυτό όμως είναι άλλο (εγώ την ήθελα, εν γνώσει μου ότι είναι ΙΤ), και άλλο να παραγγέλνω σε ένα κατάστημα χ λίρες, και να μου στέλνει και 2 ιταλικές. Θα πρεπε να τις έχει ξεχωρίσει και να μην τις μεταχειρίζεται μαζί με τις "κανονικές".
Και επειδή είχε γίνει κάποιο θέμα με τον Chard, για κάτι μισόλιρα δικά μου (αν το θυμάστε):
Η ιστορία τελείωσε κατά ικανοποιητικό (για μένα) τρόπο.
Του έστειλα πίσω τα κομμάτια που θεώρησα απαράδεκτα.
Μου τα αντικατέστησε (ούτε τα ταχυδρομικά δεν πλήρωσα - μόνο για να τα στείλω) με άψογα κομμάτια (almost UNC), ζυγισμένα ένα-ένα με ζυγαριά 4 δεκαδικών.
Αυτός είναι έμπορος που δεν μπορείς να του προσάψεις κάτι. Έκανε ένα λάθος (ή μια μαλακία ένας υπάλληλος του) και το διόρθωσε και με το παραπάνω.
Με τον παρόντα, θα δούμε πως θα το αντιμετωπίσει.
Ήδη του έγραψα ότι σκέφτομαι να τη στείλω για πιστοποίηση.
Αλλά κάνει τον κοριό.
