Εκθεση ζωγραφικης

[KOSTAS17]

ΤΕΧΝΕΣ - ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
Μικαέλα Θεοφίλου
Τσαρούχης, Γύζης, Τέτσης (και όχι μόνο) σε… «Παράλληλη Θέαση»
29.11.2023 10:17
zografiki

    #ΕΚΘΕΣΗ #ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ #ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

    facebook
    twitter
    email
    Whats up black
    Share viber
    message
    0

Έργα από τη συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος εκτίθενται τον Νοέβριο στους τρεις ορόφους του Ιδρύματος Θεοχαράκη

Στην έκθεση «Παράλληλη θέαση», που άνοιξε στις αρχές Νοεμβρίου τις πύλες του στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών & Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη 70 επίτοιχα έργα διαφορετικής τεχνοτροπίας και εποχής  – ζωγραφικά και μεικτές τεχνικές-  από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπτύσσονται και στους τρεις ορόφους του Ιδρύματος, αποκαλύπτοντας  ενδιαφέροντες συνδυασμούς ανάμεσα σε εκπροσώπους διαφορετικών ιστορικών περιόδων και καλλιτεχνικών ρευμάτων χωρίς, ωστόσο, η επιλογή ανάμεσα στα ζευγάρια ή στις ομάδες έργων να υπαγορεύεται από μια λογική αιτίου και αιτιατού.

Τα έργα παρουσιάζονται για πρώτη φορά σε παράλληλη παρατήρηση με σκοπό να δημιουργηθεί ένας ανοικτός διάλογος μεταξύ τους. Στους εκθεσιακούς χώρους του Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών & Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη, τρεις διακριτές ενότητες οργανώνονται σε μικρότερους «κύκλους θέασης», στους οποίους ιστορικές δημιουργίες και έργα μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης συνυπάρχουν και αλληλοτροφοδοτούνται ως προς την οπτική και την ερμηνεία τους.
Στέφανος-Δασκαλάκης-Χωρίς-τίτλο-2021.-Συλλογή-Τράπεζας-της-Ελλάδος

Η έκθεση αποκαλύπτει παλιές και νέες καλλιτεχνικές κατακτήσεις, με αναφορά σε τόπους, τοπία, μορφές της πραγματικότητας και της φαντασίας, καθημερινές ή συμβολικές ιστορίες. Έτσι, ενδεικτικά, τοπία της Αθήνας του Παναγιώτη Τέτση και του Σπύρου Βασιλείου ακολουθούνται από τη σύγχρονη ερμηνεία της πόλης σε έργα του Ηλία Παπαηλιάκη, του Ζάφου Ξαγοράρη ή της Ειρήνης Ευσταθίου. Οπτικές του φυσικού τοπίου συναντώνται σε έργα των Κωνσταντίνου Μαλέα, Σπύρου Παπαλουκά, Δημήτριου Γαλάνη, αλλά και των Μιχάλη Μαδένη, Τζουλιάνο Καγκλή, Ηώς Αγγελή. Αναγνώσεις του μύθου και της ιστορίας τροφοδοτούνται από το έργο των Νικόλαου Γύζη και Μιχαήλ Αξελού, αλλά και των Γιώργου Λαζόγκα, Γιάννη Ψυχοπαίδη, Βάνας Ξένου, Αλεξάνδρας Αθανασιάδη. Η αναπαράσταση της ανθρώπινης μορφής διερευνάται μέσα από έργα καλλιτεχνών όπως οι Γεώργιος Ιακωβίδης, Γιάννης Τσαρούχης, Γιώργος Ρόρρης, Στέφανος Δασκαλάκης, Τάσος Μαντζαβίνος, Μάκης Θεοφυλακτόπουλος, Ιάσονας Μολφέσης κ.ά. Ενώ, εικαστικές γραφές πέραν της αναπαράστασης, που ανοίγονται προς την πνευματικότητα, την υλικότητα, τους οπτικούς πειραματισμούς, τη συμβολική διάλεκτο ή την αλληγορική σημασία, παρουσιάζονται με το έργο καλλιτεχνών όπως οι Γιάννης Σπυρόπουλος, Ντίκος Βυζάντιος, Σελέστ Πολυχρονιάδη, Γιάννης Μιχαηλίδης, Γιάννης Αδαμάκος, Ρένα Παπασπύρου, Όπυ Ζούνη, Λήδα Παπακωνσταντίνου, Βασίλης Γεροδήμος, Αντώνης Ντόνεφ κ.ά.
Γιώργος Μαυροΐδης, Ύδρα, 1961. Συλλογή Τράπεζας της Ελλάδος

Η έκθεση που έχει δομηθεί σε τρεις κύριες θεματικές ενότητες -«Τόποι και χώροι», «Μύθοι και άνθρωποι» και «Δυναμική της “έλλειψης”»- κατανεμημένες ανά όροφο, ξεκινάει από τον 4ο όροφο, με τους «Τόπους» που αντανακλούν μέσω της τοπιογραφίας, μύθους, αναμνήσεις, συμπεριφορές και κυρίαρχες αντιλήψεις κάθε εποχής. Η εισαγωγή στη θεματική γίνεται με τις αθηναϊκές τοπιογραφίες του Βικέντιου Λάντσα. Η ρομαντική ατμόσφαιρα στο κλασικό μοτίβο ερειπιογραφίας των τελών του 19ου αιώνα «συνδιαλέγεται»  με μινιμαλιστικά έργα όπως τα «Αγάλματα και Πλήθος» του Ξάφου Ζαγοράρη. Ενδιαφέρουσα και η συνομιλία ανάμεσα στα τοπία των Ιωάννη Αλταμούρα, Κωνσταντίνου Μαλέα και Βαλερίου Καλούτση, στις τρεις εκδοχές τοπίων της ίδιας τονικότητητας αλλά με διαφορά στον τρόπο εικαστικής έκφρασης. Έτσι από τη ιμπρεσιονιστική απεικόνιση της φύσης των τελών του 19ου αιώνα περνάμε στο δυνατό μήνυμα της ερημοποίησης της  στα τέλη του 20ου αιώνα.
Ζάφος Ξαγοράρης, «Αγάλματα και πλήθος», 2012. Συλλογή Τράπεζας της Ελλάδος

Στον 3ο όροφο, ξεδιπλώνεται η θεματική των Μύθων και των ανθρώπων με την ξενάγηση μας να αρχίζει από το Νικόλαο Γύζη και την αναφορά του στη μυθολογία με τα έργα του η «Παλλάς Αθηνά» και «Ο ποιητής στην πηγή» συνεχίζει με έργα με πιο σύγχρονες αναφορές στην αρχαιότητα όπως το «Παλίμψηστο ολόκαυστο» του Γιώργου Λαζόγκα, τα “Ομήρου Ιλιάδα” (ραψωδία χ) και “Νεφέλαι” του Αριστοφάνη η Νίνα Παπακωνσταντίνου διερευνά τη σχέση μεταξύ του κειμένου και της εικόνας του, και το αρχαίο κείμενο αποκτά μία διαφορετική οπτική υπόσταση χάρη στη χειρωνακτική εργασία της καλλιτέχνιδας. Η Βάνα Ξένου απεικονίζει τις αρχετυπικές μορφές της “Βαυβώς”, της “Πυθίας” και της “Βακχίδος”, και μέσα από τη σύγχρονη εκδοχή τους φέρνει στο προσκήνιο των αναζητήσεων θέματα γυναικείας υπόστασης, ταυτότητας και θέσης.
Σπύρος Βασιλείου, «Πολιτεία», 1965 Συλλογή Τράπεζα της Ελλάδας

Στο δεύτερο πόλο της 2ης θεματικής που αφορά στο ανθρώπινο στοιχείο δημιουργοί διαφορετικών γενεών συνδιαλέγονται γόνιμα: Η «Προσωπογραφία της Δέσποινας με κολιέ και σκουλαρίκια», του Γιάννη Τσαρούχη και ο «Γραφέας» του Τάσου Μαντζαβίνου είναι μία τέτοια «συνάντηση».

Στο 2ο όροφο, όπου φιλοξενείται η τρίτη θεματική με τίτλο «Δυναμική της “έλλειψης”», βρίσκουμε την αφαίρεση όχι μόνο ως καλλιτεχνικό ρεύμα, αλλά και ως στοιχείο μιας εικαστικής σύνθεσης που τα έργα της συνδιαλέγονται όχι μόνον μεταξύ τους αλλά και με αυτά από τις δύο προηγούμενες ενότητες.

Σε καθεμία «συνομιλία» έργων προβάλλονται σχέσεις έμπνευσης ή ανατροπής, αναφοράς ή επαναπροσδιορισμού. Εντέλει, η παράλληλη θέαση δίνει αποδείξεις για τους απεριόριστους τρόπους με τους οποίους οι καλλιτέχνες παραθέτουν, ενστερνίζονται ή απορρίπτουν εικόνες και διδάγματα του παρελθόντος, για το πώς προχωρούν στη μακρά πορεία της Ιστορίας, και το πώς κοιτούν σε κάθε σύγχρονη εποχή τους τόσο προς το παρελθόν όσο και προς το μέλλον.

Επιμέλεια: Χάρις Κανελλοπούλου

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Κυριακή 10:00-18:00, Πέμπτη 10:00-20:00

 Διάρκεια έκθεσης: έως 21 Ιανουαρίου 2024

Διαβάστε επίσης:

Ο Nassos Daphnis στο Πάρκο Ελευθερίας

Strange Fruits στην Γκαλερί «Δύο Χωριά»