Νοέμβριος 1986. Η Μαμούθ, μετά από τις εκδοτικές της επιτυχίες του Λεονάρντο και του Λούκυ Λουκ, εκδίδει μία ακόμη χιουμοριστική σειρά, αυτή τη φορά του Greg(Michel Régnier), από την ένδοξη δεκαετία του '60, η οποία έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό Pilote(πρώτη δημοσίευση Pilote #211 τον Νοέμβριο του 1963), με αρχισυντάκτη τον Goscinny( παίζει ρόλο). Το περιοδικό αυτό,αν και δημοσιεύει εξαιρετικό υλικό, δεν παύει να είναι εβδομαδιαίο(μετέπειτα μηνιαίο) πολυθεματικό(βέβαια ο Αχιλλέας Φτέρνας ( αυτό είναι το πλήρες μεταφρασμένο όνομα του),από το 1966 αρχίζει να εκδίδεται σε αυτόνομα άλμπουμ). Στην Ελλάδα, έχουν ωριμάσει οι συνθήκες και η Μαμούθ εκδίδει τη σειρά κατευθείαν σε άλμπουμ. Το πρώτο εκδίδεται Νοέμβριο 1986 και το τελευταίο τό είδαμε, ήταν πριν από 19 χρόνια το 2003. Η εντύπωση που, μού έμεινε από τα πέντε άλμπουμ που κατέχω κι έχω διαβάσει(#3,#4,#5,#10,#14) είναι θετική. Γενικά τα άλμπουμ πραγματεύονται ενδιαφέρουσες υποθέσεις(αρκετά σουρεάλ), το χιούμορ είναι πολύ καλό(όχι βέβαια πάντα) και καρτουνίστικο κατά κάποιον τρόπο και οι χαρακτήρες, είναι απίθανοι! Από την άλλη, σε πολλά σημεία η πλοκή καθυστερεί με αποτέλεσμα να γίνεται βαρετό, οι διάλογοι γίνονται τεράστιοι, χωρίς όμως να έχουν ουσιαστικό λόγο ύπαρξης και γενικά αρκετές είναι οι φορές που θα κουραστείς(κυρίως στα #10 και #14). Είναι ένα ωραίο κόμικ, σίγουρα δεν συγκρίνεται με τα κλασικά(Αστερίξ, Λούκυ Λουκ του Goscinny), αλλά σίγουρα έχει ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Η έκδοση της Μαμούθ είναι καλή, με γυαλιστερό χαρτί στο εσωτερικό στο οποίο αποτυπώνεται καλύτερα το χρώμα. Τα πρώτα δέκα έχουν επίσης γυαλιστερό εξώφυλλο- οπισθόφυλλο, ενώ στο #14 που έχω το χαρτί γίνεται σαγρέ. Πιθανολογώ η αλλαγή έγινε στο 11.
Ακολουθεί αντιστοίχηση των γαλλικών με τα ελληνικά άλμπουμ:1Το χέρι του ερπετού(Νοέμβριος 1986)-Achille Talon et la main du serpent(#23-1979)
2) Αποστολή στο Πλατομπάπο(Ιανουάριο 1987) -Achille Talon et le-tresor de Virgule(#16-1977)
3)Η άμμος της τρέλας(Μάρτιος 1987)-Achille Talon et le grain de la folie(#19- 1978)
4)Το διπλό μυστήριο(Μάιος 1987)- Achille Talon et le mystere de l' homme a deux tetes(#14-1976)
5)Παιχνίδια της μοίρας(Ιούλιος 1987)-Achille Talon et le coquin de sort(18-1977)
6)Η στοιχειωμένη αγροικία(Σεπτέμβριος 1987)-Achille Talon-et-l-esprit-d-Eloi(#25-1980)
7)Ο Μυταρόλας-Achille Talon a un gros nez Ah Ah Ah(#30-1982)
8)Βίβα Ζαμπάμπα-Viva Papa(#20-1978)
9)Ο βασιλιάς των Ναλλών-Le roi des Zotres(#17-1977)
10)Κλεπτομανής με το ζόρι-Achille Talon et l' Appeau d' Ephese(#41-1991)
11)Για τις κυρίες- Talon(Ach!lle, pour-les-dames)(#39-1989)
12)Δόκτωρ Τσακάλ και Μίστερ Φιάσκο-Achille-Talon-contre-docteur-Chacal-et-Mister-Bide(#38-1987)
13)Το τέρας της λίμνης-Achille Talon et le monstre de l' Etang-Tacule(#40-1989)
14)Το αρχιπέλαγος του Τζαμπατζόν(Νοέμβριος 2001)-Achille Talon et l' archipel de Sanzunron(#37-1985)
15)Όλα O.K.(Οκτώβριος 2003) -Tout va bien(44-2000)
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Βλέπουμε ότι η Μαμούθ είχε ξεκινήσει τα Αχιλλέας Ταλόν ως δημινιαίο περιοδικό κι έπειτα από το #6 σταμάτησε η τακτική αυτή.
Στο άλμπουμ #2, στο οπισθόφυλλο, υπάρχει αναγγελία για την κυκλοφορία του επόμενου τεύχους. Αναφέρει ο τίτλος του:"Οι σπόροι της τρέλας". Αυτό είναι λάθος, καθώς το σωστό είναι:''Η άμμος της τρέλας".
Στο πρωτότυπο γαλλικό, οι τίτλοι είναι διαφορετικοί από τους ελληνικούς(λογικό, αφού υπάρχουν πολλοί γαλλικοί ιδιωματισμοί ), αλλά πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ο τίτλος είναι "Ο Αχιλλέας Ταλόν τάδε". Λόγου χάρη, θα έπρεπε να λέει :''Ο Αχιλλέας Ταλόν και το χέρι του ερπετού", "Ο Αχιλλέας Ταλόν και η αποστολή στο Πλατομπάπο" και ούτω καθεξής.
Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, η Μαμούθ, έβαλε το εξώφυλλο του άλμπουμ #39(ελληνικό άλμπουμ #11)" Για τις κυρίες" στο άλμπουμ( ελληνικό) #10"Κλεπτομανής με το ζόρι". Στο άλμπουμ #11("Για τις κυρίες"), έβαλαν ένα άσχετο εξώφυλλο, το οποίο μπορεί να είναι και μεγένθυση καρέ, γιατί εξώφυλλο της σειράς, δεν είναι σίγουρα.
Η σειρά άρχισε με τιμή 220 δραχμών, για να φτάσει στις 950 στο άλμπουμ #13, στις 1300 δραχμές/3,82 ευρώ στο #14 και 4,20 στο #15
Μιας που μιλήσαμε για το #15, το αυθεντικό δημοσιεύτηκε το 2000, ένα χρόνο αφότου ο Greg πέθανε(βέβαια, είχε ήδη αποσυρθεί από το #43 που είχε εκδοθεί στη Γαλλία το 1998 ). Συνεπώς, είναι το μοναδικό ελληνικό άλμπουμ δημιουργημένο από επίγονο, συγκεκριμένα από τον Brett, ο οποίος κατά κοινή ομολογία θεωρείται υποδεέστερος.
Από το άλμπουμ #12 κι έπειτα, στα οπισθόφυλλα προστίθεται μία κίτρινη ρίγα, κι έτσι αρχίζουν να μοιάζουν με αυτά των Λούκυ Λουκ κάπως.
Δεν θυμάμαι σε ποιο σχολικό μου βιβλίο ήταν, αλλά θυμάμαι ότι είχα πετύχει μια σελίδα από Αχιλλέα Ταλόν. Νομίζω σε βιβλίο Νέων ελληνικών ήταν(μόλις το βρω θα τό ανεβάσω)!
Άλλη μία έρευνα που είχα κάνει! Enjoy!
