Η πιο αποτυχημένη συλλεκτική αγορά μας !!

[thanos_larisa]

Καλησπέρα,

σχεδόν πάντα λέμε για τις μεγάλες μας επιτυχίες δλδ για νομίσματα που αγοράσαμε για μια τιμή α και τα πουλήσαμε σε πολλαπλάσια τιμή ή πλέον αξίζουν πολλαπλάσια τιμή από αυτή που τα αγοράσαμε

αυτά που δεν λέμε όμως είναι οι μεγαλύτερες αποτυχίες μας .. εσείς μπορείτε να θυμηθείτε την πιο αποτυχημένη αγορά σας??


η δικιά μου είναι η ασημένια συλλογή Lunar 2 (12 νομίσματα του 1οζ) που έκανα υπομονή να τα μαζέψω και βλέπω ότι πολύ δύσκολα θα πάρω τα χρήματα μου πίσω
όπως
επίσης 5 ασημένια κομμάτια 75 ΧΡΟΝΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 20€ 2003

η δικιά σας?

[E.X.N]

Καλησπέρα θάνο,πολλες οι αποτυχίες ,εαν γραφτούν θα παρώ και άλλους στον λαιμό μου , μπορει η μεγαλυτερη αποτυχία να μην έχει ερθει ακόμα .Μέχρι στιγμής με μεγαλη διαφορά σε αγορά θεωρώ οτι ειναι η αγορά των Ελληνικών δραχμικών αναμνηστικών σαν πακέτο και σε  επιστροφή απο σλαμπάρισμα δραχμη 1973 MS63 και 5 λεπτά 1971 UNC DETAILS.

[IliopoulosC]

Καλησπέρα,

σχεδόν πάντα λέμε για τις μεγάλες μας επιτυχίες δλδ για νομίσματα που αγοράσαμε για μια τιμή α και τα πουλήσαμε σε πολλαπλάσια τιμή ή πλέον αξίζουν πολλαπλάσια τιμή από αυτή που τα αγοράσαμε

αυτά που δεν λέμε όμως είναι οι μεγαλύτερες αποτυχίες μας .. εσείς μπορείτε να θυμηθείτε την πιο αποτυχημένη αγορά σας??


η δικιά μου είναι η ασημένια συλλογή Lunar 2 (12 νομίσματα του 1οζ) που έκανα υπομονή να τα μαζέψω και βλέπω ότι πολύ δύσκολα θα πάρω τα χρήματα μου πίσω
όπως
επίσης 5 ασημένια κομμάτια 75 ΧΡΟΝΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 20€ 2003

η δικιά σας?

Μάλλον η τιμή που τα πήρες δεν ήταν η σωστή. Γιατί οι ουγγιές όπως και να το κάνουμε ουγγιές είναι . Δέν είναι κάτι το ευτελές. Πάντως όσο τις κρατάς δεν έχεις χασούρα. Άν ποτέ βρείς κανέναν που του αρέσουν τα σχέδια αυτά που αγόρασες έχεις κάποιες ελπίδες.  Τ'ασημένια 20€ της ΤΤΕ πολλοί τ'αγόρασαν σε λανθασμένες τιμές λόγω και υψηλής τραπεζικής τιμολόγησης. Πάντως είναι εμπορικά νομίσματα πχ σε δημοπρασίες φεύγουν . Δές στον Καραμήτσο .

[epop]

Πριν από 11-12 χρόνια ένα ασημένιο 20 ευρώ του 2003 είχε πωληθεί σε ελληνικό σάιτ δημοπρασιών για 850€. Το είχε αγοράσει ένας "είδα φώς και μπήκα συλλέκτης" με μεγάλη οικονομική επιφάνεια που αγόραζε σωρηδόν κέρματα χωρίς βέβαια να έχει γνώσεις.  Τον είχα συναντήσει μάλιστα και σε έκθεση της Γερμανίας να αγοράζει και εκεί σωρηδόν ότι του πλασαραν οι έμποροι. Φυσικά εξαφανίστηκε από την πιάτσα μετά από 1-2 χρόνια.
 Σημειωτεον ότι είχαν κοπεί το χρυσό και αργυρό του 2003 και δεν είχαν κυκλοφορήσει , άγνωστο για ποιο λόγο. Τα ασημένια τα δίναν στους συνταξιούχους της ΤτΕ και τα χρυσα τα γνωρίζαμε μόνο από φωτογραφίες. Ζητούσαν στην Αθήνα οι έμποροι 7000€.

[IliopoulosC]

Πριν από 11-12 χρόνια ένα ασημένιο 20 ευρώ του 2003 είχε πωληθεί σε ελληνικό σάιτ δημοπρασιών για 850€. Το είχε αγοράσει ένας "είδα φώς και μπήκα συλλέκτης" με μεγάλη οικονομική επιφάνεια που αγόραζε σωρηδόν κέρματα χωρίς βέβαια να έχει γνώσεις.  Τον είχα συναντήσει μάλιστα και σε έκθεση της Γερμανίας να αγοράζει και εκεί σωρηδόν ότι του πλασαραν οι έμποροι. Φυσικά εξαφανίστηκε από την πιάτσα μετά από 1-2 χρόνια.
 Σημειωτεον ότι είχαν κοπεί το χρυσό και αργυρό του 2003 και δεν είχαν κυκλοφορήσει , άγνωστο για ποιο λόγο. Τα ασημένια τα δίναν στους συνταξιούχους της ΤτΕ και τα χρυσα τα γνωρίζαμε μόνο από φωτογραφίες. Ζητούσαν στην Αθήνα οι έμποροι 7000€.

    . "είδα φώς και μπήκα συλλέκτης"  Ωραία ατάκα.

[thanos_larisa]

Πριν από 11-12 χρόνια ένα ασημένιο 20 ευρώ του 2003 είχε πωληθεί σε ελληνικό σάιτ δημοπρασιών για 850€. Το είχε αγοράσει ένας "είδα φώς και μπήκα συλλέκτης" με μεγάλη οικονομική επιφάνεια που αγόραζε σωρηδόν κέρματα χωρίς βέβαια να έχει γνώσεις.  Τον είχα συναντήσει μάλιστα και σε έκθεση της Γερμανίας να αγοράζει και εκεί σωρηδόν ότι του πλασαραν οι έμποροι. Φυσικά εξαφανίστηκε από την πιάτσα μετά από 1-2 χρόνια.
 Σημειωτεον ότι είχαν κοπεί το χρυσό και αργυρό του 2003 και δεν είχαν κυκλοφορήσει , άγνωστο για ποιο λόγο. Τα ασημένια τα δίναν στους συνταξιούχους της ΤτΕ και τα χρυσα τα γνωρίζαμε μόνο από φωτογραφίες. Ζητούσαν στην Αθήνα οι έμποροι 7000€.

σε καμία περίπτωση δεν έδωσα τόσα χρήματα
έδωσα 85€ για το καθένα ασημένιο 20 ευρώ του 2003
ενώ για τις ουγκιές Lunar2 έδωσα 28-34€ την κάθε μια

[digo]

Εξαρτάται πως βλέπει κανεις την αποτυχία.

Γραφω όλο και λιγότερο στο στεκι γιατί τα θέματα μου είναι αδιάφορα, ένα συλλεκτικο κατ’ονομα στεκι, είναι φουλ σε θέματα επενδυτικά (από γράφοντες αγνώστου προελεύσεως και γνώσεων), αγορές μασουριών που υπάρχουν ακόμη τόνοι από αυτά και ότι εξωσυλλεκτικο θέμα υπάρχει.

Κατ’αρχην ποιος όρισε την «συλλεκτική αποτυχία» ως οικονομική απώλεια, βραχυχρόνια (τις περισσότερες φορές με τόσους νεοεισερχόμενους, είδα φως, μπηκα και κόλλησα για λίγο); Η ποιος είπε ότι ο συλλεκτισμος είναι επένδυση και μάλιστα βραχυχρόνια; Ειδικά στο δεύτερο είναι μάλλον το χειρότερο μέρος να τοποθετήσεις τα χρήματα σου.

Είχα πολλές αποτυχίες στη συλλεκτική μου ζωή, όλες ανεξαιρέτως συνυφασμένες με τη βιασύνη, την έλλειψη viewing από κοντά, δηλαδή αγορά από φωτογραφίες, καταλήγοντας με νόμισμα που
α- δεν έκανα καθόλου κέφι
β- όσο και ναχα δώσει ,ήθελα κι ακόμη θέλω αν τύχει να ξαναγίνει παρόμοιο περιστατικό να εξαφανιστεί από μπροστά μου, γνωρίζοντας κι υπολογίζοντας την οικονομική απώλεια που μπορεί να έφτανε και δυο χιλιάρικα σε κομματι, η μεγαλύτερη ως τώρα που μου έχει συμβεί.

Καμία μα καμία από αυτές τις κακές αγορές και άμεσες μεταπωλήσεις με μικρή η μεγάλη ζημια δεν την ξεχνάω αλλά ούτε και την ξορκίζω γιατί μου έμαθαν πολλά. Απλά, σαν χαρακτήρας, είμαι ανίκανος να κρατήσω νόμισμα που με χαλάει και αν και όποτε ξανασυμβεί κάτι τέτοιο, θα συνεχίσω να τα ξεφορτώνομαι στο πιτς φυτίλι με οποίο οικονομικό κόστος κι αν έχει αυτό, προέχει η απόλαυση μου κι όχι να βρεθώ με ένα τσούρμο άσχημων νομισματων τα οποία κακώς αγόρασα εξ αρχής.

[digo]

Και τώρα που σας είπα ότι συλλεκτικές αποτυχίες είχα αρκετές, οι περισσότερες ανεπαίσθητες οικονομικά,  αλλά 3-4 με ζημια από €1000 έως €2000 να σας πω και για την αντίθετη όψη του νομίσματος. Μια μόνο, την πιο «ηχηρή».

Αυτή είχε να κάνει με πολύ σωστή επιλογή νομισματων ,σε εξαιρετικές τιμές, και με απίστευτο timing και στις δυο φάσεις του, γιατί έγινε σε δυο μερη με χρονική απόσταση σχεδόν 20 χρόνια από την αρχική αγορά ως την τελική πώληση.

Με αρχικό κεφάλαιο περίπου €1000 αγόρασα 2 υπέροχα νομίσματα, τα οποία αφού πιστοποιήθηκαν κι έγιναν και τα δυο top grade όταν ο όρος αυτός δεν είχε και τόση σημασία, 6 χρόνια αργότερα, τα αντάλλαξα με ένα άλλο νόμισμα, που τότε θεωρητικά (γιατί δεν μπορούσαμε να βρούμε ούτε μια δημόσια πώληση πίσω μέχρι αρχές δεκαετίας 70, τόσο σπάνιο ήταν), το υπολογίσαμε ότι η αξία του ήταν όσο το ζευγάρι που έδινα εγώ ΜΕΙΟΝ ένα χρηματικό ποσο που πήρα.

Αλλα 13 χρόνια αργότερα, παρουσιάστηκε η πιθανότητα πώλησης αυτού του νομίσματος η οποία και πραγματοποιήθηκε. Όταν τελειώσαμε, με τα €1000 που είχα βάλει 19 χρόνια πριν, διαπίστωσα ότι είχα σύνολο κέρδους περίπου €24000.

Δεν μου λείπει ούτε το πρώτο ζευγάρι ούτε το δεύτερο κέρμα. Τα χάρηκα, όταν ήταν η κατάλληλη στιγμή τα έδωσα και πήγαν και τα τρία σε συλλογές που θεωρούσα ότι άξιζαν να βρίσκονταν. Αλλα σε καμία περίπτωση  αυτό δεν έχει να κάνει με συλλεκτική επιτυχία.

Συλλεκτική επιτυχία, ίσως όντως η μεγαλύτερη,ήταν το ότι κατάφερα και αγόρασα και κράτησα για κάποιο χρονικό διάστημα, και το πρώτο ζευγάρι και το δεύτερο υπέρ σπάνιο κομματι. Προσωπικά δεν πιστεύω ούτε στην εφ’ορου ζωής διακράτηση των (πολύ καλών) νομισματων, ας τα χαρούν κι άλλοι, αλλά ούτε και στο περίφημο και υπερεκτιμημένο «pride of ownership”, δλδ περηφάνεια του ότι είμαι ιδιοκτήτης του Α η Β νομίσματος.

Τα πράγματα είναι πολύ πιο ρευστά στο δικό μου μυαλό, κι αυτό μου επέτρεψε στη συλλεκτική μου ζωή να αποκτήσω κυριολεκτικά χιλιάδες υπέροχα νομίσματα, καποια για διάστημα ενός μηνός, και αλλα για διάστημα 25 χρόνων, με τα περισσότερα φυσικά ανάμεσα σε αυτά τα δυο άκρα. Για κάποιον που δεν ασχολήθηκε ποτε επαγγελματικά με τις αγοραπωλησίες νομισματων νομίζω αυτό είναι αρκετά σπάνιο, γιατί ήταν κι όλα ένα κι ένα, ενώ ένας έμπορος αναγκαστικά θα ασχοληθεί και με πολλά χρεπια η νομίσματα του κιλού για να επιβιώσει η επιχείρηση του. Εγώ είχα το προνόμιο να αγοράζω μόνον τον αφρό ,είτε έκανε €50 είτε €5000.

Υπ’οψιν ότι η συλλογή μου δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 200 ίσως 300 νομίσματα, αν βάλω και κάποια χρυσα της ΤΤΕ και κάποιες σειρές, μην υπολογίζοντας τις μεταπολεμικές σειρές που δεν είναι και τόσες πολλές σε τελική αυτές που έχω απιστοποιητες βέβαια  όλες, στις συσκευασίες της ΤΤΕ ακόμη.

Γιατί βέβαια είναι αδύνατον να κατάφερνα να αγοράσω 2000 περίπου κομμάτια στα μέτρα μου, εάν δεν υπήρχε ένα συνεχές νταλαβέρι από ένα σημείο κι ύστερα κι ιδιαίτερα από το 2010 και μετά, όπου τα αδούλευτα χρήματα που είχα κερδίσει στο Χρηματιστήριο και που αποτελούσαν την βάση με την οποία έκανα τις αγορές ,είχαν μειωθεί και αντιμετώπιζα πια άλλες υποχρεώσεις.

Αυτό θεωρώ ως την μεγαλύτερη συλλεκτική μου επιτυχία: όχι την πιο πάνω συναλλαγή, προς Θεού αν και βεβαίως καλοδεχούμενη, αλλα την δυνατότητα να αγοράσω 1500-2000 διαμαντάκια από €20 έως €20000,μέσα σε μια 20αετια- 25αετια , τα περισσότερα φυσικά κάτω από €200 κι όχι τι έχω κρατήσει σήμερα αν και είμαι απόλυτα ικανοποιημένος κι από αυτό. Η ποικιλία όμως κι η χαρά να περάσουν τόσα πολλά πανέμορφα νομίσματα από τα χέρια μου, το 90%+ των οποίων βρίσκονται σε άλλες συλλογές πια, μερικές από τις οποίες τις ξέρω, την μεγάλη τους όμως πλειοψηφία την αγνοώ, είναι κάτι που μου ταίριαζε στον χαρακτηρα πολύ περισσότερο από τι πέρασε από τα χέρια μου και τι «μπόρεσα» η ήθελα να κρατήσω και κράτησα η όχι.

Και σίγουρα καμία σχέση με το τι ξόδεψα και το τι αξία έχουν τώρα, τουλάχιστον αυτά που κράτησα, πέρα από τις αγοραπωλησίες. Αυτό (το οικονομικό) θα είναι ένα δώρο για την κόρη μου (σε ρευστό, όχι σε συλλεκτικά τα οποία δεν κάνει καθόλου κέφι) και τίποτε άλλο.

[epop]

η δικιά μου είναι η ασημένια συλλογή Lunar 2 (12 νομίσματα του 1οζ) που έκανα υπομονή να τα μαζέψω και βλέπω ότι πολύ δύσκολα θα πάρω τα χρήματα μου πίσω
Ουγγιές λουναρ 2 28-34€

Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω.
Από ότι βλέπω στα πουλημένα του ebay τον τελευταίο μήνα καθόλου αποτυχημένες αγορές δεν έκανες.

[epop]

Βλέπω πχ πουλημένα Σεπτεμβρίου
-2008ποντικι  30-35€(αυτό το συγκεκριμένο δεν τράβηξε ποτέ, μάλλον το θέμα του).
-2009βοδι   50-60€ το πιο ακριβό της σειράς.
-2010τιγρης 45-55€ το πιο όμορφο της σειράς.
-2011λαγος 45-50€ αυτό πωλούνταν ακριβά ακόμα και την εποχή που βγήκε λόγω υπερβολικής ανόδου του ασημιού το 2011.
-2012δρακος 45-50€ αυτό θυμάμαι το είχα αγοράσει και εγώ ακόμα πιο ακριβά και από αυτή την τιμή. Φοβούνταν όλοι το 2012 δεν θα φτάσει το περιορισμένο τιράζ. Βγάλανε μετά οι μαλακεες οι Αυστραλοί τα privy marks και τα χρώματα και μπουκωσαν την αγορά.
-2013φιδι 30-40€ μετά σταμάτησα και εγώ γιατί εκνευρίστηκα με τα χρώματα και τις μαλακίες του perth.

[coll]

Καλημερα.
Οι δικες μου αποτυχημενες αγορες, αφορουν Ελληνικα ασημενια αναμνηστικα, τα οποια δεν τα αγορασα απο την αρχικη πηγη,αλλα  πανω στο κλασικο αρχικο <φουσκωμα>.

[SVcollector]

πες μας και τι νομίσματα ηταν ρε Δημητρη! 

[Βασκας]

Και στα χρυσα και στα ασημενια που βγαζουν σωρηδων τα νομισματοκοπεια Αγγλίας -Αυστραλιας -Αμερικης και αλλοι εχουν κανει ενα φοβερο μαρκετιν προωθοντας καθε χρόνο τα αναμνηστικα για διαφορα γεγονότα .
Πολλα απο αυτα ειναι ομορφα και αλλα ασχημα.
Ετσι πριν 10 χρόνια ηταν της μοδος τα χρυσα μπάφαλο που ο κοσμος τα λατρεψε.
Πριν αυτων οι χρυσες μπριτανιες και τα παντα,μετα τα χρυσα και ασημενια λουναρς.
Μανια με τα λουναρς σε ολο τον κοσμο.
Στην Γερμανια ανοιξεν μαγαζια που πουλουσαν μονον χρυσα και ασημενια λουναρς τα οποια σημερα δεν υφιστανται.
Σημερα ειναι της μοδός τα κουινς μπιστς ,ντειβιντ μπαουι και ελειψη εμπνευσης κοβουν ομορφα παλια κομψοτεχνηματα σε προυφ δισκους οπως τις τρεις χαριτες και την ουνα εντ δε λαιον.
Καταληγοντας και απο την εμπειρια μου αυτα τα κοσμηματα γιατι νομισματα δεν ειναι,καθε χρονος που περνα φθηναινουν και καποια στιγμη εξισωνεται η τιμή τους με την αξια τους σε μεταλο.

Οπως τα μπαφαλο,τα παντα,τα λουναρ και τα πεντολιρα παλαιοτέρων ετων.

Οποιος το αμφισβητη ας παει κατι τετοιο που πηρε πριν 6 χρονια στον εμπορο που του το πουλησε ,να δει πόσα λεφτα του το αγοραζει.

[PapadopoulosK]

Και στα χρυσα και στα ασημενια που βγαζουν σωρηδων τα νομισματοκοπεια Αγγλίας -Αυστραλιας -Αμερικης και αλλοι εχουν κανει ενα φοβερο μαρκετιν προωθοντας καθε χρόνο τα αναμνηστικα για διαφορα γεγονότα .
Πολλα απο αυτα ειναι ομορφα και αλλα ασχημα.
Ετσι πριν 10 χρόνια ηταν της μοδος τα χρυσα μπάφαλο που ο κοσμος τα λατρεψε.
Πριν αυτων οι χρυσες μπριτανιες και τα παντα,μετα τα χρυσα και ασημενια λουναρς.
Μανια με τα λουναρς σε ολο τον κοσμο.
Στην Γερμανια ανοιξεν μαγαζια που πουλουσαν μονον χρυσα και ασημενια λουναρς τα οποια σημερα δεν υφιστανται.
Σημερα ειναι της μοδός τα κουινς μπιστς ,ντειβιντ μπαουι και ελειψη εμπνευσης κοβουν ομορφα παλια κομψοτεχνηματα σε προυφ δισκους οπως τις τρεις χαριτες και την ουνα εντ δε λαιον.
Καταληγοντας και απο την εμπειρια μου αυτα τα κοσμηματα γιατι νομισματα δεν ειναι,καθε χρονος που περνα φθηναινουν και καποια στιγμη εξισωνεται η τιμή τους με την αξια τους σε μεταλο.

Προχθές στην 682 δημοπρασία του Καραμήτσου έκλεισε το λότο 06919 στα 1733€ χωρίς προμήθειες. Εκκίνησε 1300€. Έκλεισε 1733€. Είναι Buffalo 2006 PF69 50$  999/1000 1 οz. Η ουγγιά σήμερα είναι 1514€  και αυτό έκλεισε 1733€ . 219€ πάνω από την ουγγιά . Δέν το είδα να κλείνει στο μέταλλο όπως λές.  Κι έχουν περάσει 15 χρόνια από τη κυκλοφορία του. 

https://www.karamitsos.com/auctionLot.php?auction=6822&lot=534986&view=all

Οπως τα μπαφαλο,τα παντα,τα λουναρ και τα πεντολιρα παλαιοτέρων ετων.

Οποιος το αμφισβητη ας παει κατι τετοιο που πηρε πριν 6 χρονια στον εμπορο που του το πουλησε ,να δει πόσα λεφτα του το αγοραζει.

Οι έμποροι κοιτούν το οτιδήποτε να στο αγοράσουν κοψοχρονιά για να κονομήσουν . Λές και δεν υπάρχουν οι δημοπρατικοί οίκοι να πουλήσει κανείς κάτι που αγόρασε πρέπει να το πάει σε εμπόρους να του το φάνε κοψοχρονιά.

[Βασκας]

Μαλιστα κυριε 1733 ευρο συν προμηθεια απο την οποια ο καταθέτης του λοτ θα παρει 1733 ευρο μειον 18 τοις εκατο επι 24 τοις εκατο επι της προμηθειας .
Δηλαδη 1355 ευρο θα παρει στο χερι οταν τα μπαφαλο πουλιοντουσαν πριν 15 χρονια 2500 ευρο εκαστοοο.

Τωρα ποιος εβγαλε και ποιος εχασε ειναι ολοφάνερο.