Αν και αρκετά εξ αυτών κρίνονται ως κακόγουστα, είναι αναμφίβολα τέχνη.
Καλησπέρα. Και γιατί είναι "αναμφίβολα τέχνη";
Ας δούμε τον ορισμό της της Τέχνης έτσι όπως διατυπώνεται στο βιβλίο της γλώσσας της Γ' Γυμνασίου. ναι, της Γ' Γυμνασίου. Πιστέψτε με είναι ο πιο ακριβής, αξιόπιστος και έγκυρος ορισμός που μπορεί να βρει κάποιος!
"Τέχνη είναι η έκφραση, η
αποκάλυψη του ωραίου. Είναι η δηµιουργία έργων µέσα από τα οποία ο δηµιουργός τους, ο καλλιτέχνης, επιδιώκει να εξωτερικεύσει τα συναισθήµατά του, τα βιώµατά του, τις ιδέες του και να επικοινωνήσει µε τον κόσµο, προκαλώντας ταυτόχρονα αισθητική συγκίνηση, εκείνη την
συναισθηµατική εξύψωση δηλαδή,
που νιώθει κάποιος όταν έρθει σε επαφή µε το ωραίο".
Η έννοια της Τέχνης είναι διαχρονική και αυτό χρειάζεται να επισημαίνεται σε όλους εκείνους που την έχουν μετατρέψει σε καταναλωτικό αγαθό βαπτίζοντας και προωθώντας ως "τέχνη" ακαλαίσθητα κατασκευάσματα για να πλουτίζει το παγκόσμιο κύκλωμα εμπορίας έργων "τέχνης". Σε όλους εκείνους που συστηματικά και μεθοδικά αλλοιώνουν το κριτήριο της ανθρώπινης καλαισθησίας.
Η δουλειά έχει στηθεί αριστοτεχνικά. Οι ιστορικοί τέχνης, οι τεχνοκριτικοί, οι αρθρογράφοι και οι ιδιοκτήτες των Μ.Μ.Ε. και των εκδοτικών οίκων δικοί τους. Οι γκαλερίστες, οι έμποροι και οι δημοπράτες δικοί τους. Οι κράχτες και οι εικονικοί πλειοδότες δικοί τους.
Αυτά τα μεταλλαγμένα πρώην νομίσματα εμφανίζεται να έχουν δημοπρατηθεί σε αυτές τις υψηλές τιμές. Μήπως πρόκειται για σκηνοθετημένα χτυπήματα μέσα από το κύκλωμα για να ανοίξουν μία νέα αγορά, ένα νέο κύκλο εργασιών; Ποιος την έστησε όλη αυτή την "αθώα" διαφήμιση"; Ποιος προβάλλει το αλλοτριωμένο και μακάβριο έργο αυτών των επίδοξων "καλλιτεχνών";
Να υπενθυμίσω ότι η κακοποίηση της μορφής που απεικονίζεται πάνω στο νόμισμα και με το οποίο συνδέεται ΑΡΡΗΚΤΑ στην συλλογική μας μνήμη αποτελεί προσβολή της μνήμης του νεκρού η οποία και τιμωρείται;
Θα δημιουργηθεί λοιπόν ένα νέο σκοτεινό ρεύμα "μεταχαρακτικής τέχνης νομισμάτων" υψηλής αξίας και θα τσιμπήσουν όλα εκείνα τα κορόιδα που ψάχνουν κάτι νέο, κάτι διαφορετικό. Θα πειστούν ότι πρόκειται για "μοντέρνα τέχνη" (contemporary art) και θα το αποκτήσουν, για να αισθανθούν όχι την χαρά από την επαφή με το ωραίο αλλά την χαρά της αγοράς/κατανάλωσης ενός συστηματικά και μεθοδευμένα προβαλλόμενου «τεχνουργήματος» που όμως στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα αποκρουστικό τερατούργημα.
Αγοράζω/καταναλώνω άρα υπάρχω.
Αυτό το έργο το έχουμε δει να παίζεται πάμπολλες φορές. Φτάσανε στο σημείο τις καρικατούρες από τις διαφημίσεις προϊόντων (τρόφιμα, απορρυπαντικά, φάρμακα) της δεκαετίας του 50 και του 60 να τις ανάγουν σε τέχνη διαφημίζοντάς τα ακόμα και μέσα από τον κινηματογράφο. Ο νους του ανθρώπου για να βρει τρόπους χειραγώγησης των "άλλων" και πλουτισμού μέσα από αυτούς είναι ανεξάντλητος.
Ισχύει το "όσο υπάρχουν κορόιδα θα υπάρχουν και πονηροί".
