giorgos_p
|
|
« Απάντηση #1 στις: Μάρτιος 19, 2018, 11:27:17 πμ » |
|
Γενικά οι εχθροί του χαρτιού είναι το φως του ήλιου, η υγρασία, οι ακραίες θερμοκρασίες και ο ίδιος του ο εαυτός, ειδικά για τα παλιότερα χαρτιά.
Οι καλύτερες συνθήκες για τα τρία πρώτα προβλήματα επομένως -όπως και για όλα σχεδόν τα συλλεκτικά αντικείμενα- είναι αυτές της φύλαξης σε μέρος που να αποφεύγεται η άμεση έκθεση στον ήλιο και σε θερμοκρασία δωματίου, με φυσιολογικά επίπεδα υγρασίας.
Για το τέταρτο πρόβλημα δεν μπορούν να γίνουν πολλά, καθώς έχει να κάνει με τα οξέα που το ίδιο το χαρτί περιέχει, με αποτέλεσμα σιγά σιγά να αποσυντίθεται. Ειδικά τα παλιότερα χαρτιά παρουσιάζουν το συγκεκριμένο πρόβλημα λόγω του τρόπου κατασκευής τους. Από τη μια, η εξασφάλιση των παραπάνω συνθηκών είναι το ένα βήμα για να μην επιταχύνεται αυτή η διαδικασία.
Από την άλλη, μπορείς να επιλέξεις κουτιά ή ντοσιέ από αρχειακά ασφαλή υλικά (χαρτιά και χαρτόνια δηλαδή χωρίς οξέα) και να τις φυλάξεις εκεί μέσα, αν γίνεται σε οριζόντια θέση και ανοιγμένες, έτσι ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος να κοπούν οι ήδη παλιές και ταλαιπωρημένες τσακίσεις, ειδικά αν δέχονται το βάρος και άλλων φύλλων. Θα μπορούσες αντίστοιχα να παρεμβάλλεις και ένα φύλλο χαρτιού ανάμεσα στα φύλλα. Εδώ καταλαβαίνω το πιθανό πρόβλημα του χώρου, βέβαια...
Αποφεύγουμε όπως ο διάολος το λιβάνι κολλητικές ταινίες, πλαστικές διαφάνειες από όχι αρχειακά υλικά και πλαστικοποιήσεις... Αερίζουμε πού και πού και ελέγχουμε αν όλα είναι καλά, προκειμένου να μην έχουμε μεταφορά διάφορων δυσάρεστων καταστάσεων, μυκήτων π.χ. και φυσικά σημαντική είναι και η στοιχειώδης καθαριότητα, έτσι ώστε να μην έχουμε επισκέψεις από ανεπιθύμητους με μεγάλο αριθμό ποδιών, που τρέφονται -και- από χαρτί.
|