Συγχαρητήρια για το όμορφο αφιέρωμα στο μεγάλο παραμυθά και ιερό τέρας του ευρωπαϊκού χιουμοριστικού κόμικ. Επίτρεψέ μου να προσθέσω κι ένα κείμενο που είχα γράψει το καλοκαίρι, που είχα αρκετό ελεύθερο χρόνο να κάνω έρευνες.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ Όπως αρκετοί από εδώ θα έχετε καταλάβει, υπάρχει ένα κόμικ, Αστερίξ ονομάζεται και κάνει ικανοποιητικές πωλήσεις. Έχει βγάλει και μερικές ταινιούλες, τίποτα το ιδιαίτερο μωρέ. Ο δημιουργός, ονομάζεται Rene Goscinny. Εκτός από αυτό, έχει κάνει και κάτι άλλα κομικσάκια. Ένα με ένα κακο Βεζίρη κι ένα με ένα καουμπόη. Όχι τίποτα ιδιαίτερο:P
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ: 1926- 1959
Ήταν Πωλονοουκρανικοεβραϊκής καταγωγής. Η μητέρα του Ουκρανή κι ο πατέρας του, μετανάστης Εβραϊος της Πωλονίας, γνωρίστηκαν και παντρεύτηκαν το 1919 στο Παρίσι. Γεννημένος στη Γαλλία, το 1926, μοναχοπαίδι, μοναχογιός. Το 1928, μετοικούν οικογενειακώς στο Μπουένος Αϊρες της Αργεντινής. Εκεί θα λάβει γαλλική παιδεία, καθώς ο πατέρας του θα φροντίσει να φοιτήσει στο γαλλικό σχολείο της πόλης, όπου ο ίδιος δίδασκε( ήταν χημικός μηχανικός). Το 1942, θα αποφοιτήσει από το λύκειο και μόλις μερικούς μήνες αργότερα, ο πατέρας του θα πεθάνει:rip: . Είναι λοιπόν, επιτακτική ανάγκη, να βρει μια δουλειά. Την ίδια περίοδο, μαίνεται ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, κατά τη διάρκεια του οποίου, ο νεαρός Rene, θα χάσει πολλούς από τους συγγενείς του στην Ευρώπη εξ΄αιτίας των Ναζί. Αυτή, είναι ίσως η πιο επίπονη περίοδος στη ζωή του:(. Τέλος πάντων, ο μεγάλος δημιουργός θα βρει μια δουλειά, ως σκιτσογράφος σε διαφημιστικό πρακτορείο. Για καλή τύχη αυτού και της μητέρας του( αλλά και όλων εμάς που απολαμβάνουμε σήμερα τα έργα του), ένας θείος του, θα τους προσκαλέσει, το 1945 στην Νέα Υόρκη, όπου διέμενε. Εκεί, περνάει μια πολύ δύσκολη περίοδο. Άνεργος, με ελάχιστα χρήματα, αποφασίζει να γυρίσει το 1949 στη Γαλλία και να εκτίσει, τη στρατιωτική του θητεία( παρά τις αντιρρήσεις της μητέρας του). Γυρνώντας, θα συναντήσει τους ιδρυτές του MAD(Will Elder, Harvey Kurtzman ), που θα τον βοηθήσουν. Θα γνωριστεί επίσης με τους Jjie και Morris. Γνωρίζεται και με τον ιδρυτή του πρακτορείου Τύπου(World Press), Georges Troisfontaines , ο οποίος του εξασφαλίζει δουλειά κι έτσι, ο πολυταξιδεμένος- πλέον- Rene, ετοιμάζει βαλίτσες ακόμη μια φορά, για το Παρίσι. Στη δουλειά του, θα γνωριστεί με τον Albert Uderzo, οι οποίοι, γίνονται αμέσως φίλοι . Αυτοί οι δύο λοιπόν, μαζί με τους Jean Charlier(δημιουργός του Bluberry) και Jean Hebrand, θα δημιουργήσουν ένα ειδησεογραφικό κι ένα διαφημιστικό πρακτορείο(Edipresse και Edifrance αντίσοιχα). Περνούν πολλά χρόνια, εφτά συγκεκριμένα, σκληρής δουλειάς, σε πάμπολλα περιοδικά. Από ένα βραχύβιο αμερικάνικο περιοδικό τηλεόρασης( που εκεί δούλεψαν χάρη στις γνωριμίες του Rene), μέχρι στήλη σαβουάρ βίβρ σε γαλλικό γυναικείο περιοδικό. Περνούν επίσης εφτά χρόνια συνεχών απορρίψεων. Λόγου χάρη, όταν ο εκδότης του τεράστιου περιοδικού Spirou, ψάχνει νέους δημιουργούς, βλέπει τη δουλεία τους( συγκεκριμένα το κόμικ Ούμπα Πα) και τους λέει:"Συνεχίστε την καλή δουλειά" πράγμα που αποθαρρύνει τους δύο δημιουργούς, οι οποίοι όμως δεν τα παρατούν. Βέβαια, ο Goscinny, είχε κάνει ορισμένα σενάρια που δημοσιεύθηκαν μέσα στις σελίδες του περιοδικού. Αυτές όμως, είναι μικρές δουλειές για, βιοπορισμό και μόνο. Έτσι, βλέπουμε λόγου χάρη, ότι στο #6 του Jerry Spring, είναι ένα πολύ μέτριο τεύχος και σε τίποτα δε θυμίζει Gosciny. Επιτέλους, οι δύο δημιουργοί δικαιώνονται, όταν το 1958 η πρώτη τους δουλειά, ο Ούμπα Πα, δημοσιεύεται στο περιοδικό
Tintin . :yeah:Είναι όμως αργά, καθώς το 1959, ξεκινούν την έκδοση του Pilote, μίας εβδομαδιαίας έκδοσης, που φιλοξενεί διάφορα κόμικς, ένα από αυτά ο Asterix. Όταν λοιπόν, το 1962 σε μια δημοσκόπηση του περιοδικού Tin- tin, ο Ούμπα Πα, βρίσκεται στη δέκατη όγδοη θέση, οι δύο δημιουργοί, δράττονται της ευκαιρίας και κάτι από χτύπημα στην περηφάνια τους, κάτι από έλλειψη χρόνου, κάτι από εύρεση εισοδήματος μέσω του δικού τους περιοδικού, φεύγουν κι επικεντρώνονται αποκλειστικά στον Asterix και στο Pilote.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: 1959- 1977 Το Pilote, θα υπάρξει, τεράστιος σταθμός στη ζωή του Goscinny. Αυτός, μαζί με τον Underzo, τον Charlier και τον Hebrand, έχουν ιδρύσει όπως είπαμε παραπάνω αυτά τα δύο πρακτορεία. Τα πρώτα χρόνια, εκδίδουν το Le Supplément Illustré, ένα ένθετο, στη Radio-Télé, ένα περιοδικού του εκδοτικού Radio-Luxembourg. Αργότερα, αυτοί οι τέσσερις, αποφασίζουν να φτιάξουν ένα ολόδικό τους περιοδικό, κι έτσι γεννιέται σιγά- σιγά το Pilote. Το 1959 λοιπόν, αυτό το όνειρο, παίρνει υλική υπόσταση, παίρνει σάρκα και οστά, ζωντανεύει, πείτε το όπως θέλετε, το σημαντικό είναι ότι αυτοί οι τέσσερις, μαζί με τον François Clauteaux ως αρχισυντάκτη, το περιοδικό κυκλοφορεί το τεύχος 0. Μέσα,βλέπουμε πολλά πολλά κόμικς, διαφόρων ειδών, αλλά κατά κύριο λόγο χιουμοριστικά. Δυστυχώς, το 1960, το περιοδικό θα αντιμετωπίσει οικονομικά προβλήματα, τα οποία θα ωθήσουν τους ιδρυτές του, να το πουλήσουν στον Dargaud ( δεν θυμάμαι πού, πάντως σίγουρα είχα διαβάσει ότι σ' ένα χιουμοριστικό σκίτσο ο Goscinny και ο Underzo, απεικόνιζαν τον Dargaud, ως έναν βρικόλακα- καταλαβαίνετε λοιπόν, για τι εργοδότη μιλάμε...) . Τη δεκαετία του '60 το περιοδικό μεσουρανεί. Στις σελίδες του, παρελαύνουν, κορυφαίοι δημιουργοί, όπως ο προαναφερθείς Charlier, με τις σειρές Tanguy et Laverdure( μαζί με τον Underzo), Barbe Rouge( μαζί με τον Victor Hubinon) κι αργότερα το Bluberry, μαζί με τον Jean Giraud( a.k.a. Moebius). Επίσης, βλέπουμε τον Μικρό Νικόλα, έναν ήρωα του Goscinny και Sempe, τον Achille Talon του Greg, το Mark Trent του Poivet raymond, το πασίγνωστο sci- fi Valerian, του Jean Claude Mézières, και μια ακόμη σειρά του Goscinny είναι το Jacquot le mousse. Αργότερα, στο παιχνίδι μπαίνει και ο σχετικά άγνωστος στη χώρα μας, Jijé, ο οποίος αναλαμβάνει τις σειρές του Charlier, εκτός του Bluberry. Είναι δημιουργός, με πλούσια εργογραφία, αλλά δεν μας ενδιαφέρει, καθώς σχεδόν όλα του τα κόμικς δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Spirou(με εξαίρεση βέβαια τις προαναφερθείσες σειρές). Επίσης, από το 1968, ο Morris, ξεκινά να δημοσιεύει τις περιπέτειες του Lucky Luke. Από τις αρχές του ' 70, αρκετοί δημιουργοί αποχωρούν όπως ο Druillet, ο Jean Giraud(είπαμε Moebius),ο Gotlib ο Tardi κι πολλοί ακόμα οι οποίοι δεν θεωρούν ότι το περιοδικό, τους αντιπροσωπεύει καλλιτεχνικά πλέον. Πολλοί από αυτούς, θα ιδρύσουν αργότερα, την Humanoids και μέσω αυτής θα δημιουργήσουν τα κόμικς που τους εκφράζουν, ενώ παράλληλα θα δημιουργήσουν μια ολόκληρη σχολή στα κόμικς! Τέλος πάντων, ο Dargaud, μετά από αυτό το Σχίσμα κάνει ριζικές αλλαγές. Το 1974, το περιοδικό γίνεται μηνιαίο και στη θέση του αρχισυντάκτη, επαναφέρει πάλι τον Goscinny( είχε χάσει τη θέση μετά την πώληση του περιοδικού). Αυτός, φέρνει νέους καλλιτέχνες στο περιοδικό, όπως ο Bilal, ο Caza και ο F'Murr, δηλαδή, προσπαθεί να "ενηλικιώσει" το Pilote. Ο αγαπημένος Goscinny, θα αποβιώσει τρία χρόνια αργότερα, το 1977, κατά τη διάρκεια ενός τεστ κοπώσεως. Αφήνει ορφανή, την εννιάχρονη- τότε- Anne και χήρα την Gilberte Pollaro-Millo, την οποία είχε παντρευτεί, δέκα χρόνια πριν, το 1967. Ο θάνατός του, θα έχει ως αποτέλεσμα, της απόσχιση του Λούκυ Λουκ, του Αστερίξ και του Ιζνογκούντ από τον εκδοτικό Dargaud και τη δημιουργία εκδόσεων όπως Albert- Ren, Tabary Editions κτλ, καθώς και την σταδιακή παρακμή του Pilote, το οποίο εν τέλει θα σταματήσει την εκδοτική του πορεία, τον Οκτώβριο του 1989, δώδεκα χρόνια αργότερα.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ο Rene Goscinny, άφησε πίσω του πλούσιο έργο, πάρα πολλά κόμικς και προσέφερε στην παγκόσμια σκηνή πάρα πολλά. Τα Αστερίξ, Ιζνογκούντ και Μικρός Νικόλας, είναι από τα πιο αναγνωρίσιμα κόμικς- βιβλία στον κόσμο, με εκατομμύρια πωλήσεις ετησίως. Ήταν κρίμα λοιπόν, που ο Rene πέθανε τόσο νέος. Ήταν ένας δημιουργός, που η πένα του και το χιούμορ του, αδιαμφισβήτητα άφησαν Εποχή!
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ- ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
https://www.asterix.com/en/the-creators/rene-goscinny/ https://www.lambiek.net/artists/g/goscinny.htm https://www.britannica.com/topic/Asterix-cartoon-character https://en.wikipedia.org/wiki/René_Goscinny
https://www.bedetheque.com/auteur-2220-BD-Goscinny-Rene.html Όλοι οι σύνδεσμοι που υπάρχουν στην παρουσίαση
Ούμπα Πα #1, ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ, 09/ 1997
Ελπίζω να μην σας κούρασα!
