Καλώς ορίσατε, Επισκέπτης. Παρακαλούμε συνδεθείτε ή εγγραφείτε.
Μάρτιος 28, 2024, 09:29:34 μμ
Σελίδες: 1 2 [3] 4 5 ... 40
  Εκτύπωση  
Αποστολέας Θέμα: Τάληρα της συλλογής μου  (Αναγνώστηκε 166047 φορές)
0 μέλη και 5 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
corvus
Τακτικός
**
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Μηνύματα: 241

The Empire is Law. The Law is sacred.


Προφίλ
« Απάντηση #30 στις: Μάιος 03, 2017, 01:13:26 μμ »

Αλλο ενα ενδιαφερον νομισμα, με μια ακομα πιο ενδιαφερουσα παρουσιαση Χαμόγελο

Μου κανει εντυπωση το γεγονος οτι τον 18ο αιωνα ή και νωριτερα, μπορουσε να ελεγχθει η καθαροτητα του κραματος σε τοση λεπτομερεια (0,941) για μαζικη παραγωγη.

Ολα αυτα περιλαμβανονται στην κατηγορια ταληρα επειδη ειναι συγκεκριμενου μεγεθους? Ακολουθουν το "μοτιβο" ως προς την παραγωγη ενα πολυ παραδοσιακο οπως της Θειρεσιας πχ? Η οπως λενε καποιοι crown-sized για καποια αλλα?
Καταγράφηκε

Long forgotten, forged anew
sac
Επισκέπτης
« Απάντηση #31 στις: Μάιος 03, 2017, 01:43:19 μμ »

Θα "πεταχτώ" πάλι (μη βαράτε...)

Η wikipedia τα λέει αρκετά καλά: https://en.wikipedia.org/wiki/Thaler

Καλό θα ήταν, βέβαια, να κάνει και ο "Τάληρος" μια εισαγωγή στο θέμα, δίνοντας βάρος στη συλλεκτική του πλευρά. Δηλαδή, πώς βλέπουν οι συλλέκτες τα τάληρα, πώς τα συλλεγουν, τι είναι "συλλέκτης ταλήρων" κλπ. :-)))))))))))))))))))))))
Καταγράφηκε
thaler
Συντονιστής
Χρυσό μέλος
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 1203


Προφίλ
« Απάντηση #32 στις: Μάιος 03, 2017, 01:47:51 μμ »

Πραγματικά κι εμένα μου προκαλεί εντύπωση η ακρίβεια των μετάλλων στα κέρματα. Νομίζω πως υπήρχαν τεχνικές για αυτό το σκοπό από αρκετά παλαιότερα. Κάποιος που ασχολείται με τα αρχαία νομίσματα ίσως μπορεί να μας βοηθήσει.
Όσο για το πως προσδιορίζεται η κατηγορία "τάληρα", είναι μια μεγάλη ιστορία. Θα ανοίξω ένα καινούργιο θέμα γι' αυτό το λόγο αργότερα. Για την ώρα, σε γενικές γραμμές, θα πω πως το βάρος του νομίσματος είναι αυτό που καθορίζει την κατηγορία του ως τάληρο. Και αυτό γιατί, όταν το πρώτο τάληρο κόπηκε το 1518, το βάρος του ήταν 27,2 γραμμάρια. Γιατί; Γιατί με τόσα γραμμάρια ασημιού αγόραζες εκείνη την εποχή ένα χρυσό δουκάτο. Το τάληρο λοιπόν είχε σκοπό να είναι ίσης αξίας με το χρυσό δουκάτο, αλλά φτιαγμένο από ένα μέταλλο όχι τόσο σπάνιο όσο ο χρυσός, έτσι ώστε να μπορεί να παραχθεί σε μεγάλο αριθμό, καθώς οι οικονομικές συνθήκες άλλαζαν και το εμπόριο ανθούσε. Τελικά όλα γίνονται για το χρήμα (τότε όπως και σήμερα).
Καταγράφηκε

Coins is history you can hold in your hands.
thaler
Συντονιστής
Χρυσό μέλος
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 1203


Προφίλ
« Απάντηση #33 στις: Μάιος 04, 2017, 12:31:47 μμ »

Γειά σας και πάλι,

Σήμερα σας παρουσιάζω ένα επίσης ωραίο κομμάτι. Πρόκειται για ένα ασημένιο τάληρο Ραγκούσας του 1768. Μερικές πληροφορίες για το κέρμα:
Διάμετρος: 41.1mm
Βάρος: 28.02gm
Εμπρός όψη: Προτομή του Rector με την επιγραφή RHACVSIN – RECOTR REΙ και τα αρχικά του mint master (D-M) στην αρχή και στο τέλος της επιγραφής
Πίσω όψη: Θυρεός της Ραγκούσας με την επιγραφή  DVCAT . ET . SEM . - . REIP. RAC. 1768
Κατάλογος: Davenport 1639, KM-18

Rector provinciae ήταν ο Λατινικός γενικός όρος για τον Ρωμαίο κυβερνήτη, τον κυβερνήτη μιας ρωμαϊκής επαρχίας. Ο όρος αυτός χρησιμοποιούνταν και για τον Κυβερνήτη της Ραγκούσας  (σήμερα Ντουμπρόβνικ της Κροατίας).

Η Ραγκούσα θα σας είναι ίσως γνωστή από την εποχή του Βυζαντίου, όταν, επωφελούμενη την παρακμή του, συναγωνίζονταν για τον έλεγχο του εμπορίου της Ανατολικής Μεσογείου με την Βενετία και τη Γένοβα, τις άλλες δύο ναυτικές δυνάμεις της Ιταλίας.
Ιδρύθηκε τον 7ο αιώνα από μάλλον Έλληνες κατοίκους, μετά την καταστροφή της πόλης Επίδαυρος από τους Αβάρους και τους Σλάβους το 615. Παρέμεινε υπό την Βυζαντινή κυριαρχία μέχρι το 1204, που καταλήφθηκε από τους Βενετούς.
Η Δημοκρατία της Ραγκούσας (1358 - 1808) δεν ήταν στην Ιταλική χερσόνησο, αλλά στα Βαλκάνια. Υπήρξε φόρου υποτελής στην Ουγγαρία (1358-1458), στην Οθωμανική Αυτοκρατορία (1458-1806), ταυτόχρονα στους Αψβούργους της Αυστρίας (1684-1806) και στη Γαλλική Αυτοκρατορία (1806-1808).

Αν θυμάστε, έγραψα ότι οι Οθωμανοί νικήθηκαν στην μάχη της Βιέννης το 1683. Μεταξύ άλλων συνεπειών από αυτή την ήττα, ανανεώθηκε η συμφωνία που συνήφθη στο Βίσεγκραντ το έτος 1358 (που προέβλεπε τη δημιουργία της Ραγκούσας) και δέχτηκαν την κυριαρχία του Αυστριακού αυτοκράτορα την Ραγκούσα ως βασιλιάς της Κροατίας-Ουγγαρίας, με ετήσιο φόρο 500 δουκάτων. Την ίδια στιγμή η Ραγκούσα συνέχισε να αναγνωρίζει την κυριαρχία της Τουρκίας κάτι που δεν ήταν ασυνήθιστο εκείνη την εποχή. Μετά από αυτό άνοιξαν ακόμη μεγαλύτερες ευκαιρίες για τα πλοία της Ραγκούσας σε λιμάνια σε όλη την ακτή της Δαλματίας (που κατέχονταν από τους Αυστριακούς.
Στη συνθήκη του Karlowitz του 1699, οι Οθωμανοί παραχώρησαν όλη την Ουγγαρία, την Τρανσυλβανία, τη Σλαβονία, τη Δαλματία και την Podolia στους νικητές των Αψβούργων, των Βενετών και των Πολωνών.
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν αποτελούσε πλέον απειλή για τη χριστιανική Ευρώπη. Μετά από αυτό, η Βενετία κατέλαβε ένα μέρος της ενδοχώρας της Ραγκούσα και πλησίασε τα σύνορά της. Απειλούσαν έτσι οι Βενετοί (που ήταν οι μεγάλοι αντίπαλοι της Ραγκούσας) να περιβάλλουν εντελώς και να διακόψουν τις εμπορικές συναλλαγές της Ραγκούσας στην ενδοχώρα. Λόγω αυτού του κινδύνου η Ραγκούσα έστειλε απεσταλμένους στον αυστριακό αυτοκράτορα Λεοπόλδο στη Βιέννη, ελπίζοντας ότι ο αυστριακός στρατός θα κατελάμβανε τα εδάφη της Βενετίας στη Βοσνία. Ευτυχώς για τη Δημοκρατία, οι Οθωμανοί διατηρούσαν τον έλεγχό τους στην ενδοχώρα τους. Με την ειρηνευτική συμφωνία της 26ης Ιανουαρίου 1699, η Δημοκρατία της Ραγκούσα παραχώρησε δύο τμήματα των ακτών της στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, ώστε η Δημοκρατία της Βενετίας να αδυνατεί να επιτεθεί από την ξηρά, παρά μόνο από τη θάλασσα. Η Ραγκούσα συνέχισε την πολιτική της αυστηρής ουδετερότητας στον πόλεμο της αυστριακής διαδοχής (1741-48) και στον έβδομο πόλεμο (1756-63).

Μετά την ήττα της Γαλλίας, και επειδή η Ραγκούσα είχε πάρει το μέρος του Ναπολέοντα, στο Συνέδριο της Βιέννης το 1815, οι τότε μεγάλες δυνάμεις, και κυρίως ο Αυτοκράτορας των Αψβούργων της Αυστρίας Φραγκίσκος (καθώς και ο γνωστός ανθέλληνας Υπουργός Εξωτερικών του, Μέτερνιχ), αρνήθηκαν κάθε προσπάθεια αναβίωσης της πόλης-κράτους και έτσι η Ραγκούσα περιήλθε στην επικράτεια της Αυστρίας.

Επίσημη γλώσσα μέχρι το 1472 ήταν τα Λατινικά, μετά, δε, τα Ιταλικά. Είχε πανίσχυρο εμπορικό στόλο και μεγάλα πλούτη με πληθυσμό μόλις λίγων δεκάδων χιλιάδων κατοίκων (ανάλογα με την εποχή ο πληθυσμός κυμαίνονταν συνήθως μεταξύ 30.000-50.000. Με το φόρο που πλήρωνε στις κυρίαρχες δυνάμεις (Αυστρία και Οθωμανική Αυτοκρατορία), απολάμβανε εσωτερική ανεξαρτησία. Αποτελούνταν από τρεις τάξεις:
1)Την αριστοκρατία, (Ιταλοί κυρίως) που απαρτίζονταν από 14 περίπου οικογένειες και που η κάθε οικογένεια κυβερνούσε με έναν εκπρόσωπό της. Το αξιοσημείωτο (και πρωτότυπο) είναι πως ο Κυβερνήτης (Rector) είχε θητεία μόλις ενός μήνα. Η αριστοκρατία, λοιπόν, καταλάμβανε όλες τις ανώτερες και ανώτατες διοικητικές θέσεις, τη δικαιοσύνη και το στρατό. Απαγορεύονταν ο γάμος των μελών της με άλλη τάξη, καθώς και ο γάμος μεταξύ άλλων τάξεων. Τα μέλη της αριστοκρατίας ήταν, οι περισσότεροι Ιταλοί και μιλούσαν Λατινικά και Ιταλικά.
2)Οι πολίτες (Κροάτες). Η τάξη αυτή κατείχε μικρά δημόσια αξιώματα.
3)Οι πληβείοι (Κροάτες). Η τάξη αυτή δεν συμμετείχε στη διοίκηση του κράτους.
Αξίζει να σημειωθεί πως απαγορεύονταν σε Χριστιανούς Ορθόδοξους να γίνονται πολίτες της Ραγκούσας.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως το 1783 το Συμβούλιο της Ραγκούσα δεν απάντησε στην πρόταση που υπέβαλε ο διπλωματικός εκπρόσωπός του στο Παρίσι, Frano Favi, ότι πρέπει να καθιερώσουν διπλωματικές σχέσεις με τις ΗΠΑ. Παρόλο που οι Αμερικανοί συμφώνησαν να επιτρέψουν στα πλοία της Ραγκούσας ελεύθερη διέλευση στα λιμάνια τους.
« Τελευταία τροποποίηση: Δεκέμβριος 16, 2021, 02:57:53 μμ από thaler » Καταγράφηκε

Coins is history you can hold in your hands.
cat
Διαχειριστής
Πλατινένιο
*****
Συνδεδεμένος Συνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 2643



Προφίλ
« Απάντηση #34 στις: Μάιος 05, 2017, 11:45:24 μμ »

Ο φιλος μας ο Τhaler εξακολουθει να εντυπωσιαζει συνσυλλεκτες.
Να πω παλι ΜΠΡΑΒΟ? Φοβαμαι πως θα γινω βαρετος
Καταγράφηκε

VENCEREMOS
corvus
Τακτικός
**
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Μηνύματα: 241

The Empire is Law. The Law is sacred.


Προφίλ
« Απάντηση #35 στις: Μάιος 06, 2017, 12:55:13 πμ »

Εγω θελω τη δοση μου, μπαινω καθε 2-3 ωρες και κοιταζω μπας και ποσταρε  Σαρκασμός
Καταγράφηκε

Long forgotten, forged anew
thaler
Συντονιστής
Χρυσό μέλος
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 1203


Προφίλ
« Απάντηση #36 στις: Μάιος 06, 2017, 01:12:54 μμ »




Γειά σας φίλοι μου,

Το σημερινό νόμισμα είναι ένα Γαλλικό τάληρο (Ecu) του 1726 (έναν αιώνα ακριβώς πριν την πολιορκία του Μεσσολογγίου). Η φωτογραφία δεν είναι το νομίσματός μου καθώς παρουσιάζονταν πολύ μικρή (δεν ξέρω γιατί), είναι όμως παραπλήσια.
Κάποια χαρακτηριστικά:
Βάρος: 29,488 gr.
Διάμετρος: 40 mm
Ασίμι: 0.9170
Νομισματοκοπείο : 9:Rennes (Brittany)
KM 486.15,  Dav-1330
Αξία: 120 Sols = 6 Pound Tournois = 1 Ecu
Μπροστά: Βασιλιάς Λουδοβίκος ΧV (XIIII) “ο πολυαγαπημένος”, αγγλικά: “the Well beloved”  (1715-1774) με την επιγραφή: LUD•XV•D•G•FR•ET•NAV•REX.
Πίσω: SIT NOMEN DOMINI (Νομισματοκοπείο)  9  BENEDICTUM 1726

Το 1772, όταν ο βασιλιάς έγινε δεκατριών ετών, έγινε η στέψη του και το 1725 παντρεύτηκε τη φτωχή Μαρία Λετσίνσκα, κόρη του έκπτωτου βασιλιά της Πολωνίας. Η περίοδος 1726-1743 υπήρξε η πιο ειρηνική, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Λουδοβίκου ΙE΄. Η οικονομία άρχισε πάλι να ανακάμπτει μετά τα δύσκολα τελευταία χρόνια του Λουδοβίκου ΙE΄ και το γαλλικό νόμισμα ισχυροποιήθηκε στην Ευρώπη και την Αμερική. Οι συγκοινωνίες βελτιώθηκαν. Παράλληλα, βελτιώθηκαν σημαντικά οι χερσαίοι δρόμοι μεταφοράς σε όλη την χώρα. Έτσι στα μέσα του 18ου αιώνα, η Γαλλία διέθετε τους καλύτερους και πιο καλοφτιαγμένους δρόμους στον κόσμο. Το εμπόριο προωθήθηκε. Το ναυτικό εμπόριο της Γαλλίας έφερε στην χώρα από 80 εκατομμύρια λίβρες αρχικά, το 1716, και 308 εκατομμύρια λίβρες το 1748.

Ο Λουδοβίκος πέρασε ευτυχισμένα χρόνια με την βασίλισσά του, η οποία του στάθηκε απόλυτα πιστή. Σχεδόν κάθε χρόνο γεννιόταν και ένα παιδί. Αλλά στο τέλος η βασίλισσα κουράστηκε από τις συνεχείς εγκυμοσύνες, ενώ ταυτόχρονα ο βασιλιάς κατέφευγε σε απιστίες. Επιπλέον, όλα σχεδόν τα παιδιά του βασιλιά ήταν γένους θηλυκού, κάτι το οποίο δυσαρεστούσε τον βασιλιά, ενώ μόνο 1 αγόρι επέζησε. Η βασίλισσα βρήκε διέξοδο στην θρησκεία και σε φιλανθρωπικά έργα.

Όλον τον καιρό που ήταν πρωθυπουργός ο καρδινάλιος ντε Φλερί, ο Λουδοβίκος ΙΕ΄ αρκούνταν στο να επικυρώνει απλά τις αποφάσεις του καρδιναλίου, χωρίς να αναλαμβάνει ο ίδιος τίποτε περισσότερο. Όταν πέθανε το 1743 ο καρδινάλιος, ήρθε η ώρα ο βασιλιάς να πάρει πρωτοβουλία και να κυβερνήσει μόνος του, εντελώς απολυταρχικά. Του έλειπε όμως η αποφασιστικότητα.  Επιπλέον φοβόταν να πάρει αποφάσεις και συχνά τις έπαιρνε όταν ήταν πια πολύ αργά για ένα ζήτημα. Πολλές φορές ενεργούσε χωρίς να ακούσει τις συμβουλές των υπουργών του, επικοινωνώντας ο ίδιος μυστικά με τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη.
Η Μαρκησία ντε Πομπαντούρ, που γνωρίστηκε το 1745 με τον βασιλιά σε έναν χορό στις Βερσαλλίες με αφορμή τον γάμο του γιου του και ακόλουθο του θρόνου, έγινε η πιο διάσημη ερωμένη της βασιλείας του.  Ο γαλλικός λαός μίσησε την μαρκησία, ακόμη και κοροϊδευτικά τραγούδια βγήκαν για αυτήν.  Μετά το 1750 η ντε Πομπαντούρ έγινε από ερωμένη στενή φίλη του βασιλιά.
Ο πόλεμος της Αυστριακής διαδοχής (1740-1748) έφερνε σε αντιπαράθεση τους Γάλλους και τους Πρώσους με τους Άγγλους, τους Ολλανδούς και φυσικά τους Αυστριακούς. Προς το τέλος του πολέμου σημειώθηκαν σημαντικές Γαλλικές νίκες, χάρη στις οποίες η Γαλλία κατάφερε να κατακτήσει την σημερινή περιοχή του Βελγίου.
Το 1744 ο βασιλιάς τραυματίστηκε σοβαρά σε μία μάχη στα ανατολικά της χώρας, στο Μετς, και ενώ μαινόταν ο Επταετής Πόλεμος. Ο λαός θαύμαζε τον βασιλιά, και έτσι σε όλη την Γαλλία ψάλλονταν προσευχές και ύμνοι. Πριν το θάνατό του έπρεπε να εξομολογηθεί δημόσια όλες τις αμαρτίες του, κάτι που το επέβαλλε η καθολική θρησκεία, όπου ο βασιλιάς εμφανίστηκε ως ένας άνθρωπος ανήθικος, ανάξιος να φέρει τον τίτλο «Ο πιο Χριστιανός Βασιλιάς». Στο τέλος ο βασιλιάς επέζησε, αλλά η γαλλική μοναρχία έχασε το κύρος της.
Με τη συνθήκη του Αιξ-λα-Σαπέλ (Aix la Chapelle, σημερινό Άαχεν της Γερμανίας) το 1748, προς μεγάλη έκπληξη όλων, ο Λουδοβίκος παρέδωσε όλες τις κτήσεις του στην Αυστρία, καθώς δεν τον πολυένοιαζε να μεγαλώσει εδαφικά τη Γαλλία, αλλά πολιτιστικά. Ο γαλλικός λαός δυσαρεστήθηκε πολύ με αυτήν την κίνηση του βασιλιά, και από τότε η δημοτικότητά του άρχισε να μειώνεται συνεχώς.
 Στις 18 Μαΐου 1756 η Μεγάλη Βρετανία κήρυξε τον πόλεμο στην Γαλλία. Τότε άρχισε ο Επταετής Πόλεμος (1756-1763). Κατά τη διάρκεια του Επταετούς Πολέμου, η δυσαρέσκεια και το αίσθημα μη ικανοποίησης στην Γαλλία γενικεύτηκαν. Το 1757 σημειώθηκε δολοφονική απόπειρα εναντίον του. Για καλή του τύχη, μόνο ένα εκατοστό από το μαχαίρι μπήκε στη σάρκα του, και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι εκείνη την ημέρα φορούσε πολύ χοντρά ρούχα, καθώς έκανε τσουχτερό κρύο. Αυτή ήταν η πρώτη απόπειρα δολοφονίας βασιλιά στη Γαλλία μετά το 1610. Η τιμωρία του δράστη ήταν απάνθρωπη, γεγονός που προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στην χώρα. Ιδίως οι Διαφωτιστές άσκησαν μεγάλη κριτική στον βασιλιά. Ο ίδιος ο βασιλιάς τις επόμενες εβδομάδες έπεσε σε κατάθλιψη, βλέποντας πως ο ίδιος του ο λαός δεν τον ήθελε πια, και κατάλαβε πως βάδιζε σε λάθος δρόμο.
To τέλος της βασιλείας του Λουδοβίκου ΙE΄ σημαδεύτηκε από την άφιξη στην γαλλική βασιλική αυλή της Μαντάμ Ντουμπαρύ, η οποία έγινε η νέα ερωμένη του βασιλιά το 1769. Πέθανε στις 10 Μαΐου 1774 έχοντας ως συντροφία την τελευταία ερωμένη του Jeanne Bécu, με την αδιαφορία όμως του λαού και τη χαρά ενός μέρους της βασιλικής αυλής. Άφησε στον θρόνο τον εγγονό του Λουδοβίκο ΙΣΤ΄.
Ο Λουδοβίκος είχε αφήσει την χώρα σε τραγική οικονομική κατάσταση και ο διάδοχος του δεν μπόρεσε να ξεπεράσει την κρίση αυτή λόγω έλλειψης αποφασιστικότητας. Η μοναρχία ήταν σε συνεχή παρακμή, και αυτό το αντιλαμβανόταν ο Λουδοβίκος, χωρίς όμως να κάνει κάτι αποφασιστικό. Μάλιστα είχε προβλέψει ο ίδιος, «Μετά από εμένα ο κατακλυσμός» («Après moi, le déluge»).
Ο Λουδοβίκος ξόδεψε πολύ χρόνο και ψυχική ενέργεια στις γυναίκες (σας θυμίζει κάτι αυτό με τους σύγχρονους Γάλλους Προέδρους?). Ο γάμος του με την Μαρία Λετσίνσκα του απέφερε πολλά παιδιά, αλλά ήταν συνεχώς και εσκεμμένα άπιστος. Είχε δεκάδες ερωμένες, ακόμη και στα τελευταία χρόνια της ζωής του. Στην αρχή της βασιλείας, μέχρι το 1750, ονομαζόταν ο Πολυαγαπημένος, λόγω του γεγονότος ότι κόντεψε να πεθάνει το 1744. Στο τέλος όμως κατάντησε να είναι ο Πολυμίσητος. Η αναποφασιστικότητα και η ανικανότητά του να κυβερνήσει έπαιξαν σπουδαίο και οδήγησαν στη Γαλλική Επανάσταση.
Το 1743 με τον πόλεμο της αυστριακής διαδοχής, περιοχές όπως η Κορσική και η Λωρραίνη κερδήθηκαν και η Γαλλία έγινε τεράστιο κράτος. Στον Επταετή Πόλεμο όμως, όλες σχεδόν οι αποικίες της Γαλλίας πέρασαν στα χέρια της Μεγάλης Βρετανίας με την Συνθήκη του Παρισιού (1763).Ο Καναδάς, η Ινδία, καθώς και περιοχές στον Μισισιπή προσαρτήθηκαν στη Βρετανία. Μπορεί η Γαλλία να κράτησε τη Νέα Ορλεάνη και τη Γουαδελούπη, αναγκάστηκε όμως να εγκαταλείψει οριστικά τις βλέψεις της στο Νέο Κόσμο. Το κύρος της Γαλλίας είχε χαθεί.
Καταγράφηκε

Coins is history you can hold in your hands.
kostakis88
Πλατινένιο
******
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 5734


Προφίλ
« Απάντηση #37 στις: Μάιος 06, 2017, 01:17:35 μμ »

τα λογια περισσευουν για αλλη μια φορα φιλε μου!θα ηθελα να δω καποια στιγμη και μια φωτογραφια με ολα σου τα κερματα μαζεμενα,ετσι για να αποτελειωθουμε!!!εκπληκτικος τομεας τα ταληρα αυτα,εκπληκτικη παρουσιαση!!
Καταγράφηκε

"Collecting is a hereditary disease, and I fear incurable." - Augustus Wollaston Franks
cat
Διαχειριστής
Πλατινένιο
*****
Συνδεδεμένος Συνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 2643



Προφίλ
« Απάντηση #38 στις: Μάιος 06, 2017, 09:23:23 μμ »

Μας εχεις παλαβωσει Thaler  Μεγάλο χαμόγελο Μεγάλο χαμόγελο Μεγάλο χαμόγελο
Καταγράφηκε

VENCEREMOS
thaler
Συντονιστής
Χρυσό μέλος
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 1203


Προφίλ
« Απάντηση #39 στις: Μάιος 06, 2017, 11:06:29 μμ »

Παιδιά προσπαθώ να στείλω μια φωτογραφία νομισμάτων της συλλογής μου αλλά είναι αδύνατο.
Καταγράφηκε

Coins is history you can hold in your hands.
corvus
Τακτικός
**
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Μηνύματα: 241

The Empire is Law. The Law is sacred.


Προφίλ
« Απάντηση #40 στις: Μάιος 06, 2017, 11:52:51 μμ »

Ισως υπερβαινει το οριο μεγεθους, δοκιμασε να μειωσεις την αναλυση (γινεται και απο το paint)
Καταγράφηκε

Long forgotten, forged anew
keyzer
Νέος
*
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Μηνύματα: 3


Προφίλ
« Απάντηση #41 στις: Μάιος 07, 2017, 02:08:04 πμ »

Εγκυκλοπαίδεια...
Ευχαριστουμε!
Καταγράφηκε
GKCollect
Πλατινένιο
******
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 5635


www.mycoins.gr


Προφίλ WWW
« Απάντηση #42 στις: Μάιος 07, 2017, 05:19:52 μμ »

Πολύ όμορφη συλλογή, με ωραιότατα νομίσματα και επίσης εξαιρετικές οι πληροφορίες. Θα προτιμούσα φυσικά να δούμε φωτογραφίες από τα Τάλιρα της συλλογής σου και όχι αυτές από δημοπρασίες ή από το Internet.
Καταγράφηκε

Περί συλλογής, υπομονή και περισυλλογή.
www.mycoins.gr
thaler
Συντονιστής
Χρυσό μέλος
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 1203


Προφίλ
« Απάντηση #43 στις: Μάιος 07, 2017, 06:08:59 μμ »

Αυτά (εκτός από  το Γαλλικό) είναι τα ταληρα της συλλογής μου.Σας δείχνω τις φωτογραφίες των δημοπρασιων που τα αγόρασα γιατί δεν μπορώ να ανεβάσω τις δικές μου.
Καταγράφηκε

Coins is history you can hold in your hands.
GKCollect
Πλατινένιο
******
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 5635


www.mycoins.gr


Προφίλ WWW
« Απάντηση #44 στις: Μάιος 07, 2017, 06:42:46 μμ »

Να τα χαίρεσαι φίλε μου. Ευχαριστούμε που τα μοιράζεσαι μαζί μας. Κατά τη γνώμη μου, οι 'κανονικές' φωτό είναι πολύ πιο όμορφες απ' τις 'καρικατούρες' που βγάζουν πολλοί οίκοι και πολλοί πωλητές. Γι αυτό και ζήτησα αν είναι εύκολο να τα δούμε σε 'κανονικές' φωτό.

Keep Walking !!!
Καταγράφηκε

Περί συλλογής, υπομονή και περισυλλογή.
www.mycoins.gr
Σελίδες: 1 2 [3] 4 5 ... 40
  Εκτύπωση  
 
Μεταπήδηση σε:  

advertisement

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2008, Simple Machines | Theme Sus By CeeMoo
Cookies preferences