Καλώς ορίσατε, Επισκέπτης. Παρακαλούμε συνδεθείτε ή εγγραφείτε.
Μάρτιος 28, 2024, 08:58:43 μμ
Σελίδες: 1 ... 17 18 [19] 20 21 ... 40
  Εκτύπωση  
Αποστολέας Θέμα: Τάληρα της συλλογής μου  (Αναγνώστηκε 166042 φορές)
0 μέλη και 3 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
cat
Διαχειριστής
Πλατινένιο
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 2643



Προφίλ
« Απάντηση #270 στις: Αύγουστος 27, 2018, 05:27:35 μμ »

Γι αυτο σε λεω. Ασε τα Γερμανικα πιασε τα Ιταλικα που ειναι κ κουκλια!!!!!
Καταγράφηκε

VENCEREMOS
kostakis88
Πλατινένιο
******
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 5734


Προφίλ
« Απάντηση #271 στις: Αύγουστος 27, 2018, 06:00:52 μμ »

Γι αυτο σε λεω. Ασε τα Γερμανικα πιασε τα Ιταλικα που ειναι κ κουκλια!!!!!

δημητρη μου,θα αρχισω τις κιτρινες,ετσι?σε ειχα για καλο παιδι!
Καταγράφηκε

"Collecting is a hereditary disease, and I fear incurable." - Augustus Wollaston Franks
cat
Διαχειριστής
Πλατινένιο
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 2643



Προφίλ
« Απάντηση #272 στις: Αύγουστος 27, 2018, 06:16:23 μμ »

Εγω ειμαι πιστος στο ασημακι Κωστη μου κ τα ταληρα του Στελιου μου φτιαχνουν παντα την διαθεση αλλα να ειπαμε με τα Γερμανικα εχω τα κοληματα μου. Ανθρωπος ειμαι κ εγω Μεγάλο χαμόγελο Μεγάλο χαμόγελο Σαρκασμός
Καταγράφηκε

VENCEREMOS
thaler
Συντονιστής
Χρυσό μέλος
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 1203


Προφίλ
« Απάντηση #273 στις: Αύγουστος 28, 2018, 11:08:56 πμ »

Παράθεση
δημητρη μου,θα αρχισω τις κιτρινες,ετσι?σε ειχα για καλο παιδι!

Κώστα μη μου τον μαλώνεις τον Δημήτρη Μεγάλο χαμόγελο

Καθένας με τα κολήματά του... Σαρκασμός

Παράθεση
με τα Γερμανικα εχω τα κοληματα μου. Ανθρωπος ειμαι κ εγω
Μικρά και... δικαιολογημένα τα κολήματά σου Δημήτρη Κλείσιμο ματιού
Πάντως σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Καταγράφηκε

Coins is history you can hold in your hands.
kostakis88
Πλατινένιο
******
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 5734


Προφίλ
« Απάντηση #274 στις: Αύγουστος 28, 2018, 11:25:04 πμ »

Στελιο καλημερα..ξερει καλα τι του λεω! Άνεση σε αυτο που ειμαι απολυτα συμφωνος με τον δημητρη ειναι η αγαπη προς το ασημι και το οτι βρισκουμε τις αναρτησεις σου εξαιρετικες!keep going!
Καταγράφηκε

"Collecting is a hereditary disease, and I fear incurable." - Augustus Wollaston Franks
thaler
Συντονιστής
Χρυσό μέλος
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 1203


Προφίλ
« Απάντηση #275 στις: Αύγουστος 29, 2018, 08:57:30 πμ »

Κώστα σ' ευχαριστώ αλλά δεν μας είπες εσύ ποιό τάληρο θεωρείς πιο όμορφο? Ή μήπως σου μετέδωσε ο Δημήτρης κάποιο.... κόλημα κι εσένα? Μεγάλο χαμόγελο
Καταγράφηκε

Coins is history you can hold in your hands.
kostakis88
Πλατινένιο
******
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 5734


Προφίλ
« Απάντηση #276 στις: Αύγουστος 29, 2018, 11:31:50 πμ »

Καλημερα στελιο..κολληματα εχω δικα μου,δεν χρειαζεται να μου μεταδωσει κανεις αλλα!!στο θεμα μας τωρα..σαφως κ τα 5 εχουν πολυ ομορφα σχεδια κ χαραξη και ξερεις ποσο μου αρεσουν τα μεσαιωνικα ταληρα γενικοτερα..τωρα απο αυτα τα 5,πιο πολυ μου αρεσουν του βερολινου κ της βρεμης.τα αλλα εχουν πολυ καλη χαραξη αλλα τα σχεδια δεν με συγκινουν ιδιαιτερα..αν θα ηταν να παρω καποια 'αμεσα' θα προτιμουσα αυτα τα δυο..
Καταγράφηκε

"Collecting is a hereditary disease, and I fear incurable." - Augustus Wollaston Franks
thaler
Συντονιστής
Χρυσό μέλος
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 1203


Προφίλ
« Απάντηση #277 στις: Οκτώβριος 13, 2018, 11:39:41 μμ »



Γειά σας φίλοι μου,
Σήμερα θα σας παρουσιάσω ένα Σουηδικό νόμισμα των 4 μάρκων ή αλλιώς μια κορώνα του 1694. Μερικά στοιχεία για το νόμισμα:

Χρονιές κοπής: 1683-1696
Βάρος: 20,35 gr.
Διάμετρος: 38 mm
Ασήμι: 0.694
Βιβλιογραφία: KM# 296
Αξία: 4 Mark (Krone)
Τιράζ: Άγνωστο
Νομισματοκοπείο: Στοκχόλμη
Mint Master: Anders Stömmer AS (1684-1699)

Μπροστά:
Προτομή του Καρόλου XI που κοιτάζει δεξιά
Επιγραφή: CAROLVS·XI D[ΕΙ].G[RATIA].REX·SVE[CIÆ].

Πίσω:
Ασπίδα με στέμμα από πάνω που μέσα της έχει τρία στέμματα και η οποία χωρίζει την αξία και τα αρχικά του mintmaster.
Επιγραφή:
DOMINVS.PROTECTOR.MEVS.1696. = Ο Θεός είναι ο προστάτης μου     4 M     A S

 Η νομισματική ιστορία της Σουηδίας είναι λίγο μπερδεμένη και για να καταλάβετε την αξία των 4 μάρκων θα σας πω μερικές πληροφορίες.

Το παλαιό νομισματικό σύστημα βασίστηκε στο βάρος και η αξία των κερμάτων αντιστοιχούσε στην εμπορική αξία του μετάλλου που αυτά ήταν κατασκευασμένα.
Η κοπή νομισμάτων ξεκίνησε στη Σουηδία τον 11ο αιώνα.

Το μάρκο
Το μάρκο, ως μέσο πληρωμής σε κέρμα, κόπηκε (σε ασήμι) από το 1536 και ήταν σε χρήση μέχρι το 1777. Ονομαζόταν επίσης μάρκο penningar.
Το öre
Το öre ήταν ένα μη φυσικό νόμισμα (räknemynt) στην αρχή αλλά κόπηκε από το 1522 έως το 1777 και επέστρεψε ως Σουηδικό νόμισμα το 1855.
Το örtug
Το örtug κόπηκε από το 1370 έως το 1776.

Οι τιμές των νομισμάτων δεν ήταν οι ίδιες σε ολόκληρη τη Σουηδία αλλά παντού:
1 μάρκο = 8 öre = 24 örtugar.
Η Σουηδία έχει τρεις μεγάλες περιοχές ή «εδάφη». Από το νότο προς το βορρά είναι το Götaland, η Svealand και το Norrland.
Η αξία ενός penningar ήταν διαφορετική σε αυτές τις περιοχές της Σουηδίας.
Στο Svealand 1 μάρκο = 192 penningar ενώ στο Götaland 1 μάρκο = 384 penningar.
Στα τέλη του 13ου αιώνα, η αξία στο Svealand είναι 1 μάρκο = 192 penningar και αυτή καθορίστηκε ως η εθνική ισοτιμία.
Το Penningar, ένα ασημένιο νόμισμα, κόπηκε από τον 11ο αιώνα έως το 1548, αλλά ήταν σε χρήση ως νόμισμα μέχρι το 1776.

Το τάληρο (daler)
Το τάληρο εισήχθη το 1534 και ήταν ίσο με 4 μάρκα. Τότε χρησιμοποιούνταν κυρίως ως  νόμισμα για το εξωτερικό εμπόριο. Καθώς και άλλες χώρες είχαν ως νομίσματα το τάληρο με το ίδιο βάρος και το ίδιο ποσό αργύρου, μπορούσε να χρησιμοποιηθεί διεθνώς.
Το 1604 το όνομα του τάληροου (daler) άλλαξε σε Riksdaler. Λίγο αργότερα το speice daler εισήχθη. Αλλά το παλιό όνομα, daler, εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται όταν κάποιος αναφέρονταν στο κέρμα των 4 μάρκων.
Και τα τρία διαφορετικά "τάληρα" χρησιμοποιούνταν μέχρι το 1871.
Το αρχικό daler ονομάζεται μερικές φορές Σουηδικό daler (svensk daler).
Το riksdaler (rdr) ήταν το κύριο νόμισμα και διατήρησε την αξία του όλα τα χρόνια. Το βάρος του σε ασήμι ήταν συνεχώς 25,5 γραμμάρια. Το αποτέλεσμα αυτού ήταν ότι η συναλλαγματική ισοτιμία μεταξύ του riksdaler και των άλλων νομισμάτων ήταν διαφορετική με την πάροδο του χρόνου.
Το riksdaler χρησιμοποιήθηκε, όπως είπα, κυρίως ως νόμισμα για το εξωτερικό εμπόριο και δεν χρησιμοποιήθηκε στην εγχώρια αγορά μέχρι τη νομισματική μεταρρύθμιση του 1776.
Το daler ήταν συνεχώς = 4 μάρκα.
Ο daler δεν κόπηκε μετά το 1604, έτσι κόβονταν μόνο το riksdaler (επομένως το riksdaler ονομαζόταν επίσης "slagon daler" = minted daler). Tο daler χρησιμοποιήθηκε ως συμβολικό όνομα για την αξία των 4 μάρκων μέχρι το 1776.
1 daler = 4 μάρκα = 32 öre.
Το riksdaler μετά το 1830 αναφέρεται μόνο ως "Riksdaler specie".
Ετος   Η τιμή του 1 Riksdaler
1604   1 rdr = 4 μάρκα
1609   1 rdr = 6 μάρκα
1681   1 rdr = 8 μάρκα
1712   1 rdr = 12 μάρκα

Έτσι μπορούμε να καταλάβουμε πως το συγκεκριμένο νόμισμα των 4 μάρκων το 1994 ισούταν με μισό τάληρο.

Μετά από αυτές τις πληροφορίες, ας δούμε λίγο την ιστορία του ηγεμόνα που απεικονίζεται στο κέρμα, του Σουηδού βασιλιά Καρόλου XI.

Ο Κάρολος XI, ήταν ο βασιλιάς της Σουηδίας από το 1660 μέχρι το θάνατό του το 1697, σε μια εποχή της Σουηδικής ιστορίας γνωστή ως Σουηδική αυτοκρατορία (1611-1718) .
Ήταν ο μόνος γιος του βασιλιά Charles X Gustav της Σουηδίας και Hedwig Eleonora του Holstein-Gottorp.  Στέφθηκε βασιλιάς στα 17 του χρόνια. Λίγο αργότερα, ηγήθηκε με επιτυχία στρατιωτικών αποστολών για να εξασφαλίσει τα πρόσφατα αποκτημένα εδάφη από τη Δανία στο μεταξύ τους πόλεμο. Επέστρεψε στη Στοκχόλμη και ανέλαβε την ανόρθωση της παραμελημένης πολιτικής, οικονομικής και οικονομικής κατάστασης της χώρας. Κατάφερε να διατηρήσει την ειρήνη κατά τα υπόλοιπα 20 χρόνια της βασιλείας του. Έκανε σημαντικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομία, το εμπόριο, τη ναυτιλία, το στρατό, τη δικαστική διαδικασία, την εκκλησιαστική κυβέρνηση και την εκπαίδευση.
Το γεγονός ότι ο Κάρλος στέφθηκε ως Κάρολος ΧΙ δεν σημαίνει ότι ήταν ο 11ος βασιλιάς της Σουηδίας που είχε το όνομα Κάρολος. Στην πραγματικότητα ήταν ο 5ος βασιλιάς Κάρολος. Το όνομα του πατέρα του (ως 10ος) οφείλεται στον παππού του, βασιλιά Κάρολο IX της Σουηδίας (1604-1611), που υιοθέτησε τον δικό του αριθμό χρησιμοποιώντας μια μυθολογική ιστορία της Σουηδίας.  Η παράδοση της αρίθμησης που άρχισε έτσι συνεχίζεται, με τον σημερινό βασιλιά της Σουηδίας να είναι ο Carl XVI Gustaf.

Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1660, η μητέρα του, η βασίλισσα Hedvig Eleonora, είχε την αντιβασιλεία, μαζί με ένα συμβούλιο, μέχρι ο Κάρολος XI να ενηλικιωθεί το 1672. Εμφανίστηκε ανίδεος των κρατικών υποθέσεων και σχεδόν αναλφάβητος. Είχε εμφανή σημάδια δυσλεξίας που τότε όμως δεν ήταν κατανοητή. Σύμφωνα με πολλές σύγχρονες πηγές, ο βασιλιάς θεωρήθηκε ανεπαρκώς εκπαιδευμένος και επομένως δεν είχε τα προσόντα να ενεργεί αποτελεσματικά στις εξωτερικές υποθέσεις.  Ο Κάρολος ήταν εξαρτώμενος από τη μητέρα του και από τους συμβούλους του στις επαφές του με τους ξένους απεσταλμένους, αφού δεν ήξερε άλλες ξένες γλώσσες πέρα από τα Γερμανικά (και αυτό γιατί η μητέρα του ήταν Γερμανίδα) και αγνοούσε τον κόσμο έξω από τα Σουηδικά σύνορα.

Ο Ιταλός συγγραφέας Lorenzo Magalotti επισκέφθηκε τη Στοκχόλμη το 1674 περιέγραψε τον έφηβο Charles XI ως "σχεδόν φοβισμένο από τα πάντα, αμήχανο όταν μιλούσε με αλλοδαπούς και δεν τολμούσε να κοιτάξει κανέναν στο πρόσωπο". Ένα άλλο χαρακτηριστικό του ήταν η βαθιά θρησκευτική αφοσίωση: φοβόταν τον Θεό, συχνά προσευχόταν γονατιστός και παρακολούθησε κηρύγματα.

Αυτή την περίοδο η  κατάσταση στην Ευρώπη ήταν ασταθής και η Σουηδία αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα. Οι κηδεμόνες του Καρόλου XI αποφάσισαν να διαπραγματευτούν μια συμμαχία με τη Γαλλία το 1671. Αυτό θα εξασφάλιζε ότι η Σουηδία δεν θα ήταν απομονωμένη αν υπήρχε πόλεμος και ότι τα εθνικά οικονομικά θα βελτιώνονταν χάρη στις γαλλικές επιδοτήσεις. Η Γαλλία επιτέθηκε κατά των Ολλανδών το 1672 και την άνοιξη του 1674, η Σουηδία αναγκάστηκε να λάβει μέρος, ως σύμμαχος της Γαλλίας. Οι Ολλανδοί ήταν σύμμαχοι της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας των Αψβούργων αλλά και του Μαγδεμβούργου-Πρωσίας και της Δανίας, οι οποίοι έτσι επιτέθηκαν στη Γαλλία.

Προκειμένου τώρα ο Κάρολος να αποφύγει έναν πόλεμο με τη Δανία, η οποία ήταν επίσης σύμμαχος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έστειλε αντιπροσωπεία στην Κοπεγχάγη να προξενέψει την Δανέζα πριγκίπισσα Ulrika Eleonora για σύζυγό του. Στα μέσα Ιουνίου του 1675, ο αρραβώνας ανακηρύχθηκε επισήμως. Ωστόσο, όταν έφτασαν τα νέα της Σουηδικής ήττας στη μάχη της Fehrbellin*, ο Δανός βασιλιάς Χριστιανός Β΄ ξέχασε τον αρραβώνα και κήρυξε πόλεμο στη Σουηδία τον Σεπτέμβριο.

Ο 20χρονος βασιλιάς ήταν άπειρος, χωρίς εσωτερική βοήθεια και με ένα έθνος σε κατάσταση αναρχίας. Προετοίμασε, όπως μπορούσε το στρατό του εναντίον των Δανών στον πόλεμο της Scania (νότια επαρχία της Σουηδίας). Ότι έκανε αυτός στο Βραδεμβούργο με την ύπουλη επίθεσή του, του έκαναν και οι Δανοί, οι οποίοι επιτέθηκαν στη Σουηδία όσο ο στρατός της Σουηδίας πολεμούσε το Βραδεμβούργο.  Πράγματι, οι Δανοί είχαν πολλές επιτυχίες, αλλά στο τέλος ηττήθηκαν (αν και ανώτεροι σε άντρες και εξοπλισμό) από τον νεαρό Κάρολο  στη μάχη του Halmstad. Η μάχη αυτή υπήρξε από τις πιο αιματοβαμμένες της εποχής, καθώς από τους 20.000 άνδρες που ενεπλάκησαν, οι 8.000 πέθαναν στο πεδίο της μάχης. Έτσι, με το τέλος των πολέμων το 1679, η Σουηδία βγήκε ανέπαφη, διατήρησε δηλαδή τα εδάφη που είχαν οι προκάτοχοι του Καρόλου προηγουμένως κερδίσει από τη Δανία και άλλα κράτη.
Ο Κάρολος αφιέρωσε το υπόλοιπο της βασιλείας του στην αποφυγή άλλων πολέμων, στην αναδιοργάνωση του στρατού, την οικονομική ευημερία και την ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. Τα επόμενα 20 χρόνια της βασιλείας του ήταν το μεγαλύτερο ειρηνικό διάστημα της Σουηδικής Αυτοκρατορίας (1611-1718).
Για να ανορθωθεί η οικονομία, με διάταγμα, οποιαδήποτε γη ή αντικείμενο που προηγουμένως ανήκε στο θρόνο και δανείστηκε ή παραχωρήθηκε - συμπεριλαμβανομένων των κομητειών, των βαρονιών και των κληροδοτημάτων – έπρεπε να επιστραφεί. Επανεξετάστηκαν επίσης οι τίτλοι που είχαν παραχωρηθεί. Έτσι, τα οικονομικά του κράτους βελτιώθηκαν σημαντικά.
Σύμφωνα με τη Σουηδική παράδοση, ο Κάρολος XI ταξίδευε συχνά στη χώρα ντυμένος ως αγρότης ή απλός ταξιδιώτης για να εντοπίσει τη διαφθορά και την καταπίεση εναντίον του λαού. Υπάρχουν πολλές καταγεγραμμένες ιστορίες γι 'αυτό.
Το 1693 καθιέρωσε την απόλυτη μοναρχία, καθώς τα μέλη του αυτοκρατορικού συμβουλίου, του οποίου έπρεπε να παίρνει την γνώμη, αναλώνονταν σε εσωτερικές διαμάχες σε όλο το προηγούμενο διάστημα των πολέμων.
Ο Κάρολος εφάρμοσε μια έξυπνη πολιτική αφομοίωσης των πρώην Δανέζικων ή Νορβηγικών εδαφών. Απαγόρευσε την κυκλοφορία βιβλίων γραμμένων στη Δανική ή Νορβηγική, επέβαλλε τη χρήση της Σουηδικής γλώσσας, και όλοι οι δάσκαλοι και ιερείς προέρχονταν από τη Σουηδία. Η αφομοίωση ωστόσο δεν εφαρμόστηκε τόσο έντονα στις γερμανικές επικράτειες της Σουηδικής Πομερανίας, της Βρέμης-Βέρντεν, και των περιοχών της Βαλτικής (Εσθονία και Λιβόνια).

Ο Κάρολος ήταν ένας αφοσιωμένος Λουθηρανός.  Το 1686 με εκκλησιαστικό νόμο δήλωσε ότι ο βασιλιάς ήταν ηγεμόνας της Εκκλησίας. Κυβερνούσε τη χώρα όπως ο Θεός κυβερνούσε τον κόσμο. Η παρακολούθηση των κηρυγμάτων την Κυριακή έγινε υποχρεωτική και όσοι περπατούσαν στους δρόμους εκείνη την ώρα συλλαμβάνονταν.  Τρία χρόνια αργότερα, υποχρέωσε όλους να μάθουν να διαβάζουν μια κατήχηση που έγραψε ο Αρχιεπίσκοπος έτσι ώστε να καταλάβουν την «μεγαλοπρέπεια του Θεού».

Θυμάστε τον αποτυχημένο αρραβώνα με την κόρη του Δανού Βασιλιά? Ε, λοιπόν το 1680, ο Κάρολος τελικά παντρεύτηκε τη Ulrika Eleonora της Δανίας (1656-1693). Είχε προηγουμένως αρραβωνιαστεί την ξαδέρφη του Juliana της Hesse-Eschwege, (πράγμα συνηθισμένο για την εποχή του) αλλά ο αρραβώνας διαλύθηκε μετά από ένα σκάνδαλο. Ο γάμος αυτός περιλαμβάνονταν στη συνθήκη ειρήνης για το τέλος των πολέμων (πράγμα επίσης συνηθισμένο για τότε). Πάντως η νύφη μάλλον συμπαθούσε πολύ τον γαμπρό γιατί κατά τη διάρκεια του πολέμου βοήθησε τους Σουηδούς αιχμάλωτους πολέμου: πούλησε τα κοσμήματά της, ακόμα και το δαχτυλίδι αρραβώνων της, για να τους φροντίσει. Αυτά συν τις συνεχιζόμενες φιλανθρωπικές πράξεις της, συν την εξυπνάδα της, απογείωσαν τη φήμη της στα μάτια των Σουηδών. Ο γάμος τους έγινε σε μια βιαστική τελετή, καθώς ο Κάρολος θεωρούσε τα ιδιωτικά του θέματα δευτερεύοντα και έδινε προτεραιότητα στην διακυβέρνηση του κράτους.

Ο Κάρολος και η Ulrika Eleonora ήταν πολύ διαφορετικοί. Αυτός απολάμβανε  το κυνήγι και την ιππασία**, ενώ αυτή την ανάγνωση και τις τέχνες και τις φιλανθρωπίες. Περιορίζονταν όμως από την κακή υγεία της και τις πολλές εγκυμοσύνες. Βλέπονταν για λίγα διαστήματα καθώς ο Κάρολος ήταν πολυάσχολος με τις κρατικές υποθέσεις, έτσι αυτή ήταν συχνά μοναχική και λυπημένη. Παρ’ όλα αυτά ο γάμος όμως θεωρείται επιτυχής, με τον βασιλιά και τη βασίλισσα να αγαπούν ο ένας τον άλλον. Ως βασίλισσα, η Ulrika είχε μικρή πολιτική συμμετοχή και επισκιάζονταν από την πεθερά της. Ωστόσο, η εμπιστοσύνη του Καρόλου σε αυτήν μεγάλωσε με την πάροδο του χρόνου: το 1690,  την αναγόρευσε σε μελλοντική αντιβασιλέα, αν ο γιος του που θα τον διαδέχονταν ήταν ακόμη ανήλικος. Η Ulrika όμως πέθανε τρία χρόνια πριν απ’ αυτόν. Την εποχή του θανάτου της συντηρούσε προσωπικά 17.000 ανθρώπους. Λέγεται ότι στο κρεβάτι του, ο Κάρολος XI εκμυστηρεύτηκε στη μητέρα του ότι δεν ήταν ευτυχισμένος μετά το θάνατο της Ulrika Eleonora. Έκαναν επτά παιδιά, εκ των οποίων μόνο τρεις έζησαν  μετά τον Κάρολο.

Ο Κάρολος ΧΙ είχε παραπονεθεί για πόνους στο στομάχι από το 1694. Η ιατρική της εποχής δεν μπορούσε να διαγνώσει την ασθένεια και το μόνο που έκαναν οι γιατροί ήταν να ανακουφίζουν τον πόνο.  Το 1697, οι πόνοι έγιναν έντονοι και οι γιατροί ανακάλυψαν ότι είχε ένα μεγάλο, σκληρό όγκο στο στομάχι του. Πέθανε στις 5 Απριλίου 1697, στα 41 χρόνια του. Μια αυτοψία έδειξε ότι ο βασιλιάς είχε αναπτύξει καρκίνο και ότι είχε εξαπλωθεί σε ολόκληρη την κοιλιακή κοιλότητα. Όταν πέθανε άφησε τη Σουηδία με τον καλύτερο στρατό που είχε ποτέ μέχρι τότε.

Ο Κάρολος ΧΙ υπήρξε από τους πιο σημαντικούς Σουηδούς βασιλιάδες μέχρι σήμερα. Η μορφή του εμφανίζεται στο χαρτονόμισμα των 500 κορόνων. Το πορτραίτο του πάρθηκε από πίνακα του διάσημου Σουηδού ζωγράφου  Ehrenstrahl.  Αξίζει να σημειώσω πως ο ίδιος ίδρυσε, το 1668 την Τράπεζα της Σουηδίας.


Η οχυρωμένη πόλη Carlsburg κοντά στη Βρέμη, στο χώρο της σύγχρονης Bremerhaven, πήρε το όνομά του από τον Κάρολο. Η Σουηδική πόλη Karlskrona, που χτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του για να φιλοξενήσει την κύρια βάση ναυτικού στη νότια Σουηδία, η οποία παραμένει μέχρι σήμερα, ονομάζεται επίσης μετά από αυτόν. Επίσης, η Εκκλησία του Καρόλου στο Ταλίν, Εσθονία, είναι αφιερωμένη στον Κάρολο ΧΙ.

*Η μάχη του Fehrbellin έγινε στις 18 Ιουνίου 1675 ανάμεσα στους Σουηδούς και τα στρατεύματα της Πρωσίας-Βραδεμβούργου.  Οι Σουηδοί ήταν σύμμαχοι με το Βραδεμβούργο, ωστόσο, όταν αυτό έγινε σύμμαχος με την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Σουηδία εισέβαλλε και κατέλαβε εδάφη του, ύπουλα θα λέγαμε, την ώρα δηλαδή που ο στρατός του Βραδεμβούργου ήταν στην Αλσατία, σε εκστρατεία κατά της Γαλλίας. Ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος, εκλέκτορας του Βραδεμβούργου είχε στρατοπεδεύσει στην πόλη Erstein της Γαλλίας και όταν έμαθε τα νέα της επίθεσης της Σουηδίας απέσυρε αμέσως το στρατό του από την εκστρατεία για να γυρίσει πίσω και να υπερασπιστεί τη χώρα του. Σταμάτησε για το χειμώνα στην πόλη Marktbreit της Γερμανίας και από εκεί ξεκίνησε στις 26 Μαΐου 1675 και διένυσε 250 χιλιόμετρα, μέχρι το Μαγδεμβούργο. Αυτό το κατόρθωμα θεωρείται ως μία από τις μεγαλύτερες πορείες στη στρατιωτική ιστορία. Για να το πετύχει αυτό ο Φρειδερίκος παράτησε όλες τις άμαξες ανεφοδιασμού, καθώς και μεγάλο μέρος του πεζικού του. Ο υπόλοιπος στρατός για να τραφεί, αγόραζε προμήθειες από τους ντόπιους (είχε απαγορέψει τη λεηλασία). Οι Σουηδοί πιάστηκαν στον ύπνο καθώς δεν περίμεναν να φτάσει ο αντίπαλος στρατός τόσο σύντομα. Έτσι, στη μάχη αυτή οι Σουηδοί έχασαν κατά κράτος.

**Ο Κάρολος είχε αγάπη για το κυνήγι, τα σκυλιά, την ζωή στη φύση και τις δραστηριότητες που αυτή προσφέρει. Πάνω απ’ όλα όμως ο Κάρολος είχε πραγματικό πάθος με τα άλογα. Τα χρησιμοποίησε σε μεγάλη κλίμακα στο Σουηδικό στρατό με μεγάλη επιτυχία. Με τον Γάλλο βασιλιά Λουδοβίκο XIV ως πρότυπο, κατάλαβε επίσης ότι μπορούσε να χρησιμοποίησε το άλογο ως σύμβολο για τον εαυτό του και τη χώρα του. Στο Κάστρο Strömsholm στο Västmanland κρέμονται μερικά από τα υπέροχα πορτρέτα αλόγων που διέταξε ο Κάρολος να γίνουν από τον σπουδαίο ζωγράφο David Klöcker Ehrenstrahl. Τα πορτρέτα αυτά φανερώνουν την προσωπική σχέση του βασιλιά με τα άλογα:




Καταγράφηκε

Coins is history you can hold in your hands.
Lary
Χρυσό μέλος
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 1675


One man's trash is another man's treasure


Προφίλ
« Απάντηση #278 στις: Οκτώβριος 14, 2018, 12:21:32 πμ »

Άλλη μια παρουσίαση εγκυκλοπαιδικού επιπέδου!
Καταγράφηκε

Collectables are items that our grandparents bought, our parents threw them away and we....rebought!
cat
Διαχειριστής
Πλατινένιο
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 2643



Προφίλ
« Απάντηση #279 στις: Οκτώβριος 15, 2018, 02:35:30 μμ »

Μπραβο Στελιο. Ετσι λοιπον εξηγηται η ευημερια καποιων κρατων κ των πολιτων τους μεχρι σημερα. Εξαιρετικη παρουσιαση με ιστορικα στοιχεια για μια συμπαθεστατη σε μενα χωρα. Επιτελους κατι μη Γερμανικο Μεγάλο χαμόγελο Μεγάλο χαμόγελο Μεγάλο χαμόγελο
Καταγράφηκε

VENCEREMOS
thaler
Συντονιστής
Χρυσό μέλος
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 1203


Προφίλ
« Απάντηση #280 στις: Οκτώβριος 16, 2018, 09:43:29 μμ »

Γιώργο και Δημήτρη σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Υπομονή μέχρι το επόμενο...
Καταγράφηκε

Coins is history you can hold in your hands.
thaler
Συντονιστής
Χρυσό μέλος
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 1203


Προφίλ
« Απάντηση #281 στις: Νοέμβριος 16, 2018, 12:02:07 πμ »



Φίλοι μου συλλέκτες σήμερα σας παρουσιάζω άλλο ένα τάληρο της συλλογής μου. Πρόκειται για ένα όμορφο σκούδο της Βενετίας το Scudo della croce (= Σκούδο του σταυρού) αξίας 140 soldi.

Χαρακτηριστικά νομίσματος:

Βάρος: 31,59 gr.
Διάμετρος: 40 mm
Βιβλιογραφία:  MB# 242, Dav# 8398-8399, Gamberini# 497, CNI VII# 169
Αξία: 1 Scudo = 140 Soldi
Ασήμι: 0.948
Χρονιές κοπής: 1584-1585
Τιράζ:  Δεν αναφέρεται
Νομισματοκοπείο: Βενετία
Mintmaster: AM (Andrea Morosini)


Μπροστά: Μεγάλος σταυρός που καταλήγει σε φύλλωμα, με ένα τριαντάφυλλο στο κέντρο και με φύλλα στις γωνίες με την επιγραφή : NICOLAVS·DEPONTE·DVX·VENET[IAR]V[M]·   ·A ·M  = Andrea Morisini

Πίσω:
Ο λέων του Αγίου Μάρκου της Βενετίας μέσα σε μεγάλο θυρεό. Κάτω η αξία του νομίσματος ‘140’ με την επιγραφή: ·SANCTVS·MARCVS·VENET[VS]·     ·140·


Στα μέσα του 16ου αιώνα το νομισματοκοπείο της Βενετίας είχε μαζέψει τόσο μεγάλες ποσότητες ασημιού, που για να κοπούν τα έως τότε μικρά ασημένια νομίσματα για το εμπορικό ναυτικό της πόλης, θα χρειάζονταν ένας χρόνος για να τελειώσει το απόθεμα, καθώς υπήρχε η δυνατότητα κοπής μόνο 35.000 κομματιών το μήνα. Έτσι, μετά από παρότρυνση των εμπόρων και για να διευκολυνθούν οι ίδιοι, αποφασίστηκε να κοπεί ένα μεγάλο ασημένιο νόμισμα, το αργυρό δουκάτο (ducato d’ argento), αξίας 124 soldi.
Στα χρόνια του Δούκα Nicolò da Ponte, το 1578, κόβεται το πρώτο, μεγαλύτερο νόμισμα από το δουκάτο, το scudo d’argento, των 140 soldi = 7 lire. Το scudo θα συνεχίσει να κόβεται μέχρι το 1797 που οι Δημοκρατικοί θα καταλάβουν το νομισματοκοπείο.

Κατά την πρώτη περίοδο των τάληρων, από τη γέννησή τους το 1518 ως περίπου την τρίτη δεκαετία του 17ου αιώνα (1630-1640), αρκετά από αυτά δεν έφεραν ημερομηνία. Στη συνέχεια, βρίσκουμε ελάχιστα τάληρα χωρίς ημερομηνία, αφού στην πορεία τελειοποιήθηκαν. Αυτό που συμβαίνει με τα τάληρα της Βενετίας όμως είναι μοναδικό (όσο γνωρίζω). Τόσο το ‘μικρό τάληρο’, το ducato, όσο και το ‘μεγάλο τάληρο’, το scudo, δεν έφεραν ημερομηνία από την αρχή της κοπής τους μέχρι το τέλος. Δεν υπήρξε δηλαδή και εδώ ο ανάλογος εκσυγχρονισμός των νομισμάτων τους. Τώρα γιατί οι Βενετοί κράτησαν αυτή την πρακτική τους επί τόσους αιώνες, δεν το γνωρίζω.


Nicolò da Ponte o Έλληνας 87ος Δόγης της Βενετίας (1578-1585).

Ο Nicolò da Ponte γεννήθηκε στη Βενετία το 1491, σε ένα σπίτι στο s.agnese.
Ήταν ο πρώτος από τους πολυάριθμους γιους του Αντόνιο και Regina Spadolino κόρη του Ιππότη Dimitri di Teodoro από την Κωνσταντινούπολη.
Η οικονομία του Da Ponte είχε δοκιμαστεί σοβαρά το 1470, όταν η βενετική δημοκρατία έχασε την Εύβοια, όπου η οικογένεια διέθετε πολλά πλούτη.

Λέγεται ότι ο παππούς του Nicolo, Giovanni, ναυάγησε εγκαταλείποντας την Εύβοια το 1470, μετά την κυρίευσή της από τους Οθωμανούς, όταν το καράβι που τον μετέφερε, το οποίο ήταν γεμάτο με χρυσό και άλλους θησαυρούς, βούλιαξε. Δεν γνωρίζω ποια ακριβώς θέση κατείχε ο παππούς του, εικάζω όμως πως θα πρέπει να ανήκε στην ανώτερη ή ανώτατη διοίκηση του νησιού.

 Ο πατέρας του, τώρα, Antonio, παντρεύτηκε το 1489 μια Ελληνίδα από την Κωνσταντινούπολη, η οικογένεια της οποίας είχε σχέση με το εμπόριο. Ο ίδιος ο Nicolò da Ponte σπούδασε φιλοσοφία στην Padua που ωστόσο δεν τελείωσε λόγω της έναρξης του πολέμου της Λέγκας του Καμπρέ. Πήρε όμως Διδακτορικό στην Ιατρική το 1514 στη Βενετία. Μέχρι το 1532 δεν έχουμε πληροφορίες για τη ζωή του. Φαίνεται πως στο διάστημα αυτό ασχολούνταν με το εμπόριο και αποκόμισε πολλά πλούτη, αφού έχτισε το παλάτι του s. maurizio όπου και μετακόμισε το 1554, έχοντας μια τεράστια περιουσία που ανέρχονταν στις 150.000 χρυσά δουκάτα.

Το 1520 παντρεύτηκε την Arcangela Canal με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τον Antonio και την Pauline. Ο γιός του πέθανε πρόωρα, το 1558 και έτσι ο Nicolò άφησε την περιουσία του στον ανιψιό του, επίσης Nicolò, ο οποίος (ανιψιός) πέθανε το 1590 χωρίς απογόνους και έτσι η γενιά των De Ponte εξαφανίστηκε.

Ο Nicolò da Ponte εκτός από επιτυχημένος επαγγελματίας ήταν και καλός πανεπιστημιακός. Το 1521 η Γερουσία της Βενετίας αποφάσισε να εμπιστευτεί στον Nicolò da Ponte τη θέση του συμβούλου στην Κύπρο, αντικαθιστώντας τον Sebastiano Foscarini, ο οποίος εκλέχθηκε στη σχολή φιλοσοφίας του Rialto και ο οποίος ήταν δάσκαλος του Nicolò da Ponte. O Foscarini που υπήρξε κορυφαίος ακαδημαϊκός της Βενετίας για πάνω από 45 χρόνια είχε μάθει τον Nicolò την Αριστοτελική σκέψη, την καταπολέμηση των μεσαιωνικών προκαταλήψεων και την μη ανοχή της ανάμειξης της Εκκλησίας στις υποθέσεις της πολιτείας, αξίες τις οποίες δέχθηκε και υπηρέτησε ο Nicolò da Ponte.
 
Το 1532 η Βενετία διόρισε τον Nicolò da Ponte διοικητή στην Κέρκυρα όπου έμεινε μέχρι το 1535. Είχε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα τροφοδοσίας του νησιού που με τη σειρά του πυροδοτούσε τοπικές επαναστάσεις. Είχε επίσης να αντιμετωπίσει τις παρενοχλήσεις των Τούρκων καθώς και των Γενοβέζων του διάσημου ναυάρχου Andrea Doria. Παρ’ όλα αυτά ο Nicolò da Ponte κατάφερε και εξομάλυνε την κατάσταση στο νησί ενώ διατήρησε την ουδετερότητα στις εχθροπραξίες μεταξύ Γένοβας και Τούρκων, έστω και αν ταυτόχρονα κατάφερε να ενισχύσει τις άμυνες του νησιού και να χτίσει αποθήκες σιταριού.

Στις 28 Σεπτεμβρίου του έτους 1538 ο Andrea Doria ηγήθηκε μεγάλης αρμάδας πλοίων 7 κρατών, ενωμένου στόλου της Χριστιανικής Συμμαχίας (Holy League), η οποία συστήθηκε από τον Πάπα Παύλο Γ΄, και έλαβε μέρος στην διάσημη Ναυμαχία της Πρέβεζας όπου ήρθε αντιμέτωπος με τον στόλο του θρυλικού πειρατή Μπαρμπαρόσα Χαϊρεντίν Πασά, ο οποίος ηγείτο ως ναύαρχος του Οθωμανικού στόλου υπό την αιγίδα του Σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς. Η ναυμαχία αυτή είχε κάποιες ιδιαιτερότητες και ενώ αναγράφεται ότι "νίκησαν οι Οθωμανοί" στην πραγματικότητα ο Andrea Doria αποχώρησε από το πεδίο της ναυμαχίας καθόσον αυτή ήταν σε εξέλιξη, μάλλον για να αποφύγει απώλεια πλοίων ιδιοκτησίας του. Πάντως η ημερομηνία της Ναυμαχίας της Πρέβεζας 28η Σεπτεμβρίου εορτάζεται στη σημερινή Τουρκία ως εθνική εορτή, τα δε νέα υποβρύχια του Τουρκικού στόλου φέρουν το όνομα Preveze 1, Preveze2, Preveze 3, κλπ

Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του, διορίστηκε γερουσιαστής προς το τέλος του 1535 και γενικός εισαγγελέας το 1540. Υπερασπίστηκε με επιτυχία τον Alessandro Contarini, ο οποίος το 1537, ως διοικητής του στόλου της Βενετίας, κατέλαβε ένα Τουρκικό οχυρό-φυλακή πριν ακόμα κηρυχθεί ο πόλεμος.

Τον Φεβρουάριο του 1541, ο Nicolò διορίστηκε υπολοχαγός στην περιοχή του Friuli, όπου επέδειξε μια αξιοσημείωτη διπλωματική ικανότητα να κάνει την Αυστρία να δεχτεί την παραχώρηση στη Βενετία του φρουρίου του Marano (από εκεί η Βενετία προμηθεύονταν ξυλεία για τη ναυπήγηση του στόλου της).
Η εκλογή ως πρέσβη στον αυτοκράτορα, η οποία έλαβε χώρα στις 12 Απριλίου 1542, όταν ο Nicolò βρισκόταν ακόμα στην περιοχή του Friuli, είχε την έννοια της δημόσιας αναγνώρισης του έργου του.

Σε άλλη μια αποστολή, περνώντας από τη Γένοβα ο Nicolò da Ponte έφτασε στη Βαρκελώνη, όπου έλαβε άδεια από τον αυτοκράτορα να εξάγει το πολύτιμο τότε νιτρικό κάλιο με το στόλο της δημοκρατίας. Επέστρεψε το 1543 για να αρχίσει μια φρενήρη ανοδική πορεία αποκτώντας πολλά αξιώματα. Τα έτη 1547-48 διορίστηκε πρεσβευτής στη Ρώμη. Ξαναστάλθηκε εκεί το 1550 ως μέλος αντιπροσωπείας για την ανακήρυξη του νέου Πάπα Giulio III.

Ο Nicolò da Ponte επέστρεψε στη Βενετία το 1550 και εξελέγη στο Συμβούλιο των Δέκα. Στις 12 Νοεμβρίου 1550 διορίστηκε εκ νέου πρεσβευτής στο Βατικανό, αλλά αυτή τη φορά ως απλός εκπρόσωπος της Δημοκρατίας. Πολέμησε την άποψη του Domenico Morosini, ο οποίος είχε εισβάλλει και καταλάβει εδάφη του Παπικού Κράτους, και επέβαλλε την άποψη πως θα πρέπει να υπάρχει συνεχής ειρήνη με τον Πάπα.

Επιστρέφοντας στη Βενετία, το 1559 ο Nicolò da Ponte εξελέγη έκτακτος πρεσβευτής στο νέο βασιλιά της Γαλλίας, του δεκαπεντάχρονου Φραγκίσκου ΙΙ (ο οποίος βασίλεψε μόνο μερικούς μήνες). Τα επόμενα χρόνια συνέχισε να είναι ο κύριος εκπρόσωπος της Βενετίας σε κρίσιμες αποστολές στο εξωτερικό.

Από τον Νοέμβριο του 1569, όταν οι προθέσεις των Τούρκων για κατάληψη της Κύπρου ήταν ήδη σαφείς, ο Nicolò da Ponte μίλησε στη Γερουσία κατά της πρότασης για ενίσχυση της άμυνας της Κύπρου, αφού έβλεπε πως δεν μπορούσαν στρατιωτικά οι Βενετοί να αντιπαρατεθούν με επιτυχία, προτάσσοντας την συμμαχία του Πάπα και των Ισπανών. Ταυτόχρονα, για να κερδίσει χρόνο, υπέγραψε συμφωνία ειρήνης με τους Τούρκους. Γι’ αυτό, το 1573, στάλθηκε στη Ρώμη στην Αγία Έδρα, με καθήκον να υπερασπιστεί και να εξηγήσει στον Πάπα τους λόγους της υπογραφής αυτής της συμφωνίας ειρήνης.

Ο Nicolò da Ponte πεθαίνει στη Βενετία στις 30 Ιουλίου 1585  σε ηλικία 94 ετών.


Κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας του ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που έκανε (και που μας ενδιαφέρει πολύ) ήταν η νομισματική μεταρρύθμιση. Μέχρι τότε, το πανίσχυρο συμβούλιο των δέκα αλλά και η Γερουσία ήλεγχαν και παρέμβαιναν σε κάθε διαδικασία του νομισματοκοπείο μέσω των αρμοδιοτήτων που είχαν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μεγάλη διαφθορά, συχνά σκάνδαλα και γενικά κατάχρηση δημοσίου χρήματος. Ο Da Ponte εξέδωσε μια σειρά από διατάγματα για την καταπολέμηση των φαινομένων αυτών που αφορούσαν τη λειτουργία του νομισματοκοπείου, τους δοκιμαστές, τους τρόπους αγοράς χρυσού και αργύρου, την κατασκευή νομισμάτων και ειδικότερα τον έλεγχο για τον περιορισμό των σοβαρών δαπανών που χρησιμοποιούνταν για καταχρήσεις και απάτες.

Ένα παράδειγμα εκτεταμένης απάτης είναι πως το νομισματοκοπείο άρχισε να κόβει το συγκεκριμένο νόμισμα που σας παρουσιάζω με βάρος περίπου 27,5 γραμμάρια αντί του νόμιμου που ήταν 31,68-31,70.

Έτσι, σύμφωνα με διατάγματα, αυτά τα ελλιποβαρή κέρματα, εάν βρίσκονταν στις εμπορικές συναλλαγές ή καταγγέλλονταν από τον παραλήπτη τους, κατάσχονταν αμέσως ως περιουσία του αρχικού ιδιοκτήτη, ο οποίος συλλαμβάνονταν αμέσως και οδηγούνταν στον διοικητή του λιμανιού.  Καθιέρωσε την άμεση κύρωση, συνήθως ίση με είκοσι φορές το είδος του νομίσματος που κατασχέθηκε, και αν ο συλληφθείς δεν είχε να πληρώσει με μετρητά ο απατημένος μπορούσε να κατασχέσει το εμπόρευμά του (μέγιστος χρόνος παραμονής στη φυλακή για έρευνα και υπολογισμό εμπορεύματος δύο ημέρες), ή αν το ποσό ήταν μεγάλο, φυλακή που επιβάλλονταν από τον διοικητή για το σύνολο του ποσού.
Άλλα παραδείγματα: Το διάταγμα της 13ης Ιουλίου 1581 διέτασσε την επανακατασκευή των δειγμάτων χρυσών και ασημένιων νομισμάτων και την αυστηρή φύλαξή τους, καθώς τα προηγούμενα είχαν χαθεί.

Την ίδια ημέρα, με άλλο διάταγμα απαγορεύονταν η κοπή κερμάτων χαμηλού βαθμού, όπως οι gazzette των 8 και 20 soldi χωρίς ειδική άδεια του συμβουλίου.

Με διάταγμα της 27ης Σεπτεμβρίου 1581 ορίζεται πως οι προμηθευτές μετάλλων θα αντικαθίστανται κάθε 2 χρόνια. Στις 2 Απριλίου 1578, με άλλο διάταγμα προβλέπονταν κατάσχεση και πρόστιμο σε όσους έκοβαν σε άλλα νομισματοκοπεία, εκτός Βενετίας νομίσματα των 40 soldi.

Το διάταγμα του 1578 πιστοποιεί την ισοτιμία των καινούργιων νομισμάτων:
 lire 8 = scudo s.giustina (γιατί είχαν την Αγία Ιουστίνη) (160 soldi).
Lire 7 = scudo della croce (γιατί είχαν τον σταυρό) (140 soldi).
Lire 4 = μισό scudo s.giustina (80 soldi). 
Lire 3,5 = μισό scudo della croce (70 soldi).

Το διάταγμα του 1584 πιστοποιεί ότι το χρυσό δουκάτο άξιζε 8 lire και 12 soldi, αυτό το νόμισμα αυξήθηκε αργότερα σε 9 lire. Επίσης αυξήθηκαν όλα τα παραπάνω ασημένια νομίσματα ως εξής:
Το scudo s. giustina των 160 soldi από lire 8 σε lire 8,5.


Η σημερινή διακόσμηση της Sala del Maggior Consiglio (Αίθουσα του Μεγάλου Συμβουλίου) έγινε μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1577 κατά τη διάρκεια της οποίας καταστράφηκε η γοτθική οροφή και οι τοιχογραφίες. Στη θέση της κατασκευάστηκε μια τεράστια επίπεδη οροφή, σύμφωνα με τα γούστα της εποχής, με επιχρυσωμένα κεραμίδια, γλυπτά σε ανάγλυφα, που πλαισιώθηκαν μια σειρά από έργα ζωγραφικής. Οι καμβάδες αφιερώθηκαν, θεματικά, στον Δοξασμό της Βενετίας, σε ανάμνηση των πολυάριθμων στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Ανατολή ή στην ενδοχώρα από τα ενετικά στρατεύματα. Το έργο ολοκληρώθηκε και υποστηρίχθηκε από τον Nicolò da Ponte και αποτελεί ένα από τα κύρια αξιοθέατα όλης της Ευρώπης αυτού του είδους. Αυτός ο πίνακας του Jacopo Tintoretto του 1584 που ονομάζεται «Ο Θρίαμβος του Δόγη Nicolò da Ponte» είναι ένας από τους μεγάλους κεντρικούς πίνακες στην οροφή της Sala del Maggior Consiglio (1170 x 690). Παρουσιάζει την αλληγορική μορφή της Βενετίας που προσφέρει ένα δάφνινο στεφάνι στο Δόγη Nicolò da Ponte, συνοδευόμενο από τους γερουσιαστές.



Καταγράφηκε

Coins is history you can hold in your hands.
cat
Διαχειριστής
Πλατινένιο
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 2643



Προφίλ
« Απάντηση #282 στις: Νοέμβριος 16, 2018, 12:27:44 πμ »

Φιλοι μου εχω να σας πω πως ειχα την χαρα οταν συναντηθηκα με τον Στελιο να αγγιξω κ να δω απο κοντα αυτα τα νομισματα. Ειναι απλα συγκλονιστικα. Νοιωθεις το βαρος της ιστοριας που φερουν. Ο δε Στελιος ενας ανθρωπος με απιστευτες ιστορικες γνωσεις. Στελιο για αλλη μια φορα σ ευχαριστουμε που μοιραζεσαι ολον αυτον τον πλουτο με εμας.
Τωρα που το σκεφτομαι Στελιο μαλλον καμμια σχεση δεν εχει ο Νικολο με τους σημερινους Ελληνες πολιτικους ε? Μεγάλο χαμόγελο Μεγάλο χαμόγελο Μεγάλο χαμόγελο Σαρκασμός
Καταγράφηκε

VENCEREMOS
Lary
Χρυσό μέλος
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 1675


One man's trash is another man's treasure


Προφίλ
« Απάντηση #283 στις: Νοέμβριος 16, 2018, 12:53:56 πμ »

Συμφωνώ απόλυτα με τον Δημήτρη. Και εγώ αισθάνομαι τυχερός που είδα ένα μικρό μέρος της συλλογής του Στέλιου από κοντά, όπου με μόλις 11 κομμάτια αν θυμάμαι καλά (αρκετά εκ των οποίων σε πολύ καλή κατάσταση) καλύψαμε μια χρονική περίοδο 300+ ετών.
Καταγράφηκε

Collectables are items that our grandparents bought, our parents threw them away and we....rebought!
thaler
Συντονιστής
Χρυσό μέλος
*****
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Φύλο: Άντρας
Μηνύματα: 1203


Προφίλ
« Απάντηση #284 στις: Νοέμβριος 18, 2018, 07:51:51 μμ »

Φίλοι μου σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.

Γιώργο πράγματι ήταν 11 τα κομμάτια και χάρηκα που σου άρεσαν. Την επόμενη φορά θα έχω άλλα τόσα. Και τα δικά σου Ελληνικά κομμάτια ήταν καταπληκτικά. Αφού άρχισα να ψήνομαι κι εγώ για Ελληνικά Μεγάλο χαμόγελο Μεγάλο χαμόγελο.  Είσαι άριστος γνώστης και πολύ σεμνός άνθρωπος, σπάνιο χαρακτηριστικό στις μέρες μας.

Δημήτρη πράγματι όταν τα αγγίζεις νιώθεις το βάρος που κουβαλάνε. Χαίρομαι που σου μετέδωσα αυτό το αίσθημα. Είσαι κι εσύ άριστος συλλέκτης και με μεγάλη προσφορά στην τοπική κοινωνία (και για οδηγό μηχανής, πολύ προσεκτικός).
Καταγράφηκε

Coins is history you can hold in your hands.
Σελίδες: 1 ... 17 18 [19] 20 21 ... 40
  Εκτύπωση  
 
Μεταπήδηση σε:  

advertisement

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2008, Simple Machines | Theme Sus By CeeMoo
Cookies preferences