το σκεφτομουνα λοιπον απο πριν και μετα πεταξατε και αυτο σαν παραδειγμα
το πως δλδ θα ψηφισω εγω, ενας ελληνας, για το τι αναμνηστικο νομισμα πρεπει να βγαλει η ολλανδια ας πουμε
εγω λοιπον ψηφιζω με τα δικα μου γουστα για το τι ειναι ομορφο, και σαν συνολο θα ψηφισουμε οι ελληνες με τα δικα μας κριτηρια και αναλογα με τον δικο μας πολιτισμο, και δε θα χω καμια ιδεα τι σημαινε ενα αλλο σχεδιο με ενα πλοιο για τον μεσο ολλανδο. Με αυτον τον τροπο δλδ, θα βγαινει ας πουμε ενα νομισμα (πες πως ψηφιζε ολη η ευρωπη για το νομισμα της ολλανδιας) το οποιο θα εχει ευρεια απηχηση/αποδοχη και πιθανως προοπτικες να πουλησει καλα στην αρχη. Ναι, αλλα δε θα μας πει η ολλανδια τη "γνωμη" της ετσι, δε θα βγαλουν κατι που να εκφραζει την ιδιαιτεροτητα της, και αυτο δεν το βρισκω καθολου καθολου καλο και για μενα και για αυτους και για μας ως συλλεκτες. Πιστευω ενα τετοιο νομισμα θα χει μια καλη πορεια τα πρωτα χρονια, μαζι με καποια αλλα παρομοια, και μετα οταν θα αρχισουν να βγαινουν κι αλλα της ιδιας λογικης θα χαντακωθουν ολα μαζι. Ακομα και οι ιδιοι που θα ψηφιζουν δε σημαινει οτι ξερουν τι θελουν και οτι θα το αγορασουν.
Να το πω αλλιως, το σχεδιο ενος αναμνηστικου ειναι τεχνη, αν ολοι μπορουσαμε να ψηφισουμε για το τι ειναι τεχνη και το τι οχι, και προαποφασιζαμε τους πινακες που θα βγουν και τι θελουμε να μας πουν και με τι τεχνοτροπια θα'ναι, τοτε δεν θα υπηρχαν καλλιτεχνες.
Θα συμφωνήσω απόλυτα! Ένα νόμισμα είναι τέχνη και γι' αυτό πρέπει αφενός να είναι όμορφο και αφετέρου να εκφράζει τη γενική καλλιτεχνική αισθητική ενός λαού.
Να συμπληρώσω ότι ένα νόμισμα, ειδικά ένα επετειακό νόμισμα, είναι επιπλέον ιστορία και πολιτισμός! Οι Έλληνες ιδιαίτερα, έχουμε πολυποίκιλες ευαισθησίες πάνω σε αυτά τα θέματα. Ας αναλογιστούμε τι είδους μικρά ερεθίσματα μας προκαλεί το δίευρο για την ενσωμάτωση των Επτανήσων τού 2014, το δίευρο για το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου το 2016 και το φετινό με το πορτραίτο τού Νίκου Καζαντζάκη! Αν η επιλογή των σχεδίων ή των θεμάτων δινόταν σε πανευρωπαϊκή ψηφοφορία, πιθανόν να μην προκαλούσε αυτό το αποτέλεσμα στην ψυχή μας! Και αυτό γιατί τα νομίσματα θα έχαναν ένα μέρος τής ιδιαιτερότητας της εθνικής τους ταυτότητας! Τα υπέροχα καράβια στα πορτογαλικά αναμνηστικά δίευρα, για τους ίδιους τους Πορτογάλους αντικατοπτρίζουν μια ολόκληρη περίοδο της ιστορίας τους! Ομοίως, αν σε εμάς το πορτραίτο τού Φρανσουά Μιτεράν στο γαλλικό δίευρο προκαλεί αίσθημα θαυμασμού, στους ίδιους τούς Γάλλους προκαλεί συγκίνηση, ιδιαίτερα στις γενιές που εμπνεύστηκαν πολιτικά από το μεγαλείο αυτού του άνδρα!
Δεν μπορούμε, λοιπόν, να τα αγνοήσουμε όλα αυτά! Καλό είναι να αφήνουμε τον κάθε λαό να αποφασίζει ο ίδιος για τα θέματα που θέλει να τιμήσει κάθε χρόνο, καθώς και τα σχέδια με τα οποία θα αποδώσει τιμή! Εμείς τώρα ψηφίζουμε για το νόμισμα της ανεξαρτησίας των λαών τής Βαλτικής, καθαρά με κριτήριο καλλιτεχνικής αισθητικής - της δικής μας αισθητικής, αγνοώντας, άθελά μας, το στοιχείο τής εθνικής ταυτότητας των λαών αυτών! Από ό,τι φαίνεται όμως, το θέμα είναι πιο βαθύ για τους ίδιους τους λαούς τής ανατολικής Βαλτικής, με την τοποθέτηση στο φόντο τής ιστοσελίδας ψηφοφορίας μιας φωτογραφίας από τη Βαλτική Οδό, σαφώς για να περάσουν ένα κρυφό μήνυμα!
Εμείς ψηφίσαμε κατά πλειοψηφία τα δέντρα, που θα έδειχναν αναμφισβήτητα πολύ ωραία και σε proof! Ένας άνθρωπος, όμως, που είχε ζήσει στο πετσί του τις διώξεις τού σοβιετικού καθεστώτος και το 1989 είχε συμμετάσχει ο ίδιος, με φόβο, στη Βαλτική Οδό, ίσως επέλεγε την κοτσίδα με τα τρία εθνόσημα ή το πλεκτό, σχέδια που επισημαίνουν ότι όταν οι μονάδες, οι ευαίσθητες κλωστές, συμπλακούν μεταξύ τους, σχηματίζεται ένα επίμηκες και "γερό" εργόχειρο, αρκετά μακρύ, για να "σκεπάσει" και να "δέσει" την επιφάνεια απ' άκρη σ' άκρη!
