Οκ αγαπητε Πρυτανη την συλλεκτικη τους αξια την κατανοω. Την επενδυτικη τους δυσκολευομαι με οτι διαβαζω.
Απο την αλλη ο Douglas ειναι πολυ εμπειρος κ συλλεκτης με γνωσεις ειμαι βεβαιος οτι δεν θα εκανε λαθος κινηση. Καταλαβες που μπερδευομαι?
Χα-χα!
Όχι ρε φίλε!
Ούτε έμπειρος είμαι, ούτε συλλέκτης με γνώσεις!
Θεωρώ (για μένα) ότι:
1) Έχω κάποιες ΓΕΝΙΚΕΣ γνώσεις (και όχι ιδιαίτερες πάνω σε συλλεκτικά θέματα).
2) Έχω την κοινή λογική.
3) Ξέρω μαθηματικά και φυσική (τα θυμάμαι απ' το σχολείο).
4) Μετά από κάποια έτη "τριβής" με το αντικείμενο (το internet εννοώ) έχω γίνει καλός στο ψάξιμο πληροφοριών.
5) "Πιάνουν τα χέρια μου", αν κάποια στιγμή χρειαστεί να μαστορέψω κάτι.
Για τα μισόλιρο τώρα:
1) Είναι "αναγνωρισμένο" νόμισμα. Είναι λίρα, όπως και να το κάνουμε. Royal mint, κλπ.
2) Είναι μικρότερης (επενδυτικής) αξίας από την ολόκληρη λίρα, επομένως πιο εύκολα ρευστοποιήσιμο. Αντί για 260~270 ευρώ που κάνει σήμερα μια λίρα, το μισόλιρο κάνει τα μισά. Επομένως πιο εύκολα τα βρίσκεις, αν κάποια στιγμή αποφασίσεις να το "σκοτώσεις".
Επιβεβαίωση αυτού είναι το πεντόλιρο (που δουλεύει αντίστροφα): Κάνει (σαν επενδυτικό) 1.300~1.350 ευρώ, δηλαδή αν θέλεις να πουλήσεις ένα τέτοιο περιορίζεις το αγοραστικό σου κοινό σ' αυτούς που έχουν διαθέσιμο, ζεστό, τέτοιας τάξης ποσό. Λιγότεροι απ' όσους έχουν 260~270, κι ακόμα λιγότεροι απ' αυτούς που έχουν 130~135. Και το Krugerrand (λίγο μικρότερο από το πεντόλιρο που είναι 36,613 γρμ χρυσός =1,177135 ουγγιές) με μια ουγγιά ακριβώς χρυσό (31,10348 γρμ) παρ' ότι πολύ γνωστό και μάλλον το νόμισμα με το μικρότερο premium παγκοσμίως σε όλα τα μαγαζιά, "δυσκολόχρηστο" είναι. Κάνει, βλέπεις, 1.100~1.150 ευρώ, δεν κάνει δυο-τρία κατοστάρικα.
Με αυτό το σκεπτικό είπα "ας πάρω μερικά μισόλιρα".
Αισθάνομαι "ασφαλέστερα" να έχω τέτοια στην κατοχή μου, παρά χάρτινα ευρά.