Ο ρόλος των οίκων δημοπρασίαςΤα αρχηγικά στελέχη της εγκληματικής οργάνωσης, επικοινωνούσαν απευθείας τόσο με τους υπεύθυνους και τους ιδιοκτήτες των οίκων δημοπρασιών, όσο και με αλλοδαπούς ιδιώτες αγοραστές, πωλώντας τα αρχαία αντικείμενα σε πολλαπλάσια τιμή από αυτή που κατέβαλλαν για την αγορά τους.
Στο επόμενο στάδιο ιεράρχησης, βρίσκονται οι οίκοι δημοπρασίας αλλά και οι αλλοδαποί ιδιώτες αγοραστές, οι οποίοι αποτελούν τους τελικούς αποδέκτες των αρχαιολογικών ευρημάτων, που παρανόμως διακινήθηκαν και εξήχθησαν από τη Χώρα.
Σχετικά με τους οίκους δημοπρασίας, έχει αποδειχθεί ότι έχουν τοποθετηθεί σε αυτούς αρχαία ελληνικά νομίσματα, μερικά από τα οποία εξακριβώθηκε στο πλαίσιο της αστυνομικής έρευνας, επακριβώς η πορεία τους.
Για τα νομίσματα που έχει αποδειχθεί η ακριβή πορεία τους, από τον τόπο της λαθρανασκαφής μέχρι και την δημοπρασία τους, τα αρχηγικά στελέχη για να καταφέρουν να τα παρουσιάσουν στον κατάλογο του οίκου δημοπρασίας, προσκόμιζαν καταφανώς πλαστούς τίτλους κατοχής, στους οποίους αναφέρονταν γενικά και αόριστα, ότι τα νομίσματα προέρχονταν από ιδιωτική συλλογή, διαμορφωμένη στην Ευρώπη.
Ο οίκος δημοπρασίας δεχόταν τον τίτλο αυτόν, δημοπρατούσε το νόμισμα, αναγράφοντας στην περιγραφή των νομισμάτων την αόριστη αυτή προέλευση, ωστόσο σε κάθε περίπτωση γνώριζε τον πραγματικό κάτοχο και κομιστή των νομισμάτων, καθώς επικοινωνούσαν απευθείας μαζί του, αποστέλλοντάς του μάλιστα και λίστα με τα νομίσματά του, που είχαν τοποθετηθεί στην δημοπρασία.
Μερικοί από τους οίκους δημοπρασιών, χορηγούσαν προκαταβολικά μεγάλα χρηματικά ποσά, ύψους αρκετών δεκάδων χιλιάδων ευρώ, στα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης, ώστε να έχουν την αναγκαία ρευστότητα για να προβαίνουν σε παράνομες αγορές μεγάλου αριθμού αρχαίων νομισμάτων, στην Ελλάδα, τα οποία στη συνέχεια δημοπρατούσαν στους καταλόγους τους.
«Παρεμβάσεις» στη δημοπρασίαΟι ιδιοκτήτες των οίκων δημοπρασίας, σε συμφωνία με τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης και έχοντας ως σκοπό την επίτευξη της υψηλότερης δυνατής τιμή πώλησης των αρχαίων αντικειμένων, κατά την διάρκεια της ζωντανής δημοπρασίας,
επικοινωνούσαν μεταξύ τους και προέβαιναν σε προσφορές με στόχο να αυξήσουν την τιμή, ώστε να αναγκάσουν τον πραγματικό ενδιαφερόμενο αγοραστή, να προσφέρει με την σειρά του συνεχώς υψηλότερη τιμή δημοπράτησης.Ακόμη και στην περίπτωση που το μέλος, από λάθος εκτίμηση, προσέφερε υψηλότερη τιμή για την αγορά του αρχαίου αντικειμένου, αυτό παρέμενε στην κατοχή του και ο οίκος δημοπρασιών του χορηγούσε τίτλο νόμιμης κατοχής.
Με τον τρόπο αυτό το αρχικά παράνομα εξαγόμενο αρχαίο αντικείμενο, καθίσταται νόμιμο και ο λαθρέμπορος μπορούσε στη συνέχεια να το πουλήσει σε ιδιώτες συλλέκτες αναγράφοντας στην περιγραφή του αντικειμένου, τον τίτλο κατοχής και το ιστορικό του.
http://www.naftemporiki.gr/story/1155873/pos-drouse-to-kukloma-arxaiokapilias-o-rolos-ton-oikon-dimoprasion
